Przewodnicy Duchowi

Kim są i co mają nam do zaoferowania Przewodnicy i Opiekunowie Duchowi .

Przewodnicy pochodzą z wielu różnych miejsc. Prezentacja ich wszystkich nie jest możliwa. Możemy podzielić ich na tych, którzy doświadczyli życia na Ziemi i tych, którzy nigdy nie inkarnowali się w ludzkiej powłoce.

Przewodnikami mogą być Archaniołowie, Nauczyciele Wniebowstąpieni, lub inne istoty pochodzące z różnych części wszechświata. Nie wszystkie istoty z wyższych wymiarów zostają przewodnikami, ponieważ zależy to od przydzielonych im do wykonania zadań. Te, które zostają Przewodnikami muszą posiadać umiejętność przesyłania energii z wymiarów w których żyją do naszego świata fizycznego. Ich cechą jest miłość, chęć niesienia bezinteresownej pomocy, dzielenia się z ludźmi nowymi, doskonalszymi wzorcami rozwoju.

Aby przekaz był czytelny, często potrzebne jest wsparcie od innych istot, które ukierunkowują i wzmacniają subtelne wibracje energii. Muszą Oni posiadać dużą wprawę w posługiwaniu się energią i polem magnetycznym oraz silną wolę, aby dostroić się do ludzkiego sposobu postrzegania rzeczywistości , oraz możliwości umysłowych.

Wielu duchowych przewodników i mistrzów pochodzi z rzeczywistości przyczynowej lub wielowymiarowej, która jest sferą jeszcze bardziej rozwiniętą. Niektórzy przewodnicy żyli na Ziemi. Udało im się wejść na wysoki poziom świadomości duchowej, wykorzystali możliwość rozwoju, zrozumieli i przepracowali zadania, które postawili sobie jako dusze. Teraz żyją w rzeczywistości przyczynowej w duchowej formie , gdzie nadal rozwijają się dzięki służbie na rzecz ludzkości.

Inni pochodzą z rzeczywistości wielowymiarowej i są bardzo zaawansowanymi istotami, nawet w obrębie własnych systemów.

Niektórzy przewodnicy działają poprzez umysł, pomagają rozwijać nam intelekt, przekazując nowe idee z różnych dziedzin nauki. Inni łączą się z osobami zainteresowanymi pracą z energią, poznaniem, doświadczaniem duchowym i z takimi pracują na poziomie czystej świadomości. Przekazują energie poprzez dotyk, pomagają zgłębić naturę rzeczywistości. Jeszcze inni nie udzielają porad praktycznych, nie odpowiadają na pytania dotyczące spraw osobistych czy zawodowych. Przewodnicy wybierają nas ze względu na nasze uzdolnienia w określonej dziedzinie , które są zgodne z jego zainteresowaniami. Podobnie jak ludzie mają oni określony obszar zainteresowań i szczególne zdolności . Jedni udzielają praktycznych rad w rozwiązywaniu codziennych problemów inni zapewniają inspirację i pomagają lepiej zrozumieć uniwersalne prawdy oraz zrozumieć różne zjawiska.

Wielu przewodników to prawie czysta forma energii. Ich rozwój doszedł do poziomu czystego ducha i stali się światłem. Posługują się światłem a swoje impulsy myślowe przekazują bezpośrednio do duszy.

W świecie energii nie istnieje podział na płeć, choć przewodnik może przybrać postać męską lub żeńską , taką która najbardziej do nas przemawia i która odpowiada zadaniu, jakie chce wykonać. Niektórzy przybierają wygląd, jaki mieli żyjąc na Ziemi, i posługują się ówczesnym imieniem. Możemy widzieć kolory, słyszeć dźwięki, lub odczuwać ich obecność poprzez serce, energię miłości.

Przewodnictwo może płynąć również z wyższego ja, które przekazuje nam miłość, współczucie, cenne wskazówki, wspiera i pobudza do rozwoju oraz pomaga żyć zgodnie z wyższym celem naszego życia.

Przewodnicy duchowi uczą zrozumienia, zapewniają oparcie i prowadzenie.

