Przepływ nienaruszalny - jest to umowny (w danym przekroju cieku i dla danego okresu roku) właściwy dla założonego ekologicznego stanu cieku, przepływ, którego wielkość i jakość, ze względu na zachowanie tego stanu, nie mogą być, a ze względu na instytucję powszechnego korzystania z wód, nie powinny być, z wyjątkiem okresów zagrożeń nadzwyczajnych, obniżane poprzez działalność człowieka. Dla części przepływu nienaruszalnego związanej z koniecznością zachowania założonego ekologicznego stanu cieku przyjęto nazwę przepływ nienaruszalny hydrobiolo-giczny (przepływ hydrobiologiczny).

Przepływ nienaruszalny jest to minimalny graniczny przepływ wody w rzekach, który nie może być zmniejszony na skutek działalności gospodarczej w dorzeczach. Przepływ ten zapewnia ochronę środowiska przyrodniczego i życia biologicznego wód oraz oczekiwania społeczne związane z rekreacją i wypoczynkiem.

Zarządzanie wodami - działalność polegająca na kształtowaniu, ochronie i wykorzystaniu zasobów wód podziemnych i powierzchniowych zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Zarządzanie wodami zmierza do: ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem i nadmierną eksploatacją, ochrony przed powodzią i suszą, żeglugowego i energetycznego wykorzystania wód, zapewnienia ludności i gospodarce wody o odpowiedniej jakości, zaspokojenia potrzeb ludności w zakresie zdrowia, higieny i wypoczynku. Zarządzanie wodami realizowane jest z uwzględnieniem podziału Państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne.

Zasoby wodne - całość wód powierzchniowych i podziemnych możliwych do użytkowania. Wyróżnia się między innymi zasoby dyspozycyjne (zarówno wód powierzchniowych jak i podziemnych) określone przez ilość wód nadających się i możliwych do wykorzystania gospodarczego, przy zachowaniu ograniczeń związanych z wymaganiami ochrony środowiska naturalnego.

Zrównoważone gospodarowanie wodami - zapewnienie ochrony ekosysytemów wodnych, miejsc i obszarów podmokłych, ochrona przed zanieczyszczeniami i poprawa jakości wód, zwiększanie zasobów wodnych i ich ochrona, uczynienie z zasobów wodnych zasobów o wartości ekonomicznej i rozdział tych zasobów w taki sposób aby zadowoleni byli różni użytkownicy prowadzący działalność lub prace związane z zasobami wodnymi.

spływ jednostkowy tj. ilość litrów wody odpływającej w ciągu 1 sekundy z 1 km2 zlewni.

Metoda analogii hydrologicznej polega na dobraniu zlewni i jej profilu w rzece sąsiedniej o zbliżonej powierzchni zlewni, który to profil ma długie ciągi obserwacyjne umożliwiające obliczenie przepływów charakterystycznych metodą statystyczną. Zlewnie muszą mieć podobne warunki fizjograficzne i klimatyczne kształtujące odpływy. W metodzie tej analizuje się wspólne parametry rzeki rozpatrywanej i rzeki "analoga", a mianowicie: wielkość i charakter zlewni, pokrycie terenu, wielkość i rozkład opadów, współczynniki odpływów, długość rzeki.