W wyniku promieniotwórczości, czyli samorzutnego rozpadu jąder mamy do czynienia z emitowaniem cząstek alfa, beta oraz promieniowaniem gamma. Na radioaktywność pierwiastków nie ma wpływu: pole magnetyczne, temperatura, stan skupienia substancji promieniotwórczej. Promieniotwórczość dzielimy na:

- promieniotwórczość naturalna, która następuje w czasie przemian jądrowych izotopów radioaktywnych występujących w środowisku naturalnym. W środowisku naturalnym występuje ponad 60 izotopów radioaktywnych. Promieniotwórczość naturalna, to tło, w którym możliwe jest życie, wywołuje jednak zmiany genetyczne. Tkanki żywe są w jednak w stanie eliminować te szkodliwe zmiany dzięki procesom naprawczym powstałym na skutek ewolucji.

- promieniotwórczość sztuczna, która zachodzi w jądrach atomów pierwiastków radioaktywnych otrzymywanych sztucznie. Ma miejsce bombardowanie cząstkami alfa oraz beta jąder stabilnych pierwiastków.

 

Najprostsza definicja promieniowania to: promieniowanie to wysyłanie oraz przekazywanie energii na różne odległości. Mamy do czynienia z trzema głównymi rodzajami promieniowania:

- promieniowanie elektromagnetyczne;

- promieniowanie jądrowe;

- promieniowanie energii fal sprężystych.

Promieniowanie elektromagnetyczne mogące przeniknąć ciało stałe odkrył w 1895r. W. Roentgen. Naukowiec ten był bardzo zaskoczony odkryciem, i nowie promieniowanie nazwał promieniami X.

Naturalne źródło promieniowania

 

Człowiek przez cały okres swojego życia jest narażony na promieniowanie. Szkodliwość dawki promieniowania jest uzależniona od składników mineralnych gruntu oraz jego miejsca pobytu oraz także od wysokości n.p.m.

 

Źródła promieniowania naturalnego (promieniowanie tła) to:

 

- promieniowanie ziemskie, które ma miejsce, w wyniku występowania w skorupie ziemskiej izotopów pierwiastków promieniotwórczych;

- węgiel C14, który określa wiek skamieniałości; 

- uran, który jest stosowany w reaktorach atomowych;

Izotopy możemy podzielić na izotopy naturalne oraz izotopy sztuczne. Izotopy naturalne to w większości izotopy trwałe. Chlor ma 9 izotopów, ale tylko dwa  (35Cl oraz 37Cl) to trwałe izotopy, pozostałe ulegają rozpadowi promieniotwórczemu. Izotopy sztucznie uzyskiwane podczas reakcji jądrowych to w większości izotopy promieniotwórcze.

 

Wyróżniamy następujące naturalne izotopy promieniotwórcze:

- izotopy wodoru (³H i T, czyli tryt, który wysyła słabe promieniowanie, jego okres półrozpadu ma wartość 12,4 lat. Tryt w niewielkich ilościach występuje w przyrodzie)

- izotop węgla (14C);

- izotop potasu (40K);

- izotop rubidu (87Rb);

- izotop indu (115In);

- izotop lantanu (138La);

- izotop neodymu (150Nd);

- izotop samaru (152Sm);

- izotop lutetu (176Lu);

- izotop renu (187Re),

- izotop platyny (190Pt),

- izotop polonu (210Po),

- izotop astatu (215At, 218At),

- izotop radonu (222Rn),

- izotop fransu (223Fr),

- izotop radu (226Ra),

- izotop aktynu (227Ac),

- izotop toru (232Th),

- izotop protaktynu (231Pa - okres półrozpadu ma wartość 34 000 lat),

- izotop uranu (235U, 238U).

 

Wyróżniamy następujące sztuczne izotopy promieniotwórcze:

- izotop sodu (24Na),

- izotop krzemu (31Si),

- izotop fosforu (32P),

- izotop siarki (35S),

- izotop potasu (42K),

- izotop wapnia (45Ca),

- izotop żelaza (59Fe),

- izotop kobaltu (60Co),

- izotop miedzi (64Cu),

- izotop galu (72Ga),

- izotop arsenu (76As),

- izotop kryptonu (85Kr),

- izotop niobu (94Nb),

- izotop srebra (110Ag),

- izotop indu (116In),

- izotop antymonu (124Sb),

- izotop jodu (131J),

- izotop ksenonu (133Xe),

- izotop cezu (137Cs),

- izotop irydu (192Ir),

- izotop platyny (197Pt),

- izotop złota (198Au),

- izotop talu (204Tl),

- izotop polonu (210Po),

- izotop plutonu (238Pu).