21.03.2012
UNESCO
Komitety Ekspertów w konkretnych dziedzinach sztuki ( powstało ich 14 mi. Sztuki, literatury, biuro muzeów, biuro sztuki ludowej)
Organ Wykonawczy – Międzynarodowy Instytut Współpracy Intelektualnej powstały w Paryżu w 1925 roku. Było to ciało wykonawcze, finansowany przez rząd Francji.
Międzynarodowe Biuro Edukacji działało od 1925 i działało do .
Bezpośrednio wpływa na stworzenie UNESCO CAME (Konferencja Ministrów Państw Alianckich ds. Edukacji) utworzona w 1942 roku była początkowo konfiguracja 8 ministrów ds. kultury i oświaty, którzy rozpoczęli zadania w kierunku zbudowania współpracy międzynarodowej. Do roku 1945 weszło 44 państw. Tezy samej konferencji:
Pokój – dążenie, które jest możliwe przy równoległy umacnianiu stosunków i relacji między nimi w dziedzinie kultury.
U podstaw wszelkiej kultury leży edukacja (oświata, która należy rozwijać)
Samo UNESCO ds. kultury, edukacji, nauki konferencja jak i traktat założycielski miały miejsce w 1945 roku w Londynie. 16 listopada został podpisany Akt Konstytucyjny. Jest to organizacja afiliowana (współpracuje).
Ideą jest szerokie spectrum humanizmu – w momencie powstawania były pierwszo planowe.
Siedziba UNESCO mieści się obecnie Paryżu. Obecnie sekretarzem Generalnym jest (dyrektorem ) kobieta jest to Bułgarka Irina Bokowa.
Julian Haksley – dyrektor ZOO w Londynie.
1952 rok – Czechosłowacja, Polska wycofują się z działań UNESCO w kontekście wojny Koreańskiej
1955 rok – 1969 rok – funkcjonowanie UNESCO przez tworzenie grup badawczych, tworzenie programów naukowych, kulturalnych
1969 do dziś – bardzo widoczne działania UNESCO
Deklaracja Zasad Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej – pierwsza w historii sesja poświęcona problematyce kultury. Stwierdzała, że to obowiązkiem Rządów poszczególnych państw jest poszerzanie kultury.
1970 – pierwsza światowa konferencja w Wenecji Ministrów ds. Kultury z inspiracji UNESCO. Zaczyna się cały proces działania umiejscowienia kultury.
1972 – spotkanie w Helsinkach
Najbardziej wymiernym jest rok 1972 czyli uchwalenie podczas 16 sesji UNESCO Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictw kulturalnego i naturalnego. Konwencja definiuje dobro materialne i naturalne.
Za dziedzictwo kulturalne uważa się zabytki (działa architektoniczne, rzeźby, malarstwa monumentalne, groty, zgrupowania grot, które przedstawiają wyjątkowa wartość z punktu widzenia historii, sztuki i nauki), zespoły budowli oraz miejsca zabytkowe. Dziedzictwo naturalne to pomniki przyrody, zgrupowania pomników przyrody, siedliska zagrożonych zagładą gatunków zwierząt lub roślin.
Każde państwo samo identyfikuje i rozgranicza o dobrach na swoim terenie.
Art. 8 konwencji powołuje komitet ochrony dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, który jest nazywany dziedzictwem światowego, który składa się z 21 osób jest odpowiedzialny za to co wynika z art. 11 (kształtowanie listy dziedzictwa światowego za sprawą wniosków)
Fundusz Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego, który budowany jest ze składek państw Państwa mogą prosić o pomoc w utrzymaniu danego podmiotu
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Lista obiektów objętych szczególna ochroną. Jest corocznie modyfikowana i corocznie jest uzupełniana o nowe podmioty. Pierwsze wpisy dokonały się w 1977 i do dnia dzisiejszego dokonywane są na corocznej sesji. Ostatnie wpisy miale miejsce w roku 2011. Obecnie znajduje się 936 podmiotów w 153 państwach w tym 725 obiektów kulturalnych i 183 naturalne oraz 28 obiektów mieszanych.
Żeby dany obiekt znalazł się na liście:
Każdy obiekt musi mieć unikatową, uniwersalna wartość.
Musi spełniać przynajmniej jedno z 10 kryteriów z czego kryterium 6 jest uznawane jako dodatkowe nie jako podstawowe. (Tylko raz w historii zostało uznane za podstawowe – Obóz w Oświęcimiu ).
Od 2005 są jednolite a do 2005 były podzielone na 6 kulturalnych i 4 naturalne.
Obiekty w Polsce:
1978 - Historyczne Centrum Krakowa
1978 - Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce
1979 - Oświęcim
1979 - Puszcze Białowieska
1980 - Historyczne Centrum Warszawy
1992 – Zamość – Stare Miasto
1997 – Średniowieczna zabudowa Torunia
1997 – Zamek w Malborku
1999 - Kalwaria Zebrzydowska
2001 – Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy
2003 – drewniane Kościoły Południowej Małopolski
2004 - Park Mużakowski
2006 - Hala Stulecia we Wrocławiu
Planowanie dodatkowych wpisów: Cerkwie południowej Małopolski i Podkarpacia; kopalnia soli bohn.