TOŻSAMOŚĆ
1.Pojęcie tożsamości - wiąże się z naszym postrzeganiem siebie i określa kim jesteśmy, jacy jesteśmy lub za kogo się uważamy.
2.Jaka jest różnica między stwierdzeniami o charakterze zewnętrznym i wewnętrznym?
Stwierdzenia o charakterze zewnętrznym lub społecznym, które określają Twoje miejsce w społeczeństwie, pozycję lub przynależność do grupy, np. student, ojciec, siostra, handlowiec, lekarz, miłośnik jazzu, baptysta itp., lub przynależność do kategorii społecznych, takich jak wiek, płeć, rasa, pochodzenie etniczne itd.
Stwierdzenia o charakterze wewnętrznym lub osobistym, które określają wewnętrzny stan, cechę lub model zachowania, np. optymista, niezawodny, ambitny, nieśmiała, radosna itp. lub „miłośnik zwierząt”, „konserwatysta”, „zwolennik ochrony życia poczętego”, itp.
3.Jakie są czynniki wyznaczające podobieństwa czy różnice tożsamościowe? Jak wpływają one na stereotypy? W sytuacji, kiedy spotykamy kogoś po raz pierwszy i próbujemy dowiedzieć się kim jest, często pytamy o to, skąd jest i co robi. Próbujemy dowiedzieć się, co ukształtowało tę osobę, a także, co sprawia, że jest ona do nas podobna lub różna. Widok osoby z przypiętym znaczkiem organizacji, do której i my należymy oznacza, że spotkaliśmy kogoś podobnego, kogoś, z kim łączy nas wspólna tożsamość. Jeśli, podczas podróży zagranicznej usłyszymy naszą ojczystą mowę, doświadczymy poczucia swojskości i bezpieczeństwa. Spotkanie ludzi, którzy mówią tym samym językiem w obcym miejscu stwarza nam możliwość identyfikacji z nimi. Symbole i znaki, takie jak język są często ważnymi czynnikami wyznaczającymi podobieństwa i różnice między naszą tożsamością a tożsamością innych.
4.Co oznacza, że posiadamy wiele tożsamości?
Wszyscy posiadamy wiele tożsamości. Złożoność współczesnego życia wymaga od nas obrania różnych tożsamości, nawet sprzecznych ze sobą. Możemy doświadczyć napięć między naszymi różnymi tożsamościami, np. kiedy zachowanie wymagane przez jedną osobę może być nie do zaakceptowania przez drugą. Weźmy, na przykład, konflikt między tożsamością rodzica i pracownika. Potrzeby związane z byciem rodzicem mogą być przeciwstawne do tych, które wiążą się z praca zawodową. Bycie dobrym rodzicem wymaga poświęcania czasu dzieciom i spełniania ich potrzeb, z drugiej strony, pracodawca również wymaga dyspozycyjności. Potrzeba obecności na szkolnych występach dziecka może być trudna do pogodzenia z oczekiwaniami pracodawcy, że zostaniemy dłużej w pracy.
5.Co przyczynia się do tego, że tożsamości są mniej pewne i zdywersyfikowane we współczesnej zglobalizowanej kulturze? Źródłem konfliktów są napięcia pomiędzy społecznymi oczekiwaniami i normami. Każdy kontekst lub środowisko kulturowe posiada swoje regulacje, system kontroli i wymogów. Na przykład, matki powinny być heteroseksualne. Odmienne tożsamości mogą być postrzegane jako nienormalne, dewiacyjne. Andre Lorde (1992) pisze: „Jako 49-letnia czarna feministka, lesbijka, socjalistka i matka dwójki dzieci, w tym chłopca, będąca w związku z osobą innej rasy, zaliczana jestem jednocześnie do kilku różnych grup odmieńców, nienormalnych lub po prostu ludzi o wypaczonej moralności”. Niektóre z wymienionych tożsamości dotyczą najbardziej osobistych aspektów życia, w tym seksualności. Wpływ na naszą seksualną tożsamość mają kulturowe znaczenia przypisane seksualności, narzucane nam przez dominujące systemy kulturowe, które określają pewne typy tożsamości jako „odmienne”. Nasze tożsamości wyznacza dominujący dyskurs społeczny, normy kulturowe, nakazy i zakazy. Toteż, z jednej strony, społeczne i zbiorowe tożsamości mogą wzmacniać jednostkę, dając jej poczucie przynależności, a z drugiej - mogą decydować o jej wykluczeniu i ograniczać wolność myślenia i postępowania. A więc, tożsamość może stanowić istotną barierę życiową, a nawet powodować zagrożenie dla życia, czego przejawem mogą być brutalne ataki homofobów i nacjonalistów na osoby przez nich prześladowane.
6.Czy zbiorowe tożsamości wzmacniają czy też osłabiają, ograniczają wolność jednostki? Tam, gdzie mamy do czynienia z tożsamościami zbiorowymi, na przykład związanymi z płcią, mamy też do czynienia ze stereotypami, które ograniczają a nawet stygmatyzują nosiciela danej tożsamości. Sposobu kulturowego konstruowania płci, rasy, pochodzenia etnicznego, klasy społecznej lub narodowości determinują tożsamości przyjmowane przez jednostki.
7.Jakie znaczenie ma wiek dla naszego statusu i tożsamości? Co oznacza, że kultura infantylizuje zarówno młodych i starych? Wiek ma podstawowe znaczenie dla naszego statusu i tożsamości. Nasza kultura „infantylizuje” zarówno młodych jak i starych. Postrzegani są jako niezdolni do kontrolowania własnych funkcji fizjologicznych – zgodnie z dominującymi kulturowymi stereotypami - muszą być pod opieką dorosłych opiekunów. Według Hockey’go i James’a (1993) tożsamość ludzi starych i dzieci podlega procesom stygmatyzacji , ponieważ osoby te z racji swojej zależni od innych, nie są uważane za ludzi „w pałnym tego słowa znaczeniu”. Te napiętnowane tożsamości są tworzone i wzmacniane przez kulturę, która je infantylizuje.