87) Proszę opisać założenia antropogeografii:

Antropogeografia- Jej głównym zadaniem jest wyszukiwanie „ścieżek” czy też wzorców wzajemnego oddziaływania pomiędzy człowiekiem a jego środowiskiem. Chociaż genezy tej dziedziny można doszukiwać się już w pracach Arystotelesa, jej początki jako samodzielnej dziedziny nauki umiejscawia się w XIXw. Kiedy to jej wartość została dostrzeżona przy okazji pojawienia się teorii determinizmu środowiskowego (teoria mówiąca o tym iż ludzkie nawyki, konstrukcja fizyczna a także psychiczna stanowią bezpośrednią pochodną środowiska naturalnego właściwego danemu człowiekowi). Ze względu na niejaką interdyscyplinarność geografia człowieka dzieli się na wiele poddziedzin, najważniejsze stanowią: geografia kultury- zajmuje się ona badaniem produktów poszczególnych kultur (takich jak choćby architektura) oraz norm kulturowych w zależności od otoczenia. Geografia rozwoju- bada standardy i jakość życia poszczególnych społeczności, narodów w zależności od ich położenia na kuli ziemskiej jak również sposób zorganizowania rejonów najaktywniejszych ekonomicznie. Jest również nazywana geografią człowieka, jest to jedna z głównych gałęzi geografii zajmująca się badaniem ludzkiej aktywności w świecie, jak również jego zrozumienia i sposobów wykorzystania, otaczającej go przestrzeni. Zakłada ona zależność pomiędzy aktywnością człowieka a otaczającym go środowiskiem naturalnym. Bada również zróżnicowanie jego aktywności oraz jej charakteru i zależności względem otoczenia, próbując ustalić w jakim stopniu oraz w jakiej relacji są one faktycznie od siebie współzależne. W tym miejscu podzieliła się na dwa podstawowe nurty: Determinizm geograficzny którego zwolennikami byli Karl Ritter (jego prekursor),Ratzel, Haushofer. Friderich Ratzel,Sir H.J. Mackinder .Kierunek ten przenosi darwinistyczną teorię doboru naturalnego na grunt geografii, zakładając iż państwo jest organizmem żywym, przechodzi więc przez cykl życiowy począwszy od narodzin, przez dzieciństwo, dojrzałość po śmierć. Podlegają również naturalnej selekcji oraz walce o byt. Tendencje deterministyczne bardzo szeroko rozwijał Monteskiusz oraz I. Kant. Pierwszy twierdził iż geografia określa charakter i postępowanie ludzi, chłodny klimat ludzie silniejsi bystrzejsi mniejsza podejrzliwość (między innymi) klimat bezpośrednio wpływa na fizjologię ludzi., Nie potrafił jednak wyjaśnić w jaki sposób rozsądne prawa powstają w klimacie niesprzyjającym. Ostatecznie przyznał iż człowiekiem żądzą nie tylko klimat ale również religia, prawa. Drugi zakładał iż antropogeografia ma swój początek w geografii fizycznej obyczaje i zasady społeczne a nawet teologiczne zależą od właściwości gleby (niejako bazując na determinizmie arystotelesowskim)jednocześnie twierdząc iż ludzkie postępowanie jest warunkowane moralnością. Drugą ścieżką rozwoju był posybilizm geograficzny zakładający, że człowiek ma zdolność adaptacji do środowiska, ale również dostosowywania środowiska do swoich potrzeb, jego przeobrażanie, przyroda a zatem środowisko nie determinuje postępowania człowieka, daje mu natomiast szereg możliwości z których może on wybierać swobodnie. Jego przedstawicielami byli la Blache i Fabvere. W szerokim ujęciu antropogeografię można uznać za naukę społeczną (ze względu na ilość uwagi poświęcanej aktywności człowieka).Podstawowym założeniem jest to iż można poznać prawidłowości rozwoju środowiska tylko przez analizę rozwoju społecznego człowieka jako, że rozwój społeczny jest przez środowisko determinowany.