Politechnika Warszawska
W.B.M.IP. w Płocku
Zakład Konstrukcji i Technologii Budowlanych
Technologia robót budowlanych
ROBOTY MONTAŻOWE
Sprawdził: Wykonał:
Grzegory Grzegorz
Studia niestacjonarne
V semestr, Budownictwo
1. Zakres opracowania
Zakres opracowania obejmuje projekt montażu stalowej hali magazynowej/produkcyjnej. W opracowaniu znajdą się niezbędne rysunki, obliczenia oraz planowane do użycia maszyny.
2. Lokalizacja
Projektowana konstrukcja zlokalizowana będzie na działce przy ul. Zielonej w Sierpcu.
3. Charakterystyka konstrukcji
Tabela 1. Parametry charakteryzujące obiekt
L.p. | Parametr |
---|---|
1. | Długość |
2. | Szerokość |
3. | Nachylenie połaci dachowej |
4. | Wysokość w okapie |
5. | Wysokość od okapu do kalenicy: 0,5*B*tan(α) |
6. | Całkowita wysokość: h+hk |
7. | Ilość słupów 1 na kierunku L |
8. | Ilość słupów 2 na kierunku B |
11. | Rozstaw płatwi dachowych (w rzucie poziomym) |
12. | Długość rygla od okapu do kalenicy: 0,5*B/cos(α) |
Ad.5: hk= 0,5*B*tg(α)= 0,5*28,0*tg(5 o)= 1,22 m
Ad.6: H= h+hk= 9,0+1,22= 10,22 m
Ad.12: Lr= 0,5*B/cos(α)= 0,5*28,0/ cos(5 o)= 14,05 m
Tabela 2. Dane przyjęte do obliczeń
Charakterystyka konstrukcji | Dane do uzupełnienia |
---|---|
ELEMENT | ROZPIĘTOŚCI „B” (masa [kg/m]) |
15 m | |
ELEMENT nr 1 | Słup stalowy |
ELEMENT nr 2 | Rygiel stalowy I |
ELEMENT nr 3 | Rygiel stalowy II |
ELEMENT nr 4 | Płatwie dachowe (ceowe) |
ELEMENT nr 5 | Ryglówka ścienna (ceowa) |
ELEMENT nr 6 | Stężenie |
Na podstawie tabeli 2, przyjęto niezbędne do późniejszych obliczeń masy elementów konstrukcji.
ELEMENT nr 1: M1= [(1300,0-300,0)/(40,0-15,0)]*(28,0-15,0)+300,0= 820,0 kg
ELEMENT nr 2: M2= [(1500,0-330,0)/(40,0-15,0)]*(28,0-15,0)+330,0= 938,4 kg
ELEMENT nr 3: M3= [(1900,0-440,0)/(40,0-15,0)]*(28,0-15,0)+440,0= 1199,2 kg
Tabela 3. Zestawienie elementów prefabrykowanych
L.p. | Element | Ilość [szt] | Długość/Wysokość [m] | Łączna długość/wysokość [m] | Masa [kg] | Łączna masa [kg] |
---|---|---|---|---|---|---|
[1] | [2] | [3]=[1]*[2] | [4] | [5]=[1]*[4] | ||
1 | Słup stalowy | 24 | 9,0 | 216,0 | 820,0 | 19680,0 |
2 | Rygiel stalowy I + Rygiel stalowy II | 18 | 14,05 | 252,9 | 938,4+1199,2 =2137,6 | 38476,8 |
3 | Płatwie dachowe (zetowe) | 22 | 54 | 1188,0 | 4,5 | 5346,0 |
4 | Ryglówka ścienna (zetka co 1,0 m) | 20 | 54 | 1080,0 | 5,0 | 5400,0 |
Ryglówka ścienna (zetka co 1,0 m) | 20 | 28 | 560 | 5,0 | 2800,0 | |
5 | Stężenie | 2 | 2*14,9= 29,8 | 59,6 | 2,5 | 149,0 |
4 | 2*15,7= 31,4 | 125,6 | 2,5 | 314,0 |
Długości poszczególnych płatwi oraz ryglówek dostosowane będą w zależności od rozstawów słupów.
4. Dobór zawiesi montażowych
4.1. Słup stalowy
Masa słupa: M1= 820,0 kg
Wysokość słupa: h= 9,0 m
Odległość montażowa: L= 1,5 m
Obciążenie zawiesia: S=M1= 820,0 kg
Przyjęto zawiesie pasowe LIFTFIX HB 2000 barwy zielonej o długości 2,5 m, którego nośność przez obwiązywanie wynosi 1600,0 kg.
