Wzajemna sympatia, miłość i bliskość na podstawie książki E. Aronsona pt. : „ Człowiek istota społeczna”
Każdy z nas zastanawiał się nad tym dlaczego wybieramy właśnie tą osobę z pośród tłumu innych ludzi. Co przyczynia się do tego że zwracamy na nią uwagę, że przyciąga nasz wzrok, na jej widok nasze serce zaczyna szybciej bić, a w brzuchu czujemy latające motylki? Co zrobić aby zwrócić na siebie czyjąś uwagę i sprawić czy ktoś się nami zainteresował?
Próbując odpowiedzieć na to nurtujące pytanie powołamy się na książkę E.Aronsona pt. : ”Człowiek istota społeczna”. Przyjmijmy że stojąc na przystanku autobusowym wśród innych ludzi widzisz obserwującą się 2 młodych ludzi. Zapewne zastanawiasz się dlaczego zwrócili na siebie uwagę. Pierwszym czynnikiem przyciągającym ich do siebie na pewno była atrakcyjność fizyczna czyli ich wygląd zewnętrzny. Dzieje się tak dlatego, że człowiek działa za pomocą instynktu i to jest dla niego naturalne, że wybiera osobę która mu się podoba „chcielibyśmy wierzyć, że uroda jest powierzchownym, a więc mało ważnym wyznacznikiem sympatii” czyli chcielibyśmy wierzyć, że to właśnie charakter i to co jest w środku jest dla nas najważniejsze. Wiele osób wypiera ze świadomości fakt, że zwraca uwagę na wygląd innych osób, który warunkuje w pewnym sensie nasz późniejszy stosunek do nich. Niektórzy ludzie nie przyznają się do tego bo nie chcą być źle oceniani przez społeczeństwo. Istnieje powszechne przekonanie u ludzi, że atrakcyjność fizyczna wiąże się z innymi dobrymi cechami takimi jak: inteligencja, wrażliwość, serdeczność czy dobroć. Od dziecka wpajano nam np. Za pomocą bajek, że piękne królewny emanują dobrem, wrażliwością i prędzej czy później spotkają przystojnego księcia który jest równie dobry jak one.Często bywa tak, że osoby wybierają swojego towarzysza życia na zasadzie podobieństwa atrakcyjności. Atrakcyjny chłopak z atrakcyjną dziewczyną i odwrotnie. Czują się wtedy bardziej pewni siebie,a ich związek jest trwalszy. Mamy tutaj na myśli, że jeśli związek tworzą osoby o takiej samej atrakcyjności fizycznej bądź nieatrakcyjności ich poczucie bezpieczeństwa, zaufania i bycia razem ma mocniejsze fundamenty. Rzadziej występuje poczucie zazdrości i jest mniejsza liczbą konfliktów.
Kolejnym czynnikiem warunkującym nasze uczucie sympatii względem kogoś jest podobieństwo poglądów. Osoba która podziela nasze przekonanie dostarcza nam potwierdzenie naszych racji, działa to jak nagroda, dlatego lubimy tych którzy zgadzają się z nami.
Wrócimy teraz do naszej pary stojącej na przystanku o której wspominaliśmy wcześniej. Przypuśćmy że wsiedli do tego samego autobusu i zaczęli ze sobą rozmawiać. Okazało się że mają podobne zainteresowania i lubią ten sam zespół muzyczny. W związku z tym wzrasta ich wzajemne zainteresowanie, a ich znajomość zaczyna się prężniej rozwijać. Można więc powiedzieć że się polubili. Przyjmijmy że nasza autobusowa para to Kasia I Tomek. Tomek nie miał pewności czy zrobi dobre wrażenie na Kasi, a gdy okazało się, że mają podobne zainteresowania mógł spokojnie pomyśleć, że Kasia spojrzy na niego przychylnie. „Świadomość tego, że ktoś nas lubi istotnie budzi w naszym sercu sympatie to tego człowieka. Ponadto im bardziej dana osoba czuję się nie pewna, im bardziej wątpi w siebie tym większą poczuję sympatię do osoby, której się podoba”. Tak wiec wynika z tego, że w tym momencie Tomek polubił Kasię bardziej.
