WYK艁AD I 16.11
Dob贸r losowy- jest najlepszym sposobem doboru jednostek do pr贸by, bowiem ka偶da jednostka nale偶膮ca do zbiorowo艣ci ma tak膮 sam膮 szans臋(prawdopodobie艅stwo) dostania si臋 do pr贸by
Dob贸r losowym jest jednym sposobem doboru, kt贸ry pozwala na unikni臋cie b艂臋d贸w systematycznych, a wielko艣膰 b艂臋d贸w przypadkowych mo偶e zosta膰 oszacowana poprzez wykorzystanie rachunku prawdopodobie艅stwa.
Badania stanu zdrowia
Wyczerpuj膮ce(ca艂o艣ciowe, pe艂ne) - badaniem obejmuje si臋 wszystkie jednostki(np. ocena umieralno艣ci og贸lnej w Polsce ocena umieralno艣ci niemowl膮t
Cz臋艣ciowe- cz臋艣膰 zbiorowo艣ci wybrana do badania nosi nazw臋 pr贸by; sposoby doboru jednostek do pr贸by:
Dob贸r konieczny
Dob贸r dobrowolny
Dob贸r celowy
Dob贸r losowy
STATYSTYKA
Z j臋zyka 艂ac. Status= stan; stativus=stoj膮cy
Statystyka- to nauka zajmuj膮ca si臋 zbieraniem, badaniem i przeliczaniem danych liczbowych i zjawiskach masowych
Spisy powszechne(zbieranie informacji nt. ludno艣ci( w staro偶ytnym Rzymie.
Statystyka medyczna- metody opisu, zmienno艣ci biologicznej, ocena prawid艂owo艣ci(np. normy)
Biostatystyka(biometria) (z j. 艂aci艅skiego bios. 呕ycie) 艂膮czy trzy dziedziny: statystyk臋, medycyn臋 i鈥..
10 g艂贸wnych osi膮gni臋膰 w zdrowiu publicznym- USA 1900-1999
Szczepienia pasy bezpiecze艅stwa
BHP w miejscu pracy
Kontrola chor贸b zaka藕nych
Spadek chor贸b uk艂adu kr膮偶enia
Bezpieczna i zdrowa 偶ywno艣膰
Opieka nad matk膮 i dzieckiem
Planowanie rodziny
Fluoryzacja wody pitnej
Programy antynikotynowe
Epidemiologia wsp贸艂czesna
Choroby niezaka藕ne- koncepcja czynnik贸w ryzyka--- Fremingham Heart Study
Wsp贸艂czynniki zgon贸w z powodu cholery, 1853-1854, Londyn
Firma dostarczaj膮ca wod臋 | Liczba dom贸w | Zgony z powodu cholery | Liczba zgon贸w na 1000 dom贸w |
---|---|---|---|
Southwark i Vauxhall | 40 046 | 1 263 | 315 |
Lambeth | 26 107 | 98 | 3759 |
Inne dzielnice Londynu | 256 423 | 1 422 |
Historia epidemiologii
Od 1855 a偶 po II-g膮 po艂ow臋 XX w. Epidemiologia zajmowa艂a si臋 g艂贸wnie chorobami zaka藕nymi
Druga po艂owa XX w.- Znaczenia nabieraj膮 choroby przewlek艂e
1855- John Snow, a angielski lekarz: dowi贸d艂, 偶e w domach zaopatrywanych przez firm臋 Southwark i Vauxhall jest wi臋ksza zachorowalno艣膰 na choler臋 w por贸wnaniu z domami zaopatrywanymi w wod臋 przez Lambeth Company
Hipokrates(460-377 p.n.e.)- Wyst臋powanie wielu chor贸b uwarunkowania jest bezpo艣rednio lub po艣rednio przyczyny tkwi膮 w 艣rodowisku
John Snow(1813-1858) - na podstawie analizy rozmieszczenia zgon贸w w Londynie podczas epidemii cholery stwierdzi艂, 偶e no艣nikiem zaka偶enia by艂a zanieczyszczona woda czerpana z Tamizy
William Farr(1807-1883) - opracowa艂 system klasyfikacji zgon贸w wg przyczyn(+ inne zmienne: stan cywilny, zaw贸d, miejsce)
Ignaz Semmelweiz(1817-1865)- odkrywca przyczyn zaka偶e艅 wewn膮trzszpitalnych
Czynniki warunkuj膮ce stan zdrowia wg M. Lalonde鈥檃
Czynniki genetyczne 5-15%
艢rodowisko fizyczne 5-10%
艢rodowisko spo艂eczne 20-25%
Styl 偶ycia 50%
Medycyna naprawcza 10-20%
Czynniki wp艂ywaj膮ce na stan zdrowia:
Czynniki spo艂eczno-ekonomiczne(warunki pracy, zamieszkania)
Czynniki polityczne(planowanie, ustawodawstwo, polityka zdrowotna)
Czynniki zwi膮zane z systemem opieki zdrowotnej(zasoby materialne i kadrowe)
Czynniki geograficzne(bogactwa naturalne, klimat, transport)
Czynniki demograficzne(ludno艣膰, struktura, migracje)
Czynniki psychologiczno-kulturowe(edukacja, zwyczaje, kultura zdrowotna)
-----ZDROWIE--- fizyczne, psychiczne, spo艂eczne---promocja i podtrzymywanie, leczenie, rehabilitacja, opieka terminalna, dzia艂ania wspomagaj膮ce
Czynniki wp艂ywaj膮ce na stan zdrowia populacji
ZDROWIE POPLACJI
Czynniki genetyczne i indywidulane
Czynniki spo艂eczno-ekonomiczne(warunki bytu, pracy, wypoczynku i 偶ywienia)
Zorganizowana dzia艂alno艣膰 s艂u偶by zdrowia, system zak艂ad贸w opieki zdrowotnej i instytucji medycznych
Czynniki przyrodnicze(biologiczne, fizyczne, chemiczne)
Czynniki spo艂eczno-kulturowe(style 偶ycia i edukacja)
G艂贸wne cele bada艅 epidemiologicznych
Ocena cz臋sto艣ci wyst臋powania wybranych zjawisk zdrowotnych w badanych populacjach- epidemiologia opisowa
Ustalania zwi膮zku przyczynowego mi臋dzy badanymi zjawiskami zdrowotnymi a czynnikami 艣rodowiskowymi-epidemiologia analityczna i eksperymentalna
Dostarczanie danych koniecznych do oceny program贸w prewencji, kontroli i leczenia chor贸b- epidemiologia opisowa, analityczna i eksperymentalna
Epidemiologia:
Opisowa(metody bada艅 opisowych(np. badanie reprezentacyjne, badania przekrojowe, badania przesiewowe)
Analityczna(metody bada艅 analitycznych(np. badanie prospektywne, badania retrospektywne, badania eksperymentalne)
WYK艁AD II 23.11
23 .11
Negatywne i pozytywne mierniki stanu zdrowia zbiorowo艣ci
Metody obliczania i analizy wska藕nik贸w stosowanych w ocenie stanu zdrowia ludno艣ci
鈥瀂drowie jest najwi臋kszym skarbem cz艂owieka, a zdrowi i silni obywatele s膮 najwi臋kszym bogactwem pa艅stwa鈥
(Mul,Radomski,To艂pa,1935)
鈥O zdrowie trzeba dba膰-to pe艂nia naszych mo偶liwo艣ci, podstawa sukcesu i rado艣ci 偶ycia. A ponadto 鈥搇epiej by膰 zdrowym ni偶 najlepiej leczonym chorym鈥
鈥Osi膮gni臋cie najwy偶szego z mo偶liwych poziomu zdrowia jest jednym z fundamentalnych praw ka偶dej istoty ludzkiej鈥
Art.68 Konstytucji RP
Ka偶dy ma prawo do ochrony zdrowia.
Obywatelom, niezale偶nie od ich sytuacji materialnej, w艂adze publiczne zapewniaj膮 r贸wny dost臋p do 艣wiadcze艅 opieki zdrowotnej finansowanej ze 艣rodk贸w publicznych. Warunki i zakres udzielania 艣wiadcze艅 okre艣la ustawa.
Poj臋cie zdrowia i jego warto艣ci
Zdaniem Soko艂owskiej polskiej socjolog zajmuj膮cej si臋 problematyk膮 zdrowotn膮:
Najwi臋ksze znaczenie 鈥搝ar贸wno teoretyczne ,jak empiryczne i praktyczne- mia艂a stwierdzenie , 偶e nie jest mo偶liwe okre艣lenie zdrowia jako poj臋cia abstrakcyjnego w oderwaniu od konkretnych warunk贸w.
