TECHNOLOGIA BETONÓW I ZAPRAW
ĆWICZENIE 1 i 2
Andrzejewski Wojciech
Cilińdź Maciej
WYKONALI: Andrzejewski Wojciech, Cilińdź Maciej.
GRUPA: D
TEMAT 1 : Badanie kruszyw do betonu.
A. Oznaczenie składu ziarnowego.
WPROWADZENIE:
Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa przeprowadza się w oparciu o odpowiednią normę (PN-EN 991-1:2000 "Badanie geometrycznych właściwości kruszyw. Oznaczanie składu ziarnowego. Metoda przesiewania")
Badany materiał rozdzielamy za pomocą zestawu sit na frakcje ziarnowe, klasyfikowane wg zmniejszających się wymiarów. Liczbę sit, oraz wymiary oczek dobiera się w zależności od badanej próbki i wymaganej dokładności.
ZADANIE:
Przeprowadzić oznaczenie składu ziarnowego dla następujących kruszyw:
a) kruszywa drobnego 0/2,
b) kruszywa grubego 2/16.
Za pomocą zestawu sit o bokach oczek: 0,063; 0,125; 0,250; 0,500; 1; 2; 4; 8; 16; 31,5; 63.
WYKONANIE OZNACZENIA:
1) Zgodnie z tablicą 2. Masa próbki analitycznej kruszyw zwykłych. Odmierzamy odpowiednio:
- 2 próbki kruszywa drobnego 0/2 o masie 500g (2x500g)
- 2 próbki kruszywa grubego 2/16 o masie 1500g (2x1500g)
2) Następnie suszymy pobrane próbki do stałej masy, w temperaturze 110±5 ˚C. Po osuszeniu studzimy, ważymy i zapisujemy masę jako M1 (ważenie z dokładnością ±0,1% masy próbki).
Na potrzeby ćwiczenia próbki zostały wysuszone do stałej masy wcześniej.
3) Wsypujemy próbkę na zestaw sit i rozpoczynamy przesiewanie (ręcznie lub mechanicznie). Frakcja pozostająca na każdym sicie po zakończeniu przesiewania (zdefiniowana w gramach) nie powinna przekraczać:
$$\frac{\text{Ax}\sqrt{d}}{200}$$
A – powierzchnia sita [mm2]
d – wymiar wielkości otworu [mm]
Jeśli przekracza, to postępujemy wg instrukcji (strona 3, punkt 2.2).
4) Ważymy poszczególne frakcje pozostające na sitach i uzyskane masy przenosimy na arkusz wyników badania. Jeżeli suma wszystkich mas poszczególnych frakcji różni się więcej niż 1% od masy M1, to badanie należy powtórzyć.
5) Uzyskane wyniki zestawiamy w Arkuszu wyników badania, oraz na wykresie.
ARKUSZ WYNIKÓW BADANIA
Użyta metoda: przesiewanie na sucho
KRUSZYWO: drobne 0/2
Całkowita sucha masa M1 = 500g
| Frakcja | Pozostaje na sicie (Ri) | Przechodzi przez sito | |
|---|---|---|---|
| otwór sita | 1 próba | 2 próba | |
| [mm] | [mm] | [g] | [g] |
| 0,0-0,063 (P) | 0,000 | 5,8 | 6,0 |
| 0,063-0,125 | 0,063 | 14,8 | 14,0 |
| 0,125-0,250 | 0,125 | 42,8 | 31,6 |
| 0,250-0,5 | 0,250 | 177,8 | 169,2 |
| 0,5-1 | 0,500 | 209,6 | 207,6 |
| 1-2 | 1,000 | 45,8 | 69,0 |
| 2-4 | 2,000 | 0,8 | 1,6 |
| 4-8 | 4,000 | 0 | 0 |
| 8-16 | 8,000 | 0 | 0 |
| 16-31,5 | 16,000 | 0 | 0 |
| 31,5-63 | 31,500 | 0 | 0 |
| RAZEM | - | 497,4 | 499 |
Procent pyłów przechodzących przez sito 0,063mm, $f = \frac{P}{M_{1}}x100 =$ 1,2 % (z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku) |
|---|
KRUSZYWO: grube 2/16
Całkowita sucha masa M1 = 1500g
| Frakcja | Pozostaje na sicie (Ri) | Przechodzi przez sito | |
|---|---|---|---|
| otwór sita | 1 próba | 2 próba | |
| [mm] | [mm] | [g] | [g] |
| 0,0-0,063 (P) | 0,000 | - | 0,6 |
| 0,063-0,125 | 0,063 | - | 0,6 |
| 0,125-0,250 | 0,125 | - | 0,4 |
| 0,250-0,5 | 0,250 | 0,6 | 4,8 |
| 0,5-1 | 0,500 | 9,0 | 23,6 |
| 1-2 | 1,000 | 64,0 | 93,2 |
| 2-4 | 2,000 | 472,6 | 412,2 |
| 4-8 | 4,000 | 501,0 | 462,6 |
| 8-16 | 8,000 | 452,0 | 501,0 |
| 16-31,5 | 16,000 | 0 | 0 |
| 31,5-63 | 31,500 | 0 | 0 |
| RAZEM | - | 1499,2 | 1499 |
Procent pyłów przechodzących przez sito 0,063mm, $f = \frac{P}{M_{1}}x100 =$ 0,0 % (z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku) |
|---|
PODSUMOWANIE:
Ocenia uziarnienia.