Charakterystyka zawiesia
4.2 Rygiel stalowy
Przyjęto punkty zaczepienia zawiesia na odcinku 0,2 długości rygla
Wartości kątów: A= 60o, C=30o, D=60o
Wymiary: b1= 0,2*B= 0,2*28,0= 5,6 m
d= 0,5*b1/cos(D)= 0,5*5,6/cos(60o)= 5,6 m
Masa rygla: Mr= 2*(M2+M3)= 2*(938,4+1199,2) =4275,2 kg
Obciążenie zawiesia: S= 0,5*Mr/cos(A/2) = 0,5*4275,2/cos(30o)= 2468,3 kg
Przyjęto zawiesie pasowe LIFTFIX HB 3000 barwy żółtej o długości 5,6 m , którego nośność przy układzie prostym 3000,0 kg.
4.3. Pole stężone
Przyjęto punkty zaczepienia zawiesia na odcinku 0,2 długości rygla
Wartości kątów: A= 60o, C=30o, D=60o
Wymiary: b1= 0,2*B= 0,2*28,0= 5,6 m
d= 0,5*b1/cos(D)= 0,5*5,6/cos(60o)= 5,6 m
Masa rygla: Mr=2*2*(M2+M3)= 4*(938,4+1199,2) =8550,4 kg
Masa stężenia: ST= 2*31,4*2,5= 157,0 kg
Masa płatwi: P=20*7,0*4,5= 630,0 kg
Masa pola stężonego: M= Mr+ST+P=8550,4+157,0+630,0= 9337,4 kg
Obciążenie zawiesia: S= 0,25*((Mr+ST+P)/cos(A/2) = 0,25*((8550,4+157,0+630,0)/cos(30o)
S= 2695,5 kg
Przyjęto zawiesie pasowe LIFTFIX HB 3000 barwy żółtej o długości 5,6 m , którego nośność przy układzie prostym 3000,0 kg.
5. Dobór maszyn
5.1. Dobór dźwigu
Przyjęto dźwig samojezdny LIEBHERR LTM 1200-5.1 jako główną maszynę montażową
Wielkości gabarytowe dźwigu LIEBHERR LTM 1200-5.1
Schemat pracy dźwigu LIEBHERR LTM 1200-5.1
5.1.1. Obliczenie minimalnej odległości żurawia od konstrukcji
hm - wysokość montażowa
hbm - wysokość bezpiecznego montażu
he - wysokość elementu
hz - wysokość zawiesi
Hc= h1+hz - wysokość całkowita
h1= hm+hbm+he
Lo,min – minimalna odległość żurawia od konstrukcji
Lo,min = $\frac{h1*b}{\left( Hc - h1 \right)*2}$
Dla słupów: Dla rygli i pól stężonych:
b=B= 28,0 m b=B= 28,0 m
hm= 0,0 m hm= 9,0 m
hbm= 2,0 m hbm= 2,0 m
he= 9,0 m he= 1,22 m
hz= 8,0 m hz= 8,0 m
h1= 11,0 m h1= 12,22 m
Hc= 19,0 m Hc= 20,22 m
Lo,min = 19,25 m Lo,min = 21,39 m
Lo,min +b= 33,25 m Lo,min +b= 35,39 m
5.1.2. Wydajność dźwigu LIEBHERR LTM 1200-5.1
Przyjęto udźwig żurawia ok. 13,0 t w odległości 35,0 m i na wysokości 20 m (odczyt ze schematu pracy dźwigu)
Wydajność żurawia można obliczyć ze wzoru:
Wż= (60/t)*C*Qż*Sn*Sw
t= tm+tz+tust+tod+ts+tpz+to
C- czas trwania zmiany roboczej
t- czas trwania jednego cyklu roboczego żurawia
Qż- udźwig żurawia w tonach
Sw- współczynnik wykorzystania czasu pracy; Sw=0,8
Sn- współczynnik wykorzystania udźwigu żurawia; Sn=G/Qż
G- masa podnoszonego elementu
tm- czas trwania operacji mechanicznej; tm= (Lp/Vp)+(Lop/Vop)+to
Lp/Lop- wysokość podnoszenia/opuszczania elementu
Vp/Vop- prędkość podnoszenia/opuszczanie elementu
to- czas obrotu haka nad elementem
tz- czas zaczepienia uchwytów montażowych
tust- czas ustawienia elementu na podporze
ts- czas sprawdzenia prawidłowośći położenia elementu
tod- czas potzrebny na odczepienie zawiesi
tpz- czas prowizorycznego zamocowania elementu
5.1.2.1 | Wydajność żurawia dla pola stężonego | 5.1.2.2. | Wydajność żurawia dla jednego rygla | 5.1.2.3. | Wydajność żurawia dla jednego słupa |
---|---|---|---|---|---|