KRYTERIA ZDROWIA S膭 HISTORYCZNE, ZMIENIAJ膭 SI臉 WRAZ Z SYTUACJA SPO艁ECZNA , WARUNKAMI 艢RODOWISKOWYMI, Z NORMAMI I ZWYCZAJAMI OKRE艢LONYCH ZBIOROWO艢CI SPO艁ECZNYCH. S膭 TE呕 ZALE呕NE OD D膭呕E艃 I WARTO艢CI , JAKIE KIERUJ膭 呕YCIEM LUDZI. W zwi膮zku z tym ocena zdrowia i choroby zmienia si臋 w zale偶no艣ci od jednostki , gdy偶 jest uwarunkowana indywidualnymi potrzebami subiektywnymi i reakcjami. S艂owa zdrowie i choroba nie mog膮 by膰 wi臋c precyzowane w spos贸b uniwersalny czy statyczny. Maj膮 one sens tylko gdy dotycz膮 okre艣lonej osoby przebywaj膮cej w okre艣lonym 艣rodowisku fizycznym i spo艂ecznym.
Definicja zdrowia WHO
Klasyczna definicja zdrowia WHO
Wed艂ug oficjalnego t艂umaczenia Konstytucji 艢wiatowej Organizacji Zdrowia, zawartej w Dzienniku Ustaw鈥 ZDROWIE JEST STANEM ZUPE艁NEJ POMY艢LNO艢CI FIZYCZNEJ, PSYCHICZNEJ I SPO艁ECZNEJ , A NIE JEDYNIE BRAKIEM CHOROBY LUB U艁OMNO艢CI鈥
Krytyka Definicji Zdrowia WHO
W艣r贸d wielu problem贸w , jakie wi膮偶膮 si臋 ze stosowaniem klasycznej definicji zdrowia, do najpowa偶niejszych nale偶y to i偶 definicja ta jest zbyt idealistyczna i abstrakcyjna, 偶e w istocie operuje ona stanem idealnym ,charakterystyk膮 teoretycznych warunk贸w , kt贸re nigdy nie mog膮 by膰 spe艂nione w realnym 艣wiecie. Nast臋pstwem takiego poj臋cia jest brak mo偶liwo艣ci stopniowania stan贸w zdrowia i praktycznie nie ma osobnika , kt贸ry by艂by zdrowy , w sensie przyj臋tym w definicji.
Stan zdrowia a sytuacja zdrowotna
STAN ZDROWIA jest wyra偶eniem og贸lnym , kt贸re stosuje si臋 dla zdrowia jednostki lub populacji zgodnie z uznanymi normami. Analogicznie wyra偶enie 鈥瀙oziom zdrowia鈥 oznacza na og贸艂 stan zdrowia wyra偶any w kategoriach warto艣ciowych.
SYTUACJA ZDROWOTNA jest szerszym terminem ni偶 stan zdrowia ; obejmuje ponadto przedsi臋wzi臋cia podejmowane dla polepszenia zdrowia zasoby przeznaczone na zdrowie doceniane pewnych problem贸w zdrowotnych , kt贸re wymagaj膮 szczeg贸lnej uwagi , jak r贸wnie偶 stopie艅 u艣wiadamiania przez populacj臋 stanu jej zdrowia i 艣rodk贸w jej poprawy.
Uwarunkowania Stanu Zdrowia
Podstawowa sprawa jest procedura stosowana w poszukiwaniu uwarunkowa艅 stanu zdrowia, zw艂aszcza wtedy ,gdy szuka si臋 przyczyn chor贸b o najwi臋kszym znaczeniu spo艂ecznym, stanowi膮cych obecnie najwa偶niejsze problemy zdrowotne.
-Uwarunkowania te porz膮dkuj膮 si臋 w grupy , kt贸re 艂膮cznie okre艣la si臋 mianem czynnik贸w ryzyka
-Czynniki predysponuj膮ce (wiek, p艂e膰, przebyte choroby)
-Czynniki umo偶liwiaj膮ce(dochody, spos贸b od偶ywiania, warunki mieszkaniowe, opieka medyczna)
-Czynniki przyspieszaj膮ce(ekspozycja na og贸lny lub specyficzny czynnik szkodliwy)
-Czynniki wzmacniaj膮ce(powtarzaj膮ca ekspozycja na czynnik szkodliwy 鈥︹︹︹︹︹..
Uwarunkowania Stanu Zdrowia
Najbardziej znana i powszechnie akceptowana , a przynajmniej nie budz膮ca wi臋kszych kontrowersji , koncepcja czynnik贸w , kt贸re determinuj膮 stan zdrowia ,datuje si臋 od po艂owy lat 70.XX wieku i zwi膮zana jest z nazwiskiem kanadyjskiego ministra zdrowia- Lalonda. Jest on autorem koncepcji okre艣lonej mianem p贸艂 zdrowia , wynikaj膮cych z globalnej koncepcji zdrowia i wyodr臋bniaj膮cej kilka grup czynnik贸w z zakresu biologii cz艂owieka, 艣rodowiska otaczaj膮cego styl贸w 偶ycia i dzia艂ania systemu opieki zdrowotnej. Najwi臋kszy ,53% wp艂yw na stan zdrowia i d艂ugo艣膰 偶ycia przypisa艂 on stylowi 偶ycia cz艂owieka , uwarunkowaniom 艣rodowiskowym przypisa艂 21% , czynnikom genetycznym 16% , dzia艂aniom naprawczym s艂u偶by zdrowia tylko 10%.
Wska藕niki , Wsp贸艂czynniki Statystyczne(5)
Wsp贸艂. Struktury= liczb. Bezwzgl臋dna jednostek wyr贸偶nionych w zbiorowo艣ci/ liczb. Bezwzgl臋dn膮 wszystkich jednostek wszystkich jednostek zbiorowo艣ci xK
-Obliczanie wsp贸艂czynnik贸w struktury nie jest mo偶liwe w贸wczas , gdy badana zbiorowo艣膰 jest ma艂a(< 100)
Warto zwr贸ci膰 uwag臋
wsp贸艂czynnik CZYLI LICZBA WZGL臉DNA okre艣la cz臋sto艣膰 wyst臋powania choroby lub cechy , przypadaj膮ca na jednostk臋 populacji lub grupy, w kt贸rej zdarzenie mia艂o miejsce. Liczba bezwzgl臋dna obserwowanych zjawisk jednostkowych podzielona przez liczb臋 ludno艣ci , w艣r贸d kt贸rej badane schorzenia mia艂o szans臋 wyst膮pi膰 , staje si臋 liczb膮 wzgl臋dn膮 , wsp贸艂czynnikiem. Warto艣膰 tak obliczanych iloraz贸w mno偶y si臋 przez 鈥漦鈥 鈥 1000, 10聽000 lub 100聽000 w zale偶no艣ci od cz臋sto艣ci wyst臋powania w populacji badanego zjawiska
Wsp贸艂. nat臋偶enia = Liczba. bezwzgl臋dna zdarze艅 jednostkowych / liczba bezwzgl臋dna jednostek nara偶onych xK
Obliczony w ten spos贸b wsp贸艂czynnik informuje jakie jest 9 lub by艂oby) nat臋偶enie badanego zjawiska w pewnej , umownie przyj臋tej populacji.
Aby obliczy膰 wsp贸艂czynnik nat臋偶enia musimy posiada膰 odpowiednie dane do licznika i mianownika u艂amka.
WSP脫艁CZYNNIKI NAJCZ臉艢CIEJ OBLICZANE W EPIDEMIOLOGII
Negatywne mierniki stanu zdrowia(1)
ZACHOROWALNO艢膯 (ZAPADALNO艢膯)-to liczba nowych przypadk贸w choroby na danym terenie w analizowanym okresie.
wsp贸艂czynnik zachorowalno艣ci= Liczba nowych przypadk贸w zachorowa艅 w pewnym okresie/ liczba ludno艣ci nara偶onej na ryzyko zachorowania w tym samym okresie xK
Wyr贸偶niamy DWA RODZAJE WSP脫LCZYNNIK脫W ZACHOROWALNO艢CI:
1)wsp贸艂czynnik dotycz膮cy nowych przypadk贸w choroby ,
2)wsp贸艂czynnik dotycz膮cy liczby os贸b , kt贸re na dan膮 chorob臋 zachorowa艂y w analizowanym okresie.
Negatywne mierniki stanu zdrowia(2)
CHOROBOWO艢膯- to liczba wszystkich przypadk贸w choroby istniej膮cej w okresie analizowanym(CHOROBOWO艢膯 OKRESOWA), lub w momencie analizowanym (CHOROBOWO艢膯 CHWILOWA, PUNKTOWA)
Wsp贸艂czynnik chorobowo艣ci= Liczb. os贸b chorych /liczb. os贸b podlegaj膮cych ryzyku choroby xK
Przy obliczaniu wsp贸艂czynnika chorobowo艣ci punktowej w liczniku wzoru umieszcza si臋 liczb臋 os贸b chorych w danym momencie ,
Przy obliczaniu wsp贸艂czynnika chorobowo艣ci okresowej w liczniku wzoru umieszcza si臋 liczb臋 chorych w analizowanym okresie.
WYK艁AD III 30.11- tego wyk艂adu nie ma bo nie by艂o Ireny i niby mia艂o go nie by膰
WYK艁AD IV 7.12
Negatywne mierniki zdrowia
W analizie zachorowalno艣ci i chorobowo艣ci wyodr臋bnia si臋 wsp贸艂czynniki og贸lne i szczeg贸艂owe ( specyficzne ), np. choroby zaka藕ne w Polsce lub wsp贸艂czynnik zachorowalno艣ci na okre艣lone choroby zaka藕ne ( odr臋, r贸偶yczk臋, gryp臋 ) 鈥 wsp贸艂czynniki szczeg贸艂owe.
