WYDZIAŁ MECHANICZNY
Temat ćwiczenia: BHP. Badania mikroskopowe
Numer ćwiczenia: 1
Laboratorium z przedmiotu:
MATERIAŁY KOSTRUKCYJNE - AiR
Opracowała:
mgr inż. Anna Mierzejewska
2014
Wydział (Instytut): WYDZIAŁ MECHANICZNY
Katedra (Zakład): KATEDRA INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ I BIOMEDYCZNEJ
Wprowadzenie
Cel i zakres ćwiczenia laboratoryjnego
Metodyka badań
opis stanowiska
przebieg realizacji eksperymentu
prezentacja i analiza wyników badań
4. Wymagania BHP
5. Sprawozdania studenckie (cel i zakres ćwiczenia laboratoryjnego, opis stanowiska badawczego, przebieg realizacji eksperymentu, zestawienie i analiza wyników badań, wnioski, inne)
6. Literatura
1. Wprowadzenie
Pierwsze spotkanie ze studentami w ramach zajęć laboratoryjnych dotyczyć będą omówienia programu nauczania oraz zasad zaliczenia przedmiotu. Poruszona zostanie kwestia regulaminu pracy i przepisów BHP obowiązujących w Laboratorium Materiałoznawstwa. Studenci zapoznani zostaną ze stanowiskami badawczymi, aparaturą i urządzeniami, dzięki którym realizowane będą poszczególne zadania laboratoryjne. Omówione zostaną zagadnienia związane z metodyką przygotowania próbek do badań metalograficznych. Studenci będą mieli możliwość zapoznać się z budową i zasadami użytkowania mikroskopu optycznego.
Organizacja pracy i przepisy bhp
Grupę laboratoryjną obejmującą 9-12 osób prowadzi nauczyciel akademicki. Zajęcia laboratoryjne mogą być prowadzone w kilku pomieszczeniach jednocześnie.
Przebieg ćwiczeń wymaga dobrej dyscypliny i organizacji zajęć. Dobre przygotowanie teoretyczne, znajomość zasad działania aparatury i jej bezpiecznej obsługi oraz przestrzeganie wskazówek prowadzącego zapewnia właściwe i bezpieczne wykonywanie ćwiczeń. Na pierwszych zajęciach prowadzący zapoznaje studentów z regulaminem pracy i przepisami bhp w Laboratorium Materiałoznawstwa. Fakt przeszkolenia z ogólnych zasad bhp jest wpisywany do książki i potwierdzany własnoręcznym podpisem przez każdego studenta.
Podstawowe wskazówki bhp
Przed rozpoczęciem pracy na stanowisku laboratoryjnym student winien zapoznać się z instrukcją bezpiecznej obsługi wywieszoną przy każdym stanowisku.
Wszystkie wątpliwości co do obsługi stanowiska, zastosowania właściwych parametrów i narzędzi należy omówić z prowadzącym ćwiczenia bądź pracownikiem inżynieryjno-technicznym.
Urządzenia wysoko energetyczne (piece hartownicze, prasy) ma prawo obsługiwać tylko specjalnie przeszkolony pracownik techniczny.
Studenci mogą uruchamiać i obsługiwać stanowiska laboratoryjne po wyrażeniu zgody i pod nadzorem prowadzącego ćwiczenia.
Po zakończeniu badań wszystkie urządzenia należy wyłączyć a uporządkowane stanowisko przekazać prowadzącemu.
Studenci nie mogą podejmować żadnych prac bez zgody prowadzącego.
Każde zauważone zagrożenie, usterki na stanowisku, skaleczenie lub ewentualny wypadek należy natychmiast zgłosić prowadzącemu ćwiczenia.
Zabrania się opuszczania stanowisk w trakcie odbywania ćwiczeń i pozostawiania ich bez odpowiedniego zabezpieczenia. Każde wyjście w trakcie ćwiczeń winno być zgłoszone prowadzącemu.
Uwagi dotyczące prądu elektrycznego
Wszystkie stanowiska laboratoryjne powinny być zerowane lub uziemiane.
Podłączenie stanowiska do sieci może się odbywać tylko w obecności prowadzącego zajęcia.
Nie należy zostawiać żadnych urządzeń elektrycznych bez opieki.
Po zakończeniu pracy należy wyłączyć wszystkie bezpieczniki na tablicach rozdzielczych.
Zabrania się studentom zakładania bezpieczników i naprawy instalacji elektrycznej.
W przypadku zapalenia urządzeń elektrycznych należy natychmiast odłączyć je od sieci, do gaszenia używać wyłącznie gaśnic tetrowych bądź śniegowych w obecności prowadzącego.
W przypadku porażenia prądem elektrycznym, postępować zgodnie z instrukcją znajdującą się w każdym pomieszczeniu.
Uwagi dotyczące substancji żrących i trujących
Prace z substancjami żrącymi wykonywać wyłącznie w sprawnie działających dygestoriach.
Studenci wykonują ćwiczenia odczynnikami przygotowanymi przez pracowników laboratorium. W przypadku konieczności sporządzenia odczynnika można go wykonać jedynie w obecności prowadzącego zajęcia.
Przy rozcieńczaniu stężonych kwasów, wlewać zawsze kwas do wody (nigdy odwrotnie!).
W razie rozlania kwasu lub ługu na ciało, należy natychmiast spłukać substancję żrącą dużą ilością bieżącej wody, a następnie zobojętnić ług – roztworem kwasu bornego, a kwas – kwaśnym węglanem sodu.
Używać odczynników z wyraźnymi wywieszkami (opisanych).
