ĆWICZENIE 6
LABORATORIUM 4
Oznaczanie temperatury zapłonu produktu naftowego
Marcin Wasyluk Mech L7
CEL ĆWICZENIA.
Oznaczenie temperatury zapłonu cieczy palnych
CZĘŚĆ TEORETYCZNA.
W wyniku ogrzewania ciekłych produktów naftowych, nawet w temperaturach niższych od temp wrzenia, z ich powierzchni wydzielają się opary substancji lotnych. W pewnej określonej temperaturze nagromadzenie par jest tak duże, iż w mieszaninie z powietrzem zapalają się po zbliżeniu otwartego ognia. Temperatura zapłonu to najniższa temperatura potrzebna do zapalenia się substancji. Temperatury zapłonu nie należy traktować jako wskaźnika jakości paliwa, oznacza się je przede wszystkim w celu określenia bezpieczeństwa przeciwpożarowego i bezpieczeństwa podczas transportu czy składowania.
Podczas oznaczania temp zapłonu charakterystyczne jest to, że mieszanina raz się zapala a raz gaśnie. Jeżeli ogrzewanie cieczy przedłuża się, można zaobserwować zapalenie się par. Odpowiadająca temu najniższa temperatura to tzw. temperatura palenia.
Niekiedy dochodzi do samoistnego zapłonu produktu naftowego w takim wypadku najniższa temperatura zwana jest temperaturą samozapłonu. Czyli produkt po podgrzaniu wydziela opary które po zetknięciu z powietrzem powodują samoczynne zapalenie się czynnika.
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA PRZEPROWADZENIE ĆWICZENIA.
Pomiar temperatury zapłonu w tyglu zamkniętym metodą Martensa-Pensky’ego.
Do tygla podano produkt do poziomu zaznaczonego pierścieniem
Zapalono palnik i podgrzewanie próbki.
Przeprowadzono próbę zapłonu próbki.
Pomiar temperatury zapłonu w tyglu otwartym metodą Marcussona.
Tygiel napełnioną próbką badanego oleju
Próbkę podgrzewano palnikiem i sprawdzaliśmy temperaturę termometrem elektronicznym
Temperaturę zapłonu przyjęliśmy temperaturę przy której doszło do zapalenia par badanego oleju.
4. TABELA POMIAROWA.
NUMER BADANEGO PRODUKTU | TEMPERATURA ZAPŁONU W TYGLU OTWARTYM [ ◦C ] | TEMPERATURA ZAPŁONU W TYGLU ZAMKNIĘTYM [ ◦C ] |
---|---|---|
1 | 137,2 | 83,2 |
5. WNIOSKI.
W przeprowadzonym badaniu widzimy temperatura zapłonu zależy od rodzaju metody oznaczania i jest o ok. 60 stopni wyższa w przypadku metody tygla otwartego w porównaniu z metodą zamkniętego tygla. Wybór danego rodzaju metody zależy od temperatury zapłonu paliwa. Najlepiej przyjąć, że dla paliw o temperaturze zapłonu wyższej niż 50°C (323 K), nie zawierających lotnych składników można stosować metodę Marcussona (z tyglem otwartym).