Ustawa

z dnia 27 czerwca 2003

r.

o rencie socjalnej

(Dz. U. Nr 135, poz.

1268)

Renta socjalna przysługuje osobie

pełnoletniej całkowicie niezdolnej

do pracy z powodu naruszenia

sprawności organizmu, które

powstało :

1

)

przed ukończeniem 18 roku życia;

2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole

wyższej – przed

ukończeniem 25 roku życia;

3) w trakcie studiów doktoranckich lub

aspirantury

naukowej.

Osobie, która spełnia warunki

określone

w ust. 1, przysługuje :

1) renta socjalna stała - jeżeli

całkowita

niezdolność do pracy jest trwała;

2) renta socjalna okresowa - jeżeli

całkowita

niezdolność do pracy jest okresowa.

O przyznaniu renty socjalnej

decyduje orzeczenie, z

którego wynika całkowita

niezdolność do pracy -

pod warunkiem, że została

spowodowana naruszeniem

sprawności organizmu

powstałym

przed ukończeniem 18 roku

życia.

Ustalenia całkowitej niezdolności

do pracy dokonuje lekarz orzecznik

Zakładu, zwany dalej “lekarzem

orzecznikiem”,

na zasadach i w trybie określonych

w ustawie z dnia 17 grudnia 1998

r.

o emeryturach i rentach z

Funduszu Ubezpieczeń

Społecznych

(Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn.

zm.).

Renta socjalna wynosi

84% kwoty najniższej

renty z tytułu całkowitej

niezdolności

do pracy określonej

w ustawie o emeryturach

i rentach z Funduszu

Ubezpieczeń Społecznych.

U Z A S A D N I E N I E

Całkowita niezdolność do pracy

powstała

we wrześniu 2002 r. i pozostaje w

związku z naruszeniem

sprawności organizmu

powstałym przed ukończeniem 18 roku

życia.

Osoby uprawnionej do renty

socjalnej

przed dniem 01.10.2003 r. nie

kieruje się

na badanie przez lekarza

orzecznika Zakładu, jeżeli

orzeczenie uprawniające tę osobę

do renty socjalnej na podstawie

ustawy z dnia 29.11.1990

r. o pomocy społecznej

zachowuje ważność po dniu

30.09.2003 r.

Rentę socjalną przyznaje się

wówczas na podstawie :

a) wydanego przed dniem 01.09.1997 r.

orzeczenia komisji

lekarskiej do spraw inwalidztwa i

zatrudnienia

o zaliczeniu na trwałe do I lub II grupy

inwalidów;

b) wydanego przed dniem 01.10.2003 r.

orzeczenia

o znacznym lub umiarkowanym stopniu

niepełnosprawności - na stałe lub na okres

wskazany

w orzeczeniu (data graniczna 30.09.2003

r.);

c) wydanego przed dniem 01.10.2003 r.

orzeczenia lekarza

orzecznika Zakładu, ustalającego całkowitą

niezdolność

do pracy lub całkowitą niezdolność do pracy

i

niezdolność do samodzielnej egzystencji - na

trwałe lub

okresowo.

Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy,

orzeczenie komisji lekarskiej do

spraw inwalidztwa i zatrudnienia

oraz orzeczenie

o stopniu niepełnosprawności,

wydane przed dniem 01.10.2003 r.

i uprawniające do renty socjalnej

na podstawie ustawy

z dnia 29.11.1990 r. o pomocy

społecznej, traktuje się na

równi z orzeczeniem lekarza

orzecznika Zakładu w sprawie

renty socjalnej.

Z M I A N Y

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 57 ustawy

emerytalnej -

renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje

ubezpieczonemu spełniającemu warunek

posiadania wymaganego do przyznania renty co

najmniej 5-letniego okresu składkowego i

nieskładkowego (w dziesięcioleciu przed

zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem

powstania niezdolności do pracy), mimo powstania

niezdolności do pracy po upływie 18 miesięcy od

ustania okresów wymienionych

w art. 57 ust. 1 pkt. 3 tej ustawy, jeżeli

ubezpieczony ten

jest całkowicie niezdolny do pracy i legitymuje się

ponadto okresem składkowym i nieskładkowym

wynoszącym - na przestrzeni życia

zawodowego - co najmniej 20 lat dla

kobiety i 25 lat dla mężczyzny.

NIEPEŁNOSPRAWNOŚ

Ć

ZASADY ORZEKANIA

AKTY PRAWNE :

- ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r.o

rehabilitacji

zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu

osób

niepełnosprawnych

- ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie

ustawy

o rehabilitacji zawodowej i społecznej, o

zatrudnianiu

osób niepełnosprawnych rozporządzenie

Rady Ministrów

z dnia 21 maja 2002 r. w sprawie orzekania

o niepełnosprawności

- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21

maja 2002 r.

w sprawie orzekania o niepełnosprawności

STOPNIE

NIEPEŁNOSPRAWNOŚ

CI

1) znaczny – zalicza się osobę mającą naruszoną

sprawność organizmu :

- niezdolną do podjęcia zatrudnienia

- zdolną do podjęcia zatrudnienia w zakładzie pracy

chronionej lub

w zakładzie aktywizacji zawodowej, wymagającą

niezbędnej, w celu

pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej

opieki lub pomocy

innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną

możliwością

samodzielnej egzystencji.

2) umiarkowany - osoba mająca naruszoną sprawność

organizmu zdolna

do wykonywania zatrudnienia na przystosowanym

stanowisku pracy,

wymagająca częściowej lub okresowej pomocy innej

osoby w związku

z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

3) lekki - osoba mająca naruszoną sprawność organizmu

zdolna

do wykonywania zatrudnienia nie wymagająca pomocy

innej osoby

w celu pełnienia ról społecznych.

ORZECZENIE LEKARZA

ORZECZNIKA ZUS O :

 całkowitej niezdolności do pracy i

niezdolności

do samodzielnej egzystencji -

traktowane jest

na równi z orzeczeniem o znacznym

stopniu

niepełnosprawności,

 całkowitej niezdolności do pracy – o

umiarkowanym

stopniu niepełnosprawności,

 częściowej niezdolności do pracy – o

lekkim stopniu

niepełnosprawności

Podstawą do przyznania

ulg i

uprawnień na

podstawie odrębnych

przepisów jest

orzeczenie ustalające

stopień

niepełnosprawności.

O R Z E K A J Ą :

1) powiatowe zespoły do spraw

orzekania

o stopniu niepełnosprawności przy

powiatowym centrum pomocy

rodzinie,

2) wojewódzkie zespoły do spraw

orzekania o stopniu

niepełnosprawności przy powiatowym

centrum pomocy rodzinie.