POPRAWA SPRAWOZDANIA

λ_max = 435 nm.

Wykonujemy pomiar absorbancji dla wszystkich roztworów wzorcowych względem odnośnika, którym jest roztwór nr 0. Absorbancję mierzymy przy długości fali 435 nm.

5) Obliczamy stężenie roztworu podstawowego Cu(II) w kolbie na 100 ml.

C_{r-ru podstawowego} = 1,001 mg/ml

V_kolby = 100 ml

V _{r-ru podstawowego} = 10 ml

C _{r-ru podstawowego w kolbie} – szukane stężenie

C _{r-ru podstawowego}*V _{r-ru podstawowego} = C w kolbie _{r-ru podstawowego}*V_kolby

C _{r-ru podstawowego w kolbie} = (C _{r-ru podstawowego}*V _{r-ru podstawowego})/ V_kolby

C _{r-ru podstawowego w kolbie} = (1,001 mg/ml * 10 ml)/100 ml = 0,1001 mg/ml

Obliczamy stężenie roztworu Cu(II) w ekstraktach.

C _{r-ru podstawowego w kolbie} = 0,1001 mg/ml

V _kolby = 25 ml

V _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu} = 0,05 ml

C _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu} – szukane stężenie

C _{r-ru podstawowego w kolbie}*V _{r-ru podstawowego} = C _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu}*V_kolby

C _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu} = (C _{r-ru podstawowego}*V _{r-ru podstawowego})/ V_kolby

C _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu} = (0,1001 mg/ml * 0,05 ml)/ 25 ml

C _{r-ru podstawowego pobranego do ekstraktu} = 2,002*10^-4 mg/ml = 2,002 μg/ml

Stężenia w kolejnych kolbach zamieszczono w Tabeli 1.

Tabela 1.

Lp.	Objętość r-ru podstawowego [ml]	Stężenie Cu(II) [μg/ml]	Aλmax1	Aλmax2	Aλmax3	Aλmax
1.	0,05	0,2002	0,040	0,040	0,039	0,03967
2.	0,25	1,001	0,205	0,202	0,200	0,2023
3.	0,50	2,002	0,457	0,453	0,448	0,4527
4.	0,75	3,003	0,655	0,646	0,640	0,6470
5.	1,0	4,004	0,864	0,859	0,858	0,8603
0.	0,0	0,0	Ślepa próba	―	―	―
X1	―	―	0,818	0,817	0,817	0,8173
X2	―	―	0,810	0,808	0,809	0,8090
X3	―	―	0,808	0,809	0,808	0,8083

6) Na podstawie wyników zawartych w Tabeli 1 sporządzamy wykres krzywej wzorcowej A = f(c).

Krzywa przedstawiona na wykresie ma przebieg prostoliniowy, jednak nie przechodzi przez początek układu współrzędnych, spowodowane jest to tym, że nie wykonywaliśmy pomiarów absorbancji dla roztworu, którego stężenie miedzi (II) wynosiło 0.

W celu wyznaczenia molowego współczynnika absorpcji zamieniam stężenia Cu(II) w kolbach od 1-5 z μg/ml na mol/dm³.

Równanie krzywej kalibracyjnej obliczone komputerowo wynosi: y = 13794x - 0,002,

wynika z tego, że molowy współczynnik absorpcji równy jest

ε =13794 [dm³/mol*cm].

Molowy współczynnik absorpcji wyznacza czułość metod spektrofotometrycznych. Dla czułych metod wartość molowego współczynnika absorpcji wynosi powyżej 10 000, ale nie powinna przekraczać 150 000, za mało czułe te, których wartość współczynnika jest poniżej 1000.

Otrzymana w ćwiczeniu wartość molowego współczynnika absorpcji świadczy o dużej czułości metody.

7) Stężenia miedzi (II) dla trzech pomiarów absorbancji badanej próbki wynoszą:

C₁=3,7756 μg/ml

C₂=3,7373 μg/ml

C₃=3,7341 μg/ml

Masa miedzi w badanej próbce obliczmy z zależności:

C_Cu = m_Cu / V_próbki

Po przekształceniu wzoru:

V = 50ml = 0,050 dm³

C = 3,7756·10^-3 mg/ml = 3,7756·10^-3 g/dm³ = 5,7756·10^-5 mol/ dm³

M_Cu(II) = 63,5 g/mol

m_Cu = C_Cu*V_próbki

m_Cu1 = 3,7756 *10^-5 mol/dm³*0,05 dm³*63,5g/mol*10 = 1,19*10^-3g =1,19mg

m_Cu2 = 3,7373*10^-5 mol/dm³*0,05 dm³*63,5g/mol*10 = 1,18*10^-3g=1,18mg

m_Cu3 = 3,7341*10^-5 mol/dm³*0,05 dm³*63,5g/mol*10 = 1,18*10^-3g=1,18mg

m_{Cu śr} = 1,18mg

Wnioski:

Masa miedzi w ekstrakcie wynosi 1,18mg.