• Podstawową cechą, która charakteryzuje rynki walutowe, jest decentralizacja. Notowania walut odbywają się w systemie Over the Counter (OTC) - bez nadzoru określonej centralnej instytucji. Decentralizacja decyduje o tym, iż rynek ma w rzeczywistości charakter globalny. Charakter globalny. Kolejną ważną cechą rynku walutowego (jak również innych rynków finansowych), jest jego zmienność. Zmienność z jednej strony może być traktowana jako wada przez przedsiębiorców, ale to właśnie zmienność sprawia, że rynki walutowe również dzięki obecności spekulantów są na tyle płynne, że można praktycznie w każdym momencie dokonać transakcji walutowej nawet o bardzo dużym wolumenie.

• Transakcja natychmiastowa (spot) definiowana jest jako bezwarunkowy zakup lub sprzedaż jednej waluty za inną walutę, z dostawą za dwa dni robocze po dniu zawarcia transakcji. Wspomniane dwa dni są potrzebne do np. przygotowania niezbędnej dokumentacji czy transferu gotówki. Dodatkowo istotne jest np. to, aby dzień dostawy był dniem pracującym w obu firmach biorących udział w transakcji. Jeśli w którymś z nich dzień dostaw nie jest dniem pracującym, wtedy datą rozliczenia jest następny dzień będący dniem roboczym dla obu firm.

• Kurs spot informuje o tym, za ile inwestor jest skłonny kupić lub sprzedać walutę bazową za walutę kwotowaną na datę waluty spot.

• Kurs spot często odgrywa bardzo istotną rolę na rynkach walutowych. Jest on wykorzystywany np. jako:

• Kurs wyjściowy do obliczenia kursu terminowego w transakcjach outrightowych

• Umowny odnośnik stosunku wymiany dwóch walut w transakcjach swapowych

• Kurs referencyjny dla kontraktów nierzeczywistych, gdzie nie występuje wymiana walut, tylko rozliczenie różnic kursowych

• Element składowy w procesie wycen opcji i obliczaniu kursu jej realizacji

Rynek terminowy w odróżnieniu od rynku natychmiastowego, jest rynkiem, na którym strony zawierają transakcje kupna sprzedaży waluty na określoną datę w przyszłości.

Aby określić kurs terminowy, niezbędne jest określenie dwóch czynników: kurs spot oraz punkty swapowe odzwierciedlające różnicę w oprocentowaniu między dwiema walutami.

Należy zaznaczyć, że różnica w punktach swapowych pomiędzy kursem terminowym a kursem spot jest proporcjonalna do różnicy w stopach procentowych dwóch walut zaangażowanych przez dany okres czasu. W związku z tym kurs transakcji terminowej nie odzwierciedla przewidywanych ruchów czy poziomu na rynku kasowym spot.

CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE KURS WALUTOWY:

• SYTUACJA PŁATNICZA KRAJU

• PODAŻ I POPYT NA DANĄ WALUTĘ

• ZŁOTY PARYTET

• STOSUNEK DANJE WALUTY KRAJOWEJ W ODNIESIENIU DO INNEJ WALUTY

POLITYKA KURSU WALUTOWEGO

• APRECJACJA-

• DEPRECJACJA-Deprecjacja pieniądza - spadek kursu waluty krajowej względem walut zagranicznych, powstały w wyniku przewagi podaży nad popytem, oznaczający spadek siły nabywczej waluty

• DEWALUACJA-reforma pieniężna, która polega na administracyjnym obniżeniu sztywnego kursu wymiany waluty narodowej wobec innych walut przez narodowy bank centralny, np. w celu poprawienia bilansu płatniczego

• REWALUACJA-jest to wzrost kursu waluty danego kraju względem waluty zagranicznej pod wpływem interwencji władzy monetarnej. Termin rewaluacja odnosi się tylko do systemu stałego kursu walutowego, ustalonego i zmienianego jedynie przez rząd w zależności od sytuacji na rynku międzynarodowym i od stanu jego rezerw dewizowych.

KWOTOWANIE BEZPOŚREDNIE/POŚREDNIE

• Waluta kwotowana-jest to waluta, której wysokość jest zmienna w podawanej wartości kursu;

• Waluta bazowa-jest to waluta, której wysokość jest stała (jeżeli 1GBP=2,2550 USD, to funt jest walutą bazową, stała wysokość=1 GBP, a dolar amerykański-walutą kwotowaną, jego wysokość będzie ulegać zmianom);

Kwotowanie bezpośrednie-polega na określeniu zmiennje liczby jednostek danej waluty krajowej w stosunku do stałej liczby jednostek waluty obcej, która w tym przypadku jest walutą bazową (jeżeli dealer w banku szwajcarskim podaje kwotowanie 85.5 CHF=100 EUR, to wskazuje zmienną liczbę jednostek waluty krajowej przypadającą na zawsze stałą liczbę jednostek waluty obcej

KWOTOWANIE BEZPOŚREDNIE/POŚREDNIE

• Kwotowanie pośrednie – polega na określeniu stosunku stałej liczby jednostek waluty krajowej do zmiennej liczby jednostek waluty obcej (jeżeli dealer w banku brytyjskim kwotuje na poziomie 1 GBP=4,1325 EUR to kwotuje on bezpośrednio).

