PYTANIA FZIJLOGIA EGZAMIN 2012:

1.Anizocytoza
2 i 3 częśc szczytowa górna środkowa dolna pęcherzyków płuc a ciśnienie w naczyniach włosowatych tętniczych i żylnych (wodospad?)
4.Przesącz K + w kanalikach
5. Angiotensyna Aldosteron Wazopresyna (Wchłanianianie wody?)
6.Hematokryt w dużych i małych naczyniach
7.Skład % IgA IgM IgG
8. Faza Plateau i inne fazy prawda/fałsz
9.nadstrzał
10-20 szereg pytań o depolaryzację hiperpolaryzację potencjały przepływy jonów zmiany Na + K+ Ca2+
21. Odwodnienie Hiperosmotyczne
22.Insulina
23. Progesteron ( hamuje owulację chbya nie obniża libido.
24. Hormony nadnerczy -warstwy pasmowata itp
25. Hormon wzrostu co hamuje wydzielanie/działanie
26.Droga Korowa pozapiramidowa
27. Przecięcie poniżej, powyżej wzgórków pokrywy.
28. Wagotomia
29. Wskażnik Tiffaneau  FEV₁%VC 
30.Bradykinina – r.zapalne alergiczne
31. Histamina
32.Serotonina
33.Cechy rytmu zatokowego
34.Mechanizm wydzialania insuliny w trzustce.
35. Transport triacylogliceroli
36. Pepsynogen
37. Grelina/Leptyna
38.Ośrodek apneustyczny -  most - (tylna część) – ośrodek apneustyczny odpowiedzialny za    toniczne pobudzanie wdechów
39.Trombocyty co produkują
40.Gaba -neurotransmiter hamujący
41. Skurcz izotoniczny
42.3 Neruon drogi wzrokowej
43. Czucie Bólu , proprioceptywne
44.Rdzeń Kręgowy
45. Komórki A B C D trzustki co produkują
46.Cd 4 CD 8 CD 19 
47.Kwasica Kompensacja 
48. Alkaloza Kompensacja
49. Zmiany hormonalne po posiłku
50.Odruch Heringa Browera
51.Oddychanie Kussmaula
52. Receptory opioidowe
53.Odprowadzenia prawda fałsz
54 Receptory Golgi 1

paralaksa, płyn ringera, analiza ekg (normogramy itd), co to inkretyny, wydzielanie hcl w zoładku, wydzielanie pepsynogenu, sklad zolci, jak dzialaja somatostatyny na gh, rola cho mucyn, jak sie zmienia skład soku trzustkowego, co jest na zewn kom, co roszerza nacz nerkowe, jak sie zmienia przesacz gdy rosnie cisn onkotyczne

Odruch Heringa-Breuera – odruch z wolno adaptujących receptorów SAR (Slow Adapting Receptors, zwane także receptorami inflacyjnymi), znajdujących mięśniówce gładkiejtchawicy i oskrzeli, pobudzany przez rozciągnięcie płuc^[1]. Hamuje ośrodek wdechowy i pobudza wydechowy. Wpływa na ruchy oddechowe.

Wagotomia – zabieg operacyjny polegający na przecięciu włókien nerwu błędnego, odpowiedzialnego za tzw. fazę nerwową wydzielania soku żołądkowego. Stosowany zazwyczaj w leczeniu chirurgicznym choroby wrzodowej dwunastnicy.

Fizjologiczny wpływ bradykininy (podobnie jak wszystkich hormonów tkankowych) jest bardzo różnorodny i w wielu aspektach wciąż niepoznany. Generalnie uczestniczy w reakcjach zapalnych i alergicznych.

• Zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych, w wyniku czego powstaje miejscowy obrzęk, ucieplenie i zaczerwienienie, czyli klasyczne objawy reakcji zapalnej.

• Działa drażniąco na zakończenia nerwowe, wywołując piekący ból, który informuje o zaburzeniu funkcji w danym obszarze.

• Rozszerza naczynia krwionośne (skóry, mięśni prążkowanych, nerek, mózgu, trzewi, naczynia wieńcowe itd.) przez porażenie mięśni gładkich w ścianach naczyń, co wywołuje m.in. efekt spadku ciśnienia tętniczego (ze względu na zwiększenie objętości łożyska naczyniowego).

• Kurczy mięśnie gładkie innych (niż naczynia) narządów, np. oskrzeli, macicy.

• Zwiększa uwalnianie katecholamin z nadnerczy.

Do jąder oliwki dochodzą włókna od tworu siatkowatego (formatio reticularis) – krótkie, od jądra

czerwiennego (nucleus ruber), gałki bladej (globus pallidus), wzgórza (thlamus), kory – długie oraz droga rdzeniowooliwkowa (tractus spinoolivaris). Od jąder oliwki odchodzi zaś pozapiramidowa droga oliwkowo-rdzeniowa (tractus

olivospinalis) oraz droga oliwkowo-móżdżkowa (tractus olivocerebellaris) – skrzyżowana, tworząca włókna łukowate

zewnętrzne i przechodząca przez konar dolny móżdżku.

Z tyłu za piramidą i oliwką występuje twór siatkowaty posiadający w części przyśrodkowej jądro dwuznaczne (nucleus

ambiguus)

Oddech Kussmaula – patologiczny tor oddychania polegający na bardzo głębokim oddychaniu przy normalnej lub zwiększonej częstości^[1]; jedna z form hiperwentylacji. Pojawia się w m.in. w ketonowej śpiączce cukrzycowej, mocznicy, kwasicy metabolicznej. Określany też jako "oddech gonionego psa" lub "oddech kwasiczy".

Animacja przedstawiająca efekt paralaksy. Obiekty w oddali wydają się przesuwać wolniej, niż te pobliskie.

Inkretyny – grupa hormonów jelitowych, które zwiększają poposiłkowe wydzielanie insuliny przez komórki β wysp trzustkowych, nawet zanim dojedzie do poposiłkowego wzrostu poziomu glukozy we krwi. Powodują one także zwolnienie absorpcji substancji pokarmowych przez zwolnienie opróżniania żołądka i bezpośrednie zmniejszenie pobierania pokarmu. Innym działaniem inkretyn jest zmniejszenie wydzielania glukagonu przez komórki α wysp trzustkowych. Przedstawiciele tej grupy hormonów jelitowych to: glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1) i glukozozależny peptyd insulinotropowy (GIP).