Podział betonów
Betony możemy podzielić w zależności od wybranego kryterium:
Podział betonów ze względu na gęstość pozorną:
betony ciężkie - o ciężarze objętościowym większym niż 2 600 kg/m3, wykonywane z zastosowaniem specjalnych kruszyw (np. barytowych), stosowane jako osłony biologiczne dla osłabienia promieniowania jonizującego.
betony zwykłe:
o ciężarze objętościowym od 2 200 do 2 600 kg/m3, wykonywane z zastosowaniem kruszyw naturalnych i łamanych (piasek + żwir lub piasek + np. kamień bazaltowy), stosowane do wykonywania elementów konstrukcyjnych betonowych i żelbetowych,
o ciężarze objętościowym od 1 800 do 2 200 kg/m3, wykonywane z zastosowaniem kruszyw porowatych (np. keramzyt) - do wykonywania elementów o podwyższonej izolacyjności cieplnej np. ścian osłonowych, pustaków ściennych i stropowych.
betony lekkie - o ciężarze objętościowym do 1 800 kg/m3, wykonywane z zastosowaniem lekkich kruszyw oraz betony komórkowe. Betony lekkie stosuje się do wykonywania elementów ściennych i stropowych średniowymiarowych (płyty ścienne i stropowe), i drobnowymiarowych (np. bloczki ścienne, prefabrykowane nadproża).
Podział betonów ze względu na rodzaj użytego spoiwa:
betony cementowe
betony wapienne
betony gipsowe
Podział betonów ze względu na rodzaj użytego kruszywa:
żwirobetony - beton zawierający jako kruszywo żwir rzeczny naturalny lub łamany; odznacza się dużą wytrzymałością na ścieranie i ogniotrwałością.
żużlobetony - beton lekki wykonany przy użyciu kruszywa z żużla paleniskowego lub wielkopiecowego. W zależności od zastosowanego spoiwa rozróżnia się żużlobeton: cementowy, gipsowy i wapienny. Ze względu na dobre własności termoizolacyjne żużlobeton stosowany jest do wyrobu okładzin ciepłochronnych, płyt i bloków ściennych.
gruzobetony - beton lekki, w którym kruszywem jest gruz. Bywa stosowany do wykonywania ścian litych, bloków, pustaków, cegieł itp.
keramzytobetony - beton lekki, w którym kruszywem jest keramzyt (Kruszywo produkowane z wysokoilastej gliny pęczniejącej, która podczas wypalania w temperaturze 1200oC kilkakrotnie zwiększa swoją objętość, przyjmując postać lekkich i twardych granulek różnej średnicy)
trocinobetony - wypełniaczem organicznym są substancje roślinne (trociny drzewne) o największym rozdrobnieniu (odpady z tartaków, stolarni itp.). Do produkcji trocinobetonu nie nadają się odpady z drzew liściastych, zwłaszcza dębowe ze względu na szkodliwe działanie zawartych w nich garbników i cukrów. W celu podwyższenia właściwości wytrzymałościowych trocinobetonu stosuje się dodatki wypełniaczy mineralnych takich jak: piasek, mączka ceglana itp., jednak powodują one zwiększenie ciężaru objętościowego trocinobetonu i pogorszenie właściwości izolacyjnych. Trociny należy przed użyciem oczyścić przez przesianie na sitach o oczkach 1 mm.
Spoiwem w trocinobetonie może być cement z domieszką wapna, gips lub cement magnezjowy (Sorela). Zalecane jest stosowanie środków mineralizujących, które zwiększają przyczepność do zaczynu cementowego, zapobiegają zagrzybieniu i zmniejszają zmiany objętościowe.
Podział betonów ze względu na strukturę:
komórkowe - strukturę porowatą otrzymuje się przez spulchnienie masy pęcherzykami gazu (średnica porów wynosi 0.5 - 7 mm) - tak zwany gazobeton lub przez dodanie odpowiednio przygotowanej piany - pianobeton.
jamiste - są to betony wykonywane z kruszyw o ziarnach większych niż 4 mm, w którym przestrzenie pomiędzy ziarnami kruszywa nie są całkowicie wypełnione zaczynem. Cement jedynie pokrywa ziarna kruszywa i spaja je ze sobą. Może występować w odmianach jedno lub dwu frakcyjnych.
półzwarte - są betonami w których mniej niż 85% przestrzeni między ziarnami jest wypełniona zaprawą, a zawartość frakcji poniżej 4 mm wynosi co najmniej 15% ogólnej ilości kruszywa.
zwarte - są to betony, w których wolne przestrzenie między ziarnami kruszywa są wypełnione zaprawą cementową w ilości nie mniejszej niż 85 %, a kruszywo jest tak dobrane pod względem uziarnienia aby jak najszczelniej wypełniało zajmowaną przestrzeń. Betony te posiadają największą wytrzymałość.
Podział betonów ze względu na przeznaczenie (w podziale tym nazwa betonu określa cechy wynikające z zastosowania):
betony wodoszczelne - uzyskuje się dzięki odpowiedniemu, precyzyjnemu doborowi składników mieszanki betonowej oraz zminimalizowaniu porowatości betonu. Szczelność ta funkcyjnie zależy głównie od wskaźnika wodno-spoiwowego i wieku betonu.
betony konstrukcyjne - gęstość objętościowa g 1400 - 2000 kg/m3, przeznaczone do zbrojenia stalą lub sprężania o niewielkich właściwościach izolacyjnych, ale znacznej wytrzymałości (większej niż 14 MPa).
betony odporne na ścieranie - najczęstszymi czynnikami powodującymi ścieranie betonu jest ruch (kołowy, pieszy) oraz przemieszczanie kruszyw, piasków. W każdym z nich o trwałości betonu decyduje inny składnik mieszanki. W pierwszym jest to składnik najbardziej odporny na ścieranie - kruszywo grube. W drugim, jest to składnik najsłabszy - zaprawa, dlatego zaleca się stosowanie minimalnej ilości zaprawy, ograniczając się do 450 l/m3.
betony ognioodporne - stosuje się do budowy kominowych przewodów dymowych, kotłów centralnego ogrzewania i konstrukcji, gdzie temperatura dochodzi do 700oC. Betony ognioodporne są trwalsze niż betony zwykłe, lecz nie są to betony niezniszczalne. W przypadku oddziaływania wysokiej temperatury tracą nawet do 65 % wytrzymałości na rozciąganie, co uznaje się za dopuszczalne.