STRES – POJĘCIE STRESU I JEGO FAZY
Pojęcie stresu zostało po raz pierwszy wprowadzone w biologii przez Seyle’go następnie zostało przeniesione na grunt psychologii.
Stres psychologiczny to zbiór reakcji psychicznych zmierzających do przezwyciężenia czynników szkodliwych lub niesprzyjających dla człowieka tzw. stresorów.
Reakcje składające się na stres polegają na:
Wzroście aktywności układu nerwowego
Wzroście pobudzenia emocjonalnego.
Wyróżniamy 3 fazy stresu:
I. faza mobilizacji, reakcja alarmowa.
Następuje ogólna mobilizacja procesów psychicznych.
Wydziela się adrenalina, która powoduje sprawniejsze spostrzeganie, lepszą pamięć i bardziej odkrywcze myślenie.
II. faza rozstrojenia, reakcja odporności.
Przedłużający się stan stresu powoduje pogorszenie czynności umysłowych zakłócenia i schematyczność działania. (powtarzanie tych samych czynności, które nic nie daje)
III faza destrukcyjna, reakcja wyczerpania.
Żadna czynność nie jest wykonywana poprawnie.
Zaburzona jest realna ocena sytuacji.
Emocje biorą górę nad rozsądkiem.
Pojawiają się problemy zdrowotne tzw. zaburzenia psychosomatyczne.
Można zaobserwować 3 formy zachowania:
Agresja/autoagresja
Ucieczka/izolacja/depresja
Płacz/poszukiwanie pomocy
NASTĘPSTWA STRESU
Wyróżnia się trzy rodzaje następstw stresu:
Następstwa negatywne
Wyzwalane są przez dystres (zły stres)
Występuje wtedy, kiedy stresory działające na człowieka obciążają go i nie dają mu możliwości walki ani ucieczki.
Reakcja stresowa trwa i nie widać jej końca.
Prowadzi do zaburzeń psychosomatycznych oraz emocjonalnych.
Obniża poczucie wartości człowieka.
Następstwa pozytywne
wynikają z eustresu (dobry stres).
Stresory działające na człowieka podwyższają jego możliwości, rozwijają umiejętności działania.
Następstwem jest zdrowe poczucie własnej wartości, komfort psychiczny i poczucie dobrze wypełnionego zadania.
Następstwa neutralne
Wynikają z neustresu (obojętny stres)
Występuje gdy działające na człowieka stresory są niewielkie albo odporność psychiczna człowieka jest tak duża że potrafi sobie z nimi poradzić.
ODPORNOŚĆ PSYCHICZNA
Wyróżnia się dwa rodzaje odporności psychicznej
Odporność psychiczna na stresor – przejawia się stosunkowo niską reaktywnością emocjonalną w sytuacjach trudnych.
Odporność psychiczna na stres –przejawia się zdolnością do zorganizowanego działania mimo pobudzenia emocjonalnego.
Czynniki wpływające na odporność psychiczną:
Obniżające odporność psychiczną | Podwyższające odporność psychiczną |
---|---|
Przeżywany dystres i doznawane porażki | Przeżywany eustres i związane z nim zbieranie doświadczeń |
Destrukcyjne poglądy na rzeczywistość (człowieka nie sposób zmienić; to nie ma sensu) | Konstruktywne poglądy na rzeczywistość (wszystko jest trudne zanim stanie się proste; trudności są po to aby je pokonywać) |
Pesymizm życiowy | Optymizm życiowy |
Brak celów życiowych | Jasno określone cele życiowe |
Nastawienie lękowe i rezygnacyjne | Nastawienie na rozwiązywanie trudności |
Regulacja egocentryczna | Regulacja prospołeczna |
Zły styl życia | Dobry styl życia |
POTRZEBY JAKO ELEMENT OSOBOWOŚCI
Potrzeba – odczuwany brak do zlikwidowania którego dąży organizm
Z definicji potrzeby wynika, że jest ona związana ze stanem deprywacji czyli braku czegoś
Ponieważ człowiek jest jednością biopsychospołeczną, dlatego też można mówić o potrzebach:
biologicznych/fizjologicznych
psychicznych/psychologicznych
społecznych/socjologicznych
KLASYFIKACJA POTRZEB WEDŁUG MASLOWA
