CZĘŚĆ I
Kleszczyki Kochera - zakończone zabkiem służa do przytrzymywania powięzi mięsni
Kleszczyki Mikulicza - większe od Kochera i zastosowanie takie samo, wykrzywione
Kleszczyki Peana - bez ząbków slużą do chwytania i zaciskania delikatnych struktów
Kleszczyki Chaputa - służą do przytrzymywania żołądka i jelit
Sonda Millera - Abbotta - długości >150cm o podwójnym świetle na końcu, znajduje się oliwka lub balon
Dren Redona - do stałego drenażu ssącego, koniec ma liczne otworki, drugi koniec do butelki
Dren Kehra - służy do odbarczenia dróg żółciowych i wykonania cholangiografii
Cewnik Fogarty'ego - cewnik mający prowadniće i na końcu balonik, służy do usuwania skrzeplin z naczyń krwionośnych
Cewnik Nelatona - na końcu zamknięty półkoliście i ma jeden boczny otwór
Cewnik Pezzera - miękki gumowy zakończony główką która zapobiega wysuwaniu się np w gastrostomii
Cewnik Tiemanna - zakończony w formie zagiętego stożka o różnym wygięciu i krzywiźnie, ma dwa boczne otwory
Sonda Sengstakena-Blakemore'a - ma potrójne światło i zaopatrzona jest w dwa balony
Zapalenie mieszka włosowego - folliculitis
Czyrak, czyraczność - furunculus, furunculosis
Czyrak mnogi - carbunculus
Zastrzał - panaritium, ostry proces zapalny rozwijający się na dłoniowej powierzchni palców ręki
Zanokcica - paronychia, zapalenie tkanek otaczających paznokieć
Ropień - abscesus
Ropowica - phlegmona
Zgorzel Fourniera - martwicze zapalenie tkanki podskórnej i powięzi zewnętrznych narządów płciowych i okolicy odbytu
Róża - erysipelas, wywołana przez paciorkowce zakaźna choroba skóry
Rana czysta bez cech zapalenia - w czasie operacji nie doszło do komunikacji ze światłem dróg oddechowych, moczowych, przewodem pokarmowym i była zachowana aseptyka. Wykonuje się pierwotne zamknięcie brzegów rany. Ryzyko zakażenia 1-2%
Rana czysta skażona - podczas operacji doszło w sposób kontrolowany do komunikacji z ww drogami. Wykonuje się pierwotne zamknięcie rany. Ryzyko zakażenia 5-15%
Rana skażona - podczas operacji doszło do komunikacji z ww drogami i/lub drogami żółciowymi i wydostała się znaczna objętość treści, zwłaszcza pokarmowej. Zalicza się również rany urazowe do 6 godzin od ich powstania oraz rany czyste i skażone jeśli w czasie operacji doszło do istotnego naruszenia zasad sterylności chirurgicznej. Wskazane jest odroczenie zamknięcia rany. Ryzyko zakażenia ok 20%
Rana brudna - rany urazowe opracowane po 6 godzinach z obecnością tkanek martwych, ciał obcych, treści kałowej. Wskazane jest odroczone zamknięcie rany. Ryzyko zakażenia ok 40%
CZĘŚĆ II
Neuropraksja – przejściowe, czynnościowe przerwanie przewodnictwa nerwowego bez wyraźnych zmian anatomicznych
Aksonotmeza – przerwanie ciągłości włókien nerwowych (osłonki nerwowe zachowują ciągłość)
Neurotmeza – całkowite przerwanie ciągłości nerwu
Triada Becka - ciche głuche tony serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, chybkie tętno
Reguła dziewiątek - głowa 9, każda kończyna górna 9, każda kończyna dolna 18, przód tułowia 18, tył tułowia 18, krocze 1. U dzieci głowa 18, obie kończyny dolne 28
Oparzenia cięzkie:
- II - >25% powierzchni ciała u dorosłych i >20% u dzieci