• Kwotowanie bezpośrednie-w danym kraju waluta obca jest wyrażona w jednostkach monetarnych waluty krajowej.

• Kwotowanie pośrednie-wyrażenie w danym kraju wartości waluty krajowej w jednostkach waluty obcej.

• Kwotowania bezpośrednie i pośrednie są do siebie odwrotnie proporcjonalne:

• 1USD=1,60 DEM 1 DEM=1/1,60=0,625USD

• Rozróżnia się dwa rodzaje kursów walutowych na rynku międzybankowym:1/ze względu na walutę główną; 2/ze względu na termin postawienia walut do dyspozycji (dat waluty)

• 1/ podstawowym rynkowym kwotowaniem danej waluty jest jej kurs w stosunku do waluty centralnej np. dolara amerykańskiego lub euro

• 2/ data waluty-data postawienia środków do dyspozycji na rachunku

Zapis kursu walutowego:

• USD/DEM 1,4950-1,4960

• 1,4950 - KURS (CENA) ZAKUPU (BID) DOLARA AMERYKAŃSKIEGO LUB ALTERNATYWNIE KURS SPRZEDAŻY MARKI NIEMIECKIEJ

• 1,4960 – KURS (CENA) SPRZEDAŻY (OFFER) DOLARA LUB CENA ZAKUPU MARKI NIEMIECKIEJ

• USD- waluta bazowa DEM – waluta kwotowana

• 1,4950 – kurs kupna 1,4960 – kurs sprzedaży

Są to ceny zakupu lub sprzedaży danej waluty bazowej w zamian za walutę kwotowaną. Klient kupuje walutę bazową [sprzedaje walutę kwotowaną] według kursu podanego po lewej stronie kwotowania, a sprzedaje walutę bazową [kupuje walutę kwotowaną] według kursu podanego po prawej stronie kwotowania.

• Waluta bazowa: waluta której ilość w danym kursie jest stała (zazwyczaj 1 lub 100).

Waluta kwotowana: waluta której ilość w danym kursie zmienia się w kolejnych kwotowaniach

• KWOTOWANIE:

• PLN/EUR jest dla nas kwotowaniem pośrednim

• EUR/PLN jest dla nas kwotowaniem bezpośrednim

• W UE jest odwrotnie. Kwotowanie:

• PLN/EUR jest dla Niemca kwotowaniem bezpośrednim

• EUR/PLN jest dla Francuza kwotowaniem pośrednim

  • Kreatorzy rynku Uczestnicy rynku

  • BID kupno waluty bazowej kupno waluty kwotowanej

  • sprzedaż waluty kwotowanej sprzedaż waluty bazowej

  • OFFER kupno waluty kwotowanej kupno waluty bazowej

  • sprzedaż waluty bazowej sprzedaż waluty kwotowanej

• SZACOWANIE WYSOKOŚCI KURSU TERMINOWEGO

• CENA TERMINOWA=CENA SPOT+KOSZT PRZECHOWYWANIA

• Kf=Ks+Pt

• Kf-kurs terminowy

• Ks-kurs natychmiastowy spot

• Pt-koszt przechowywania – punkty terminowe

Koszt przechowywania zależy od wysokości oprocentowania waluty bazowej i kwotowanego kursu terminowego.

Koszt przechowywania to punkty terminowe. Zależy on od wysokości oprocentowania waluty bazowej i kwotowanego kursu terminowego. W związku z tym pojawia się pojęcie dyskonta i premii.

DYSKONTO/PREMIA

• Jeżeli oprocentowanie waluty bazowej jest wyższe od oprocentowania waluty kwotowanej, oznacza to dyskonto waluty bazowej na rynku terminowym oraz premię dla waluty kwotowanej.

• Jeżeli oprocentowanie waluty bazowej jest niższe od oprocentowania waluty kwotowanej oznacza to premię dla waluty bazowej [czyli dyskonto dla waluty kwotowanej].