I.POTRZEBY FIZJOLOGICZNE
Mają swoją lokalizację w ciele
Działają na zasadzie homeostazy, czyli przywracania organizmu do równowagi
Zaliczamy do nich potrzeby:
Pragnienia
Snu
Aktywności
Odżywiania
Posługiwania się głosem
Przyjemności zmysłowych
II.POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA
Zaliczamy do nich potrzeby:
Wolności od lęku przed urazem fizycznym, potępieniem przez innych, poniżeniem we własnych oczach
Zależności
Opieki
Protekcji
Ładu i porządku
III.POTRZEBY AFILIACJI (PRZYNALEŻNOŚCI I MIŁOŚCI)
Potrzeby te wyrażają się w:
Szukaniu towarzystwa
Zakładaniu organizacji
Tworzeniu klubów, klanów, gangów
Dążeniu do przezwyciężania obcości i samotności
IV.POTRZEBY PRESTIŻU I UZNANIA
Są one związane z aprobatą społeczną, uznaniem ze strony innych
Wyrażają się w formie dwóch potrzeb:
Potrzeba uzewnętrzniania swojej osobowości, tzw. potrzeba ekshibicjonistyczna
Potrzeba wyczynu
V.POTRZEBY SAMOREALIZACJI
W tych potrzebach zawiera się dążenie człowieka do rozwoju swoich możliwości
Każda potrzeba przejawia się określoną tendencją w zachowaniu, oznacza to, że każda potrzeba wyraża się poprzez reakcje:
Motoryczne
Emocjonalne
Wyobrażeniowe
Werbalne
Stany zaspokojenia lub niezaspokojenia danej potrzeby przejawiają się w w/w reakcjach.
Obserwując daną osobę można rozpoznać, która z potrzeb jest u niej niezaspokojona
I.POTRZEBY FIZJOLOGICZNE
Ziewanie
Rozdrażnienie
Skojarzenia związane ze snem
Mówienie o swoim zmęczeniu
II.POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA
Unikanie urazu fizycznego, bodźców bólowych, ran choroby, śmierci
Podejmowanie działań zabezpieczających (unikanie kontaktów z chorymi, dieta, szczepienia)
Unikanie krytyki ze strony innych ludzi poprzez spełnianie ich oczekiwań
Unikanie poniżenia we własnych oczach poprzez nie wchodzenie w kłopotliwe sytuacje, unikanie towarzystwa osób wyżej stojących, a kontaktowanie się z tymi niżej stojącymi
Wchodzenie w role chorego
Ukrywanie przed innymi własnych braków
Admirowanie innych
Udzielanie pochwal
Konformizm
Uznawanie kierownictwa innych
Proszenie o opiekę i wsparcie
Pokazywanie własnych słabości
III.POTRZEBY AFILIACJI
Chętne spotykanie się z ludźmi
Zawieranie nowych znajomości
Robienie innym przyjemności
Stawanie blisko, podawanie ręki
Zwierzanie się
Naśladowanie innych
Uśmiech
Należenie do klubów
IV.POTRZEBY PRESTIŻU I UZNANIA
Zgrywanie się
Noszenie niezwykłych strojów
Pozowanie
Manieryzmy w mówieniu
Chętne występowanie publiczne
Determinacja do zwycięstwa
Staranie się, by wszystko robić dobrze
Współzawodnictwo
V.POTRZEBY SAMOREALIZACJI
Realizacja zamierzeń życiowych
Rozwijanie własnych możliwości, systemu wartości
Rozwój duchowości
TEMPERAMENT JAKO ELEMENT OSOBOWOŚCI
Temperament
zespół względnie trwałych cech zachowania przejawiających się w poziomie energetycznym zachowania oraz w czasowych parametrach reakcji
Cechy temperamentu
poziom energetyczny zachowania
czasowe parametry reakcji
Poziom energetyczny zachowania
przejawia się w reaktywności oraz aktywności
Reaktywność
intensywności reakcji, wrażliwości na bodźce
wyróżniamy osoby wysokoreaktywne i niskoreaktywne
Osoby wysokoreaktywne
wyposażone są w mechanizmy fizjologiczne wzmagające stymulację na bodźce, dlatego bodźce dochodzące do tych osób wyzwalają u nich intensywniejsze reakcje niż u osób niskoreaktywnych
Osoby niskokoreaktywne
wyposażone są w mechanizmy tłumiące reakcję na bodźce, dlatego na dochodzące bodźce reagują spokojniej
Aktywność
związana jest z zapotrzebowaniem na bodźce.