Umieralno艣膰 ( zgony ) 鈥 to liczba zgon贸w zaistnia艂ych w badanej grupie ludno艣ci w analizowanym okresie.
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci = liczba zgon贸w / ludno艣膰 nara偶ona na ryzyko x 鈥瀔鈥
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci szczeg贸艂owej = liczba zgon贸w kobiet / liczba kobiet nara偶onych na ryzyko x 鈥瀔鈥 ( wsp贸艂czynnik umieralno艣ci dla kobiet ); liczba zgon贸w z powodu chor贸b uk艂. kr膮偶. / liczba ludno艣ci nara偶onej na zgon x 鈥瀔鈥 ( wsp. umieralno艣ci z powodu ch.u.k. )
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci proporcjonalnej 鈥 odsetek zgon贸w z powodu okre艣lonej przyczyny w stosunku do og贸lnej liczby zgon贸w
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci proporcjonalnej = liczba zgon贸w z powodu okre艣lonej przyczyny / liczba zgon贸w og贸艂em x 鈥瀔鈥 ( k to b臋dzie 100%)
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci proporcjonalnej = liczba zgon贸w z powodu ch.u.k. / liczba zgon贸w og贸艂em x 鈥瀔鈥 ( 100% )
艢miertelno艣膰 鈥 to odsetek zgon贸w z powodu okre艣lonej choroby, w艣r贸d os贸b choruj膮cych na t臋 chorob臋, ale r贸wnie偶 np. w przypadku 艣miertelno艣ci szpitalnej 鈥 to odsetek zgon贸w z r贸偶nych przyczyn w艣r贸d wszystkich leczonych w szpitalu
Wsp. 艣miertelno艣ci = liczba zgon贸w z powodu okre艣lonej choroby / liczba os贸b choruj膮cych na t臋 chorob臋 x 100%
Rozpowszechnienie chor贸b w populacji
Wsp贸艂czynnik zapadalno艣ci ( zachorowalno艣ci )
Wsp. zap. = liczba nowych przypadk贸w w danym okresie / liczb臋 ludno艣ci nara偶onej na ryzyko zachorowania w tym samym okresie x 鈥瀔鈥
Wska藕niki struktury = wsp. umieralno艣ci proporcjonalnej, 艣miertelno艣ci
Zgony niemowl膮t
Og贸lny wsp贸艂czynnik umieralno艣ci niemowl膮t = liczba zgon贸w niemowl膮t ( 0-11 mies. ) w roku 鈥瀤鈥 / liczba urodze艅 偶ywych w danym roku x 1000
Nat臋偶enie zgon贸w jest najni偶sze mi臋dzy 10 鈥 15 r.偶.
Wsp贸艂czynnik wczesnej umieralno艣ci niemowl膮t = liczba zgon贸w niemowl膮t w wieku 0- 27 dni w roku 鈥漻鈥 / liczba urodze艅 偶ywych w danym roku x 1000
Wsp贸艂czynnik p贸藕nej umieralno艣ci niemowl膮t = liczba zgon贸w niemowl膮t w wieku 27 dni 鈥 11 mies. w danym roku 鈥瀤鈥 / liczba urodze艅 偶ywych w danym roku x 1000
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci oko艂oporodowej = liczba urodze艅 martwych + liczba zgon贸w niemowl膮t w wieku 0-6 dni w roku 鈥瀤鈥 / liczba urodze艅 偶ywych i martwych w roku 鈥瀤鈥 x 1000
Wsp贸艂czynnik martwo urodzonych = liczba urodze艅 martwych / liczba urodze艅 martwych + liczba urodze艅 偶ywych x 1000
Definicja urodzenia 偶ywego
呕ywe urodzenie jest to ca艂kowite wydalenie lub wydobycie z ustroju matki noworodka niezale偶nie od czasu trwania ci膮偶y, kt贸ry po takim wydaleniu lub wydobyciu oddycha b膮d藕 wykazuje jakiekolwiek inne oznaki 偶ycia jak czynno艣膰 serca, t臋tnienie p臋powiny lub wyra藕ne skurcze mi臋艣ni zale偶ne od woli ( mi臋艣ni szkieletowych ) bez wzgl臋du na to czy sznur p臋powiny zosta艂 przeci臋ty lub 艂o偶ysko zosta艂o oddzielone, ka偶dy taki noworodek jest uwa偶any za 偶ywo urodzonego.
Wsk. umieralno艣ci og贸lnej w Polsce = 10,1/1000 ( 艣redni ).
Trudno艣ci pomiaru stanu zdrowia ludno艣ci
Nie ma uniwersalnej koncepcji czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na stan zdrowia ludno艣ci. 艢ledzenie pi艣miennictwa tematu pozwala na stwierdzenie, 偶e liczba tych czynnik贸w dynamicznie wzrasta, co przejawia si臋 m. in. w rosn膮cej lawinowo liczbie rozpoznawanych czynnik贸w zagro偶enia w r贸偶nych chorobach. Charakter i skala wyst臋puj膮cych schorze艅 i problem贸w zdrowotnych r贸偶ni膮 si臋 w zale偶no艣ci od obszaru, a nawet tym samym obszarem s膮 zmienne na przestrzeni lat.
O tym, czy i w jakim zakresie dany element sytuacji zdrowotnej zaliczany jest do 艣rodk贸w zdrowotnych decyduje te偶 spos贸b i zakres formalnie obowi膮zuj膮cej sprwozdawczowej te偶 okresowym przedformu艂owaniom.
Nie mo偶na wykluczy膰 te偶 niech臋ci decydent贸w systemu op. zdrow. do dokonywania pomiaru pewnych zjawisk, szczeg贸lnie wtedy gdy zdaja sobie spraw臋 z tego, 偶e ujawnienie ich mog艂oby niekorzystnie wp艂yn膮膰 na opini臋 spo艂ecze艅stwa o post臋pie prac ukierunkowanych na popraw臋 stanu zdrowia ludno艣ci.
Miary obci膮偶e艅 zdrowotnych 鈥 syntetyczne mierniki stanu zdrowia populacji
Czynniki podwy偶szaj膮ce chorobowo艣膰:
- d艂ugi okres trwania choroby,
- zwi臋kszenie liczby nowych przypadk贸w,
- imigracja 鈥 przypadk贸w i imigracja zdrowej ludno艣ci,
- polepszenie mo偶liwo艣ci diagnostycznej.
Czynniki obni偶aj膮ce chorobowo艣膰:
- kr贸tki czas trwania choroby,
- wysoka liczba przypadk贸w zako艅czonych zgonem,
- zmniejszenie liczby nowych przypadk贸w,
- imigracja zdrowej ludno艣ci i emigracja os贸b chorych,
- polepszenie wska藕nika wyzdrowie艅.
Predykatory zmian w stanie zdrowia populacji ( wa偶ny wykres!!! )
Umieralno艣膰 ma du偶y wp艂yw na przeci臋tne dalsze trwanie 偶ycia.
Definicja niepe艂nosprawno艣ci stosowana w badaniach GUS
Osoba niepe艂nosprawna to taka osoba, kt贸ra posiada odpowiednie orzeczenie wydane przez organ do tego uprawniony lub osoba, kt贸ra takiego orzeczenia nie posiada, lecz odczuwa ograniczenie sprawno艣ci w wykonywaniu czynno艣ci podstawowych dla swojego wieku (zabawa, nauka, praca, samoobs艂uga )
Zbiorowo艣膰 os贸b niepe艂nosprawnych dzielimy na dwie grupy:
- osoby niepe艂nosprawne prawnie tj. posiadaj膮ce orzeczenie prawne
- osoby niepe艂nosprawne tylko biologicznie tj. takie, kt贸re nie posiadaj膮 orzeczenia, ale mia艂y ca艂kowicie lub powa偶nie ograniczon膮 zdolno艣膰 do wykonywania czynno艣ci podstawowych.
Kryterium do zakwalifikowania os贸b niepe艂nosprawnych prawnie:
- dla os贸b maj膮cych 16 lat i wi臋cej
- uprawnienie do pobierania zasi艂ku piel臋gnacyjnego - dzieci powy偶ej 16 roku 偶ycia.
Liczba os贸b niepe艂nosprawnych wzrasta, co g艂贸wnie zwi膮zane jest z sytuacj膮 demograficzn膮, a przede wszystkim z procesem starzenia. Przyczyn膮 jest tak偶e utrzymywanie 偶ycia dzi臋ki olbrzymiemu post臋powi nauk medycznych i intensywnej opiece medyczne, co nie 艂膮czy si臋 z przywracaniem do pe艂nego zdrowia.
Pod koniec 2004 roku by艂o 6,2 mln os贸b niepe艂nosprawnych w tym ponad 2,8 mln m臋偶czyzn, 3,4 mln kobiet, 4,8 mln to osoby niepe艂nosprawne prawnie ( prawie 2,4 mln m臋偶czyzn i ponad 2,4 mln kobiet ). 19% og贸艂u populacji w wieku powy偶ej 15 roku 偶ycia.
