Cykl postępowania w sytuacjach kryzysowych

BBN- kwartalnik bezpieczeństwa narodowego-> korzystać z tego

30.01 zerowy

Ustawiczne kształcenie

Zapobieganie odnosi się do działań, które eliminują lub redukują prawdopodobieństwo wystąpienia katastrofy albo ograniczają jej skutki.

Przygotowanie to planowanie jak należy zareagować w przypadku katastrofy, a także działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania. Działaniem przygotowawczym jest także uczenie ludności, jak ma się zachować (reagować) w obliczu katastrofy.

Reagowanie następuje po wystąpieniu katastrofy. Jego celem jest dostarczenie pomocy poszkodowanym i ograniczenie wtórnych zniszczeń i strat.

Odbudowa jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego Odbudowę kontynuuje się aż wszystkie systemy wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż poprzedni. Odbudowę dzieli się na krótkoterminową i długoterminową.

Krótkoterminowa polega na przywróceniu systemów niezbędnych do życia do minimalnych standardów operacyjnych.

Odbudowa długoterminowa może trwać wiele lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być realizowana w nowy sposób tak aby rejon dotknięty katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na kolejną katastrofę.

Ustawiczne kształcenie w oparciu o studium przypadku. Zdarzenie powinno być opracowane, określone szkolenia w procesie podejmowania decyzji.

Zarządzenie kryzysowe- zadania:

• Ratownictwo

• Łączność

• Transport

• Informacja i planowanie

• Pomoc medyczna

• Pomoc społeczna

• Ochrona środowiska

• Wsparcie logistyczne

• Zabezpieczenie inżynieryjne

• Wyżywienie

• Zaopatrzenie w energię

• Porządek i bezpieczeństwo

plan

Dobry plan:

• Sprawia, że ludzie robią to co potrafią najlepiej

• Zapewnia gładką interakcje

• Zapewnia jednolite słownictwo, interfejs komunikacyjny

• Zapewnia szkolenie, działania praktyczne, ocenę, przegląd

• Określa co należy zrobić, ale pozostawia jak to zrobić ludziom realizującym plan

Większe zdarzenie:

• Nie można opanować zasobami lokalnymi

• Duża liczba pacjentów

• Specjalny rodzaj zagrożenia (chemiczne, radiologiczne, biologiczne)

• Trudne warunki ratunkowe

Ograniczone zasoby

• Zrobić jak najwięcej dobrego dla jak największej liczny osób

• Kontrola reakcji

• Kontrola leczenia

• Kontrola transportu

Sukces zależy od

• Wiedzy co jest potrzebne

• Wiedzy co jest dostępne

• Dopasowania potrzeb/zasobów

Systemy zarządzania w nagłym wypadku. Struktura planowania

Bezpieczeństwo społeczne:

• Bytu- związane z brakiem dostępu do wody i żywności, chorobami w wyniku niedożywienia lub z dziećmi urodzonymi z wyraźną niedowagą

• Schronienia- związane ze skrajnym przypadkiem bezdomności, lub posiadanie mieszkania które nie odpowiada normom sanitarno-higienicznym

• Pracy - zgłasza długotrwałe bezrobocie, ryzyko związane z utrata pracy, choroby zawodowe i wypadki w pracy

• Środowiska- związane z jakością środowiska

• Zdrowia- dotyczy utrudnionego dostępu do opieki medycznej, większa umieralność na choroby cywilizacyjne

• Trudne dzieciństwo- dzieci porzucone, ofiary przemocy

• Osamotnienie- brak wsparcia w rodzinie

• Ekonomiczne- bezwzględne ubóstwo, brak zabezpieczenia materialnego w przypadku zdarzeń losowych

• Fizyczne- czyli wzrost przestępstw przeciwko zdrowiu, przemoc, zagrożenia terroryzmem

• Rozwój- utrudniony dostęp do szkół, zacofanie kulturalne, niski poziom kształcenia

Koncepcja human security (bezpieczeństwo jednostki)

• Freedom from want (szkoła kopenhaska)

• Freedom from fear (szkoła kanadyjska)

• Raport ONZ Rozwoju-1994

• Bezpieczeństwo jednostki to bezpieczeństwo ekonomiczne, żywnościowe, zdrowotne, ekologiczne, osobiste, społeczne i polityczne

Kryteria konieczne do podjęcia interwencji humanitarnej (szkoła kanadyjska):

• Zagrożenia bądź przypadek łamania praw człowieka na dużą skalę

• Jasne i obiektywne dowody na zaistnienie tego zagrożenia

• Rząd danego państwa nie chce bądź nie może podjąć kontr działań

• Sytuacja wymaga pilnego działania

• Użycie siły powinno nastąpić tylko w przypadku braku innych sposobów rozwiązania problemów

• Cel został jasno wytłumaczony społeczności międzynarodowej

• Cel jest ograniczony do zaprzestania naruszenia praw człowieka

• Akcja jest wspierana przez struktury do których jest skierowana

• Istnieje wsparcie państw regionu

• Istnieje duże prawdopodobieństwo sukcesu

• Powinno zostać zaplanowane przejście do odbudowy pokonfliktowej

• Użycie siły powinno być proporcjonalne do zamierzonych celów

• Międzynarodowe prawo wojenne powinni być przestrzegane podczas całe akcji

Szkoła japońska- problem godności człowieka, osoby ludzkiej, przeciwni interwencji humanitarnej