Ocenę uziarnienia przeprowadza się na podstawie normy PN-EN 12620 "Kruszywa do betonu".
a) kruszywo grube 2/16.
Zgodnie z tabelą 1.5. badane kruszywo grube możemy zakwalifikować do kategorii Gc90/15, ponieważ: przez sito o boku oczka 2D = 32 mm przechodzi 100% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 100%] przez sito o boku oczka D = 16 mm przechodzi 100% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 90-99%]* przez sito o boku oczka d = 2 mm przechodzi 6,56% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 0 -20%] przez sito o boku oczka d/2 = 1 mm przechodzi 1.32% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 0-5%] |
|---|
Zgodnie z tabelą 1.6 badane kruszywo grube mieści się w ogólnych granicach uziarnienia kruszywa grubego. I zakwalifikować należy je do kategorii Gr17,5 ,ponieważ: D/d ≥4 → D/d = 8, a więc sito pośrednie będzie miało bok oczka = D/2 = 8. Przez sito o boku oczka = 8, przechodzi 68,21 % kruszywa. [wg tab. 1.6 powinno 25 – 70 %] |
Zawartość pyłów: Zgodnie z tabelą 1.7 badane kruszywo grube możemy zakwalifikować do kategorii f1,5, ponieważ: przez sito o boku oczka 0,063 przeszło 0,0% masy kruszywa [wg tab. 1.7 powinno być ≤ 1,5%] |
b)kruszywo drobne 0/2.
Zgodnie z tabelą 1.5. badane kruszywo drobne możemy zakwalifikować do kategorii Gc90/15, ponieważ: przez sito o boku oczka 2D = 4 mm przechodzi 100% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 100%] przez sito o boku oczka D = 2 mm przechodzi 100% masy kruszywa [wg tab. 1.5 powinno 85-99%]* *Procentowa zawartość ziarn przechodzących przez D może być większa niż 99% masy, ale powinna być udokumentowana przez producenta kruszywa. |
|---|
Zawartość pyłów: Zgodnie z tabelą 1.7 badane kruszywo drobne możemy zakwalifikować do kategorii f3, ponieważ: przez sito o boku oczka 0,063 przeszło 1,2% masy kruszywa [wg tab. 1.7 powinno być ≤ 3%] |
B. Oznaczenie zawartości wody.
WPROWADZENIE:
W normie PN-EN 1097-5 podano metodę oznaczania zawartości wody w kruszywa, przez suszenie w suszarce z wentylacją.
Metoda suszenia w suszarce umożliwia określenie łącznej ilości wolnej wody w próbce analitycznej kruszywa. Woda ta może pochodzić z powierzchni kruszywa oraz z dostępnych dla wody porów w ziarnach kruszywa.
ZADANIE:
Obliczyć zawartość wody dla 3 próbek kruszywa o masie 1100g.
SPOSÓB WYKONANIE OZNACZENIA:
1) Przygotować próbkę analityczną zgodnie z PN-EN 932-2.
2) Oczyścić i wysuszyć tacę przeznaczoną do suszenia kruszywa. Zważyć jej masę i zapisać (M2).
3) Umieścić próbkę analityczną na tacy i zważyć ją. Określić masę wilgotniej próbki analitycznej (M1) przez odjęcie masy tacy (M2).
3) Rozłożyć równomiernie próbkę analityczną na tacy i umieścić w suszarce w temperaturze 110±5˚C na czas potrzebny do uzyskania stałej masy (M3). Aby upewnić się, że uzyskaliśmy stałą masę należy postępować wg instrukcji do ćwiczenia, punktu 3.3.
Zawartość wody (w) jest masą wody w próbce analitycznej, wyrażoną w procentach masy suchej próbki analitycznej.
Zawartość wody oblicz się zgodnie z następującym wzorem:
$$w = \frac{1100 - M_{3}}{M_{3}} \times 100\%$$
$$w = \frac{1100 - 1017}{1017} \times 100\% = 8,16\%$$
$$w = \frac{1100 - 1026}{1026} \times 100\% = 7,21\%$$