Osoby niepe艂nosprawne gorzej oceniaj膮 swoje zdrowie ni偶 osoba sprawna, cz臋艣ciej wyst臋puj膮 u nich d艂ugotrwa艂e problemy zdrowotne czy choroby przewlek艂e, cz臋艣ciej te偶 musz膮 korzysta膰 z pomocy medycznej.
W艣r贸d doros艂ych najcz臋艣ciej wyst臋puj膮:
- schorzenia uk艂adu kr膮偶enia ( 49% ),
- uszkodzenia i choroby narz膮d贸w ruchu ( 46% ),
- uszkodzenia i choroby narz膮du wzroku ( 30% ),
- uszkodzenia i choroby narz膮du s艂uchu ( 14% ),
- schorzenia neurologiczne ( 29% ),
- choroby psychiczne ( 10% ).
WYK艁AD V 14.12
CHOROBY UK艁ADU KR膭呕ENIA
Najwa偶niejsze choroby uk艂adu kr膮偶enia:
Niedokrwienna choroba serca(ChNS)
Choroba nadci艣nieniowa
Choroba naczy艅 m贸zgowych
Choroba naczy艅 ko艅czyn dolnych
Reumatyczna choroba serca
Wrodzone wady serca
SYTUACJA NA 艢WIECIE
Wg danych WHO ChUK spowodowa艂y w 2005 r.30% zgon贸w (17,6 mln)
Zawa艂 mi臋艣nia sercowego -7,6 mln.
Udar m贸zgu-5,7 mln
80% w krajach s艂abo rozwini臋tych
CVD ;30%
?????????
injuries9%
traffic accidentes ;30%
other; 9%
STRUKTURA ZGON脫W W KLASIE CHOR脫B UK艁ADU KR膭呕ENIA W POLSCE W 2005ROKU [%]
Choroba niedokrwienna serca 29,5 %
Choroby naczy艅 m贸zgowych 23,1%
Mia偶d偶yca 18,8%
Przewlek艂a reumatyczna choroba serca??????????
Choroba nadci艣nieniowa3,3%
Pozosta艂e 24,6%
NADUMIERALNO艢膯 PRZEDWCZESNA NA ChUK
Wsp贸艂czynnik umieralno艣ci przedwczesnej z powodu ChUK ozn. Liczb臋 zgon贸w spowodowanych ChUK przed 64 r. 偶ycia. W Polsce warto艣ci te s膮 wci膮偶 du偶o wy偶sze ni偶 w pozosta艂ych krajach UE. Nadwy偶ka umieralno艣ci z powodu ChUK wynios艂a dla m臋偶czyzn 72% i 50% dla kobiet. Szczeg贸lnie niepokoj膮ca sytuacja dotyczy chor贸b naczy艅 m贸zgowych. Nadwy偶ka WSP. Umieralno艣ci przedwczesnej chor贸b ChUK wynios艂a 89% dla kobiet i 67% dla m臋偶czyzn
NADWY呕KI W UMIERALNO艢CI PRZEDWCZESNEJ W PRZYPADKU NOWOTWOR脫W S膭 W POLSCE W POR脫WNANIU Z UE DWUKROTNIE NI呕SZE NI呕 W PRZYPADKU ChUK!!!
W przypadku m臋偶czyzn umieralno艣膰 przedwczesna ChUK jest ni偶sza w wojew贸dztwie mazowieckim , najwy偶sza za艣 w wojew贸dztwie 艣l膮skim i 艂贸dzkim
W przypadku kobiet najni偶sze warto艣ci wsp贸艂czynnika umieralno艣ci przedwczesnej ChUK dotycz膮 wojew贸dztwa podlaskiego, mazowieckiego za艣 najwy偶sze woj. 艢l膮skiego i dolno艣l膮skiego.
KLASYFIKACJA NADCI艢NIENIA T臉TNICZEGO
Warto艣膰 ci艣nienia 140-159/90-99 Kategoria: nadci艣nienie 艂agodne
160-179/100-109 .Kategoria; nadci艣nienie umiarkowane
.>180/>110 Kategoria ; nadci艣nienie ci臋偶kie
Ci艣nienie t臋tnicze zmienia si臋 w zale偶no艣ci od sytuacji, w jakich jest dokonywany pomiar, dlatego powinien przebiega膰 on w odpowiednich warunkach. W celu wyeliminowania wszelkich zak艂贸ce艅 , przed dokonaniem pomiaru pacjent powinien:
Odpocz膮膰 5-10 minut
Nie pi膰 substancji zawieraj膮cych kofein臋 a wi臋c kawy, herbaty i substancji ?????????.Nie pali膰 tytoniu przed pomiarem.
POMIAR DOKONYWANY POWINIEN ???????????
1 NADCI艢NIENIE PIERWOTNE( SAMOISTNE, IDIOPATYCZNE)
Wyst臋puje u 95% przypadk贸w
Zale偶y od stylu 偶ycia:
-Nieprawid艂owa dieta(bogata w t艂uszcze nasycone, istniej膮cych[os贸d
-Palenie tytoniu
-Niska aktywno艣膰 fizyczna
-Nadwaga /oty艂o艣膰
-Nadu偶ywanie alkoholu
-Stres
2 NADCI艢NIENIE WT脫RNE
Konsekwencja innych istniej膮cych powik艂a艅 zdrowotnych
-Niedoczynno艣膰 nerek
-Zesp贸艂 Cushinga
-Hiperaldosteronizm
-Guz nadnerczy
-Bezdech senny
-Stosowanie lek贸w : antykoncepcyjnych, erytropoetyna, cyklosporyna
-Nadci艣nienie wt贸rne mo偶e rozwin膮膰 si臋 ju偶 u niemowl膮t i dzieci poni偶ej 10r. 偶ycia
-Nara偶one s膮 r贸wnie偶 kobiety w ci膮偶y(II trymestr)
PALENIE TYTONIU
WHO palenie tytoniu jest przyczyn膮 ok.4 mln zgon贸w n a 艣wiecie , kt贸rych mo偶na by艂oby unikn膮膰
Pomimo wci膮偶 rosn膮cej wiedzy Polak贸w na temat palenia tytoniu w naszym kraju pali 38% m臋偶czyzn, i 25% kobiet
Dziennie przeci臋tny polak wypala 15-18 sztuk papieros贸w
W Polsce od tytoniu uzale偶nionych jest 9,5 miliona ludzi
WYK艁AD VI 21.12
Wyk艂ad 21.12.2010 ( z tego wyk艂adu b臋dzie du偶o pyta艅 na te艣cie )
Miary obci膮偶e艅 zdrowotnych - syntetyczne mierniki stanu zdrowia populacji
Chorobowo艣膰 zale偶y od zachorowalno艣ci i od przeci臋tnego dalszego trwania 偶ycia.
Osoby w wieku 16 鈥 64 lat, kt贸re w samoocenie stanu zdrowia uznawa艂y si臋 za niepe艂nosprawne w krajach UE : Austria 29%, Belgia 17%, Dania 7%, Finlandia 5%, Niemcy 6,6%, Holandia 16,4%, Szwecja 17,1%, W艂ochy 1,6%.
Nie ma obiektywnej oceny pozwalaj膮cej na okre艣lenie niepe艂nosprawno艣ci w du偶ych populacjach.
Samoocena jako wska藕nik stanu zdrowia populacji:
v W wielu badaniach d艂ugofalowych wykazano, 偶e negatywna samoocena stanu zdrowia jest dobrym predykatorem umieralno艣ci, a co za tym idzie dalszego trwania 偶ycia, lepszym ni偶 obiektywne miary, czyli ocena dokonywana przez lekarzy.
v Obejmuje objawy chor贸b niezdiagnozowanych, z艂o偶one oceny bie偶膮cej choroby , nieuj臋te konwencjonalnymi pomiarami zdrowia, jak r贸wnie偶 histori臋 rodzinn膮 d艂ugowieczno艣ci.
v Ponadto samoocena wp艂ywa na zachowania, kt贸re nast臋pnie maj膮 wp艂yw na stan zdrowia.
v S艂abe percepcje zdrowia mog膮 prowadzi膰 do mniejszego zaanga偶owania w praktyki prewencyjne lub opiek臋 nad sob膮.
v Samoocena jest wa偶nym wska藕nikiem stanu zdrowia populacji, maj膮cym ogromny wp艂yw na kszta艂towanie zapotrzebowania na us艂ugi medyczne, podkre艣la si臋 wieloczynnikowe uwarunkowania tego miernika.
v W literaturze cz臋sto spotyka si臋 stwierdzenie, i偶 mieszka艅cy Europy Wschodniej i Centralnej gorzej oceniaj膮 stan swojego zdrowia ni偶 mieszka艅cy kraj贸w zachodnich .
v Nier贸wno艣ci w stanie zdrowia s膮 zwi膮zane z luk膮 w rozwoju spo艂ecznym mi臋dzy zachodem, z by艂膮 Europ膮 Wschodni膮. Ma to odzwierciedlenie w r贸偶nych standardach i stylach 偶ycia, systemach opieki zdrowotnej uwarunkowaniach kulturowych.
