Bezpośrednie komunikowanie polega na osobistej styczności nadawcy i odbiorcy, w postaci np. rozmowy, dyskusji, narady, wywiadu itd.

Pośrednie komunikowanie polega na wymianie informacji za pośrednictwem różnorakich nośników informacji, np. telefonu, komputera, telewizji, taśmy magnetofonowej, papieru.

Komunikacja sieciowa — wymiana informacji (danych) za pośrednictwem sieci komputerowych. Można ją podzielić na lokalną (zasięg jest ograniczony do budynku lub zespołu budynków) i rozległą (przez łączenie sieci między sobą może obejmować zasięgiem cały świat w ramach komunikacji globalnej)

Kody - czyli zbioru zachowań i przyporządkowanych im znaczeń. Najpowszechniejszym kodem do komunikacji jest słowo. Jednak informacje mogą być przekazywane także za pomocą innych kodów, takich jak na przykład gesty, dźwięki, litery, liczby, symbole. Nie ważne jakich kodów się używa, ważne, aby były one rozumiane w taki sam sposób przez obie strony uczestniczące w komunikacji, a więc przez nadawcę i odbiorcę.

Znak - wszystko w języku, co posiada swoje znaczenie. Związek ten jest związkiem umownym wynikającym z konwencji społecznej. Podział znaków :

Ze względu na kanał informacyjny przekazu od nadawcy do odbiorcy, znaki dzielą się na:

• znaki wzrokowe - nuty, znaki drogowe

• znaki słuchowe - hymn, hejnał

• znaki dotykowe - pocałunek, uścisk dłoni

• znaki powonieniowe - różne zapachy

• znaki smakowe - smaki potraw, win