A co się dzieje gdy osoby nie znajdują żadnych wspólnych zainteresowań? „ Jeżeli spotkamy kogoś, kto lubi nas mimo odmiennych poglądów, skłonni jesteśmy wnioskować, że musi być w nas coś szczególnego co jest dla tej osoby atrakcyjne”. Najbardziej lubimy osoby, które lubią nas po prostu bez względu na to co myślimy, czy jakiem mamy zainteresowania.
Kilka miesięcy później nasi bohaterowie tworzą związek, który dynamicznie się rozwija. Kasia obdarzyła Tomka wielkim zaufaniem, wyjawiła mu swoje najskrytsze sekrety. Tomek bardzo się zaangażował gdyż poczuł się osobą znaczącą w jej życiu. Załóżmy że nasza para wychodzi na imprezę do klubu. Przed wyjściem Tomek zwrócił uwagę na oszałamiający wygląd swojej partnerki. Na imprezie Kasia wdała się w rozmowę z pięknym nieznajomym, który zaczął ją komplementować.
Jak myślisz czyje komplementy doceniła bardziej Kasia? Może zdziwi cię ta odpowiedz... Ale nieznajomego. Na pewno zastanawiasz się dlaczego tak się dzieje. Otóż jesteśmy bardziej skłonni do doceniania komplementów od nieznajomych niż od naszych bliskich. Dzieje się tak że codzienność bycia z komuś przyzwyczaja nas do komplementów tej osoby i przestajemy zwracać na nie uwagę. Natomiast kiedy usłyszymy coś miłego od osoby obcej, cieszymy się że ktoś nieznajomy zwrócił na nas uwagę. Odwróćmy teraz sytuacje. Tomek powiedział Kasie że nie wygląda atrakcyjnie w sukience którą ma na sobie. Kasia to samo usłyszała później na imprezie od nieznajomego. Jak myślisz czyja opinia zabolała ja bardziej? Oczywiście, że Tomka ponieważ zdanie bliskich nam osób w przypadku krytyki boli nas bardziej niż opinia nieznajomych a jest tak dlatego, że bliska osoba jest dla nas ważniejsza tym samym potrzebujemy jej akceptacji. „Z tych rezultatów i rozważań wyłania się dość ciemny obraz ludzkiego losu – wydaje się że zawsze szukamy uznania w oczach obcych,a jednocześnie przyjaciele i znajomi zwykle sprawiają nam ból”.
Relacje w związku są w dużej mierze zależne od otwartości i dobrego komunikowania się. Aby komunikowanie się bliskich w związku byłe efektywne uczucia muszą być wyrażane otwarcie i bezpośrednio, powinny polegać na bezpośrednim wyrażaniu uczuć a nie ocen.
Nasi bohaterowie są bardzo rozrywkowi i urządzają spotkanie towarzyskie w mieszkaniu. Tomek chcąc rozbawić towarzystwo zaczyna opowiadać dowcip, a w połowie opowiadania Kasia mu przerywa mówiąc: „daj spokój każdy go zna,a poza tym jest beznadziejny” i Kasia nagle zaczyna zmieniać temat, aby odwrócić uwagę gości od Tomka. Tomek nie wie dlaczego został tak złośliwie potraktowany przez swoja dziewczynę. Po wyjściu gości chce wyjaśnić o co chodziło Kasi. Dowiaduje się że jej złośliwość wynikała z sytuacji która miała miejsce 2 tygodnie temu przed impreza. Kasia popełniła błąd w komunikacji nie mówiąc od razu Tomkowi że uraził ją twierdząc iż źle wyglądała w sukience. Tym samy tłumiła w sobie negatywne emocje którym w końcu dała upust odgrywając się na Tomku i tym samym robiąc mu przykrość przy znajomych. A więc nie wolno tłumić negatywnych emocji w sobie gdyż wcześniej czy później one wybuchają ze zdwojoną siłą. Dlatego lepiej wszystko wyjaśnić od razu. Tak samo jak nie można karać dzieci tydzień po przewinieniu. Gdyż wtedy nie wiedzą za co ta kara jest.Tomek nie wiedział że incydent z sukienką uraził Kasię gdyż ta od razu nie zareagowała właściwie.
Podsumowując każdy zaczyna się od zwrócenia naszej uwagi na czyjąś atrakcyjność fizyczną, poprzez poznawanie naszych cech osobowości rozwijanie naszych wspólnych zainteresowań, dążenie do naszych wspólnych celów i dobrej komunikacji między sobą. Skupiłyśmy swoją uwagę na najważniejszych wg. nas zagadnieniach tematu naszej pracy.