v W rezultacie spowodowa艂o to wy偶sz膮 umieralno艣膰 w por贸wnaniu z Zachodem i ni偶sze przeci臋tne dalsze trwanie 偶ycia, co w szczeg贸lno艣ci uwidoczni艂o si臋 w艣r贸d ludzi starszych jako najbardziej upo艣ledzonej grupy spo艂ecznej.
v Nier贸wno艣ci w stanie zdrowia wyst臋puj膮ce mi臋dzy grupami spo艂ecznymi wewn膮trz tych kraj贸w mog膮 by膰 uwarunkowane tymi samymi czynnikami.
v Ocena stanu zdrowia ludzi starszych oparta na diagnozowaniu klinicznym i epidemiologicznym w sytuacji wsp贸艂istnienia wielochorobowo艣ci i zmian zwi膮zanych z procesem starzenia nie jest w stanie uwzgl臋dni膰 ca艂okszta艂tu poczucia ich stanu psychicznego.
v Subiektywna ocena stanu zdrowia wydaje si臋 lepsz膮 miar膮, zw艂aszcza w odniesieniu do wi臋kszo艣ci grup ludno艣ci. Samoocena wyra偶aj膮ca percepcj臋 zdrowia uwzgl臋dnia zarazem jego obiektywne aspekty.
v Ze wzgl臋du na to, 偶e ludzie starsi maj膮 wiele problem贸w zdrowotnych, kt贸re zale偶膮 od zdrowia fizycznego, psychicznego i spo艂ecznego, postrzegane subiektywnie zdrowie jest wa偶nym miernikiem ich stanu zdrowia.
Samoocena zdrowia mo偶e by膰 oceniana w trzech kategoriach: dobra, przeci臋tna, z艂a.
Miary obci膮偶e艅 zdrowotnych:
搂 W latach 90 mi臋dzynarodowa grupa REVES z J. M. Rabice na czele zacz臋艂a rozwija膰 i promowa膰 koncepcj臋 i metodologi臋 wska藕nik贸w stanu zdrowia DALE i HALE.
搂 Wska藕niki te 艂膮cz膮 umieralno艣膰 z chorobowo艣ci膮 ( niepe艂nosprawno艣ci膮 ).
搂 DALE = przeci臋tne dalsze trwanie 偶ycia uwzgl臋dniaj膮ce niepe艂nosprawno艣膰.
搂 Dla Polski wynosi: 66, 2 lata dla ca艂ej populacji, 62,3 dla m臋偶czyzn, 70,1 dla kobiet
- 45 miejsce wg Globalnego Obci膮偶enia Chorobami
- HALE 鈥 przeci臋tne dalsze trwanie 偶ycia uwzgl臋dniaj膮ce stan zdrowia
搂 Mo偶e by膰 u偶ywane do r贸偶nych stan贸w zdrowia np. dobrego stanu zdrowia bez niepe艂nosprawno艣ci czy z艂ego stanu zdrowia z niepe艂nosprawno艣ci膮.
搂 HALE r贸偶ni si臋 od p.d.t.偶. tym, 偶e ocenia szans臋 liczby prze偶ytych lat w bardzo dobrym stanie zdrowia, czy te偶 s艂abym zdrowiu.
搂 HALE wynosi艂o w Polsce 64 lata i by艂o kr贸tsze o 6 lat od HALE w UE (70 lat)
搂 HALE w Polsce jest kr贸tsze od e (O) o oko艂o 10 lat podczas gdy w krajach UE o oko艂o 8 lat.
HALE = HLY halthy life years
Miary te mog膮 by膰 interpretowane jako rozszerzenie koncepcji e (x) p.d.t.偶. Aby u偶ywa膰 tych wska藕nik贸w do por贸wna艅 stanu zdrowia r贸偶nych populacji czy w r贸偶nym okresie, nale偶y 艣ci艣le okre艣li膰 kryteria pomiar贸w zdrowia ( narz臋dzia i metodologia bada艅) w badaniach d艂ugofalowych oraz opiera膰 si臋 na jednakowych definicjach zdrowia. Dane o stanie zdrowia lub niepe艂nosprawno艣ci mo偶na uzyska膰 w drodze bada艅 ankietowych, a oblicze艅 dokonuje si臋 metod膮 Sullivana, kt贸ra oparta jest na fikcyjnej kohorcie z okre艣lonych tablic wymieralno艣ci.
DALY 鈥 wska藕niki lat 偶ycia skorygowane niepe艂nosprawno艣ci膮
DALY stanowi膮 sum臋 utraconych lat 偶ycia (YLL) i lat 偶ycia z niepe艂nosprawno艣ci膮. Do ka偶dego z element贸w sk艂adowych DALY mo偶na stosowa膰 szereg miernik贸w, np. dla pomiaru utraconego lata 偶ycia stosowane s膮 takie miary jak:
Potencjalne utracone lata 偶ycia ( PYLL )
Okres utraconych oczekiwanych lat 偶ycia : PEYLL
Kohorta utraconych oczekiwanych lat 偶ycia: CEYLL
Utracone standaryzowane oczekiwane lata 偶ycia 鈥 SEYLL
Wed艂ug WHO w 2002 roku choroby niezaka藕ne spowodowa艂y 80% spo艣r贸d 86% wszystkich 9,6 mln zgon贸w w regionie europejskim i by艂y przyczyn膮 utraty 71% tj. 150,3 mln DALY.
Miary efekt贸w zdrowotnych
QALY 鈥 lata 偶ycia ze skorygowan膮 jako艣ci膮.
Jest to najcz臋艣ciej u偶ywany wska藕nik uwzgl臋dniaj膮cy tak efekty ilo艣ciowe, jak i jako艣ciowe dzia艂a艅 zdrowotnych.
Efektem ilo艣ciowym jest zmiana liczby lat prze偶ytych przez jednostk臋, jako艣ciowy wynik dzia艂ania zdrowotnego stanowi膮 wszelkie zmiany jako艣ci 偶ycia zwi膮zane ze zdrowiem, zar贸wno pozytywne jak i negatywne.
Metoda QALY zak艂ada, 偶e wynik dzia艂ania obejmuj膮cego grup臋 os贸b jest sum膮 efekt贸w jednostkowych.
艢cie偶ka stanu zdrowia( profil zdrowotny )pacjenta poddanego i niepodanego interwencji.
Terapia QALY1= 3 x 0,75 + 1 x 0,5 = 2,75
Bez terapii QALY2 = 1 x 0,625 + 1 x 0,5 + 1 x 0,25 = 1,375
Efekt QALY1 鈥 QALY2 = 2,75 鈥 1,375 =1,375
Osi膮gni臋cie efektu ko艅cowego 1 QALY mo偶e oznacza膰 zar贸wno przed艂u偶enie 偶ycia o jeden rok w doskona艂ym zdrowiu, przed艂u偶enie 偶ycia jednej osobie o dwa lata, ale w stanie zdrowia o wadze 0,5 (2 x 0,5 = 1 ), jak i podniesienie rocznej warto艣ci 偶ycia 0,25 czterem osobom ( 4 x 0,25 = 1 ).
Wagi stanu zdrowia
Skala wg stanu zdrowia u偶ywana do okre艣lenia wska藕nika QALY mo偶e mie膰 r贸偶n膮 posta膰, ale konieczne jest zdefiniowanie dw贸ch charakterystycznych punkt贸w 鈥 doskona艂ego zdrowia i 艣mierci.
Do najbardziej znanych instrument贸w pomiary stanu zdrowia ( wag zdrowia ) nale偶y EUROQOL. System klasyfikacji EuroQol( w necie )
Po obliczeniu wszystkich koszt贸w zwi膮zanych z dzia艂aniem zdrowotnym oraz oszacowania w jednostkach QALY jego efekt贸w, wyznaczany jest wska藕nik okre艣laj膮cy koszt uzyskania jednego dodatkowego roku 偶ycia w dobrym zdrowiu, czyli 1 QALY. Wska藕nik ten otrzymuje si臋 dziel膮c warto艣膰 poniesionych koszt贸w przez warto艣膰 osi膮gni臋tych efekt贸w.
Celem opieki medycznej jest nie tylko wyd艂u偶enie 偶ycia, ale r贸wnoczesna dba艂o艣膰 o jego odpowiedni膮 jako艣膰, kt贸ra definiowana jest jako jako艣膰 偶ycia warunkowana stanem zdrowia HRQL 鈥 Heath related qality of life.
HRQL obejmuje nast臋puj膮ce obszary 偶ycia
- stan fizyczny i sprawno艣膰 ruchow膮
- stan psychiczny
- sytuacj臋 spo艂eczn膮 i warunki ekonomiczne
- doznania somatyczne, tzn. obecno艣膰 lub nieobecno艣膰 dolegliwo艣ci u pacjenta.( to b臋dzie jedno z pyta艅 na te艣cie).
WYK艁AD VII 04.01
1) Badania opisowe w epidemiologii
Badania reprezentacyjne stanu zdrowia ludno艣ci(najlepsza!)