• Ponieważ dyskonto dla waluty bazowej oznacza jednocześnie premię dla waluty kwotowanej [ i na odwrót-premia dla waluty bazowej oznacza równocześnie dyskonto dla waluty kwotowanej], dlatego też:

• -Kurs jest kalkulowany z dyskontem jeżeli waluta bazowa ma dyskonto [waluta kwotowana ma premię]

• -kurs jest kalkulowany z premią jeżeli waluta bazowa ma premię [waluta kwotowana ma dyskonto]

DYSKONTO/PREMIA

• Przy kalkulacji kursu terminowego w odniesieniu do waluty bazowej:

• DYSKONTO odejmuje się od kursu natychmiastowego,

• PREMIĘ dodaje się do kursu natychmiastowego

• Oznacza to, że w przypadku kursu terminowego w odniesieniu do waluty bazowej:

• Dyskonto-odejmujemy od kursu natychmiastowego

• Premię dodajemy do kursu natychmiastowego.

Oznacza to, że w przypadku kursu terminowego kalkulowanego z dyskontem w przyszłości zapłacimy mniej jednostek waluty kwotowanej za jednostkę waluty bazowej-kurs terminowy będzie więc niższy od kursu natychmiastowego.

W przypadku kursu terminowego kalkulowanego z premią oznacza to, że w przyszłości zapłacimy więcej jednostek waluty kwotowanej za jednostkę waluty bazowej-kurs terminowy będzie więc wyższy od kursu natychmiastowego.

• DYSKONTO/PREMIA

• W przypadku kursu terminowego kalkulowanego z dyskontem w przyszłości zapłacimy mniej jednostek waluty kwotowanej za jednostkę waluty bazowej-kurs terminowy będzie więc niższy od kursu natychmiastowego.

W przypadku kursu terminowego kalkulowanego z premią oznacza to, że w przyszłości zapłacimy więcej jednostek waluty kwotowanej za jednostkę waluty bazowej-kurs terminowy będzie więc wyższy od kursu natychmiastowego

PUNKTY TERMINOWE

• Koszt przechowywania określany jest również w postaci tzw. Punktów terminowych. Punkty terminowe są dziesięciotysięcznymi kursu walutowego a więc:

• 6 punktów terminowych to 0,0006 kursu terminowego

• 12 punktów terminowych to 0, 0012 kursu terminowego

• 1345 punktów terminowych to 0,1345 kursu terminowego

• Wyjątkiem są kwotowania kursów podawanych z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku [np.. Kurs USD/JPY] – w tym przypadku punkty terminowe oznaczają setne części kursu walutowego czyli:

• 5 punktów terminowych to 0,05 kursu walutowego

• 15 punktów terminowych to 0,15 kursu walutowego

Kurs terminowy oblicza się poprzez dodanie lub odjęcie od kursu natychmiastowego tzw. Punktów terminowych.

Znak minus po lewej stronie punktów terminowych i znak plus po prawej stronie punktów

terminowych-wskazują, że odejmujemy od natychmiastowego kursu kupna wartość

punktów terminowych dla kursu kupna i dodajemy do natychmiastowego kursu sprzedaży

wartość punktów terminowych dla kursu sprzedaży.

KOREKTA KURSU TERMINOWEGO

Banki czy inne instytucje finansowe kalkulując kursy terminowe stosują dodatkowe zabezpieczenia w postaci korekty kursu terminowego. Najogólniej można powiedzieć że jest rozciągane kwotowanie [zwiększana jest marża na kursie terminowym], pomniejszając kurs terminowy kupna i powiększając kurs terminowy sprzedaży.

OPEACJE RYNKU WALUTOWEGO

• Rynek walutowy oferuje szeroką gamę instrumentów finansowych dostosowanych do potrzeb zarówno inwestorów indywidualnych jak i instytucjonalnych. Można na nim dokonać zwykłej transakcji wymiany walut, zabezpieczyć się przed ryzykiem kursowym, czy spekulować w celu osiągnięcia zysku wynikającego z trendów istniejących na rynkach walutowych.

TRANSAKCJE TRADYCYJNE

• NATYCHMIASTOWE: POLEGAJĄ NA KUPNIE/SPRZEDAŻY WALUTY A ZA WALUTĘ B W MOMENCIE JEJ ZAWIERANIA Z JEDNOCZESNYM ZOBOWIĄZANIEM DO DOSTARCZENIA WALUT BĘDĄCYCH PRZEDMIOTEM TRANSAKCJI W CIĄGU 2 DNI ROBOCZYCH