Qż= | 13000,00 | [kg] | Qż= | 13000,00 | [kg] |
G= | 9337,40 | [kg] | G= | 4275,20 | [kg] |
Sn= | 0,72 | Sn= | 0,33 | ||
Sw= | 0,80 | Sw= | 0,80 | ||
C= | 10,00 | [h] | C= | 10,00 | [h] |
Lop= | 2,00 | [m] | Lop= | 2,00 | [m] |
Lp= | 12,22 | [m] | Lp= | 12,22 | [m] |
Vp= | 10,00 | [m/min] | Vp= | 10,00 | [m/min] |
Vop= | 10,00 | [m/min] | Vop= | 10,00 | [m/min] |
tm= | 2,42 | [min] | tm= | 2,42 | [min] |
to= | 1,00 | [min] | to= | 1,00 | [min] |
tz= | 5,00 | [min] | tz= | 2,00 | [min] |
tust= | 25,00 | [min] | tust= | 15,00 | [min] |
tod= | 15,00 | [min] | tod= | 10,00 | [min] |
ts= | 1,00 | [min] | ts= | 1,00 | [min] |
tpz= | 10,00 | [min] | tpz= | 7,00 | [min] |
t= | 59,42 | [min] | tryg= | 37,42 | [min] |
Wż= | 75425,80 | [kg/h] | Wż= | 54836,62 | [kg/h] |
Wż= | 75,43 | [t/h] | Wż= | 54,84 | [t/h] |
5.2. Dobór maszyny pomocniczej
Przyjęto podnośnik nożycowy Haulotte Compact 14 jako pomocniczą maszynę montażową
Dane eksploatacyjne:
• Wysokość robocza: 13,80 m
• Wysokość platformy: 11,80 m
• Maksymalny udźwig platformy: 350 kg
• Ciężar Całkowity: 3170 kg
• Długość: 2,45 m
• Szerokość: 1,20 m
• Wysokość transportowa z barierkami : 2,50 m
• Zewnętrzny promień skrętu: 2,38 m
• Prześwit z uniesionymi podporami: 13,0 cm
• Prześwit z opuszczonymi podporami: 2,3 cm
• Opony: białe, niebrudzące, 15x5
Specyfikacja platformy:
• Wymiary podestu: 2,30 x 1,20 m
• Wysuwana platforma: 0,92 m
Silnik:
• Elektryczny
• Akumulatory: 24 V - 255 Amph (C5)
Odniesienie do norm:
• Certyfikat CE, dopuszczenie UDT
6. Technologia i organizacja montażu
Transport i składowanie elementów konstrukcji stalowych.
Elementy stalowe zostaną przywiezione na plac budowy specjalnie przeznaczonymi dla tego typu konstrukcji środkami.
Wyładowanie elementów konstrukcji stalowych dostarczanych na plac budowy najwygodniej jest wykonać za pomocą maszyn do transportu pionowo- poziomego, dlatego zastosowano żuraw samochodowy. Aby zabezpieczyć wyładowane elementy przed odkształceniem, należy zawieszać je przynajmniej w dwóch punktach, zmniejszając w ten sposób długość części zwisających elementów i kierować nimi za pomocą liny uwiązanej do jednego końca, zabezpieczając go w ten sposób od przypadkowych uderzeń, które łatwo mogą uszkodzić np. styki montażowe elementu.
Dostarczone elementy konstrukcyjne powinny być niezwłocznie po wyładowaniu rejestrowane przez zaznaczenie na schemacie montażowym wg znaków widniejących w odpowiednim dzienniku. W ten sposób można bardzo szybko ustalić brak poszczególnych elementów konstrukcji oraz uszkodzenia, jakie zaistniały przed ich wyładowaniem.
Sortowanie i przechowywanie elementów na uprzednio wybranym dla nich miejscu składowania (oznaczone tabliczkami) powinno być przeprowadzone niezwłocznie po dokonaniu rejestracji. Elementy powinny być układane ba stosach w kolejności, w jakiej będą
podawane do montażu.
Ogólną zasadą przy wyborze miejsc składowania montowanych elementów konstrukcji jest, ażeby każdy element znalazł się jak najbliżej miejsca jego przyszłego wbudowania.