*celem badania jest ocena stanu zdrowia populacji generalnej
Populacja generalna pr贸ba badania = reprezentacja
Uwaga: wielko艣膰 pr贸by zale偶y od wielko艣ci populacji generalnej oraz od cz臋sto艣ci ocenianych zjawisk zdrowotnych
Badanie przesiewowe= screening
Hierarchia diagnoz
Diagnoza anatomopatologiczna
Diagnoza kliniczna
Diagnoza epidemiologiczna
Od wsp贸艂czesnego lekarza wymagana jest wiedza i umiej臋tno艣ci diagnozowania wykraczaj膮ce poza obr臋b teorii i praktyki diagnozowania klinicznego. Badania przesiewowe winny by膰 realizowane przede wszystkim w P.O.Z, w szczeg贸lno艣ci te, kt贸re udokumentowane s膮 na wykrywanie czynnik贸w ryzyka w chorobach niezaka藕nych.
Cele:
Wczesne wykrywanie(profilaktyka I i II fazy)
Zapewnienie opieki medycznej (czynne poradnictwo)
Okre艣lenie rzeczywistej cz臋sto艣ci zjawisk zdrowotnych(pierwotne 藕r贸d艂o informacji o stanie zdrowia)
Zadania strategiczne
*zmniejszenie chorobowo艣ci(umieralno艣ci) z powodu okre艣lonej choroby w艣r贸d os贸b obj臋tych tym badaniem.
Klasyfikacja bada艅 przesiewowych:
Masowe
Wybi贸rcze
Wielokierunkowe
Wyb贸r choroby do bada艅 przesiewowych:
Wa偶ny problem spo艂eczny
???
Stadium przedkliniczne
Skuteczne metody leczenia
??? i trafne testy diagnostyczne
Mo偶liwo艣膰 weryfikacji wynik贸w
Wczesne wykrywanie b臋dzie ci膮g艂ym procesem
Badania przesiewowe pozbawione ryzyka powik艂a艅
Ekonomicznie uzasadnione i mo偶liwe
Wyb贸r testu diagnostycznego do badania przesiwowego:
Trafny(czu艂o艣膰 i swoisto艣膰)
Prosty( test ci膮偶owy, pomiar glukozy)
Tani
Szybki
??? dla badanych
Normy!
Schemat wynik贸w badania oceniaj膮cego w艂a艣ciwo艣ci testu ??? (badania wst臋pne)
Wynik testu przesiwowego | Wynik diagnozy klinicznej |
---|---|
chory | |
Dodatni(+) | a |
Ujemny(-) | c fa艂szywie ujemny |
Razem | a+c |
Wynik prawdziwie dodatni
Fa艂szywie dodatni
Fa艂szywie ujemny
Prawdziwie ujemny
Czu艂o艣膰=
WSP. Czu艂o艣膰i= a/a+c *100%
Swoisto艣膰=
WSP. Swoisto艣ci=d/b+d *100%
Wska藕nik predykacji czynnik贸w dodatnich=a/a+b*100%
Warto艣膰 predyktywna dodatnia-prawdopodobie艅stwo, 偶e choroba naprawd臋 wyst臋puje u os贸b z dodatnim wynikiem testu
Wska藕nik predykacji wynik贸w ujemnych=d/c+d*100%
Warto艣膰 predyktywna ujemna- prawdopodobie艅stwo, 偶e choroba naprawd臋 nie wyst臋puje u os贸b z ujemnym wynikiem testu
Warto艣膰 predyktywna(prawdopodobie艅stwo a posteribr?)
Zale偶y od:
*czu艂o艣膰 testu
*swoisto艣膰 testu
*cz臋sto艣膰 wyst臋powania choroby w populacji badanej
Przy niskich cz臋sto艣ciach wyst臋powania choroby dodanie warto艣膰 predyktywna mo偶e spada膰 prawie do zera i wtedy test jest bezu偶yteczny w programie wczesnego wykrywania
Populacja obj臋ta badaniem(testem przesiwowym)
osoby z dodatnim wynikiem testu osoby z ujemnym wynikiem testu
pog艂臋bione badanie diagnostyczne
osoby chore wyniki??? Osoby zdrowe
leczenie zapobiegawcze obserwacja kontrolne ponowne badania przesiewowe pbp
przyk艂ady bada艅 przesiwowych:
Niedokrwienna choroba serca(czynnikiem ryzyka wczesne objawy)
Nadci艣nienie t臋tnicze
Cukrzyca
Choroba nowotworowa
Rak sutka, szyjki macicy, oskrzelopochodny, okr臋偶nicy, 偶o艂膮dka, gruczo艂u krokowego itd.
Niedokrwisto艣膰
Zaka偶enie dr贸g moczowych
Gru藕lica
Choroby weneryczne
AIDS
Fenyloketonuria
Wady wzroku(tablica Snellena)
Przewlek艂e choroby uk艂adu oddechowego
Ocena korzy艣ci zdrowotnych badania skriningowego:
Przesuni臋cie w rozk艂adzie stadi贸w chorobowych w lewo tzn. w kierunku mniej zaawansowanych
Spadek wska藕nika umieralno艣ci w populacji obj臋tej przesiewem
Spadek 艣miertelno艣ci w grupie chorych wykrytych w skriningu
Wzrost czasu prze偶ycia u os贸b z wcze艣nie wykryt膮 chorob膮
Diagnozowanie epidemiologiczne | Diagnozowanie kliniczne |
---|---|
|
1.Osoby zg艂aszaj膮ce si臋 po porad臋 |
|
2.kosztowne, cz臋sto skomplikowane |
|
3.daje pewne rozpoznanie |
|
4.mo偶na podj膮膰 leczenie |
|
5.tylko ze wskaza艅 lekarza |
2) badania analityczne
Cykl bada艅 epidemiologicznych
Og贸lna klasyfikacja metod bada艅 epidemiologicznych
Metoda badania
Szukanie czynnik贸w nara偶enia w przysz艂o艣ci | *por贸wnawcze badanie *badania przekrojowe(jednorazowe) |
Badania d艂ugofalowe | Obserwacja wyst臋powania choroby w przesz艂o艣ci |
---|---|---|---|
Badania prospektywne z wywodem rertospektywnym |
Eksperyment- jest typem badania prospektywnego!
Znaczenie bada艅 analitycznych w medycynie
Cel: poszukiwanie zwi膮zk贸w zdarze艅 w艣r贸d zjawisk zdrowotnych
*przyczyn chor贸b
*czynnik贸w ryzyka
*ocena skuteczno艣ci metod leczniczych
*ocena skuteczno艣ci metod zapobiegawczych
Przyczyny choroby
Zwi膮zki jednoprzyczynowe- choroby zaka藕ne
Postulaty Kocha:
Wyizolowanie czystej hodowli zarazka od osoby chorej
Wyhodowanie zarazka na pod艂o偶u sztucznym nie zanieczyszczonym tkankami toksycznymi pochodz膮cymi od osoby chorej
Zaszczepienie wyizolowanym zarazkiem zwierz臋cia i wywo艂anie badanej choroby
Ponowne wyizolowanie tego samego zarazka od chorego zwierz臋cia
WYK艁AD VIII 11.01
Znaczenie bada艅 analitycznych w medycynie
Cel: Poszukiwanie zwi膮zk贸w zdarze艅 w艣r贸d zjawisk zdrowotnych
- przyczyn chor贸b
- czynnik贸w ryzyka
- ocena skuteczno艣ci metod leczniczych
- ocena skuteczno艣ci metod zapobiegawczych
Przyczyna choroby
Zwi膮zki jednoprzyczynowe 鈥 choroby zaka偶ne
Postulaty Kocha:
Wyizolowanie czystej hodowli zarazka od osoby chorej,
Wyhodowanie zarazka na pod艂o偶ach sztucznych, nie zanieczyszczonych tkankami lub toksynami, pochodz膮cymi od osoby chorej,
Zaszczepienie wyizolowanym zarazkiem zwierz臋cia i wywo艂anie badanej choroby,
Ponownie wyizolowanie tego samego zarazka od chorego zwierz臋cia.
Przyczyna choroby
Zwi膮zki wieloprzyczynowe 鈥揷horoby niezaka藕ne
Koncepcja cz. ryzyka (=cz. zagro偶enia)
W badaniach analitycznych wyst臋puj膮 dwie grupy:
Grupa badana 鈥 osoby chore (por贸wnawcze badanie przypadk贸w) b膮d藕 nara偶one na dany czynnik (badanie d艂ugotrwa艂e) lub przyjmuj膮ce okre艣lony lek (eksperymentalne)
Grupa kontrolna 鈥 osoby zdrowe, nienara偶one, przyjmuj膮ce placebo.
Przy tworzeniu grupy badanej i kontrolnej pami臋ta膰 musimy aby:
Grupy by艂y jednorodne
Pomiar danych musi by膰 dokonywany w takich samych warunkach i z wykorzystaniem tych samych metod.
