3. Przygotowanie frontu robót oraz wytyczenie budynku

Miejscem pracy robotników może być działka robocza, front robót, odcinek robót. Działka robocza to przestrzeń w obrębie której jest w danym momencie wykonywany proces budowlany jednocześnie przez całą brygadę. Front robót jest to część działki obiektu przydzielonego brygadzie roboczej do wykonania określonego procesu roboczego.

Pierwszą zasadą organizacji jest podział frontu robót na odcinki i rozmieszczenie na nich załogi. Ten podział przy dużych budowach określany jest w projekcie realizacji. Przydzielenie brygadzie czy zespołowi odcinka robót wiąże się z określeniem terminu zakończenia robót i wysokości wynagrodzenia.

Aby rozpocząć roboty budowlane uprawniony geodeta musi wytyczyć budynek w terenie zgodnie z zatwierdzonym projektem zagospodarowania działki.

Geodeta może przy pierwotnym wytyczaniu budynku wykonać tak zwane "ławy drutowe".

Polegają one na wykonaniu drewnianych ławic (2 paliki połączone poziomą deską) z wbitym do deski gwoździem, określającym oś przebiegu poszczególnych ścian. Wtedy pomiędzy wbitymi gwoździami prowadzimy druty (stąd nazwa - ławy drutowe) wyznaczające linie przebiegu ścian. Takie wytyczenie budynku jest trwałe aż do zakończenia budowy.

Na przecięciu rozciągniętych drutów przywiązujemy pion, który określi nam dokładne położenie naroża budynku. Drut zwijamy podczas wykonywania robót ziemnych i rozciągamy ponownie po zakończeniu robót ziemnych.

Geodeta musi dokonać potwierdzenia w dzienniku budowy wytyczenia budynku w terenie. Po zakończeniu budowy geodeta musi namierzyć wykonany budynek, nanieść go na mapy zasobu geodezyjnego i sporządzić mapy z naniesionym budynkiem, wymagane dla przekazania budynku do użytkowania.

Przy namierzaniu budynku geodeta powinien również nanieść na mapy wykonane przyłącza do budynku: wodne, kanalizacyjne, gazowe i energetyczne.

Wymienione sieci mogą zostać namierzone podczas wykonywania poszczególnych przyłączy do budynku. Wszelkie pomiary na budowie uprawniony geodeta potwierdza wpisem w dzienniku budowy.

Zawsze wyznacza się punkty charakterystyczne – osie lub narożniki zewnętrzne budynku (o tym decyduje kierownik budowy). Liczba punktów zależy od skomplikowania kształtu fundamentów, jednak nie powinno być ich mniej niż cztery w narożnikach budynku.

Przy domu o bardziej skomplikowanym planie często jest to sześć-dziesięć punktów lub osi. Liczba potrzebnych punktów zależy też od umiejętności kierownika budowy. Mając cztery -sześć punktów lub osi, powinien dokładnie wyznaczyć położenie wszystkich fundamentów. Kierownik musi konsultować zakres prac geodety z inwestorem, bo to on będzie za nie płacił.