Jak rozpoznać światłego przewodnika?

Podczas przekazu możemy rozpoznać prawdziwą mądrość, bo odczuwamy jakbyśmy znali ją od zawsze.

Przewodnik duchowy rozświetla naszą drogę, przypomina kim jesteśmy, pomaga uwolnić się od lęku i uczy bardziej kochać siebie i innych. Jego jedynym pragnieniem jest służyć, dzieli się radością, wspomaga nie tylko nasz indywidualny rozwój, ale i pracę jaką wykonujemy na Ziemi.

Przewodnicy nikogo nie poniżają, ani nie wywyższają. Przyczyniają się do poszerzenia świadomości, stworzenia pełnej wizji siebie i świata .Wolą abyśmy nie ślepo podążali za ich wskazówkami, ale opierali się na własnej mądrości, wyborach i umiejętności rozróżniania. Zachęcają do rozwijania wewnętrznej siły i oparcia w sobie. Chcą, abyśmy sami stanowili o własnym życiu. Jednoznacznie określają swój punkt widzenia. Charakteryzuje ich skromność, jeśli wskazuję błędy oraz przyczyny trudności i niepowodzeń robią to z wyczuciem, umacniając naszą wiarę we własne możliwości.

Rzadko przepowiadają przyszłość, wiedząc , że ta zależna jest od naszych wyborów i szybkości naszego wewnętrznego rozwoju..

Największą troską przewodników jest, abyśmy osiągnęli własny wyższy cel. Uczą tolerancji i wybaczania. Zachowują umiar, nie chwalą się . Mówią z szacunkiem o ludziach i zjawiskach, gdyż ich naturą jest czysta miłość i dobroć.

Poproszeni o radę, udzielają wyjaśnień na temat lekcji i zadań przed jakimi stoimy. Nie ingerują, jeśli postanowimy trwać w niekorzystnej sytuacji, by nie odbierać nam możliwości rozwoju nawet, jeśli odbywa się on przez cierpienie.

W sytuacji, kiedy stoimy przed trudnym doświadczeniem, mającym nauczyć nas czegoś ważnego, mogą wskazać łatwiejszą i radośniejszą drogę. Przewodnik nie będzie podawał pełnego rozwiązania , lecz wskaże kolejny krok na drodze do niego.

Przewodnicy nie uwalniają od lekcji, jakich udziela życie, lecz pomagają lepiej je zrozumieć.

Przemawiają tylko wtedy gdy wyrazimy zgodę.

Duchowy przewodnik pomoże nam traktować siebie i innych wyrozumiale i z miłością.

Światli przewodnicy podają informacje, mające istotne znaczenie i przyczyniające się do rozwoju. Nie naruszają prywatności osób trzecich i na pytanie dotyczące uczuć lub myśli innych osób, mogą nie udzielić odpowiedzi.

Kim jest opiekun duchowy?

Każdy ma własnego, osobistego opiekuna , nazywanego często aniołem stróżem, który towarzyszy nam przez całe życie. W przełomowych momentach życia, możemy być wspierani nawet przez kilka takich istot.

Opiekunowie nie są tak rozwinięci jak przewodnicy, jednak przewyższają nas w rozwoju. Mają doświadczenia które zdobyły żyjąc na Ziem i znajomość świat niematerialnego.

Opiekunami mogą być osoby, które towarzyszyły nam za życia i rozwinęły się ponad poziom ziemskich emocji, lub dusze poznane w innych wcieleniach.

Pomagają nam realizować w życiu nadrzędne cele i przezwyciężać trudności. Są z nami bez względu na to, czy zdajemy sobie z tego sprawę , czy nie. Czy zdajemy sobie sprawę, że mamy do wykonania w naszym życiu wyższy cel, czy też nie.Ich pragnieniem i powołaniem jest wspieranie nas podczas ziemskiej wędrówki. Nie posiadają oni jednak takiej świadomości jak duchowi przewodnicy, którzy obejmują cały bezmiar istnienia.

Duchowi przewodnicy współpracują z opiekunami dzięki temu dysponują wyczerpującymi informacjami dotyczącymi naszego życia osobistego. W niektórych przypadkach opiekunowie pośredniczą w relacji z przewodnikiem.

