Sławni mikrobiolodzy

Antoni van Leeuwenhoek- mikroskop, "ojciec mikrobiologi"

L. Spallanzani- obalenie teorii samorództwa

Pasteur- fermentacja alkoholowa, sterylizacja, szczepionka wściekliźnie

R. Koch- barwnie, prątki Kocha czyli gruźlica, przecinkowiec cholery, postulaty Kocha (kiedy można
uznać że dany zarazek powoduje określoną chorobę)

I. Miecznikow-fagocytoza

P. Ehrlich- chemioterapia, lekarstwo przeciw kile

A. Fleming- penicylina

Które wirusy używają odwrotnej transkryptazy i co jest matrycą?

Odwrotna transkryptaza, rewertaza, polimeraza DNA zależna od RNA - enzym syntetyzujący nić DNA na matrycy RNA. Proces ten nosi nazwę odwrotnej transkrypcji (por. transkrypcja - przepisywanie z DNA na RNA). Rewertaza wykazuje także aktywność rybonukleazową.

Odwrotna transkryptaza występuje u retrowirusów (np. HIV), którym umożliwia przepisanie ich materiału genetycznego z RNA na DNA, które następnie integruje do genomu gospodarza i wraz z nim ulega replikacji. Również niektóre wirusy DNA (hepadnawirusy) wykorzystują odwrotną transkrypcję podczas replikacji.

Odwrotna transkryptaza podczas syntezy DNA robi dużo błędów, ponieważ nie ma aktywności korekcyjnej. Pozwala to na szybką akumulację mutacji w organizmach takich, jak wirus HIV, które wykorzystują ją do replikacji.

Opisz rekombinację u bakterii .

KONIUGACJA

Schemat przedstawiający koniugację bakterii

Koniugacja - proces poziomego transferu genów u niektórych bakterii polegający na bezpośrednim przekazywaniu DNA z jednej komórki do drugiej, kiedy wchodzą one ze sobą w kontakt za pośrednictwem pilusów, czyli cieńkich mostków cytoplazmatycznych. Po wymianie materiału genetycznego organizmy rozłączają się i dzielą. Koniugacja najbardziej przypomina proces płciowy występujący u Eukaryota. Została opisana po raz pierwszy w 1964 roku przez amerykańskiego genetyka Joshua Lederberga. Dalsze badania nad koniugacją doprowadziły do zebrania znacznej ilości danych na jej temat.

Typy płciowe bakterii

Szczep bakterii, zawierający plazmid kodujący białko, odpowiedzialne za wytwarzanie struktur komórkowych zwanych pilusami, posiada typ płciowy F⁺. W przeciwieństwie do niego szczep F^- nie posiada takiego plazmidu. Gdy dochodzi do spotkania dwóch bakterii o odmiennych typach płciowych, pilusy wytworzone przez bakterię typu F⁺, przenikają przez cienką ścianę komórkową bakterii F^- i następuję wymiana materiału genetycznego (DNA). Dodatkowo koniugacja może zachodzić między typem Hfr i F^-. Ze względu na różnice w budowie plazmidów uznano bakterie F⁺ i Hfr za męskie a F^- za żeńskie.

Przebieg koniugacji

Koniugacja to proces wieloetapowy. Zaczyna się od kontaktu czubka pilusa z odpowiednim receptorem na powierzchni komórki innej bakterii. Następnie zostaje on unieruchomiony i ulega retrakcji a następnie degradacji, doprowadzając do bezpośredniego kontaktu osłon komórkowych. Umożliwia to lokalne ścisłe zespolenie błon. Pary komórek, które połączyły się w ten sposób są wystarczajaco stabilne i gotowe do przekazania DNA.

Transfer genów rozpoczyna się od jednoniciowego nacięcia w odpowiednim miejscu plazmidu przez dane białko. Następnie nacięta nić jest przepychana do komórki biorcy. Po przekazaniu plazmidu jego liniowa forma ulega cyrkularyzacji. W czasie przekazywania materiału genetycznego następuje już synteza nowych genów z materiałem genetycznym naturalnie występującym u danej bakterii. Synteza nici komplementarnych w komórce dawcy przebiega w sposób ciągły a w komórce biorcy poprzez fragmenty Okazaki.

W czasie koniugacji z komórką Hfr, do biorcy przekazany zostaje zwykle fragment chromosomu, poczynając od miejsca integracji plazmidu F. Dzięki temu powstają niepełne zygoty, nazywane merezygotami. Chromosom Hfr przekazywany jest do komórki F^- zwykle ze stałą prędkością a na przekazanie całości potrzeba od 100 do 110 minut. Efektem tej koniugacji jest uzyskanie rekombinatów.

Znaczenie koniugacji

Biologiczna rola koniugacji polega prawdopodobnie na przenoszeniu plazmidów między różnymi komórkami danej populacji. Na plazmidach znajdują się często cechy selekcyjne (np. oporność na dany antybiotyk), toteż proces ten ma olbrzymie znaczenie. Prawdopodobnie dzięki koniugacji powstały w krótkim czasie lekooporne bakterie, takie jak Shigella oporna na różne antybiotyki lub gronkowiec złocisty (Straphylococus aureus) oporny na penicylinę.

Koniugację opisano w tej chwili u wielu gatunków bakterii, w tym u sinic. U większości połączenie komórek nie jest zbyt silne, w związku z czym nie może trwać długo. Dlatego w celu otrzymania rekombinatów bakterie hoduje się na odpowiednich pożywkach.

Komórki Hfr występują w przyrodzie niezwykle rzadko, toteż prawdopodobnie nie odgrywają one zbyt dużej roli w procesie przekazywania materiału genetycznego między bakteriami.

TRANSFORMACJA

Transformacja – zjawisko i proces aktywnego pobierania DNA, zwykle plazmidowego DNA, przez organizmy jednokomórkowe, najczęściej bakterie i drożdże. Zdolność do transformacji nazywa się kompetencją. Kompetencja polega na syntezie niskocząsteczkowego białka - czynnika kompetencji. Jest uwarunkowana genetycznie, zależy od stanu fizjologicznego komórek i od fazy wzrostu. Naturalnie bakterie i drożdże mają stosunkowo niską kompetencję. W celach eksperymentalnych kompetencja może być podwyższona przez traktowanie organizmów roztworami soli.

Transformacja pełni u bakterii funkcję namiastki procesu płciowego, umożliwiając wprowadzenie genów, często z organizmów bardzo odległych systematycznie. Zjawisko transformacji ma ogromne znaczenie medyczne, gdyż geny warunkujące lekooporność są wymieniane na plazmidach, znacznie przyspieszając rozprzestrzenianie się oporności na antybiotyki.

Zjawisko transformacji ma rozległe zastosowanie w technikach biologii molekularnej. Jest używane do klonowania genów, powielania plazmidowego DNA, wymuszonej ekspresji obcych genów w organizmach jednokomórkowych, etc.

TRANSDUKCJA- dobrze opisana na wykładach.

Omów budowę wirionu.- w Vademecum

Wyjasnij pojecia:

Chodzi tylko o preferowane temp i pH –chyba jako wzrokowcom lepiej z wykresow czytac