BOROWCE

Związki o charakterze pośrednim : praktycznie 50% udziału wiązania jonowego i kowalencyjnego

Wśród wymienionych metali najbardziej rozpowszechniony jest Al., gdyż wchodzi w skład prawie wszystkich krzemianów. Podstawowa ruda to boksyty. Wykorzystywany do otrzymania na skalę przemysłową metali z Al.w procesie elektrolizy. Topielnikiem jest tzw. Kriolit Na3AlF6. W przyrodzie spotykamy również czysty tlenek glinu, który nosi nazwę jako minerał korund. Znalazł zastosowanie w jubilerstwie jako rubiny (Cr3+) lub szafiry (Fe lub Tl)

Właściwości chemiczne:

Glin i gal to typowe metale amfoteryczne.

Al. + 6H+(HCl) = 2Al3+ + 3H2 (w utleniających pasywacja)

2Al + 2OH- + 6H2O = 2[Al.(OH)4]- + 3H2

Pozostałe metale rozpuszczają się w kwasach

Tlenki glinu i galu są amfoteryczne.

Wodorotlenki otrzymujemy w reakcji wytrącania

Al3+ + Oh- = Al(OH)3

Al(OH)3 + H+ = Al3+ + H2O

Al(OH)3 + 3OH- = [Al(OH)6]3-

Otrzymywanie tlenków

Al, Ga, In + O2 = M2O3

Tl + O2 = Tl2O3 LUB Tl2O

Praktyczne zastosowanie mają stopy glinu. Najbardziej popularnym jest duraluminium, w którym Al. Jest domieszkowany metalami Cu, Mg, Mn i Si.

Zastosowanie: naczynia kuchenne. Folie aluminiowe.

Tal jako pierwiastek jest silnie trujący i znalazł zastosowanie przy produkcji trucizn na szczury.

Sole tlenowe glinu to w większości hydraty np. Al2(SO4)3 * 18H2O. W roztworze wodnym ulegają hydrolizie.

Ałuny – sole złożone w skład których wchodzą kationy metali I i III wartościowych.

M2SO4 * M2(SO4)3 * n H2O

M(I) – kationy metali I grupy

M(III) – glin, chrom, żelazo kobalt, gal

Spinelle – tlenki mieszane np. Al2O3 +MgO = T = MgAl2O4 (Al2O3 * MgO)

Stabilizacja I stopnia utlenienia rośnie w dół grupy. Związki talu są trwalsze na I niż na III.

Związki glinu na I ST są trwałe tylko w stanie gazowym. Np. AlCl lub Al2S.

2AL + AlCl3 =T = 2AlCl(gaz)

Natomiast związki talu na I ST. Można otrzymać w wyniku redukcji silnych utleniaczy jakimi są związki talu na II stopniu ut.

Upodabnia się do Na+ i Ag+.