Wzory uczenia się. Strategie nauczania.

1.       Wzory behawioralne.

Ujmują one uczenie się w kategoriach reakcji zwrotnej na bodźce zewnętrzne i modelowania obserwowanych zachowań innych osób.

Wyróżniamy tu :

•         Strategię nauczania bezpośredniego, opartego na pokazie i ćwiczeniach w wykonywaniu określonej czynności,

•         Strategię nauczania programowanego,

•         Symulację – wywodząca się z cybernetyki psychologicznej.

 

Strategie te opierają się na założeniu, że ludzie w różnych sytuacjach zmieniają swoje zachowanie w zależności od informacji dostarczanych przez otoczenie.

Działania edukacyjne mają za zadanie konstruowac środowisko dostarczające informacji zwrotnych pokazujących skutki zachowań, odczuwania efektów podjętych decyzji i w ten sposób wpływającego na zmianę zachowania.

Są one przydatne przy uczeniu się wąskich umiejętności i przyswajaniu wiedzy o charakterze biernym, wprowadzania reguł porządkowych w klasie, podtrzymywaniu samokontroli uczenia się . Są łatwe, nieskomplikowane.

 

2.          Wzory procesualno – poznawcze. Strategie przyswajania , przetwarzania i produkowania informacji.

 

Uczenie polegające na przyswajaniu i rozumieniu dotyczy wiedzy deklaratywnej ( wiem, że...). Zapamiętywaniu i zrozumieniu służy  umiejętne podanie treści nauczania. Uporządkowanie materiału polega na wydzieleniu tematów, wyróżnieniu idei, ukazaniu związków i zależności.

 

Zapamiętywanie a mnemotechniki: są to strategie wspomagające zapamiętywanie materiału, który wydać się może na początku bezsensowny. Istotne jest w nich znalezienie i poddanie wizualizacji tzw. słów kluczy.

Mnemotechniki można stosować w nauczaniu różnych treści, z różnych przedmiotów, dziedzin edukacji i na wszystkich jej stopniach.

 

Uczenie się pojęć.

Strategia od reguły do przykładu – nauczyciel podaje, omawia definicję a potem przykłady,

•         Strategia od przykładu do reguły – uczniowie najpierw badają przykłady a potem omawiają atrybuty i definicje,

•         Metoda indukcyjna – wymaga od ucznia, aby sam zdecydował jakie informacje posłużą mu do definiowania. Wyróżnia się tu następujące etapy : gromadzenie i prezentowanie danych, badanie i sporządzanie listy danych, pierwsze próby klasyfikacji, kolejne próby klasyfikacji, stawianie i weryfikacja hipotez.

 

 

Kreślenie map poznawczych.

Strategia ta polega na przedstawianiu informacji tekstowej w postaci graficznej. Prezentacja tych informacji i zależności między nimi przypomina mapę. Uczniowie przystępujący do analizy mogą za ich pomocą  przeszukiwać dane, określać zachodzące między nimi zależności.

 

 

Uczenie się przez dociekanie a rozmowy w klasie.

Pozycja dyskursu werbalnego w edukacji od zawsze jest wysoko. Język mówiony jest dla uczniów narzędziem komunikowania tego, co wiedzą i nadawania znaczeń na podstawie nowo poznanej wiedzy.

 

•         Strategia stawiania pytań:  kierowanie pytań do uczniów – spełnia zadanie gdy nauczyciel stawia pytania stymulujące do samodzielnego myślenia. Stawianie pytań przez uczniów – jest dziś uznawane za umiejętność ważniejszą niż udzielanie odpowiedzi na pytania.

•         Strategia dyskusji – rozmowa uczniów i nauczyciela na temat treści nauczania, może rozwijać myślenie, pobudzać do nauki, uczyć komunikowania się.

 

Kompetentne słuchanie:

•         Słuchanie interaktywne

•         Reaktywne

•         Wybiórcze

•         Doceniające

 

3.      Całościowe uczenie się .Strategie wspierania rozwoju osobowego.

•         Strategia integracji emocjonalnych i intelektualnych stron rzeczywistości.

Przedstawiciele pedagogiki Gestalt – człowiek formuje swą tożsamość przez interakcje ze społeczeństwem. :Interakcje te zwane kontaktem, polegają na twórczym, obustronnym dopasowaniu między organizmem  a otoczeniem.

•         Uczenie się z doradcą : Emanacja ciepła i zaufania do uczniów jako osób uczących się, empatyczne zrozumienie, ukazywanie związku między demonstrowaną przez uczniów postawą poznawczą a ich samorealizacją.