Zabrania się próbowania smaku jakichkolwiek odczynników.
Używanie odczynników do innych celów jest zabronione.
Uwagi ogólne dotyczące pieców hartowniczych
Przy obsłudze pieców używać sprzęt ochrony osobistej.
Przedmioty do nagrzewania mogą być przemieszczane tylko przy użyciu kleszczy odpowiedniego kształtu i wielkości.
Przed włożeniem do pieca przedmiot i kleszcze powinny być osuszone z wody lub oleju.
Podczas chłodzenia w oleju przedmiot zanurzać głęboko aby nie dopuścić do zapalenia.
Rozlany na podłodze olej lub wodę należy natychmiast sprzątnąć.
Badania mikroskopowe
Celem badań metalograficznych jest identyfikacja struktury materiału, z którego wykonana jest badana próbka, przy użyciu mikroskopu metalograficznego [1-5]. Obserwacje mikrostruktury prowadzi się na specjalnie przygotowanych próbkach, tzw. zgładach. Obserwacje pod mikroskopem pozwalają na określenie wielkości i kształtu ziaren badanego materiału, identyfikację poszczególnych składników fazowych
i strukturalnych, wykrywanie wtrąceń niemetalicznych i innych wad materiałowych, określenie, jaką technologią wykonany został badany detal [2,5].
Ocena ilościowa wybranych struktur
Mikroskopowe metody określania wielkości ziarna na płaskim przekroju
Wielkość ziarna oceniana jest za pomocy określonych parametrów [1,4]:
- średniej średnicy ziarna D,
- liczby ziarn przypadających na jednostkę powierzchni zgładu NA,
- liczby ziarn w jednostce objętości NV,
- średniego odchylenia średnic σD.
Do obliczenia średniej średnicy ziarna D stosuje się wzór Mirkina, wiążący ze sobą dwa parametry: NA oraz NV
D = NA/NV [1,2]
Najprostszą metodą określenia parametru NA jest metoda Jeffrissa (rys.1).
W metodzie tej na fotografię mikrostruktury wrysowuje się prostokąt o dowolnych wymiarach a i b (rys.12). Ściany figury dzielą ziarna na trzy grupy – całkowite, które leżą wewnątrz prostokąta i nie są przecięte żadnym z jego boków (z), brzegowe, które przecina bok figury (w) oraz narożne, przecięte dwoma bokami prostokąta (u). Liczbę ziaren przypadającą na jednostkę powierzchni wyliczamy ze wzoru
NA = [ziaren/mm2] [1,2]
Rys.1. Schemat ilustrujący metodę Jeffersa
Ilościowa ocena udziału faz w mikrostrukturze
Wyznaczenie udziału objętościowego faz może odbywać się jedną z trzech metod [1,2]:
metoda planimetryczna,
metoda liniowa (rys.2),
metoda punktowa.
Metoda liniowa [1,2] – metoda pozwalająca na określenie objętości względnej fazy β w fazie α. Polega ona na przeprowadzeniu przez obraz mikrostruktury siecznych o długości l, przecinających obie fazy. Następnie sumuje się długości cięciw przechodzące przez fazę β (lβ) i podstawia do wzoru:
Vv = $\frac{(l)}{kl}$ 100%
gdzie: Vv – objętośc fazy β, ∑ (lβ) – suma odcinków przecinających fazę β, k – liczba przeprowadzonych siecznych, l – długość siecznej
Rys.2. Schemat ilustrujący metodę ilościowego oceny udziału faz w mikrostrukturze
Cel i zakres ćwiczenia laboratoryjnego
Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest:
Zapoznanie z zasadami BHP oraz regulaminem pracy w Laboratorium Materiałoznawstwa
Zapoznanie z metodyką przygotowania próbek do badań mikroskopowych
Zapoznanie z zasadą działania mikroskopu metalograficznego
Obserwacje przygotowanych zgładów
Ocena jakościowa i ilościowa wybranych struktur
Analiza wyników
Metodyka badań
opis stanowiska badawczego
mikroskop metalograficzny z systemem akwizycji obrazu, próbki metalograficzne stali,
Normy Polskie
przebieg ćwiczenia
Poznanie zasady działania i obsługi mikroskopu metalograficznego.
Obserwacje mikroskopowe wybranych materiałów
Ocena wielkości ziarna wybranej struktury metodą Jeffriesa
Ilościowa ocena faz w mikrostrukturze
prezentacja i analiza wyników
- przedstawić wyniki pomiarów wielkości ziarn, odnaleźć w normie nr wielkości ziarna,
- dokonać oceny udziału objętościowego faz w strukturze,
- przedstawić wnioski
Wymagania BHP
Do wykonywanego ćwiczenia laboratoryjnego stosowane są ogólne przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące Laboratorium Materiałoznawstwa.
Sprawozdanie studenckie
Sprawozdanie z ćwiczenia powinno zawierać następujące punkty:
cel i zakres ćwiczenia laboratoryjnego;
opis stanowiska badawczego;
przebieg realizacji eksperymentu
obliczenia ilościowe wielkości ziarn oraz udziału faz w strukturze;
wnioski.
Literatura
Laboratorium materiałoznawstwa. Skrypt Politechniki Białostockiej, Białystok 1990;
Ćwiczenia laboratoryjne z inżynierii materiałowej. Skrypt Politechniki Lubelskiej. Lublin 1994;
Prowans: „Materiałoznawstwo” PWN, Warszawa 1980;
Hucińska: „Metaloznawstwo, materiały do ćwiczeń laboratoryjnych” Politechnika Gdańska, Gdańsk 1995;