Etapy badania epidemiologicznego
Wysuni臋cie hipotezy
Dob贸r w艂a艣ciwego modelu badawczego
Pomiar czynnik贸w opisuj膮cych stan zdrowia, nara偶enie oraz zmiennych zak艂贸caj膮cych
Przeprowadzenie wnioskowania statystycznego
Interpretacja wniosk贸w w kategoriach oceny zale偶no艣ci przyczynowo-skutkowej
Ocena zale偶no艣ci przyczynowo-skutkowej
Hipotezy badawcze
Hipotezy w badaniach epidemiologicznych zwykle dotycz膮 relacji pomi臋dzy:
hipotetycznym czynnikiem ryzyka (鈥瀗ara偶eniem鈥) a skutkiem zdrowotnym
hipotetycznym czynnikiem ochronnym a skutkiem zdrowotnym
Formu艂owanie hipotez wyja艣niaj膮cych
(=zdania, kt贸re podporz膮dkowuj膮 nowe fakty pod znane prawa wyja艣niaj膮ce)
Cech膮 hipotezy jest to, i偶 nie wiadomo z g贸ry czy jest ona zdaniem prawdziwym, czy zdanie fa艂szywym.
na podstawie:
intuicji
obserwacji przypadkowych
bada艅 opisowych
bada艅 analitycznych np. retrospektywnych
Modele (typy) bada艅 epidemiologicznych
鈥瀂艂otym modelem鈥 jest eksperyment naukowy, w kt贸rym prowadz膮cy kontroluje wszystkie aspekty badania. Kontrola ta obejmuje dob贸r populacji oraz randomizowane (losowe) przypisanie badanej ekspozycji (interwencji).
Mo偶liwe jest wyeliminowanie wszystkich czynnik贸w zak艂贸caj膮cych i maj膮cych wp艂yw na ocen臋 skutk贸w ekspozycji (interwencji).
W badaniach populacji ludzkich podej艣cie eksperymentalne stosuje si臋 tylko w przypadku randomizowanych bada艅 klinicznych (RCT), zwykle dla oceny metod terapeutycznych.
We wszystkich innych sytuacjach, kiedy badanie eksperymentalne nie mo偶e by膰 wdro偶one, trzeba przeprowadzi膰 badania obserwacyjne.
W badaniach tych fakt, 偶e dana osoba podlega lub nie danemu nara偶eniu zale偶y od wielu okoliczno艣ci, na kt贸re nie ma wp艂ywu badacz.
Typy bada艅 epidemiologicznych
Badania epidemiologiczne klasyfikowane s膮 na r贸偶ne sposoby. Najprostszym i najbardziej krytycznym jest podzia艂 bada艅 epidemiologicznych na dwa rodzaje:
- badania obserwacyjne
- badania eksperymentalne
W przypadku bada艅 obserwacyjnych, badacz ogranicza si臋 wy艂膮cznie do obserwacji naturalnego stanu rzeczy.
Badania eksperymentalne
(interwencyjne) wymagaj膮 aktywnego podej艣cia do zmiany czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na chorob臋 (np. leku, szczepionki, nara偶enia? 鈥 wzgl臋dy etyczne!).
Zasadnicz膮 cech膮 badania eksperymentalnego jest losowy przydzia艂 os贸b do grupy badanej i kontrolnej.
Badanie eksperymentalne
- ocena skuteczno艣ci (dzia艂ania) nowych lek贸w
- ocena zabieg贸w chirurgicznych eksperyment
- ocena dietetyki kliniczny
- ocena terapii ruchowej
- ocena efektywno艣ci zmian organizacyjnych
w systemie ochrony zdrowia
- ocena okre艣lonych sposob贸w opieki medycznej
np. piel臋gniarskiej
- ocena szczepionek
- fluorowanie wody pitnej eksperyment
- wzbogacanie 偶ywno艣ci w mikroelementy itd. Profilaktyczny
Badania obserwacyjne:
Ekologiczne (statystyczne)
Przekrojowe (chorobowo艣ci)
Kliniczno 鈥 kontrolne (por贸wnawcze badania przypadk贸w)
Kohortowe (d艂ugotrwa艂e, follow-up)
Badania ekologiczne i przekrojowe zalicza si臋 do bada艅 opisowych a badania kliniczno-kontrolne i kohortowe do bada艅 analitycznych.
Typy bada艅 obserwacyjnych
Jednostka badania | Typ badania | Inna nazwa |
---|---|---|
populacje | ekologiczne | statystyczne |
osoby | przekrojowe | chorobowo艣ci |
osoby | kliniczno-kontrolne | por贸wnawcze badania przypadk贸w (case-control study; case-referent study) |
osoby | kohortowe | d艂ugotrwa艂e (follow-up); prospektywne |
Badania ekologiczne
jednostk膮 jest makrozbiorowo艣膰
badania tego typu stosuje si臋 do por贸wnania cz臋sto艣ci wyst臋powania rutynowo zg艂aszanych chor贸b lub przyczyn zgon贸w w makrozbiorowo艣ciach takich pa艅stwa, wojew贸dztwa lub gminy oraz odniesieniu tej informacji do danych dotycz膮cych np. 艣redniego poziomu ekspozycji na zanieczyszczenia powietrza w tych zbiorowo艣ciach
Badania przekrojowe
Por贸wnanie cz臋sto艣ci wyst臋powania badanego skutku zdrowotnego w dw贸ch lub wi臋cej grupach os贸b r贸偶ni膮cych si臋 ekspozycj膮 na oceniany czynnik szkodliwy.
Nara偶enie i badany skutek zdrowotny oceniane s膮 w tym samym czasie(w chwili badania).
Ten typ badania obci膮偶ony jest b艂臋dem tzw. sekcji zdrowotnej.
Schemat badania przekrojowego
Wyst臋powanie choroby | Og贸艂em | |
---|---|---|
Tak | Nie | |
Nara偶enie | Tak | 50 |
Nie | 200 | |
Razem | 250 | 750 |
Dane z hipotetycznego badania chorobowo艣ci
Nara偶eni | Nienara偶eni | |
---|---|---|
Przypadki astmy | 455 (a) | 486 (c) |
Osoby bez astmy | 4545 (b) | 9514 (d) |
Ca艂a populacja | 5 000 | 10 000 |
Chorobowo艣膰 (wsp. na 100) | 9,1 | 4,9 |
WYK艁AD IX 18.01
Miar膮 zwi膮zku pomi臋dzy skutkami zdrowotnymi a nara偶eniem jest ryzyko wzgl臋dne (relative risk) 鈥揜R)
- liczone jako iloraz wska藕nik贸w zachorowalno艣ci w grupie 鈥瀗ara偶onej鈥 i 鈥瀗ie nara偶onej鈥 lub
- pos艂uguj膮c si臋 danymi z tabeli poprzedniej uzyskujemy warto艣膰
- RR = 1,55/1,0 = 1,55
- 95% PU (1,26 鈥 1,91)
Zalety metody prospektywnej:
Dok艂adnie okre艣lenie miernika ryzyka rozwoju choroby w populacji w powi膮zaniu z zagro偶eniami 艣rodowiskowymi 鈥 wsp贸艂czynnik zapadalno艣ci i umieralno艣ci. Ci膮g艂a obserwacja badanych.
Mniejsze b艂臋dy w pozyskiwaniu informacji o badanych. Procesy i metody pomiaru mo偶na w ka偶dej chwili wystandaryzowa膰 i zmieni膰.
Mo偶liwe ustalenie relacji badanych czynnik贸w r贸wnie偶 w stosunku do innych chor贸b.
Schemat badania kliniczno 鈥 kontrolnego
Czas (kierunek zbierania informacji)
Przypadki (200): czas nara偶eni (20)
czas nie nara偶eni (180)
Kontrola (200): czas nara偶eni (2)
Czas nie nara偶eni (198)
Badania kliniczno 鈥 kontrolnych przypadk贸w (ang. Case 鈥 control study)
Hipotetycznie wyniki badania kliniczno 鈥 kontrolnego przypadk贸w
przypadki | kontrola | |
---|---|---|
Nara偶eni | 120(a) | 70(c) |
Nienara偶eni | 80(b) | 130(d) |
Ca艂a populacja | 200 | 200 |
Iloraz Szans
OR = a/b: c/d= axd / bxc =
OR = 120 x 130 / 80 x 70 = 15600 / 5600 = 2,78
95% PU (1,86 鈥 4,18)
Interpretacja ilorazu szans (OR)
- okre艣la wielko艣膰 i kierunek zale偶no艣ci pomi臋dzy 鈥瀗ara偶eniem鈥 a chorob膮
- warto艣膰 1,0 wskazuje, na brak jakiejkolwiek zale偶no艣ci
- warto艣膰 powy偶ej 1,0 wskazuje na szkodliwy efekt danej ekspozycji
- warto艣膰 poni偶ej 1,0 wskazuje na ochronny efekt danej ekspozycji
- dla pe艂nej oceny koniecznie jest obliczanie przedzia艂贸w ufno艣ci dla OR.