przez aktywne zachowanie człowiek dostarcza sobie taką ilość bodźców aby optymalnie funkcjonować
Istnieje zależność między reaktywnością i aktywnością która polega na tym, że osoby wysoko reaktywne potrzebują mniej bodźców aby optymalnie funkcjonować a zatem i mniej aktywności niż osoby nisko reaktywne
Czasowe parametry reakcji
szybkość reakcji - czas zareagowania
trwałość reakcji – cierpliwość, wytrzymanie w jednej reakcji
ruchliwość reakcji – plastyczność zachowania, umiejętność dostosowywania się do zmian
Cechy temperamentu ujawniają się we wszystkich czynnościach człowieka i decydują o tym jak te czynności będą przebiegać, modyfikują sposób zachowania się i powodują, że można zaobserwować charakterystyczny dla danej osoby styl działania.
Typologia temperamentu
Hipokrates
jako pierwszy zajmował się temperamentem
wprowadził nazewnictwo, które funkcjonuje do dnia dzisiejszego
łączył temperament z dominacją płynu ustrojowego w organizmie
choleryk – (chole – żółć) porywczy, niewyrozumiały, energiczny, urodzony przywódca, człowiek czynu
sangwinik – (sanquis – krew) wesoły, pogodny, towarzyski, gadatliwy, niezorganizowany, zapominalski
flegmatyk – (phlegma – flegma) powolny, zrównoważony, dowcipny, pogodny, obserwator
melancholik – (melas chole – czarna żółć) perfekcjonista, uczuciowy, wrażliwy, wierny przyjaciel, podatny na depresje
Pawłow
łączył typ temperamentu z typem układu nerwowego
brał pod uwagę takie cechy układu nerwowego jak siła,
równowaga,
ruchliwość
procesów nerwowych
Sangwinik - silny, zrównoważony, ruchliwy.
Flegmatyk – silny, zrównoważony, powolny.
Choleryk - silny, niezrównoważony, ruchliwy
Melancholik - słaby (niezrównoważony, powolny)
Eysenck
łączył temperament z poziomem neurotyczności i ekstrawersji
Neurotyczność – polega na silnym niezrównoważeniu emocjonalnym o charakterze nerwicowym, niskiej odporności na stres, skłonności do popadania w stany lękowe., składa się z następujących cech:
lęk
przygnębienie
poczucie winy
niska samoocena
napięcie,
przeciwieństwem neurotyczności jest równowaga emocjonalna
Równowaga emocjonalna - polega na stabilności emocjonalnej i dużej odporności na stres.
Osoba zrównoważona emocjonalnie nie wpada w skrajne stany emocjonalne, chyba że pod wpływem bardzo mocnych wstrząsów
Ekstrawersja (od łac. extra - "zewnątrz" i vertere - "zwracać się") - cecha osobowości polegającą na tendencji do kierowania swojej percepcji i działań ku otoczeniu
Ekstrawertycy zwykle:
zyskują energię, kiedy przebywają z innymi, a tracą ją gdy są sami,
czerpią energię ze świata zewnętrznego, tj. podejmowanych przedsięwzięć, ludzi, miejsc i rzeczy, z którymi mają kontakt,
najpierw coś robią lub mówią, a potem myślą albo myślą podczas mówienia,
utrzymują większy kontakt wzrokowy z rozmówcą podczas mówienia, niż podczas słuchania,
mają wiele zainteresowań,
mówią szybko,
korzystają z pamięci krótkotrwałej,
osiągają lepsze wyniki niż introwertycy w szkole podstawowej,
pracują lepiej jeśli są chwaleni,
wolą nonsensowny dowcip.
Ekstrawersja składa się z następujących cech:
towarzyskość
żywość
aktywność
poszukiwanie doznań
przeciwieństwem ekstrawersji jest introwersja
Introwersja (od łac. intra – "wewnątrz" i vertere – "zwracać się")
cecha osobowości polegającą na tendencji do kierowania swojej percepcji i działań do wewnątrz – na własne myśli i emocje, z jednoczesnym zmniejszonym zainteresowaniem i aktywnością skierowanymi na świat zewnętrzny.
