GRZYBICE SKÓRY bydła, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne


GRZYBICE SKÓRY

Żródło zakażenia: zw. chore i bezobjawowi nosiciele, gryzonie, zak. środowisko (gleba o pH 5-8). Wektorami są pasożyty zewnętrzne.

Patogeneza: grzyb do skóry dostaje się przez wtarcie spor w naskórek (urazy), przenika przez warstwę rogową (enz. keratolityczne) do torebki włosowej. Dochodzi do zmian zap. w mieszkach w efekcie ich mech. drażnienia i działania prod. przem. mat. Zaburzenia w tworzeniu i odżyw. włosa powodują jego łamliwość i wypadanie.

Nieznaczne zapalenie pow., nadmierne łuszczenie się naskórka i zaczerwienienie skóry (zwłaszcza na granicy zmian ) -

GRZYBICA POWIERZCHOWNA .

Po wniknięciu grzyba do większej il. mieszków i nasileniu działania drażniącego dochodzi do proc. zap. skóry i podskórza , co prowadzi do wysięku i strupów - GRZYBICA GŁĘBOKA.

Czynniki sprzyjające: nadmierna wilgotność, duże stęż. gazów drażniących, zwłaszcza amoniaku (zmiana pH skóry z kw. na zasad.), niedobór wit. A (lub jej nadmiar), białka, żelaza, miedzi, cynku (zwłaszcza w stos. do wapnia), stosowanie antybiotyków (leczniczo i w paszy), transport, aklimatyzacja. Bardziej wrażliwe zw. młode, możliwa nadwrażliwość.

Dermatomikozy w dużych stadach występują przez cały rok, w małych gł. w okresie zimowym. Dwa szczyty: sierpień-październik i grudzień-luty.

BYDŁO:

T. verrucosum: antropozoonoza, szerzy się gł. kontaktowo a także przez sprzęt do pielęgnacji, środki transportu, pomieszczenia. W środowisku zawarte w strupach i włosach spory zachowują inwazyjność pow. 1,5 roku, objawy wyst. po 3-4 tyg. od zak., przebieg przewlekły, najczęściej zmiany wyst. na głowie, szyi i bokach, rzadziej inne miejsca lub całe ciało, u cieląt tworzą wokół oczu pierścieniowate obwódki.

W miejscach zajętych przez grzyb: włosy są suche, łamliwe, wypadają lub są pozlepiane przez wysięk zap. Następnie powst. strupy o nieregularnym kształcie. Bydło starsze: ogniska małe, okrągłe, z ubytkiem włosa, łuszczeniem naskórka; głównie powierzchowna. Cielęta: głównie głęboka. Powoduje spadek m.c., przyrostów, czasem wyniszczenie, spadek wydajności mlecznej, wartości skór, zab. rui,

U Bo występują 3 postacie klin.: strupiasta, opryszczkowata, strzygąca.

POSTAĆ GŁĘBOKA STRUPIASTA (trychophytia crustosa profunda):

najczęściej spotykana; początkowo drobne, guzkowate nacieki w skórze, pokryte nastroszonym włosem, słabo widoczne, wyczuwalne. Następnie okrągłe lub owalne, bezwłose plamy, pokryte szarobiaławymi, azbestowymi strupami różnej grubości (0,2-1cm). Lokalizacja typowa: głowa, szyja, łopatka, pośladki w okolicy nasady ogona, rzadziej grzbiet, sporadycznie dolna część brzucha i dolne odcinki kończyn. ogniska wokół oczu mogą się zlewać (fenomen okularowy).

POSTAĆ OPRYSZCZKOWATA (trichophytia cizcinata)

Dotyczy słabo owłosionych partii ciała: zwierciadło mleczne, wymię, moszna. Zmiany mogą pojawić się jednocześnie z ogniskami strupiastymi. Występują wykwity: owalne, zaczerwienione lub sinawe, lekko wyniesione nad pow., na obrzeżu liczne, wypełnione surowiczym płynem pęcherzyki.

POSTAĆ POWIERZCHOWNA STRZYGĄCA (trichophytia tonsurans superficialis.)

Występuje sporadycznie u zw. dorosłych, w dobrej kondycji. Plamy bezwłose, okrągłe, ostro zarysowane, mierne łuszczenie naskórka, słabo zaznaczony odczyn zap.

U młodych cieląt mogą wystąpić wokół jamy ustnej koliście ją otaczające, otrębiaste, grube

naloty utrudniające przyjmowanie pokarmu.

T. mentagrophytes: obj. podobne jw.; zmiany gł. na skórze głowy, szyi, tułowia, zwykle ogniska drobne, okrągłe, bezwłose, naskórek łuszczący się, wygląd otrębiasty, zazwyczaj brak strupów.

Ponadto zmiany skórne Bo powodują: Keratinomyces ajelloi, M. canis, M. gypseum, T. rubrum, T. schoenleinii, T. violaceum, T. megnini.

ROZPOZNANIE. obj. klin., zeskrobiny, posiew (min. 10 podłóż, 25 i 37oC),

R. RÓŻNICOWE: świerzb, wszołowica, wszawica, egzemy poch. alimentarnego .

LECZENIE: prep. fungicydne i fungistatyczne stos. miejscowo: prep. jodowe (5% r-r wodny lub 20% r-r glicerynowy dostępnych prep.), keratolityczne (pędzluje się ogniska i skórę wokół na 2-10 cm, co 2-3 dzień, 3-4 krotnie, nie więcej niż ¼ powierzchni skóry), gryzeofulwinę p.o. (po upływie 10-14 dni odkłada się w warstwie keratynowej naskórka i hamuje rozwój dermatofita) ( 25 g/50 kg m.c. przez 30 dni [Gricin-vet premiks]), trichophytyna lub szczepionki żywe podane parenteralnie (2-3 krotnie im., co10-14 dni, w dawkach 10-20 ml [Trichovac]).

OWCE, KOZY:

T. verrucozum: obj. wyst. po 1-4 tyg.. Jagnięta: najczęściej na głowie (okolica oczu i uszu); dorosłe: szyja, kl. piersiowa, grzbiet. Najczęściej postać głęboka, strupiasta (strupy sklejone z wełną, trudno usuwalne, po usunięciu powstaje krwawiąca rana), rzadziej powierzchowna.

W cięższych przypadkach przypomina świerzb lub niesztowicę.

Zahamowanie wzrostu, odrostu wełny, wychudzenie.

T. mentagrophytes: zmiany dotyczą gł. słabizny; przekrwienie skóry, łuszczenie naskórka, łamliwość i wypadanie wełny (wyglądają jak ostrzyżone).

Ponadto: M. canis.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ENZOOTYCZNA BRONCHOPNEUMONIA BYDŁA, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
EPIZOOTYCZNE RONIENIE BYDŁA, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
SALMONELOZA BYDŁA, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
PASTERELOZA BYDŁA, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
ENZOOTYCZNA BIAŁACZKA BYDŁA, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
pomor, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
rozyca, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
epi pyt SW, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
oddechowy swinie, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
prrs, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
Epi pytania1234, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne
GORĄCZKA Q, Weterynaria, Rok 4, semestr VII, Choroby zakaźne

więcej podobnych podstron