Międzynarodowe przepływy siły roboczej
Migracja def.- zmiana miejsca zamieszkania osoby, rodziny lub gospodarstwa domowego. Ze względu na położenie miejsca pierwotnego i docelowego rozróżnia się międzynarodową, międzyregionalną i lokalną.
Migracja może być spowodowana prześladowaniami w kraju macierzystym ze względów ideologicznych, religijnych itd. Powoduje to: uchodźctwo, przymusową emigrację.
Pięć grup przyczyn migracji międzynarodowej:
- przyczyny ekonomiczne- wynikające z chęci poprawy sytuacji ekonomicznej
- przyczyny polityczne- będące efektem legalnych i nielegalnych ograniczeń lub łamania praw człowieka, a także konfliktów zbrojnych między państwami
- przyczyny socjalno-kulturowe- mające swoje źródło w załamaniu się tradycyjnego porządku oraz norm kulturowych i społ.
- przyczyny ekologiczne- wynikające zarówno z naturalnych jak i wymuszonych zmian środowiska
- przyczyny infrastrukturalne- będące efektem zmniejszającego się stopnia zapewnienia podstawowych potrzeb indywidualnych i zbiorowych, takich jak mieszkanie, służba medyczna, zabezpieczenie socjalne
Nadwyżka siły roboczej niesie ze sobą konsekwencje, jeśli jest duża może wywołać kryzys.
Motywy indywidualne do emigracji mają najczęściej charakter polityczno-militarny, ideologiczno-ustrojowy, religijny lub ekonomiczny.
Zanim jednostka podda się tym antybodźcom ocenia ryzyko przesiedleńcze, są to koszty przeniesienia związane ze skutkami rozłąki z rodziną, prawdopodobieństwo pogorszenia statusu społ. Niepewność uzyskania pracy.
Motywy pozytywne stwarzane przez kraj importujący siłę roboczą:
- proces drenażu mózgów (emigracja ludzi dobrze wykształconych do krajów wysoko rozwiniętych, które oferują im lepsze warunki materialne i zawodowe)
- wyraźne akceptowanie imigracji, a nawet jej wywoływanie przez państwa w okresie silnego wzrostu gosp. i związanego z tym niedoboru siły roboczej.
- bodźce przyciągające imigrantów o niskich kwalifikacjach ze względu na brak podaży rodzimej siły roboczej na prace uciążliwe i obniżające prestiż społ.
- pośrednie zachęcanie imigrantów przez tolerowanie nielegalnej imigracji, mimo formalnego jej potępiania.
Najbardziej korzystne dla kraju eksportującego siłę roboczą są 2 ostatnie punkty, kraj pozbywa się niewykwalifikowanych nadwyżek, a także:
- uniknięcie kosztów utrzymywania nadwyżek zasobów siły roboczej
- korzystanie z transferu zarobków do kraju pochodzenia
- powrót do kraju lepiej wykształconej i doświadczonej siły roboczej dzięki zdobytym za granicą umiejętnościom (może to jednak być tylko symboliczny efekt, ponieważ większość emigrantów może nie wrócić)