• TERMINOWE: POLEGAJĄ NA KUPNIE/ SPRZEDAŻY WALUTY A ZA WALUTĘ B. DOSTAWA WALUT NASTĘPUJE W ŚCIŚLE OKREŚLONYM TERMINIE W PRZYSZŁOŚCI, NATOMIAST USTALENIE KURSU TERMINOWEGO W MOMENCIE ZAWIERANIA TRANSAKCJI. OBEJMUJE ONA REGULARNE OKRESY: 1 TYDZIEŃ, 2 TYGODNIE, 5 MIESIĘCY itd

• TRANSAKCJE SWAP: POLEGAJĄ NA KUPNIE/SPRZEDAŻY WALUTY A ZA WALUTĘ B Z JEDNYM TERMINEM DOSTAWY I RÓWNOCZESNEJ SPRZEDAŻ/KUPNA ANALOGICZNEJ ILOŚCI WALUTY A ZA WALUTĘ B Z INNYM TERMINEM DOSTAWY

NOWE

• PRZYSZŁOŚCIOWE: SENS EKONOMICZNY TAKI JAK OPERACJI TERMINOWYCH

ZABEZPIECZENIE POSTACI IZBY CLEARINGOWEJ GIEŁDY

• OPCYJNE: UPRZYWILEJOWANIE NABYWCY I SPRZEDAWCY

Opcja to instrument finansowy, w którym kupujący ma prawo dokonać opisanej transakcji według z góry ustalonych warunków, a sprzedający ma obowiązek spełnić żądanie kupującego. Posiadacz opcji korzysta z tego prawa, tylko wtedy gdy jest to opłacalne. Skorzystanie z tego prawa to rozliczenie opcji. Możemy wyróżnić dwa rodzaje opcji:

• opcje kupna , zwane opcją CALL(daje jej posiadaczowi prawo do zakupu kontraktu finansowego, będącego tu instrumentem pierwotnym (np. akcji), po określonej cenie, w ustalonym okresie.) long call (zakup opcji kupna) short call (wystawienie opcji kupna)

• opcje sprzedaży, zwane opcją PUT(daje jej posiadaczowi prawo do sprzedaży kontraktu finansowego, będącego tu instrumentem pierwotnym (np. akcji), po określonej cenie, w ustalonym okresie.)

LONG CALL
Jeżeli oczekuje on wzrostu ceny instrumentu bazowego, to powinien on kupić opcję CALL, która da mu prawo zakupienia instrumentu bazowego po cenie wykonania. Bowiem jeśli cena wzrośnie zgodnie z oczekiwaniami inwestora, to posiadacz długiej pozycji będzie miał prawo do zakupu instrumentu bazowego po cenie wykonania, którą ustalono wcześniej (w dniu zakupu opcji). Dzięki temu osiągnie on zysk wynikający z tego, że droższy instrument zakupiony po cenie wykonania będzie mógł od razu sprzedać na rynku po wyższej cenie.

Nabywanie (kupno) opcji jest podstawową strategią inwestowania na tym rynku. Jest to tym samym najpopularniejszy sposób inwestowania w opcje przez inwestorów (głównie indywidualnych). Kupując opcje inwestor otrzymuje instrument o bardzo korzystnej dla niego charakterystyce. Z jednej strony ma możliwość zrealizowania bardzo dużych zysków (jakich nie przynosi żadna inna strategia opcyjna) z drugiej strony inwestor ma ograniczony poziom straty, którego maksymalna wartość jest od początku inwestycji znana. Kupując opcje możemy zarabiać zarówno na wzrostach wartości instrumentu bazowego jak również na jego spadkach.
Kupno opcji KUPNA (Long Call) jest strategią, w której zarabiamy jeżeli nastąpi wzrost wartości instrumentu bazowego. Jest to strategia kierunkowa co oznacza, że stracimy jeżeli wartość instrumentu bazowego nie wzrośnie czyli kiedy spadnie ale również jeżeli nie zmieni swojej wartości.
Na Giełdzie możemy nabywać opcje kupna na indeks WIG20 oraz akcje pojedynczych spółek.

a. Opcje nie są trudne
Wbrew ogólnej opinii inwestowanie w opcje nie musi być trudne. Na rynku tym można tworzyć strategie dla doświadczonych inwestorów ale również dla początkujących.
Najprostszym sposobem inwestowania w opcje jest kupowanie opcji. Ten sposób inwestowania jest prosty oraz charakteryzuje się możliwością zrealizowania bardzo dużych zysków.

b. Można osiągnąć duże stopy zwrotu
Kupując opcje można osiągnąć bardzo duże zyski (na żadnej innej strategii opcyjnej nie można zarobić więcej). Dzieje się tak, ponieważ kurs opcji posiada bardzo dużą zmienność co oznacza, że w przypadku wzrostu wartości instrumentu bazowego kurs opcji wzrośnie dużo więcej. Dlatego inwestowanie w opcje jest znacznie bardziej opłacalne niż w akcje.

