Podania historyczne:

• nie mają nic wspólnego z kronikarstwem bądź historią w pojęciu pragmatycznym

• są interpretacją wysnutą przez lud na temat ciekawych wydarzeń. Te, które zainteresowały, zostały odpowiednio zmodyfikowane i dostosowane do potrzeb środowiska.

• Opisywano fakty nadzwyczajne, takie jak klęski żywiołowe, choroby, wojny

• nie posiada elementów irracjonalnych i transcendentnych tak jak podania

• wierzeniowe, czy lokalne

• uogólnione są ramy czasowe

• brane są pod uwagę wydarzenia ważne tylko dla mieszkańców danej społeczności , a nie całego kraju

• wydarzenia są opisywane w formach epizodów, które wydają się błahe jako ogól, jednak są bardzo istotne dla danej społeczności

• nie ma elementów ponadnaturalnych, nie ma dat

Podanie wierzeniowe

• wyrażają światopogląd jednostek

• elementy fantastyczne mieszają się z realistycznymi

• narrator wierzy w to co opowiada

• funkcja dydaktyczna

• świadkowie

• akcja rozgrywa się w znanych społeczności miejscach,

• akcja w określonym miejscu w bliżej sprecyzowanym czasie

• tłumaczą nie wyjaśnione fakty

Podania lokalne

• są związane z jakimś miejscem np. miejscem, zamkiem, osadą

• wchodzą w repertuar konkretnego środowiska

• obiekty, a także osoby, które wywarły olbrzymi wpływ na społeczeństwo stają się tematem takich podań

• najwięcej podań jest charakterze ajtiologicznym, np. o powstawaniu miasta Opola itd.

• do tej grupy należą wszystkie podania o skarbach, zatopionych dzwonach itd.

• zawierają więcej elementów fanatycznych niż podania historyczne

Simonides:

1.Podtrzymywanie polszczyzny

2. Funkcja humanistyczna

-Informacyjna

-Wychowawczo-dydaktyczna- przekaz zasad moralnych, mądrości życiowej

-Ekspresywno-impresywna – wpływ na odbiorcę , przekazywanie informacji

-Rozrywkowa – ma rozbawiać

3.Integracyjna – możliwość identyfikacji z grupą

bajki magiczne:

• dwuplanowość,

• nie ma określonego miejsca, czasu,

• bohaterowie nie ulegają wpływowi czasu,

• funkcja estetyczna, moralistyczna, ludyczna,

• zawsze kończy się „happy endem”,

• uwypuklenie dobrego i złego,

• przedmioty magiczne,

• personifikacja zwierząt, roślin,

• bohater albo dobry albo zły,

• liczby 3,7,9

bajka zwierzęca:

• krótka forma pisana prozą,

• personifikacja zwierząt,

• nierówna walka dobra ze złem,

• krótkie i zwięzłe motto,

• bohaterzy- postępujące po ludzku - zwierzęta,

• zabarwienie humorystyczne,

• napiętnowane złe cechy ludzkie, nagradzane dobre,

• świat ludzki scharakteryzowany zwierzęcym

bajka nowelistyczna:

• ma funkcje ludyczną,

• cechuje je realizm,

• krótki rozmiar,

• istotna jest rola estetyczna,

• czas i miejsce akcji są tylko nakreślone,

• funkcja moralizatorska,

• rzadko występują wątki fantastyczne,

• postacie to ludzie,

• nie ma przedmiotów fantastycznych