Wolne rodniki
Podział:
Do rodników organicznych zaliczamy związki powstające w reakcjach utleniania lipidów, aminokwasów, białek i kwasów nukleinowych:
alkoksylowe - nietrwałe, ich przemiany prowadzą do powstania produktów zawierających grupy karbonylowe (aldehydy, ketony) oraz alkoholi
nadtlenkowe i wodoronadtlenkowe - powstają z utleniania lipidów, ale także z oddziaływania promieniowania jonizującego i tlenu na aminokwasy, białka i kwasy nukleinowe lub ich zasady
Wśród rodników nieorganicznych wyróżniamy:
anionorodnik ponadtlenkowy (O2*)
rodnik wodoronadtlenkowy (HO2*)
hydroksylowy (*OH)
tlen singletowy (1O2)
monotlenek azotu (NO*) i jego pochodne
niektóre metale, m.in. żelazo, cynk, miedź, mangan, chrom, molibden i kobalt
chlorany (I) i bromiany (I)
Powstawanie:
przez promieniowanie elektromagnetyczne
promieniowanie gamma - silny induktor wolnych rodników; pod jego wpływem cząsteczki wody ulegają rozpadowi (radiolizie) z wytworzeniem rodników hydroksylowych, nadtlenku wodoru i innych
Działanie:
reaktywne formy tlenu utleniają różne substancje (m.in. aminokwasy, lipidy, DNA i RNA), powodując mutacje i defekty DNA oraz zakłócenia w metabolizmie komórkowym
wolne rodniki mogą reagować między sobą lub ze związkami obecnymi w środowisku i w efekcie tworzą się inne rodniki
większość wolnych rodników jest generowana w wyniku reakcji z innymi rodnikami, głównie w reakcjach łańcuchowych
pełnią istotną funkcję w regulowaniu metabolizmu jako przekaźniki sygnału, odpowiadają za starzenie komórek i zakończenie ich funkcji biosyntetycznych (śmierć apoptotyczna) [naruszenie równowagi miedzy szybkością wytwarzania RFT i potencjałem antyoksydacyjnym na korzyść RFT określa się stresem oksydacyjnym, który może być przyczyną wielu zmian chorobowych i stanów patologicznych]
mogą powodować istotne zmiany w produktach spożywczych; substancje przeciwutleniające, które są zdolne do neutralizowania wolnych rodników przedłużają ich trwałość oraz zapobiegają groźnym chorobom
Zastosowanie:
reaktywność ozonu i jego pochodnych, m.in. *OH, HO2*, wykorzystuje się do niszczenia drobnoustrojów w procesie ozonowania wody
zjawisko indukcji RFT przez promieniowanie jonizujące może być z pożytkiem użyte w terapii nowotworowej
promieniowanie jonizujące znalazło zastosowanie praktyczne np. w produkcji polimerów i procesach utrwalania żywności (metody radiacyjne); dawki promieniowania i czas ekspozycji powinny być ściśle określone dla każdej grupy produktów spożywczych
PRZECIWUTLENIACZE NATURALNE
Podział i występowanie:
tokoferole (wit. E)
występujące zwłaszcza w tłuszczach i olejach roślinnych
tokoferol alfa (E 307) gamma (E 308) i delta (E 309) lub ich mieszanina (E 307) mogą być stosowane jako dodatki do olejów rafinowanych, margaryn i tłuszczów cukierniczych
ich akceptowane dzienne pobranie (ADI) wynosi od 0,15 do 2,0 mg na kg masy ciała
nie są odporne na temperaturę, a w obecności jonów żelaza łatwo ulegają utlenianiu
karoteny i ksantofile (likopen i B-karoten)
w warunkach wysokiej temperatury względnie trwałe
w obecności tlenu łatwo ulegają rozkładowi
inne
wybrane związki z grupy witaminy D (kalcyferol)
niektóre białka, fosfolipidy i ksantofile
polifenole, gosypol (barwnik oleju bawełnianego), sezamol, wanilina i żywica gwajakowa
Działanie:
ich oddziaływanie polega głównie na hamowaniu szybkości utleniania różnych składników
mogą uczestniczyć w reakcjach z pierwotnymi produktami utleniania i tworzyć mało aktywne związki zapobiegając dalszym niekorzystnym przemianom do aldehydów, ketonów, alkoholi
korzystne zarówno dla stabilności produktów, jak też organizmu konsumenta; pozyskiwanie dodatkowej (oprócz fizjologicznej) osłony przed ewentualnym nadmiarem wolnych rodników przyczynia się do ich eliminacji lub przynajmniej zmniejszenia ilości uszkodzeń oksydacyjnych
tokoferole nie tylko zabezpieczają tłuszcze przed utlenianiem, ale chronią także niektóre systemy mitochondrialne przed szkodliwym oddziaływaniem nadtlenków kwasów tłuszczowych
Związki fenolowe:
kwasy fenolowe (pochodne kwasu benzoesowego i cynamonowego), flawonoidy (flawony, katechiny, proantocyjanidyny, antocyjany, flawanony, flawany i chalkony) oraz lignany i stilbeny
występują powszechnie w świecie roślin
o zróżnicowanych właściwościach, różnej budowie i aktywności biologicznej
zdolności do pochłaniania promieni UV
ważna rola w stabilizowaniu przemian składników żywności oraz w ochronie organizmu przed peroksydacją lipidów i innymi reakcjami wolnorodnikowymi
nadmiar niektórych polifenoli może negatywnie oddziaływać nie tylko na cechy sensoryczne produktów, ale także na wartość odżywczą białek i niektóre przemiany enzymatyczne
PRZECIWUTLENIACZE SYNTETYCZNE
butylohydroksyanizol
utylohydroksytoluen
butylohydroksychinon
palmitynian askorbylu
estry kwasu galusowego
Są bardziej stabilne, nie ulegają zazwyczaj rozkładowi podczas przetwarzania i przechowywania żywności, jednak mogą być szkodliwe i ich stosowanie dobrze byłoby ograniczyć do niezbędnego minimum lub całkowicie wyeliminować.
Najpowszechniej stosowany jest kwas askorbinowy (E 200), izoaskorbinowy (E 315) oraz palmitynian askorbylu (E 304), które mogą być stosowane do wina, piwa, kremogenów, mleka w proszku, wędlin i innych produktów.
Dopuszczalne wartości ADI kształtują się w granicach od 0 - 0,05 mg/kg masy ciała (dla galusanu dodecylowego) do 1,25mg (dla palmitynianu askorbylu).
Badania zależności pomiędzy odpowiedzią indywidualnego organizmu na składniki pokarmowe i jego genotypem są przedmiotem poszukiwań nutrigenomiki. Możliwe, że w przyszłości będzie można stosować nowoczesną prewencję schorzeń, których patogeneza jest związana z odżywianiem, poprzez stosowanie zindywidualizowanej, prozdrowotnej diety.