Nr ćwiczenia: 5 |
Adrian Cholewa |
Data wykonania: 2.04.2008r. |
|
---|---|---|---|
WB Gr. 2 |
Tytuł ćwiczenia: Wyznaczenie przyśpieszenia ziemskiego przy użyciu wahadła matematycznego. |
Ocena: | Podpis: |
Wstęp teoretyczny:
Przyspieszenie ziemskie (g) jest to stała, o jaką wzrasta prędkość swobodnie spadającego ciała w czasie każdej następnej sekundy trwania lotu. Wartość przyspieszenia jest zależna od wielu czynników, takich jak rozmiary planety, a z tym nie rozłącznie wiąże się siła dośrodkowa, szerokości geograficznej, wysokości i in.. Przyśpieszenie ziemskie zostało przyjęte jako stała i wynosi 9,80665 m/s2 lecz w rzeczywistości zmienia się w zależności tak jak już to zostało powiedziane, od szerokości geograficznej w jakiej się znajdujemy (np. równiku g=9,78 m/s2 zaś na biegunie g=9,83 m/s2). Posługując się wahadłem prostym możemy wyznaczyć przyspieszenie ziemskie:
Wahadło proste jest to najczęściej kulka zawieszona na nieważkiej i nierozciągliwej nici. Kulka odchylona od położenia równowagi i swobodnie puszczona porusza się ruchem drgającym zwanym wahadłowym. Siłą, która decyduje o tym ruchu, jest składową siły ciężkości, styczną do toru kulki. Ruch po łuku jest zmienny okresowo - zgodnie z przebiegiem funkcji sinus. Przyspieszenie jest proporcjonalne do wychylenia.
Do wyznaczenia logarytmicznego dekrementu tłumienia wykorzystamy wahadło fizyczne. Wahadłem fizycznym nazywamy bryłę sztywną zawieszoną na poziomej osi O przechodzącej powyżej środka masy bryły S. Jeżeli bryłę taką odchylimy od położenia równowagi o niewielki kąt ϕ, to poruszać się ona będzie ruchem wahadłowym, harmonicznym o pewnym okresie T, przy czym siłą decydującą o ruchu będzie ciężar wahadła P = mg przyłożony do jego środka ciężkości S.
Tabela pomiarów 1 (poprawiona)
Rodzaj kulki | Długość nici l [m] | Średnica kulki d [m] | Długość wahadła L=(l + d/2) [m] | Czas trwania 30 okresów | Okres T [s] | Średnia wartość okresu T[s] | Stosunek L/T2 | Przyśpieszenie g [m/s2] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Drewniana 1 | 0,776 | 0,0282 | 0,790 | 52,72 | 1,766 | 1,776 | 9,988(145) | |
53,28 | 1,776 | 0,253 | ||||||
52,98 | 1,766 | |||||||
Drewniana 2 | 0,525 | 0,0295 | 0,540 | 44,20 | 1,473 |
1,468 |
9,909(175) | |
43,94 | 1,465 | 0,251 | ||||||
44,00 | 1,466 | |||||||
Metalowa 3 | 0,666 | 0,0303 | 0,681 | 49,15 | 1,638 | 1,638 | 10,027(159) | |
49,12 | 1,637 | 0,254 | ||||||
49,14 | 1,638 | |||||||
Metalowa 4 | 0,494 | 0,0297 | 0,509 | 42,40 | 1,413 | 1,416 | 10,027(184) | |
42,60 | 1,420 | 0,254 | ||||||
42,50 | 1,416 |
Tabela Pomiarów 2 (poprawiona)
czas w okresach | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Amplituda w mm | 420 | 370 | 300 | 257 | 223 | 190 | 160 | 140 | 133 | 117 | 110 |
t1= 42,17
t2= 41,53
t3= 39,43
m =
niepewności wzorcowania
dm = 0,5g – dla wagi
dt=0,2s – dla sekundomierza
et=0,2s
dl1=0,001 m – dla katetometra
dl2=0,000005 m - dla suwmiarki
Wyznaczenie przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła prostego.
