PIACERE
Czasownik „piacere” w języku włoskim oznacza „podobać się”.
W niektórych zdaniach o wiele zręczniej jednak brzmi tłumaczenie „lubieć”:
Mi piace il vino rosso. - Lubię czerwone wino. (a nie: Podoba mi się czerwone wino.)
Jest to dość istotne przy doborze liczby i osoby czasownika „piacere”.
Popatrzmy na poniższy przykład:
1) La rosa |
piace |
a me. |
|
3 osoba/ |
Kto? Co? |
Co robi? |
Komu? Czemu? |
|
|
2) Le rose |
piacciono |
a me. |
|
3 osoba/ |
1) Podoba mi się róża. (Mi piace la rosa.)
2) Podobają mi się róże. (Mi piacciono le rose.)
W przypadku przetłumaczenia „piacere” jako „lubieć” w wersji polskiej nie zaobserwujemy żadnej zmiany pomiędzy:
3) Lubię jabłko. (Mi piace la mela.)
4) Lubię jabłka. (Mi piacciono le mele.)
To powoduje dość częsty błąd: Mi piace le mele lub jeszcze gorszy Piaccio le mele.
Zapominamy, że Włosi mówią: Podobają mi się jabłka, a zatem: Mi piacciono le mele.
Io piaccio to nie pozornie ja lubię, a ja się podobam.
Wniosek:
liczba pojedyncza (piace) lub mnoga (piacciono) zależy od tego co się podoba, a nie komu!