- III - > 10% niezależnie od wieku
- III - rąk, twarzy, szyi, stóp, dłoni, krocza, okrężne
- oparzenia wziewne, elektryczne, chemiczne, oparzenia powikłane innymi cięzkimi urazami lub chorobami współistniejącymi
Oparzenia średnie:
- II - 15-25% u dorosłych, 10-20% u dzieci
- III - <10%, wszystkie oparzenia obejmujące ręce, twarz, oczy, uszy, stopy i krocze
Oparzenia lekkie:
- I
- II <15% u dorosłych i <10% u dzieci
- III <5%, które nie dotyczą wymienionych wyżej narządów i okolic ciała
Escharotomia - nacięcie strupa martwiczego w oparzeniu
Fasciotomia - nacięcie powięzi w oparzeniu
Reguła Parklanda 24h płyny
- dorosli: 2-4 ml x kg masy ciała x % oparzenia
- dzieci: 4-8 ml x kg masy ciała x % oparzenia
CZEŚĆ III
Triada Murphyego - w ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego, wędrowanie i zmiana charakteru bólu, nudności/wymioty, wzrost temperatury
Zespół Boerhaavego - pęknięcie pełnościenne wskutek gwałtownych wymiotó
Triada Mecklera - wymioty, ból klatki piersiowej, rozedma podskórna w dolnej części szyi
Triada Maklera - gorączk, ból, tacgykardia
Skala Alvarado - służy do prawdopobieństwa zapalenia wyrostka robaczkowego
Fundoplikacja metodą Nissena – naszycie dna żołądka na brzuszną część przełyku
Miotomia metodą Hellera – nacięcie warstwy mięśniowej wpustu i dolnej części przełyku w achalazji i dalej fundoplikacja
Uchyłek Zenkera – gardłowo przełykowy
Operacja Rydygiera (Bilroth I) – zespolenie żołądka z dwunastnicą
Operacja Bilroth II – zespolenie żołądka z jelitem cienkim w różnych kombinacjach
Metoda Taylora – stałe odsysanie treści żołądkowej sondą gdy przeciwskazania do operacji przedziurawienia żołądka
Klasyfikacja Laurena – raka żołądka, typ 1 jelitowy, typ 2 rozlany
Operacja metodą Rouy-X – czyli wycięcie odcinka z brodawką większą i włączenie końca dolnego niżej (całkowite wycięcie żołądka i zeposlenie przeyłowo jlitowe)
Operacja metodą Brauna – prawie całkowite wycięcie żołądka i zespolenie żołądkowo jelitowe
Manewr Pringle’a – czasowe zaciśnięcie więzadła wątrobowo-dwunastniczego w którym przebiega tętnica wątrobowa właściwa i żyła wrotna, stosowane w czasie resekcji wątroby
Guz Klatskina – gruczolakorak zewnątrzwątrobowych dróż żółciowych u ujścia lewego i prawego przewodu wątrobowego
Objaw Courvaisera – wyczuwalny powiększony niebolesny pęcherzyk żółciowy
Skala Ransona, APACHE II, Glasgow –służą do oceny ciężkości przebiegu OZT
Operacja Puestowa - operacja w PZT połączenie przewodu trzustkowego ze światłem jelita
Operacja Jurasza – drenaż wewnętrzny zespolenia torbieli trzustki z żółądkiem
Operacja Whiplea (pankreatoduodenektomia) – wycięcie głowy trzustki i zespolenia przewodowo-jelitowe, dwunastniczo-trzustkowe, żołądkowo-jelitowe
Operacja Traverso-Longmire – wycięcie głowy trzustki z zachowaniem odźwiernika, zespolenie przewodow-jelitowe, trzustkowo-jelitowe, żołądkowo-jelitowe
Operacja Hartmana – wycięcie zmienionego jelita, wszycie w powłoki bliższe części jelita w formie sztucznego odbytu i zamknięcie na ślepo dalszego odcinka
Klasyfikacja Dukesa – stopnie zaawansowania raka jelita grubego
Operacja Drapanasa - zespolenie żyły krezkowej górnej z żyłą główna dolną