Przyspieszenie ziemskie wyznaczam przy pomocy wzoru na wartość okresu w ruchu harmonicznym drgającym:
T=2π$\sqrt{\frac{L}{g}}$
W wyniku przekształcenia otrzymuj wzór na przyspieszenie ziemskie:
g=$\frac{4\pi^{2}L}{T^{2}}$
g=$\frac{4\pi^{2}L}{T^{2}}$=4π0,253= 9,988 [$\frac{m}{s^{2}}$]
g=$\frac{4\pi^{2}L}{T^{2}}$=4π0,251=9,909 [$\frac{m}{s^{2}}$]
g=$\frac{4\pi^{2}L}{T^{2}}$=4π0,254=10,027 [$\frac{m}{s^{2}}$]
g=$\frac{4\pi^{2}L}{T^{2}}$=4π0,254=10,027 [$\frac{m}{s^{2}}$]
Szacuję niepewność Standardową u(T) u(l)
uB(T)= $\sqrt{\frac{{(\frac{_{d}t}{30})}^{2} + {(\frac{_{e}t}{30})}^{2}}{3}}$=$\sqrt{\frac{{(\frac{0,2}{30})}^{2} + {(\frac{0,2}{30})}^{2}}{3}}$=0,0054
$u_{B}\left( l \right) = \ \frac{0,001}{\sqrt{3}}$ = 0,0006 m
Obliczam niepewność złożoną
uc(g)=$\sqrt{{\lbrack\frac{- 8\pi^{2}L}{T^{3}}\ \times u(T)\rbrack}^{2} + \ {\lbrack\frac{8\pi^{2}L}{T^{2}}\ \times u(l)\rbrack}^{2}}$
uc(g1)= $\sqrt{{\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,790}{{1,776}^{3}}\ \times 0,0054\rbrack}^{2} + \ {\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,790}{{1,776}^{3}}\ \times 0,0006\rbrack}^{2}} = 0,060\ \lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
uc(g2) $= \sqrt{{\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,540}{{1,468}^{3}}\ \times 0,0054\rbrack}^{2} + \ {\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,540}{{1,468}^{3}}\ \times 0,0006\rbrack}^{2}} = 0,073\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
$u_{c}\left( g_{3} \right) = \sqrt{{\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0.681}{{1,638}^{3}}\ \times 0,0054\rbrack}^{2} + \ {\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,681}{{1,638}^{3}}\ \times 0,0006\rbrack}^{2}} = \ $0,066 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
$u_{c}\left( g_{4} \right) = \sqrt{{\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,509}{{1,416}^{3}}\ \times 0,0054\rbrack}^{2} + \ {\lbrack\frac{- 8\pi^{2}0,509}{{1,416}^{3}}\ \times 0,0006\rbrack}^{2}} =$ 0,076 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
Wyznaczam niepewność rozszerzona.
U(g) = k × uc(g)
Przyjmujemy współczynnik k=2
U(g1)=2 × 0, 060 = 0, 120
U(g2)=2 × 0, 073 = 0, 146
U(g3)=2 × 0, 066 = 0, 132
U(g4)=2 × 0, 076 = 0, 152
g1= 9,988 ± 0,120 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
g2= 9,909 ± 0,146 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
g3= 10,027 ± 0,132 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
g4= 10,027 ± 0,132 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
II. Wyznaczanie logarytmicznego dekrementu tłumienia
Obliczam wartość logarytmicznego dekrementu tłumienia
D1= ln$\frac{420}{370} = 0,126$
D2= ln$\frac{370}{300} = 0,209$
D3= ln$\frac{300}{257} = 0,154$
D4= ln$\frac{257}{223} = 0,142$
D5= ln$\frac{223}{190} = 0,16$
D6= ln$\frac{190}{160} = 0,171$
D7= ln$\frac{160}{140} = \ 0,133$
D8= ln$\frac{140}{133} = \ $0,05
D9= ln$\frac{133}{117} = \ 0,128\ $
D10= ln$\frac{117}{110} = \ 0,061$
Wyznaczam średnią wartość logarytmicznego dekrementu tłumienia
Dsr= $\frac{D_{1} + \ldots + D_{10}}{10}$=0,133