c. Masz ograniczone straty
Opcja to instrument, który dla ich nabywców dostarcza bardzo korzystnej charakterystyki. Można dużo więcej zarobić niż stracić. Na rynku nie ma drugiego takiego instrumentu. Co ważne przy opcjach od początku wiadomo ile maksymalnie można stracić.

d. Brak depozytu zabezpieczającego
Inwestorzy handlujący kontraktami terminowymi wiedzą z czym wiąże się depozyt zabezpieczający: dopłacanie pieniędzy, konieczność zamykania stratnych pozycji, coraz większe straty. Nabywając opcje inwestorzy nie mają tych problemów. Mimo, że opcje są instrumentami pochodnymi ich nabywcy nie muszą utrzymywać depozytów zabezpieczających. Można tak dobrze zarabiać jak na kontraktach terminowych w znacznie spokojniejszy sposób.

NAJPROSTRZA INWESTYCJA

a.Wybór instrumentu bazowego
Fundamentalną decyzją jest wybór instrumentu bazowego. Od tej decyzji przede wszystkim jest uzależnione powodzenie naszej inwestycji. Jeżeli wybierzemy instrument bazowy którego wartość zmieni się zgodnie z naszymi oczekiwaniami wówczas na pewno na kupionych opcjach zarobimy pieniądze.
b.Typ opcji
Typ opcji wskazuje jakich zmian wartości instrumentu bazowego oczekujemy. Jeżeli chcemy zarabiać na wzrostach wówczas kupujemy tzw. opcje KUPNA (call).

c. Kurs wykonania
Kurs wykonania to wartość, której przekroczenie przez kurs instrumentu bazowego gwarantuje wypłatę w terminie wygaśnięcia opcji kwoty rozliczenia (zysku z inwestycji).
Mówiąc dokładniej jeżeli zatrzymamy opcję KUPNA do terminu wygaśnięcia wówczas otrzymamy kwotę rozliczenia jeżeli wartość instrumentu bazowego (a dokładnie kurs rozliczeniowy opcji) WZROŚNIE POWYŻEJ kursu wykonania opcji.

d. Termin wygaśnięcia
Do wybory jest zawsze kilka terminów. Wybieramy ten termin na który przewidujemy określoną zmianę wartości instrumentu bazowego.

Ile opcje kosztują
Kupując opcję płacimy jej cenę zwaną premią opcyjną. Cena opcji jest wyznaczana na rynku tak jak cena każdego innego instrumentu finansowego. Cenę opcji wyznacza kurs po którym zawarliśmy transakcję kupna (mamy zatem wpływ na to po jakiej cenie opcję kupimy). Kwota do zapłacenia (premia) to kurs transakcji przemnożony przez mnożnik w instrumencie.

Zyski
Kupno opcji to inwestycja z dużą dźwignią finansową1. Na tej inwestycji można zrealizować duże zyski. Ważne jest również to, że zyski nie są ograniczone. Nie jest określone ile maksymalnie można na opcjach zarobić. W przypadku jeżeli inwestujemy w najprostszy sposób zatrzymując kupioną opcję KUPNA do jej terminu wygaśnięcia punkt opłacalności od którego zaczynamy osiągać zyski można wyrazić wzorem:

Straty
Kupując opcje inwestor ma ograniczone straty. Na kupionych opcjach nie można stracić więcej niż cena zapłacona za ten instrument (premia). Niezależnie od tego jak duże nastąpią spadki wartości instrumentu bazowego strata inwestora zawsze będzie identyczna.

SHORT CALL
W drugim przypadku, kiedy inwestor oczekuje, że cena nie wzrośnie powinien sprzedać opcję CALL. Bowiem, jeśli cena zgodnie z oczekiwaniami pozostanie bez większych zmian, to posiadacz krótkiej pozycji nie będzie musiał realizować obowiązku do sprzedaży instrumentu bazowego, którego cena wzrosła powyżej tej, którą ustalono wcześniej (w dniu zakupu opcji). Dzięki temu osiągnie on pewny zysk w postaci premii opcyjnej, jednak naraża się także na nieograniczone straty w przypadku wzrostu ceny ponad próg opłacalności.