Opperacja Warrena - zespolenie żyły śledzionowej z żyłą nerkową (obwodowe z zachowaniem śledziony)
Operacja Tannera - wycięcie śledziony oraz poprzeczne przecięcie i następcze zeszycie żołądka poniżej wpustu
operacja Whiteheada, Milligana-Morgana - hemoroidektomia na żylakach odbytu
Fistulotomia - przecięcie kanału przetoki
Fistulektomia - wycięcie kanału przetoki
Przepuklina "en-W" - jelita ułożone w roku przepuklinowym w kształcie listery W
Przepuklina Richtera - w worku znajduje się jedynie fragment ściany jelita
Pantaloon hernia - przepuklina pachwinowa skośna i prosta jdnocześnie tzw typu jeździec
Przepuklina lędźwiowa Grynfelta i Petita - znajdujące się w trójkątach lędźwiowych
Przepuklina Littrego - w worku znajduje się uchyłek jelita
Kanał pachwinowy - ściana przednia (rozcięgno mm skośnego zewnętrznego), tylna (otrzewna ścienna i powieź poprzeczna), dolna (więzadło pachwinowa), górna (brzeg mm skośnego wewnętrznego i poprzecznego brzucha wraz z ich powięziami) dla przepukliny pachwinowej skośnej wrodzonej lub nabytej schodzi do moszny
Kanał udowy - bocznie żyła udowa, dół więzadło grzebieniowe, przyśrodkowo więzadło rozstępowe, góra więzadło pachwinowe
Dół pachwinowy przyśrodkowy - ograniczją naczynia nabrzuszne dolne a przyśrodkowo fałd pępkowy boczny, dla przepukliny pachiwnowej prostej zawsze nabytej
Trójkąt Hasselbacha - tętnica nabrzuszna dolna, więzadło pachwinowe, mięsień prosty brzucha, w niej może być przepuklina udowa
Metody naprawy tylnej ściany kanału pachwinowego (napięciowe):
- operacja Bassiniego - zszycie pod powrózkiem nasiennym dolnego brzegu potrójnej warstwy (rozcięgno mm skośnego wewnętrznego, mm poprzeczny oraz powieź poprzeczna) z więzadłem pachwinowym
- operacja Halsteda - zszycie rozcięgna mięśnia skosnego zewnętrznego pod powrózkiem nasiennym, dzięki czemu powrózek zostaje przemieszczony pod skórę
- operacja Shouldice'a - rekonstrukcja tylnej ściany kanału pachwinowego polegająca na założeniu czterech warstw ciągłego szwu niewchłanianego
Metody operacji przepuklin (bez napięciowe):
- metoda Lichtensteina - naszycie siatki na tylną ścianę kanału pachwinowego
- metoda Rutkowa - zamknięcie wrót przepukliny korkiem w kształcie parasolki która się rozwija w przestrzenie podotrzewnowej
- PHS (prolen hernia system) - wszycie dwóch siatek połączonych łącznikiem
Metody laparoskopowe leczenia przepuklin:
- TEP - naprawa z dostepu całkowicie przedotrzewnowego
- TAPP - naprawa przedotrzewnowa z dostępu przezbrzusznego
Zszycie metodą Mayo - zszycie zdwojonych (jak dachówki) płatów utworzonych z przednih pochewek mięsni prostych brzucha w przepuklinie pępkowej
Trójkąt Petita/Grynfelta - w nim powstaje przepuklina lędźwiowa dolnego lub górnego trójkąta lędźwiowego
Zespół Ogilviego - ostra rzekomoobturacyjna niedrożność jelita grubego, u osób po 70 rż po ciężkiej operacji
Linia Cantiliego - rzeczywisty podział między L i P płatem watroby przebiega wzdłuż hipotetycznej linii dno pęcherzyka żółciowego - żyła główna dolna
Skala Forrestera:
I – krwawienie aktywne:
Ia– krwawienie tętniące, pulsujące
Ib– broczenie sączenie krwią
II – znamiona przebytego krwawienia:
IIa– widoczne niekrwawiące naczynie