Pytania do przewodników.

Jednym channeling może pomóc bardziej, innym mniej. Jeśli ktoś pyta wyłącznie z ciekawości i nie zamierza korzystać z otrzymanych wskazówek, przekaz będzie powierzchowny.Głębsze, wnikliwsze odpowiedzi uzyskają ci, którzy cenią i szanują pracę medium i przewodników , oraz otwarci są na dalszy rozwój.

Przesłanie odpowiada poziomowi pytającego. W stosunku do tego, kto dopiero poznaje swoją naturę duchową przewodnik używa słów prostych , aby wyjaśnić podstawowe kwestie .Osoby bardziej zaawansowane otrzymują wskazówki bardziej złożone.

Na pytania wymagające odpowiedzi tak lub nie, mogą nie udzielić odpowiedzi, ponieważ pragną pomóc ludziom w uzyskaniu pełnej samodzielności i niezależności. Nie chcą by bezkrytycznie wykonywano ich polecenia.

Często przewodnicy odpowiadają nie tylko na zadane pytania, lecz omawiają cel życiowy i możliwości rozwoju danej osoby.Na pytania dotyczące partnera, przyszłości związku, wskażą jego głębsze znaczenie i jakie lekcje mieliśmy dzięki temu związkowi przepracować. Pokażą przyczyny zakłóceń, wynikające często z poprzednich inkarnacji i konsekwencje naszych decyzji.

Zadaniem przewodników jest pogłębić samoświadomość i połączenie z duszą. Pomagają nam odkryć własną prawdę, określić drogę, którą chcemy podążać, oszlifować brylant , który każdy z nas nosi w swym wnętrzu, lecz jakże często nie dostrzega.

Wiele osób pyta o cel i swoje przeznaczenie. To bardzo ważne pytania. Jest wiele powodów dla których dusze inkarnują na Ziemi. Niektórzy wybierają trudne dzieciństwo, aby uczuć się okazywania zrozumienia i bezwarunkowej miłości, inni wybierają dominujących partnerów, aby rozwinąć umiejętność określania własnej przestrzeni i nauczyć się miłości i szacunku do siebie.

Przewodnicy przemawiają z miłością i zrozumieniem, a przesłanie ma swoje źródło w ich głębokiej miłości i trosce. Często widziałam jak ta miłość z ogromną siłą oddziaływała na ludzi i miała uzdrawiającą moc.

Niejednokrotnie płynęły łzy i występowało silne wzruszenie, które topiło blokady i otwierało serce.

Czytając o swych poprzednich inkarnacjach wiele osób przyjmowało te informacje jako głęboką, znaną im prawdę. Wiedziały, że tak było, czuły to całym sercem. Nagle stawało się jasne skąd lęki przed jakąś sytuacją, uczuciem, obowiązkami. Często słyszałam słowa, tak wiedziałam, czułam to.

Przykład przekazu.

Ala była w jednym z wcieleń pielęgniarką, która całe życie poświęciła opiece ciężko, obłożnie chorych ludzi. Gdy przyszła starość, pojawiła się tęsknota za bliską osobą, za dzieckiem, które mogłoby teraz zająć się starą zmęczoną kobietą. Serce wypełnił smutek i żal, samotność. W obecnym życiu Ala od najmłodszych lat czuła dziwny, bezpodstawny lęk przed bezpłodnością.

I w tej inkarnacji przyszło jej opiekować się ciężko chorą na stwardnienie rozsiane mamą. Ale poprzednie doświadczenia duszy, być może złagodziły ciężar jaki na nią spadł.