Wyznaczam niepewność standardową wartości średniej
uA(Dsr)= $\sqrt{\frac{\sum_{i = 1}^{n}{(D_{i -}D_{sr)}}^{2}}{n(n - 1)}}$
uA(Dsr)= $\sqrt{\frac{{( - 0,007)}^{2} + {(0,076)}^{2} + {(0,021)}^{2} + \left( 0,009 \right)^{2} + {(0,027)}^{2} + {(0,038)}^{2} + {( - 0,083)}^{2} + {( - 0,005)}^{2} + {( - 0,072)}^{2}}{9 \times 10}} = 0,017$
Dsr = 0,133(17)
Wyznaczam współczynnik tłumienia (β) i współczynnik oporu ośrodka (b)
Wyznaczam okres drgań ze wzoru T=$\frac{t_{i}}{10}$
T1=$\frac{42,17}{11} = 3,8$3
$T_{2} = \frac{41,53}{11} = 3,78$
$T_{3} = \frac{39,43}{11}$= 3,58
Wyznaczam $T_{sr} = \ \frac{T_{1} + T_{2} + T_{3}}{3} = 3,73$
Wyznaczam stałą tłumienia
$\beta = \frac{D}{T} = 0,038$
Wyznaczam współczynnik oporu ośrodka
b=2m
b = 0,021
Obliczam niepewność złożoną uc(b) i uc(β)
Wyznaczam niepewność standardową u(T)
uB(T) = $\sqrt{\frac{{(\frac{_{d}t}{11})}^{2} + {(\frac{_{e}t}{11})}^{2}}{3}}$=$\sqrt{\frac{{(\frac{0,2}{11})}^{2} + {(\frac{0,2}{11})}^{2}}{3}}$=0,015
uc(b) = 0, 003
$$u_{c}(\beta)\sqrt{\left( \frac{1}{3,73} \right)^{2} \times {0,017}^{2} + \left( \frac{0,133}{3,73} \right)^{2} \times {0,015}^{2}} = 0,0025$$
Wnioski dla ćwiczenia I i II
Celem ćwiczenia pierwszego było wyznaczenie wartości przyspieszenia ziemskiego. W wyniku przeprowadzonego doświadczenie uzyskano różne wartości dla 4 wahadeł: g1= 9,988±0,120 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$, g2= 9,909±0,146 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$,
g3= 10,027±0,132 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$, g4= 10,027±0,132 $\lbrack\frac{m}{s^{2}}\rbrack$
Uzyskane wartości przyspieszenia ziemskiego odbiegają od przyjmowanej wartości 9,81[m/s2]. Różnica ta może być spowodowana:
błędami pomiarów
wartość przyspieszenia ziemskiego nie jest stała , ale zależy od położenia punktu na powierzchni Ziemi oraz wysokości na jakiej mierzymy wartość przyspieszenie ziemskiego.
nieuwzględnieniem oporu powietrza i siły tarcia
Celem ćwiczenia II było wyznaczenie parametrów określających wielkości oporów ruchu.
Badane wahadło charakteryzuje się dekrementem tłumienia o wartości
D = 0.133(17).
Wyliczona na podstawie Dekrementu tłumienia stała tłumienia
β = 0,038(3)
Jest to wartości wyliczone dla uśrednionego logarytmu naturalnego dwóch kolejnych amplitud, a z powodu makroskopowych urządzeń mierniczych nie jesteśmy w stanie z większą dokładnością wyznaczyć stałej tłumienie. Warto tylko zaznaczyć że stała tłumienia dla każdego wahadła jest inna i nie jesteśmy w stanie porównać otrzymanych wyników z wartościami tablicowymi gdyż takowe nie istnieją.
Współczynnik oporu ośrodka dla wahadła na którym został przeprowadzone badanie również jest wartością stała, niestety ze względu, jak to miało miejsce w przypadku stałej tłumienia, z powodu makroskopowych urządzeń mierniczych nie byliśmy w stanie dokładniej wyznaczyć współczynnika oporu ośrodka dlatego też podaję uśredniony współczynnik dla logarytmu naturalnego kolejnych dwóch wahnięć.
b=0,021(3)
Są to stałe charakteryzujące dane wahadło, na którym zostało przeprowadzone doświadczenie i te wartości są zmienne w zależności od wahadła.