Do wykresu ”Zestawienie wszystkich próbek ”:
Analizując wykres, możemy zauważyć, że największe odkształcenie spośród badanych próbek PTFE otrzymaliśmy dla czystego tarflenu podgrzanego do temperatury 100oC (wszystkie próbki były obciążane taką samą siłą). Najmniejsze odkształcenie zachodzi dla kompozytu PTFE z zawartością 15% grafitu. Wszystkie próbki odkształcały się w podobny sposób: po bardzo szybkim odkształceniu sprężystym, nastąpiło z biegiem czasu, przy stałym naprężeniu, dalsze odkształcenie, będące sumą odkształceń lepkosprężystych i plastycznych. Po osiągnięciu maksymalnego nacisku, obserwowaliśmy, mimo iż siła pozostawała taka sama, dalsze odkształcenie próbek. Po zmniejszeniu siły obciążającej do 10nm nastąpił szybki zanik odkształcenia sprężystego, a potem po pewnym czasie również lepkosprężystego. Żadna z próbek nie wróciła do pierwotnych rozmiarów ze względu na płynięcie próbek w czasie obciążania kulką stalową.