Wartość wewnętrzna i czasowa

Istotnym zagadnieniem, które wiąże się z tematyką opcji jest wartość wewnętrzna i czasowa opcji. Pierwsza mówi nam ile nabywca opcji dostałby, gdyby opcja dotrwała z bieżącą ceną aż do dnia jej wygaśnięcia. Wartość ta jest zawsze dodatnia, co powoduje, że wartość wewnętrzna dla opcji typu CALL istnieje wówczas, gdy bieżąca cena instrumentu bazowego jest wyższa od ceny wykonania opcji. Dla opcji PUT ta zależność jest odwrotna, czyli cena instrumentu w dniu wygaśnięcia musi być niższa od ceny wykonania. Gdy ten warunek jest spełniony wtedy opcja taka jest nazywana opcją „ in the money”, w przeciwnym razie taką opcję nazywamy „out of the money”. Istnieje także opcja „ at the money”, kiedy cena bieżąca równa jest cenie wykonania. Co do wartości czasowej, to mówi ona o zmianie ceny instrumentu bazowego w kierunku korzystnym dla jej posiadacza. Obliczana jest jako różnica premii i wartości wewnętrznej

ZASTOSOwANIE OPCJI KUPNA

przewidywany wzrost cen instrumentu bazowego (waluty, towaru); wzrost będzie na tyle znaczny, że pokryje koszt zakupu opcji (premię opcyjną) – long call

przewidywany spadek lub niewielki wzrost instrumentu bazowego, a zmiany kursu nie pokryją uzyskanej ze sprzedaży premii opcyjnej – short call

Zakup opcji kupna daje nabywcy opcji następujące korzyści:

* Ograniczona strata - największa możliwa strata dla nabywcy opcji kupna jest równa zapłaconej premii (koszt zakupu opcji),

* Nieograniczony zysk - zysk możliwy do osiągnięcia jest praktycznie nie ograniczony i zależy wyłącznie od wzrostu ceny instrumentu bazowego (Inwestor kupując opcję zakupu oczekuje wzrostu ceny instrumentu bazowego, gdyż tylko wtedy ma szansę na uzyskanie zysku z inwestycji),

* Niewielka inwestycja - koszt zakupu opcji jest znacznie niższy niż kwota, którą należałoby zapłacić za faktyczne nabycie takiej ilości instrumentu bazowego na jaką opiewa. Zatem do czasu wygaśnięcia opcji pozostałą część kapitału można inwestować w inny sposób.

Strategie opcyjne

Zakup opcji kupna

Nabywca opcji oczekuje

wzrostu cen

Zakup opcji sprzedaży

Nabywca opcji oczekuje

spadku cen

Strategia stelaża (straddle)- składa się z opcji kupna i opcji sprzedaży na ten sam towar.

Polega na zakupie przez inwestora opcji kupna i opcji sprzedaży o tym samym terminie wygaśnięcia i tej samej cenie wykonania.

Strategia strangle

Polega na zakupie opcji kupna i opcji sprzedaży na ten sam towar o

tym samym okresie realizacji, ale z różną ceną wykonania opcji

Podstawowym założeniem jest aby cena wykonania opcji kupna była

wyższa niż cena wykonania opcji sprzedaży.

Strategia spread motyla (butterfly spread)

Polega na zakupie jednej opcji kupna o niskiej cenie wykonania, jednej

opcji kupna o wysokiej cenie wykonania oraz jednoczesnej

sprzedaży dwóch opcji kupna o cenie wykonania równej średniej

cen wykonania poprzednio wymienionych opcji kupna. Czas

wykonania wszystkich opcji jest taki sam.

Strategia spread byka

Tworzona z myślą, że na giełdzie nastąpi zwyżka cen

Polega na zakupie opcji kupna towaru i jednoczesnej sprzedaży opcji

kupna tego samego towaru z wyższą cena wykonania.

Strategia spread niedźwiedzia

Tworzona z myślą, że na giełdzie nastąpi spadek cen.

Polega na sprzedaży opcji kupna towaru i jednoczesnym zakupie opcji kupna tego samego towaru z wyższą ceną wykonania.

Metody zabezpieczania się przed ryzykiem zmian kursu walutowego [1]

1. METODA PRZEZORNOŚCI – POLEGA NA WYODRĘBNIENIU PRZEZ PRZEDSIĘBIORSTWO NARAŻONE NA RYZYKO KURSOWE CZĘŚCI ŚRODKÓW FINANSOWYCH I PRZEZNACZENIU ICH NA STWORZENIU REZERWY, KTÓRA UMOŻLIWI EWENTUALNE POKRYCIE STRAT POWSTAŁYCH W WYNIKU POWSTANIA RYZYKA KURSOWEGO. 2. OGRANICZANIA RYZYKA

3. METODA PODZIAŁU RYZYKA – POLEGA NA JEGO ROZŁOŻENIU NA RÓŻNE OPERACJE PODEJMOWANE PRZEZ PRZEDSIĘBIORSTWO [np. POPRZEZ DYWERSYFIKACJĘ RYNKÓW ZBYTU PRZEDSIĘBIORSTWA].

