Wstęp teoretyczny:

Reakcja spalania jest to reakcja w której pierwiastek lub związek chemiczny łączy się z tlenem w wyniku czego powstają produkty które nie mogą ulec już spaleniu. Związek organiczny który zawiera wodór, węgiel ulega spaleniu do CO₂ oraz H₂O. W wyniku reakcji spalania może także powstać cząsteczkowy azot N₂ oraz SO₃ jeśli związek organiczny posiada azot i siarkę.

Bomba kalorymetryczna

Schemat bomby kalorymetrycznej

Główną jej częścią jest cylindryczne naczynie z nierdzewnej stali (a) zamykane w górnej części pokrywą (b) i dociskane za pomocą nagwintowanego pierścienia (c). W pokrywie umieszczone są dwa zawory: doprowadzający tlen (e) i odprowadzający gazy po spaleniu (g). Osadzone są także elektrody (d) doprowadzające prąd elektryczny do wnętrza cylindra. Zważoną próbkę badanej substancji w postaci sprasowanej pastylki z umieszczonym w jej środku drucikiem służącym do zapłonu próbki, umieszcza się w naczyńku (f) i podłącza się drucik do elektrod. Do stalowego cylindra wprowadza się tlen pod ciśnieniem około 0,6 MN/m². Przygotowaną w ten sposób do pomiaru bombę zanurza się w wodzie wypełniającej naczynie kalorymetryczne, zaopatrzone w mieszadło i termometr . Całość otoczona jest płaszczem izolacyjnym (osłoną).

Kalorymetr diatermiczny

Służy on do oznaczania ciepła reakcji chemicznych przebiegających w fazie ciekłej, ciepła spalania itd. Osłonę zewnętrzną kalorymetru może stanowić naczynie Dewara, które ma na celu zmniejszyć wymianę ciepła między kalorymetrem a otoczeniem. Naczynie wypełnia się odpowiednią cieczą lub roztworem (cieczą kalorymetryczną). Układ jest wyposażony w mieszadło i czujnik termometryczny. Substraty badanej reakcji znajdują się początkowo: jeden w roztworze, a drugi w ampułce szklanej .

Tabele pomiarowe:

czas	temperatura

czas	temperatura