IIb – skrzep pokrywający zmianę
III – brak znamion przebytego krwawienia
Punktacja Rockall – ocena stopnia zagrożenia ponownym krwawieniem i zgonem z powodu krwawienia do przewodu pokarmowego
Trójkąt Calota - przewód pęcherzykowy, przewód watrobowy wspólny, prawa gałąź tetnicy watrobowe wspólnej, wewnątrz tętnica pęcherzykowa
Zespół Miriziego - ucisk głównej drogi żółciowej przez kamień zaklinowany w przewodzie pęcherzykowym
Triada Charcota - ból kolka żółciowa, żółtaczka mechaniczna, gorączka
Pentada Reynoldsa - ból kolka żółciowa, żółtaczka mechaniczna, gorączka, zaburzenia czynności OUN, wstrząs
Objaw Mozesa - zwiększone napięcie i sztywność mięśni łydki w zakrzepicy żył głębokich
Objaw Louvela - ból wzdłuż zakrzepniętej żyły podczas kaszlu lub kichania
Objaw Lowenberga - ból w łydce po napełnieniu mankietu od aparatu do mierzenia RR
Triada Virchoffa - zwolnienie przepływu, uszkodzenie śródbłonka żylnego, zmiany w składzie krwi
CZĘŚĆ IV
Triada Basedowa – wole, orbitopatia tarczycoa, nadczęstoskurcz nadkomorowy
Objaw Chvostka – uderzenie w okolice przebiegu nerwu twarzowego przed uchem wywołuje szybki skurcz mięśni twarzy
Objaw Trousseau – uciśnięcie mankietu na ramieniu na 4 min, zwolnienie ucisku i skurcz mięśni dłoni na kształt ręki położnika
Triada Whipple’a (w insulinoma) – zaburze nia neurologiczne związane z głodem (zawroty i bóle głowy, splątanie, śpiączka, parestezje, drgawki), współistnienie hipoglikemii <40mg%, <2,2mmol/l), szybkka poprawa stanu chorego po podaniu glukozy
MEN I – guzy gruczołów przytarczycznych, hormonalne guzy czynne trzustki, guz przysadki
MEN IIA – rak rdzeniasty tarczycy, guz chromochłonny, guz gruczołów przytarczycznych
MEN IIB – rak rdzeniasty tarczycy, guz chromochłonny, guz gruczołów przytarczycznych, nerwiak błon śluzowych
CZĘŚĆ V
Operacja Ravitcha - usunięcie zdeformowanych chrząstek, wycięcie mostka i jego repozycja w klatce lejkowatej
Operacja Nussa - wprowadzenie pod mostek dwóch płyt i ich odwrócenie i wypuklenie lejkowatości
Kryteria Lighta (przesięk/wysięk):
- stosunek stężenia białka w płynie do stężenia białka w osoczu > 0,5
- stosunek aktywności LDH w płynie do aktywności LDH w osoczu > 0,6
- bezwzględna aktywność LDH w płynie > 2/3 górnej granicy normy w osoczu
CZĘŚĆ VI
Wskaźnik kostka-ramię - ciśnienie na tętnicy ramiennej, a następnie w tętnicach stopy, prawidłowa wartość wskaźnika kostki-ramię >0,96, wartości niższe sugerują istnienie zmian w obrębie tętnic kończyny dolnej
Zespół Lericha - niedrożność lub zwężenie koncowego odcinka aorty brzusznej i/lub tetnic biodrowych
Klasyfikacja Fontaine'a – klasyfikacja stosowana w medycynie do oceny stopnia niedokrwienia kończyn dolnych. Wyróżnia cztery stopnie niedokrwienia:
- I – brak objawów klinicznych lub objawy dyskretne
- II – chromanie przestankowe
- IIa – dystans chromania ponad 200 m
- IIb – dystans chromania do 200 m
- III – bóle kończyn w spoczynku
- IV – martwica lub zgorzel kończyny
Próba Schwartza – próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył powierzchownych. Polega na opukiwaniu żylakowato zmienionego pnia żylnego; w przypadku niewydolności zastawek żylnych wyczuwalna jest fala wstrząsowa.
