Jak Polska szła do Unii Europejskiej

Dzisiaj Europa kojarzona jest głównie poprzez Unię Europejską, a także Brukselę - siedzibę władz europejskich. Nasz kraj należy do Europy od zawsze, jednak co możemy rozumieć pod hasłem "Europa"? Można spytać czy to tylko kontynent, na którym leży Polska, a może tylko Unia Europejska, do której należymy. Unia Europejska powstała na mocy Traktatu z Maastricht, podpisanego 7 lutego 1992 roku przez piętnaście państw, wchodzących wówczas w skład Wspólnot Europejskich. Obecnie, Unia zrzesza dwadzieścia pięć krajów. Są nimi: Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Austria, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Luksemburg, Belgia, Holandia, Dania, Szwecja, Finlandia, Grecja, Irlandia, Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Czechy, Słowacja, Węgry, Słowenia, Cypr i Malta. Na swoją akcesję czekają natomiast Bułgaria, Rumunia i Turcja. Integracja Polski z Unią od samych początków stowarzyszenia budziła w naszym społeczeństwie bardzo dużo emocji. Na początku lat 90. dominował zapał i entuzjazm specyficzny dla tego okresu czasu, a oparty o satysfakcję z dołączania Polski do gospodarek opartych na zasadach rynkowych. Postrzeganie społeczne integracji zmieniało się powoli wraz z pogłębianiem się tego procesu. Do 1989 roku Polska była w konkurencyjnej dla EWG Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Zanim w 1988 rozwiązano RWPG Polsce udało się nawiązać stosunki dyplomatyczne z UE. We wrześniu 1989 roku została podpisana umowa o współpracy Polski z EWG. Pierwszym ambasadorem Polski przy Unii Europejskiej od 1990 roku był Jan Kułakowski. W 1990 r. Polska złożyła pisemny wniosek o rozpoczęcie negocjacji w sprawie integracji z UE. Pierwszą umowę podpisano w 1991 roku. W 1993 roku podczas szczytu w Kopenhadze przedstawiono kryteria polityczno - ekonomiczne, konieczne do wypełnienia przez ubiegające się o wejście do UE kraje Europy Środkowo - Wschodniej. Wniosek o członkostwo został złożony przez Polskę w 1994 roku. W 1996 roku został powołany do życia Komitet Integracji Europejskiej. Rok później pojawiła się uchwała o Narodowej Strategii Integracji. W 1997 roku odbyło się posiedzenie Rady Europy w Luksemburgu. Podczas obrad podjęto decyzję o rozpoczęciu negocjacji z Polską, Węgrami, Czechami, Słowenią, Estonią i Cyprem. W listopadzie 1998 roku rozpoczęły się negocjacje. Zanim przystąpiono do negocjacji sprawdzona została zgodność prawa wewnętrznego krajów kandydujących z prawem wspólnotowym. Koordynacją wszystkich spraw związanych z integracją Polski z UE zajmuje się Komitet Integracji Europejskiej. Z ramienia rządu do 2001 negocjacjami zajmował się Jan Kułakowski, pełniący funkcję Pełnomocnika Rządu ds. Negocjacji o Członkostwo Polski w Unii Europejskiej. W 2001 zastąpił go Jan Truszczyński. Podczas szczytu w Kopenhadze w grudniu 2002 roku negocjacje zostały sfinalizowane. 16 kwietnia 2003 roku Polska podpisała traktat akcesyjny. Na mocy referendum akcesyjnego Polska wstąpiła do UE 1 maja 2004 roku.