FORMY ORGANIZACYJNE KSZTAŁCENIA
Praca jednostkowa:
Polega na tym, że poszczególni uczniowie realizują określone zadania dydaktyczne indywidualnie i korzystają przy tym bezpośredniej pomocy nauczyciela
Daje możliwości indywidualizacji treści i tempa uczenia się oraz zapewnia stałą i dokładną kontrolę przebiegu i efektów pracy ucznia
Celem pracy indywidualnej jest m. in. skłonienie wszystkich uczniów do samodzielnego wysiłku intelektualnego.
Indywidualnie uczeń uczy się podczas słuchania wykładu, rozwiązywania problemów, czytania z podręcznika, oglądania środków wizualnych itp.
Zajęcia jednostkowe są nieodzowne w realizacji wielu zadań dydaktycznych i są jednym z czynników intensyfikujących proces poznawczy uczniów na lekcji.
Praca zbiorowa:
Jest to praca tzw. „równym frontem”, podczas której uczniowie uczestniczą wraz z nauczycielem w procesie nauczania.
W warunkach pracy zbiorowej konieczne jest „indywidualne podejście do ucznia” z uwagi na duże zróżnicowanie uczniów pod względem możliwości poznawczych i uzdolnień.
Ze względu na zróżnicowanie klasy szkolnej należy stosować równolegle z pracą zbiorowa- integralnie z nią powiązana – prace indywidualna (chodzi tu o „podciąganie” uczniów słabszych i wspomaganie rozwoju uczniów zdolniejszych).
Praca grupowa:
Jest jedną z istotnych form pracy uczniów i ma duże walory dydaktyczne i wychowawcze
Polega ona na tym, że wszyscy uczniowie w klasie są zaangażowani aktywnie w prace związana z tematem lekcji.
Grupa staje się przy tym doskonałym narzędziem aktywności i samodzielności uczniów, wdrażania ich do współdziałania, przemyślanego podziału zadań, racjonalnej organizacji pracy oraz współodpowiedzialności za jej efekty
Uczenie się w grupie przebiega dzięki stosunkom interpersonalnym, interakcji i interkomunikacji.
Pod wpływem uczestnictwa w grupie, następuje przyswajanie i odkrywanie wiedzy oraz nabywanie umiejętności, a stosunki interpersonalne wpływają na intensyfikację uczenia się.
Warunki prawidłowego i skutecznego funkcjonowania grupy:
Dobór uczniów do grupy:
- grupa powinna formować się spontanicznie, samorzutnie;
- nauczyciel powinien zadbać o to, by grupa była zróżnicowana pod względem poziomu i rozwoju umysłowego.
Grupy powinny być równoważne, gdyż mają równe szanse w osiąganiu podobnych wyników i zapewniają bezpośrednią pomoc uczniom słabszym ze strony silniejszych członków zespołu
Najsprawniej pracują grupy 3-5 osobowe, gdyż liczniejsze grupy nie stwarzają optymalnych możliwości aktywnego uczestnictwa wszystkich członków zespołu
Organizowanie pracy w grupach obejmuje dokładne określenie zadania, omówienie sposobu pracy, wskazanie lub dostarczenie źródeł i materiałów, kierowanie i sprawdzanie wyników pracy poszczególnych grup.
Założenia systemu klasowo- lekcyjnego
pojęcie klasa oznacza zbiór uczniów, zwykle rówieśników, uczących się w danym pomieszczeniu, najczęściej według tego samego programu.
Klasę tworzy grupa uczniów w tym samym lub zbliżonym wieku życia, o zbliżonym zasobie wiedzy i doświadczenia oraz na podobnym etapie rozwoju umysłowego.
Klasa pracuje zgodnie z przeznaczonym dla niej rocznym planem nauczania, który określa tygodniową liczbę godzin dla każdego przedmiotu lub bloku przedmiotów nauki szkolnej.
Program każdego przedmiotu dzieli się na tematy, jednostki treściowe opracowywane na kolejnych lekcjach.
Lekcja jest podstawową formą nauczania i uczenia się w systemie klasowo-lekcyjnym i określa, jak organizowany i realizowany powinien być proces kształcenia
Z wyjątkiem klas początkowych (I-III), każda lekcja jest lekcją przedmiotową
W klasach I-III szkoły podstawowej nie ma podziału na przedmioty, a kształcenie ma charakter zintegrowany
Zalety systemu klasowo-lekcyjnego
Jest ekonomiczny, gdyż nauczyciel pracuje jednocześnie z dużą grupą uczniów.
Lekcja jako forma organizacji kształcenia najskuteczniej zapewnia realizację zasady systematyczności oraz opanowanie przez uczniów podstawowego zasobu wiedzy i umiejętności
W lekcji tkwią pewne walory dotyczące wychowawczych i uspołeczniających aspektów pracy zbiorowej.
Budowa lekcji (plan lekcji) wg. Cz. Kupisiewicz
Czynności przygotowawcze (np. sprawdzenie pracy domowej, lub kontrola i ocena stopnia opanowania materiału przez niektórych)
Czynności podstawowe, których rodzaj zależny jest od dominującej funkcji dydaktycznej lekcji
Czynności końcowe (np. utrwalanie nowego materiału, zadanie pracy domowej)
Tok lekcji podającej
Część przygotowawcza:
Wstępna organizacja i przygotowanie lekcji;
Sprawdzenie pracy domowej
Powtórzenie materiału i nawiązanie do nowego tematu
Część podstawowa:
Podanie nowych treści
Zrozumienie
Opracowanie i zebranie
Część końcowa:
Powtórzenie i utrwalenie
Omówienie
Typy lekcji realizowane w toku nauczania podającego
Lekcja utrwalająca (powtarzająca) stosowana w celu usystematyzowania materiału oraz uzupełnienia ewentualnych luk.
Struktura:
Część wstępna (sprawdzanie pracy domowej, wprowadzenie, itp.)
Powtórzenie wiadomości wg określonego planu
Struktura lekcji eksponującej
Przygotowanie klasy do pracy na lekcji
Poznanie i zrozumienie wiadomości i eksponowanym dziele lub utworze
Eksponowanie dzieła lub utworu z wykorzystywaniem środków technicznych (audiowizualnych).
Analiza i pogłębienie zrozumienia dzieła poprzez dyskusję i wyrażanie własnych odczuć, własnego stosunku uczniów do głównych walorów dzieła
Różne formy wyrażania indywidualnych przeżyć dzieła potwierdzające jego właściwy odbiór i zrozumienie
Podsumowanie lekcji
Wady lekcji jako elementu systemu klasowo-lekcyjnego
Niewystarczające respektowanie indywidualnych właściwości jednostki;
Jednolitość treści i przebiegu kształcenia;
Przedmiotowe traktowanie uczniów