Przekaz

Alu to, co Cię niepokoi, wywodzi się przedostatniego wcielenia, kiedy jako pielęgniarka pracowałaś przy obłożnie chorych. Życie swe poświęciłaś opiece i trosce o innych. Nie miałaś swego życia rodzinnego i całe życie, to była służba dla innych. To, co spowodowało tę decyzję, to miłość do innych, która silniejsza była od życia własnego i chęć poświęcenia, pomocy innym, troski o ich ciała i dusze. Poświęciłaś całe, długie życie. Jednak, gdy przyszła starość, zapragnęłaś kogoś bliskiego, dziecka, kogoś, kto mógłby opiekować się Tobą i oddać serce. Choć było to piękne życie, we wnętrzu pozostał ból niespełnienia, właśnie spowodowany brakiem bliskiej osoby, dziecka. To, co teraz musisz zrozumieć, to umiejętność współżycia z bliskimi w rodzinie. Dzielenie się z nimi troskami i radościami, branie i dawanie. Umiejętność nie tylko dawania, ale i brania. Przyjmowanie jako wyraz miłości. Za sprawą trudnego życia zamknęłaś się trochę na bliskich. I jeśli tylko zrozumiesz przyczyny izolacji, serce otworzy się, a Ty radośniejsza i jakże szczęśliwa przyjmiesz, co niesie życie. Zadanie, które sobie wyznaczyłaś jako dusza, to właśnie umiejętność współżycia, współdziałania, tolerancję i troskę obopólną. Umiejętność dzielenia się swym wnętrzem z innymi. Swymi marzeniami, radościami, smutkami. Odnalezienie w innych, bliskich, ukochanych istot..........Z Jankiem już miałaś kontakt. I ten związek może być pouczający, jeśli przyjmiesz wyzwanie. W jednej z inkarnacji Janek był rycerzem, który o Twoje względy zabiegał. I choć starał się usilnie, odrzuciłaś go. Uczucia jego były szczere, głębokie, i choć miłość ta była prawdziwa, nisko zbyt stał, abyś pokochać go mogła(chciała). Twoje serce zajęte już było i wybrankiem Twym był Pan, który wysoko stał w hierarchii tamtego świata. Piękny był i bogaty, i sercem twym zawładnął. A Janek pojawił się, by tym razem o miłość twą powtórnie zawalczyć. Czy oddasz mu serce? Przyjrzyj się jemu, spójrz z perspektywy wieków. Co teraz dać mu możesz i czy chcesz? Wszystko leży w duszy Waszej i Waszych decyzjach.

Dziękuję bardzo za przekaz

- Tobie i Istotom, które mi odpowiadały...Muszę przyznać, że gdy czytałam o tym, że byłam pielęgniarką coś w mojej duszy tak mocno się poruszyło, że zaczęłam płakać.. tak.. prawie przez cały czas czytania płakałam, bo czuję jak trafne są te słowa...niby tak oczywiste te treści, ale potrzebowałam jeszcze raz to usłyszeć :)

Tak, od razu czytając słowa o dziecku za pierwszym razem pomyślałam o moje córeczce - Natalka ma na imię, ma dopiero 4 miesiące. Zrozumiałam po tych słowach, dlaczego odkąd pamiętam martwiłam się, że nie będę mogła mieć dzieci, że nie znajdzie się taka dusza, która zechce mnie na swoją matkę .. To teraz wydaje mi się trochę śmieszne, ale naprawdę byłam przekonana, że nie będę miała dzieci, a tu w przekazie wyjaśnione jest podłoże tego lęku.. tak doskonale wyjaśnione. .i że ten lęk pozostał aż do teraz to niesamowite.. jak to musiało być we mnie zakorzenione...

Muszę przyznać, że dzisiaj obudziłam się z takim spokojem wewnętrznym jakiego nie zaznałam od dobrych kilku lat. Miałam nadzieję, że przekaz mi otworzy oczy, pomoże i tak się stało :) Miałaś rację..za każdym razem gdy czytam treść, co innego do mnie przemawia i na nowo odkrywam tekst i lepiej go rozumiem :) Teraz po prostu ta fala myśli gdzieś znika, czuję spokój.

Janek stwierdził, że zawsze pociągały go klimaty fantasty, zamki i te czasy, o których była mowa i na koniec zapytał czy oddam mu swe serce. Ech to wszystko takie delikatne, ostrożne, a jednak czuję z nim niesamowitą wieź i stwierdziliśmy, że to jest piękne, że znaliśmy się wcześniej i teraz się znamy i że ta sama numerologia.