4. METODA KOMPENSATY RYZYKA – POLEGA NA PODEJMOWANIU TAKICH PRZEDSIĘWZIĘĆ, ABY EWENTUALNA STRATA PRZEZ PRZEDSIĘBIORSTWO NA JEDNYM MOGŁA BYĆ POKRYTA ZYSKIEM Z INNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA

5. METODA PRZENIESIENIA RYZKA – POLEGA NA JEGO PRZESUNIĘCIU NA ZAGRANICZNEGO PARTNERA BEZ WYRAŹNEGO UZGODNIENIA ZAPŁATY ZA PRZEJECIE TEGO RYZYKA [np. POPRZEZ SPRZEDAŻ PRZEZ EKSPORTERA TOWARÓW I USŁUG IMPORTEROWI W WALUCIE KRAJOWEJ].

6. METODA PRZERZUCENIA – POLEGA NA JEGO ODPŁATNYM TRANSFERZE PRZEZ DANE PRZEDSIĘBIORSTWO NA INNY PODMIOT, KTÓRY JEST GOTÓW PRZEJĄĆ W NADZIEI NA OSIĄGNIĘCIE ZYSKU [np. UBEZPIECZENIE RYZYKA W TOWARZYSTWIE UBEZPIECZENIOWYM].

7. ZATRZYMANIE RYZYKA – POLEGA NA ŚWIADOMYM JEGO PONOSZENIU PRZEZ PRZEDSIĘBIORSTWO. IM WIĘKSZA I BARDZIEJ ZDYWERSYFIKOWANA JEST DZIAŁALNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA, TYM WIĘKSZA JEST JEGO ZDOLNOŚĆ DO PONOSZENIA EWENTUALNYCH STRAT WYNIKAJĄCYCH ZE ZREALIZOWANIA SIĘ RYZYKA.

8. UNIKANIE RYZYKA – POLEGA NA PROWADZENIU TAKIEJ DZIAŁALNOŚCI, KTÓRA NIE WIĄŻE SIĘ BEZPOŚREDNIO Z RYZYKIEM KURSOWYM [LUB WIĄŻE SIĘ W MINIMALYM STOPNIU]. DANE PRZEDSIĘBIORSTWO STOSUJĄC TĄ METODĘ MOŻE NA PRZYKŁAD UNIKAĆ WSPÓŁPRACY Z PRZEDSIĘBIORSTWAMI KTÓRE FUNKCJONUJĄ NA OBSZARZE GDZIE RYZYKO WAHAŃ KURSOWYCH JEST DUŻE.

9. REDUKCJA RYZYKA – POLEGA NA PODEJMOWANIU TAKICH DZIAŁAŃ ZARADCZYCH, KTÓRE ZMNIEJSZAJĄ PRAWDOPODOBIEŃSTWO ZREALIZOWANIA SIĘ RYZYKA KURSOWEGO. PRZEDSIĘBIORSTWO MOŻE ZREDUKOWAĆ RYZYKO KURSOWE DĄŻĄC DO UTRZYMANIA ZAMKNIĘTYCH POZYCJI WALUTOWYCH

10. TRANSFERU RYZYKA – POLEGA NA JEGO PRZENIESIENIU NA INNY PODMIOT KTÓRY JEST GOTOWY TO RYZYKO PRZYJĄĆ W ZAMIAN ZA PEWNĄ OPŁATĘ. RYZYKO TO MOŻE BYĆ PRZENIESIONE PRZEZ DYWERSYFIKACJĘ, UBEZPIECZENIE LUB HEDGING.

11. WEWNĘTRZNE METODY ADEKWATNE DO SPECYFIKI

DANEGO PRZEDSIĘBIORSTWA

12. ZEWNĘTRZNE METODY ADEKWATNE DO SPECYFIKI DANEGO PRZEDSIĘBIORSTWA

METODA OGRANICZANIA RYZYKA – POLEGA NA JEGO MINIMALIZOWANIU POPRZEZ RÓŻNEGO RODZAJU DZIAŁANIA [np. WYKORZYSTYWANIE KOSZYKÓW WALUTOWYCH DO FAKTUROWANIA I ROZLICZANIA TRANSKACJI ZAGRANICZNYCH

WYBÓR I ZASTOSOWANIE OKREŚLONEJ TECHNIKI ZABEZPIECZENIA SIĘ DANEGO PRZEDSIĘBIORSTWA PRZED RYZYKIEM ZMIAN KURSU WALUTOWEGO UZALEŻNIONE JEST OD:

1. FORMY RYZYKA KURSOWEGO WYSTĘPUJĄCEGO W DANYM PRZEDSIĘBIORSTWIE

2. WIELKOŚCI DANEGO PRZEDSIĘBIORSTWA

3. UDZIAŁU PRZEDSIĘBIORSTWA W OBROTACH I OPERACJACH ZAGRANICZNYCH

4. EFEKTYWNOŚCI RYNKU WALUTOWEGO

5. POZIOMU ELASTYCZNOŚCI OPERACJI GOSPODARCZYCH

6. KWALIFIKACJI KADRY KIEROWNICZEJ W ZARZADZANIU FINANSAMI I JEJ PREFERENCJI DO STOSOWANIA POSZCZEGÓLNYCH METOD ZABEZPIECZANIA SIĘ PRZED RYZKIEM KURSOWYM

WEWNĘTRZNE METODY ZABEZPIECZANIA SIĘ PRZED RYZYKIEM KURSOWYM:

1.WYBÓR WALUTY KRAJOWEJ W ROZLICZENIACH

2.KLAUZULE WALORYZACYJNE

3.PRZYSPIESZENIE LUB OPÓŹNIENIE ROZLICZEŃ [LEADING AND LAGGING]

4.KOMPENSATA WEWNĘTRZNA [NETTING]

5.ZGRANIE TRANSAKCJI [MATCHING

WYBÓR WALUTY KRAJOWEJ W ROZLICZENIACH – waluta kontraktu jest na ogół walutą płatności przy czym strony biorące udział w rozliczeniach mogą przyjąć do rozliczeń walutę kraju importera, eksportera lub kraju trzeciego.

Eksporter jest zainteresowany wyborem stabilnej waluty wymienialnej, wykazującej tendencję do aprecjacji, natomiast importer jest zainteresowany minimalizacją kosztów transakcji i dąży do wyboru waluty słabej, wykazującej tendencję do deprecjacji.

O wyborze waluty w której można fakturować i rozliczać transakcję decydują poniższe czynniki:

1.stabilność danej waluty w krótkim i długim okresie

2.tendencje rozwojowe w zakresie kursów głównych walut

3.dostępność waluty

4.charakter waluty transakcyjnej [pochodzenie, siła partnera]

5.struktura walutowa eksportu i importu

6.łatwość zbywania waluty transakcyjnej

7.przepisy dewizowe lub inne regulacje prawne obowiązujące strony kontraktu

8.zakres wymienialności danej waluty

9.skala wartości kontraktu

10.sugestie własnego banku co do wyboru form rozliczeń płatności

KLAUZULE WALORYZACYJNE – jedna z najprostszych metod zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym – polega na zmianie cen towaru.Klauzula waloryzacyjna umożliwia stronom kontraktu zmianę cen towaru będącego przedmiotem kontraktu w takich proporcjach w jakich zmieni się kurs waluty kontraktu od momentu zawarcia umowy do momentu zapłaty w relacji do uzgodnionej innej waluty lub koszyka walut. KLAUZULE WALORYZACYJNE – działają w obie strony. Jeżeli kurs waluty będącej walutą fakturowania i rozliczania transakcji rośnie, to eksporter musi zapłacić importerowi pewną kwotę pieniężną proporcjonalnie do wielkości zmiany kursu walutowego. Odwrotna sytuacja ma miejsce wtedy, gdy kurs waluty fakturowania i rozliczania transakcji spada. KLAUZULE WALORYZACYJNE – w praktyce gospodarczej można wyróżnić kilka rodzajów klauzul waloryzacyjnych:

1. Klauzula pełna – polega na tym, że w przypadku zmiany kursu waluty kontraktu w okresie do terminu płatności następuje proporcjonalna zmiana ceny lub wartości kontraktu.

2. Klauzula kursowa- – polega na tym, że wartość kontraktu porównuje się z kursem innej mocnej waluty w dniu zawarcia kontraktu; jeżeli nastąpi zmiana kursów relacja ta służy do przeliczania różnic w dniu płatności.

3. Klauzula koszyka walut – polega na tym, że wartość kontraktu porównuje się do kilku odpowiednio dobranych walut wymienialnych, które wchodzą w skład koszyka walut; takim koszykiem walut już istniejących może być np. SDR.

4. Klauzula automatyczna z franszyzą- polega na tym, że zmiana wartości kontraktu następuje tylko w sytuacji, gdy zmiana kursu przekracza określony wskaźnik procentowy; np. zmiana wartości kontraktu nastąpi dopiero wtedy, kiedy poziom kursu waluty kontraktu ulegnie zmianie w stosunku do innej waluty lub innych walut o 5%.

5. Klauzula rewizji – polega na tym, że eksporter zastrzega sobie prawo zmiany ceny eksportowej w przypadku określonego spadku kursu waluty kontraktu w relacji do mocnych walut.