Próba Perthesa – próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył głębokich, łączących kończyny dolnej.
Próbę wykonuje się następująco: u stojącego badanego, u którego są wypełnione żylaki, zakłada się opaskę uciskową powyżej kolana – w części bliższej uda. Następnie poleca się kilkakrotnie szybko wspiąć się na palce. O drożności żył głębokich i perforatorów świadczy zapadnięcie się żylaków
Próba Trendelenburga – próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny zastawek żył kończyny dolnej, świadcząca również o wydolności żył łączących układ żylny powierzchniowy i głęboki.
Próbę wykonuje się następująco: u leżącego badanego podnosi się kończynę dolną, tak aby wszystkie żylaki opróżniły się. Następnie zakłada się opaskę powyżej kolana i poleca się wstać. Jeśli żylaki poniżej opaski wypełniają się szybko, świadczy to o niewydolności żył łączących. Jeśli w takiej sytuacji dochodzi do powolnego wypełniania żylaków, a szybkość się zwiększa dopiero po usunięciu opaski – świadczy to o niewydolności zastawek żyły odpiszczelowej.
Próba Pratta – próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej określająca umiejscowienie niewydolnych żył łączących (przeszywających, perforatorów)kończyny dolnej.
Próbę wykonuje się następująco: pacjent unosi kończynę w pozycji leżącej, co powoduje odpływ krwi z żylaków. Następnie kończynę bandażuje się bandażem elastycznym, a w okolicy pachwinowej zaciska się opaskę elastyczną zamykającą ujście żyły odpiszczelowej (vena saphena magna). Po wykonaniu tych czynności badany wstaje i zwalnia się ucisk bandaża, odwijając go. Miejsca ponownego wypełnienia się żylaków wskazują na niewydolną żyłę przeszywającą.
Objaw Homasa - ból w głębi łydki i w dole podkolanowym przy grzbietowym zgięciu stopy
Klasyfikacja CEAP (przewlekła choroba żylna) - C-klinika, E-etiologia, A-anatomia, P-patofizjologia
- 0 - zmiany niewidoczne i niewyczuwalne
- 1 - teleangiektazje, żyły siatkowe
- 2 - żylaki
- 3 - obrzęk bez zmian skórnych
- 4 - zmiany skórne (przebarwienie, wyprysk, stwardnienie)
- 5 - zagojone owrzodzenie
- 6 - czynne owrzodzenie
Operacja klasyczna Babcocka - usunięcie żylaków, w okolicy pachwiny do światła żyły odpiszczelowej wprowadza się elastyczną metalową sondę którą przesuwa się przez całą żyłę, po podwiązaniu i przecięciu usuwa się całą żyłę
Metoda Lintona - podpowięziowe otwarte podwiązanie i przecięcie żył przeszywających oraz usunięcie niewydolnych żył powierzchniowych
CZĘŚĆ VII
Ogon Spence'a - droga pachowa odpływu chłonki z bocznych kwadrantów pierso i wypustki gruczołowej
Operacja Maddena - odjęcie piersi wraz z powięzią mięśnia piersiowego większego i węzłami chłonnymi pachy
Operacjaa Peteya - jak Maddena z tym, że dodatkowo usuwa się mięsień piersiowy mniejszy
Operacja Halsteda - odjęcie piersi wraz z mięśniem piersiowym większym i węzłami pachy
Operacja prosta - odjęcie piersi wraz z podwięzią mięśnia piersiowego większego