OJCOWIE I DZIECI

czas akcji powieści: 20 maja 1859.

 

Mikołaj Pietrowa Kirsanow wypatruje swojego syna – Arkadiusza.

Życie Mikołaja (zarządza ziemią):

Jego ojcem był waleczny generał z 1812 roku. Mikołaj urodził się na południu Rosji, podobnie jak jego starszy brat – Paweł. Jego matka – Agafokleja Kuźminiczna Kirsanow. Gdy Mikołaj skończył 18lat, ojciec odwiózł go do Petersburga i zapisałna uniwersytet. Jego brat został oficerem pułku gwardii. W roku 1835 Mikołajukończył uniwersytet jako kandydat. Jego ojciec zmarł na apopleksję, wkrótce zmarła i matka. Gdy minęła żałoba, Mikołaj ożenił się z córka pułkownika Prepokowieńskiego – Maszą. Małżonkowie żyli szczęśliwie, urodził im się syn – Arkadiusz. W 1847 roku żona Kirsanowa umarła. W 1855 Mikołaj zawiózłswojego syna na uniwersytet. Spędził z nim trzy zimy w Petersburgu. Ostatniej zimy nie mógł jednak przyjechać. Wówczas rozpoczyna się akcja powieści – Mikołaj czeka w 1959 roku na swojego syna.

 Arkadiusz przybywa do domu ze swym przyjacielem – Bazarowem. Arkadiusz dowiaduje się, ze jego ojciec z Fieniczką mają dziecko. Bardzo się z tego powodu cieszy. Wszyscy wyjeżdżają do domu. W drodze Arkadiusz widzi chłopów na wynędzniałych kobyłach, obok nich wychudłe krowy.

 Gdy przybywają na miejsce witają tam się z bratem Mikołaja – PawłemPietrowiczem. Arkadiusz rozmawia z ojcem o Bazarowie. Arkadiusz mówi, że jego przyjaciel jest nihilista. Arkadiusz opowiada Bazarowi historię swojego stryja –Pawła:

 -Wychowywał się najpierw w domu, potem w Korpusie Paziów. Odznaczał się niezwykłą urodą , był przy tym bardzo pewny siebie, zabawnie zgryźliwy i trochę zadziorny. Paweł słynny był ze swej odwagi i zręczności.

 Bazarow zapoznaje się z Fieniczką. Paweł znienawidził Bazarowa, uważał go za pyszałka i cynika. Mikołaj natomiast bal się Bazarowa, zastanawiając się czy nie ma ten złego wpływu na Arkadiusza.

 Dochodzi do starcia między Pawłem a Bazarowem. Paweł bronił arystokracji, uważając, że przyniosła ona wolność Anglii. Uważa tez, że najważniejsza jest jednostka. Bazarow mówi o nihilistach, do których należy. Nihiliści doszli do wniosku, ze rozprawianie o bolączkach prowadzi do ogólników i doktrynerstwa. Zobaczyli, ze „nasi mędrcy”, tzw. „przodujący ludzie” sami nie są wiele warci.

Nazajutrz Bazarow i Arkadiusz wyjeżdżają do miasta ***, do krewnego Matwieja Ilicza – wielkiego dworaka, bardzo zręcznego i sprytnego człowieka, który , nie znając się zupełnie na sprawach publicznych, doskonale dbał o swoje interesy.

Bazarow twierdził, ze nie należy uznawać żadnych autorytetów. Sitnikow – jego uczeń.

Anna Odincowa. Córka Sergiusza Mikołajewicza Łoktiewa. Miała siostrę –Katarzynę. Bardzo ciężkie stało się położenie Anny po śmierci ojca. Matki niemiała. Wyborna edukacja nie przygotowała jej do gospodarstwa, domowych kłopotów, życia na wsi. Zgodziła się wyjść za mężczyznę o wiele starszego od siebie.

Anna dyskutuje z Bazarowem. Dziwi się, ze Bazarow może żyć bez artystycznego wyczucia. Jest to według niej potrzebne choćby do poznawania ludzi. Bazarow twierdzi, ze poznanie poszczególnej jednostki nie jest warte zachodu, wszyscy ludzie są do siebie podobni.

Arkadiusz zachwycił się gra na fortepianie Katii (córki Odincowej).

Arkadiusz i Bazarow spędzili 15 dni u Odincowej. Arkadiuszowi dobrze było zKatią, Bazarowi z Anną. Katia ubóstwiała przyrodę, Arkadiusz także. Odincowa, podobnie jak Bazarow, miała do przyrody obojętny stosunek.

Bazarow w rozmowach z Anna jeszcze bardziej niż poprzednio podkreślał swojąobojętną pogardę do wszystkiego, co romantyczne. Jednak gdy zostawał sam, z oburzeniem odkrywał w sobie romantyczna naturę. Anna później stwierdza: „Teraz rozumiem, dlaczego zbliżyliśmy się z panem; przecież pan jest taki sam, jak ja”. Bazarow odpowiedział: „Więc niech pani wie, ze kocham panią głupio, jak wariat”. Nie czuła się obrażona, raczej winna.

Bazarow przybywa do rodzinnego domu, odwiedza razem z Arkadiuszem swojego ojca i matkę. Arkadiusz nudził się, postanowił wyjechać. Bazarow również wyjeżdża, pogrążając swoich rodziców w smutku.

Razem dojechali do Fiedota. Następnie pojechali do miasta rodzinnego Arkadiusza.

Bazarow podobał się Fieniczce. Z wzajemnością.

Paweł postanawia pojedynkować się z Bazarowem. Paweł Piotrowicz ranny.

Arkadiusz zawdzięczał swoja przemianę Katii. Pragnie być potrzebny, pożyteczny, poświęcić swoje siły prawdzie. Oświadcza się Katii, do której uczucie otworzyło mu oczy. Katia przyjmuje go.

Bazarow umiera.

Arkadiusz bierze ślub z Katią, Mikołaj Pietrowicz z Fieniczką. Mikołaj wydaje pożegnalny obiad na cześć swojego brata, który wyjeżdża do Moskwy. Anna Siergiejewna wyszła za mąż za jednego z przyszłych rosyjskich działaczy (prawnika). Zrobila to z rozsądku, nie z miłości. Rodzice ubolewają nad śmiercia Bazarowa.