Introwertycy zwykle:
zyskują energię kiedy są w samotności, a tracą ją wśród ludzi,
czerpią energię ze świata wewnętrznego, tj. uczuć, idei, wrażeń,
są dobrymi słuchaczami,
myślą zanim coś zrobią lub powiedzą,
utrzymują większy kontakt wzrokowy podczas słuchania kogoś, niż podczas mówienia do niego,
mają niewiele zainteresowań, ale w każde zainteresowania bardzo się zagłębiają,
tylko głębokie relacje z innymi nazywają "przyjaźnią",
wolą rozmowy w cztery oczy niż w grupie,
mówią wolno, z przerwami,
aby się skupić potrzebują ciszy, nie lubią gdy im się przerywa pracę lub jakiekolwiek inne zajecie (np. dzwonkiem telefonu),
korzystają z pamięci długotrwałej, przez co często mają uczucie "pustki w głowie" i mogą mieć problemy ze znalezieniem odpowiedniego słowa podczas rozmowy,
lepiej niż ekstrawertycy radzą sobie z zadaniami wymagającymi skupienia uwagi,
na studiach osiągają lepsze wyniki niż ekstrawertycy,
łatwiej uczą się czytając niż przez rozmowę z innymi,
wolą dowcip ujawniający niestosowność i niedopasowanie,
pracują tak samo niezależnie od tego, czy są chwaleni, czy nie,
nie lubią rozmów "o pogodzie",
mogą mieć trudności w zapamiętywaniu twarzy i nazwisk,
Cechy osobowościowe temperamentu
Sangwinik
towarzyski, pogodny, uzewnętrzniający się, ekspresywny, żywo gestykuluje, bogata mimika, łatwo dostosowuje się do zmian.
Flegmatyk
cierpliwy, wytrwały, nie uzewnętrznia swoich uczuć, jest mało wylewny, mało gestykulacji, ekspresji, nie lubi zmian, trudno dostosowuje się do nowych sytuacji.
Choleryk
gwałtowny, wybuchowy, energiczny, dostosowuje się do zmian ale daje to innym odczuć, jest ekspresywny, uzewnętrzniający się ale częściej uzewnętrznia emocje negatywne.
Melancholik
jest bardzo wrażliwy, łatwo go zranić, raczej nie uzewnętrznia uczuć podobnie jak flegmatyk ale gwałtownie je przeżywa w środku, nie lubi zmian.
ZESTAW PYTAŃ EGZAMINACYJNYCH Z PSYCHOLOGII
Zdefiniuj psychologię jako naukę i przedstaw przedmiot badań psychologii.
Przedstaw wizerunek człowieka i przyczyny jego zachowania z punktu widzenia koncepcji behawiorystycznej.
Przedstaw wizerunek człowieka i przyczyny jego zachowania z punktu widzenia koncepcji psychodynamicznej.
Przedstaw wizerunek człowieka i przyczyny jego zachowania z punktu widzenia koncepcji poznawczej.
Zdefiniuj proces psychiczny i przedstaw grupy procesów psychicznych.
Omów spostrzeganie jako proces poznawczy (wyjaśnij istotę spostrzegania i wskaż czynniki wpływające na jego dokładność oraz zaburzenia spostrzegania).
Omów uwagę jako proces poznawczy (wyjaśnij na czym polega, jakie pełni funkcje i przedstaw jej zaburzenia).
Omów wyobraźnię jako proces poznawczy (istota wyobraźni i jej podział).
Omów pamięć jako proces poznawczy (podaj definicję, omów fazy pamięci i jej zaburzenia)
Wyjaśnij na czym polega myślenie i omów podstawowe operacje myślowe.
Przedstaw klasyfikację rodzajów myślenia.
Omów zaburzenia myślenia.
Wyjaśnij co to jest emocja i przedstaw formy, w których wyraża się pobudzenie emocjonalne.
Przedstaw prawa Yerkesa-Dodsona.
Wyjaśnij czym jest stres i przedstaw fazy stresu.
Omów następstwa stresu.
Wyjaśnij co to jest odporność psychiczna i wskaż czynniki wpływające na odporność psychiczną człowieka.
Omów hierarchię potrzeb Maslowa.
Zdefiniuj temperament i przedstaw cechy temperamentu.
Omów typy temperamentu.