W starożytnym Rzymie popularna była gra oparta na podobnych zasadach jak te ze starożytnej Grecji o nazwie herpastum. W bibliografiach są także wzmianki o tym, iż w średniowieczu społeczeństwa Francji oraz Niemiec uwielbiały spędzać wolny czas na grach zbliżonych do współczesnej piłki ręcznej. W Niemczech nazywali ją wówczas fangballspiel. Co bardziej interesujące, rdzenna ludność dalekiej i zimnej Grenlandii: Inuici, w tamtych czasach, także preferowała gry tego typu. Współczesna piłka ręczna formowała się pod koniec XIX wieku. Głównie w Danii oraz Niemczech

Niemcy uważają się za jednych z pionierów piłki ręcznej. Niemiecka wersja tej gry wywodzi się z Konigsbergerball i znana była następnie jako Torball czyli piłka bramkowa. Jednakże datą oficjalną powstania piłki ręcznej w Niemczech określa się jako rok 1915, czyli w porównaniu do działalności Duńskiej, nie możne być tu mowy o „Niemcach założycielach piłki ręcznej”, jednak nie należy umniejszać ich zasług w celach propagowania tej dyscypliny sportowej, gdyż ich działalność ma zaszczytne miejsce w historii.

Carl Schelenza robił wszystko aby piłkę ręczną uznano za samodzielną dyscyplinę z własnym związkiem sportowym, który mógłby organizować mistrzostwa w tej dyscyplinie. Dopiero lata trzydzieste przyniosły efekty ciężkiej pracy Schelenza. przeprowadził on rozgrywki z pomocą Brandenburskiego Związku Lekkoatletyki, który to wprowadził piłkę bramkową do treningu lekkoatletów jako sport w charakterze „dyscypliny uzupełniającej”.

Należy wspomnieć również o czeskich korzeniach piłki ręcznej. Źródła wskazują, że piłka ręczna w Czechach rozwinęła się z gry zwanej „hazena”. Twórcą hazeny zapoczątkowanej w Czechach w 1906 roku był nauczyciel wychowania fizycznego z Pragi A. Kristol. Celem Stworzenia hazeny było dostarczenie młodzieży, innej równie ciekawej, ale i dużo bezpieczniejszej gry niż piłka nożna. W Czechach hazena zdobyła wielu zwolenników zwłaszcza wśród młodzieży męskiej.