Najkorzystniej jest magazynować w ten sposób najcięższe, ale jednocześnie najmniej miejsca zajmujące elementy konstrukcyjne. Pozostałe elementy, szczególnie te, które wymagają scalania, powinny być zmagazynowane poza terenem montażu, przy czym elementy te powinny być skoncentrowane w jednym miejscu, położonym w bezpośrednim sąsiedztwie terenu montażu jako składy przyobiektowe.
Na placach składowych elementy najcięższe powinny być układane najbliżej drogi, na którą będą podstawiane środki transportowe do ich przewiezienia z placu składowego, natomiast elementy lżejsze mogą być układne w głębi placu.
Przyjęte i rozlokowane elementy należy następnie starannie oczyścić i odpowiednio zabezpieczyć (specjalnymi środkami ochronnymi i konserwacyjnymi, a także poprzez właściwe ułożenie elementów na miejscu składowania) na okres pozostawienia ich na składowisku.
Ogólną zasadą jest, że elementy na składowisku umieszcza się w takim położeniu, jakie przyjmą one po ustawieniu ich w konstrukcji, po ich zmontowaniu. Nie należy unikać pionowego składowania elementów, gdyż pozycja ta, poza konicznością zastosowania urządzeń podtrzymujących ma wiele zalet, jak np. ułatwienie podnoszenia, zajmowanie mniejszej powierzchni placu składowego, unikanie dodatkowych naprężeń wewnętrznych w elementach oraz zmniejszenie powierzchni elementu, narażonej na wpływy atmosferyczne.
Prostowanie elementów przypadkowo uszkodzonych podczas transportu lub przy wyładowywaniu powinno być dokonywane na składowisku, a w żadnym przypadku na miejscu montażu.
Scalanie na składach konstrukcji stalowych nosi z zasady charakter wstępny. Scalanie w tym przypadku odbywa się na stelażach montażowych.
Etapy montażu
tymczasowe wzmocnienie (usztywnienie) elementu, zabezpieczające go przed zniekształceniem w czasie montażu
dostarczenie montowanego elementu z placu składowego do miejsca montażu (w strefę zasięgu urządzenia montażowego)
przygotowanie elementu do podnoszenia (ułożenie w sposób dogodny do podnoszenia, przeczepienie urządzeń pomocniczych: klamry, uchwyty, jarzma, zawiesia, linki kierujące
założenie uchwytów linowych i przyłączenie do haka urządzenia montażowego,
podniesienie próbne i kontrola prawidłowości podwieszenia elementu
podniesienie na pełną wysokość i ustawienie elementu na miejscu przewidzianym w miejscu konstrukcyjnym
sprawdzenie prawidłowości ustawienia i tymczasowe zamocowanie montowanego elementu, zapewniające jego stateczność do chwili trwałego połączenia z poprzednio ustawionymi elementami,
zdjęcie uchwytów linowych (odczepienie elementu od haka urządzenia montażowego)
kontrola i regulacja prawidłowości usytuowania wszystkich zmontowanych elementów,
wykonanie ostatecznego, trwałego zamocowania elementów w konstrukcji zmontowanej zgodnie z projektem technicznym
Opis technologii i organizacji montażu
Wybrano metodę montażu kompleksowego. Metoda ta polega na montażu wszystkich elementów konstrukcji w obrębie całego przekroju poprzecznego obiektu, przy czym montowane są nie tylko zasadnicze elementy konstrukcji, lecz również mniejsze elementy konstrukcji, mające charakter pomocniczy czy uzupełniający, tak aby nie zachodziła konieczność powracania sprzętu do montowania tych elementów w późniejszym okresie lub aby nie zachodziła konieczność stosowania dodatkowych urządzeń montażowych dla tych celów.
W pierwszej kolejności zamontowane będą słupy, następnie pola stężone lub rygle znajdujące się w tym samym zasięgu działania dźwigu, z którego montowane były słupy.
Pola stężone i rygle scalane będą na poziomie gruntu przez wyspecjalizowanych pracowników, a następnie unoszone ku górze.
Po zamontowaniu w danym obrębie pola stężonego lub rygli, następuje montaż płatwi dachowych oraz rygli ściennych. Na tym etapie dźwig jest maszyną pomocniczą, a główną pracę wykonują montażyści pracujący na podnośniku nożycowym. Po podaniu niezbędnych elementów dźwig przystępuje do montażu kolejnych słupów bądź rygli.
Ochrona antykorozyjna
Wszystkie elementy konstrukcji stalowej należy zabezpieczyć farbą antykorozyjną przed działaniem czynników atmosferycznych.