Badania kliniczno 鈥 kontrolne
鈥 grupy definiowane s膮 wg obecno艣ci lub brak okre艣lonej patologii
鈥 retrospektywnie oceniane jest nara偶enie i czynniki ryzyka
鈥 mo偶liwa jest analiza wielu nara偶e艅
鈥 bardzo dogodne dla analizy wzgl臋dnie rzadkich patologii
鈥 wra偶liwe na b艂臋dy odtwarzania przesz艂o艣ci (ang. Recall bias)
鈥 stosunkowo tanie
Analiza wynik贸w badania epidemiologicznego
Ocena wielko艣ci ryzyka
Ryzyko wzgl臋dne (RR) 鈥 wska藕nik ryzyka wyst臋powania choroby w艣r贸d nara偶onych os贸b w stosunku do nienara偶onych os贸b
Iloraz Szans (OR) 鈥 iloraz szansy wyst臋powania ekspozycji w grupie przypadk贸w do szansy wyst臋powania ekspozycji w grupie kontrolnej
Analiza ryzyka uwzgl臋dnia膰 mo偶e:
cechy os贸b 鈥 wiek, p艂e膰, waga, wzrost, wywiad rodzinny
parametry biologiczne 鈥 biologiczne czynniki ryzyka, poziomy parametr贸w biologicznych,
rodzaj interwencji medycznej 鈥 lek, zabieg, forma rehabilitacji
Rodzaje zmiennych
jako艣ciowe (dyskretne) 鈥 np. grupa wieku, nadwaga/waga prawid艂owa
ilo艣ciowe (ci膮g艂e) 鈥搉p. wiek, wzrost, waga
zale偶ne (wynikowe) 鈥 np. wynik leczenia, wynik parametru monitoruj膮cego leczenia
niezale偶ne 鈥搉p. cechy pacjent贸w
Analiza wynik贸w bada艅 epidemiologicznych
Zale偶no艣膰 dawka 鈥 odpowied藕: ocena zmian wielko艣ci ryzyka w zale偶no艣ci od wielko艣ci nara偶enia (uzyskanej dawki ekspozycji)
Przyk艂ad:
Ryzyko zachorowania na raka p艂uc wzrasta wraz z liczb膮 wypalanych papieros贸w dziennie i liczb膮 lat palenia.
Zwi膮zek statystyczny a zwi膮zek przyczynowo 鈥搒kutkowy
UWAGA: po czym艣, nie znaczy wskutek tego
Zale偶no艣膰 przyczynowo 鈥 skutkowa
- nast臋pstwo w czasie
- si艂a zwi膮zku
- zale偶no艣膰 dawka 鈥 odpowied藕
- dane zgodne w badaniach powtarzanych 鈥 sta艂o艣膰 zwi膮zku
- ust臋powanie po eliminacji ekspozycji
- swoisto艣膰 zwi膮zku
- zgodno艣膰 z dotychczasow膮 wiedz膮
- logiczno艣膰 zwi膮zku
Interpretacja wynik贸w bada艅 epidemiologicznych
- wynik jednego badania nigdy nie mo偶e stanowi膰 dowodu na s艂uszno艣膰 testowanej hipotezy 鈥 odnosi si臋 on jedynie do wybranej populacji, miejsca, czasu w kt贸rym wykonano pomiar przy u偶yciu danych narz臋dzi.
- wynik badania powinien by膰 interpretowany w perspektywie ogranicze艅 wynikaj膮cych z przej臋tej koncepcji badania.
- szczeg贸lnie ostro偶na powinna by膰 interpretacja negatywnych wynik贸w.
- uzyskanie zale偶no艣膰 dawka 鈥 odpowied藕 wzmacnia dow贸d na prawdziwo艣膰 przyj臋tych hipotez.
- zgodno艣膰 uzyskanych wynik贸w z innymi danymi z bada艅 na zwierz臋tach, klinicznych i epidemiologicznych przemawia za testowan膮 hipotez膮.
Zale偶no艣膰 przyczynowo 鈥搒kutkowa
Model badania:
- kliniczne badania kontrolowane
- badania kohortowe
- badania kliniczno 鈥 kontrolne
- badania przekrojowe
- serie przypadk贸w
- opis przypadk贸w
Badania kontrolowane 鈥 definicja:
Zaplanowany w celu oceny skuteczno艣ci leczenia u ludzi eksperyment maj膮cy na celu por贸wnanie wyst臋powania wybranej patologii w grupie pacjent贸w leczonych badanym sposobem z wynikami obserwowanymi w por贸wnywalnej grupie pacjent贸w kontrolnych, gdzie obie grupy s膮 rekrutowane, leczone i obserwowane w tym samym okresie czasu.
Kliniczne badania kontrolne
- pytanie badawcze?
- rodzaj populacji badanej?
- rodzaj interwencji?
- ocena skuteczno艣ci interwencji?
Etapy organizacyjne eksperymentu klinicznego:
zdefiniowane celu badania
zaplanowanie badania
pisanie protoko艂u
przeprowadzenie badania
analiza danych
wyci膮ganie wniosk贸w
Typy bada艅 klinicznych:
- Kohorty historyczne 鈥 por贸wnanie z wynikami bada艅 przeprowadzonych w przesz艂o艣ci dot. Leczenia konwencjonalnego
- Badania nie randomizowane- jednoczesne badania z nielosowym przedzia艂em do grupy leczonej
- Badania randomizowane 鈥 jednoczesne badania z losowym przedzia艂em do grupy leczonej i kontrolnej
- Model Cross 鈥 Over
- Modele cz膮stkowe
Nie randomizowane badania
Kontrola i osoby z grupy poddanej interwencji s膮 rekrutowane, leczone i obserwowane w tym samym czasie
Interwencja jest przedzielana w spos贸b nie losowy
Populacja 鈥揘owa interwencja - Efekt zdrowotny
Populacja 鈥 Brak (inna) interwencja - Efekt zdrowotny
Badania randomizowane
Populacja Randomizacja : nowa interwencja skutek
Kontrola skutek
Osoby badane
- ochotnicy
- dob贸r losowy:
Populacja generalna
Populacja dobrana celowo
Populacja wysokiego ryzyka
Wyb贸r interwencji
* Kryteria:
- R贸wnowaga pomi臋dzy skuteczno艣ci膮 a bezpiecze艅stwem
- Mo偶liwo艣ci zastosowania 鈥炁沴epej pr贸by鈥
- Pojedyncza czy z艂o偶ona interwencja
* Pojedyncza dawka czy wielokrotne dawki
* Im bardziej skomplikowany schemat
-> mniejsza wsp贸艂praca pacjent贸w
Wyb贸r kontroli:
- Placebo
= efekt placebo
= mo偶liwo艣膰 zw艂oki w leczeniu
- Aktualne (standardowe) leczenie
- Leczenie alternatywne
- Leczenie minimalne
Zgodno艣膰 z protoko艂em badania klinicznego:
* Powody odst膮pienia od protoko艂u:
- efekty uboczne
- trudno艣膰 w wdro偶eniu interwencji
- okresowy brak wsp贸艂pracy (niezamierzony)
- wycofanie si臋 ze wsp贸艂pracy osoby badanej
- zmiana adresu
* Mo偶liwo艣ci zwi臋kszenia wsp贸艂prac
- dob贸r uczestnik贸w
- okres wst臋pny
- cz臋sty kontakt
- dozowniki lek贸w
- monitoring medyczny
艢lepa pr贸ba
Ocena skutk贸w powinna by膰 obiektywna
Pojedyncza 艣lepa pr贸ba 鈥 badany nie wie czy jest leczony czy w grupie kontrolnej
Placebo: podany wygl膮d, kszta艂t, zapach, smak
- podw贸jna 艣lepa pr贸ba: r贸wnie偶 obserwator nie wie kto jest w grupie badanej, kto w kontroli
- potr贸jnie 艣lepa pr贸ba: brak informacji tak偶e u statystyk贸w i os贸b monitoruj膮cych
- 艣lepa pr贸ba nie mo偶liwa:
Interwencje chirurgiczne
Interwencje behawioralne
Interwencje z zakresu organizacji ochrony zdrowia
Zalety klinicznych bada艅 kontrolnych
- Randomizacja 鈥 por贸wnywalny rozk艂ad czynnik贸w zak艂贸caj膮cych
- Jednolity spos贸b zbierania informacji
- Opracowany protok贸艂 interwencji
- 艢lepa pr贸ba (pojedyncza, podw贸jna, potr贸jna)
Deklaracja Helsi艅ska jest akceptowan膮 w skali mi臋dzynarodowej podstaw膮 etycznie prowadzonych bada艅
Zalecana dla lekarzy w sprawie przeprowadzania bada艅 na ludziach
Przyj臋ta przez 18 艢wiatowe Zgromadzenie Medyczne, Helsinki, Finlandia, czerwiec 1964 i uzupe艂niona przez 29 艢wiatowe Zgromadzenie Medyczne, Tokio, Japonia, pa藕dziernik 1975, 35 艢wiatowe Zgromadzenie Medyczne, Wenecja, W艂ochy, pa藕dziernik 1983 i 41 艢wiatowe Zgromadzenie Medyczne, Hong 鈥 Kong, wrzesie艅 1989.
Eksperymentalne badania kliniczne cz. 1
Badania I fazy:
Badania te dotycz膮 g艂贸wnie bezpiecze艅stwa stosowanych lek贸w, a nie ich skuteczno艣ci i zazwyczaj wykonywane s膮 na ochotnikach. Ich najwa偶niejszym celem jest okre艣lenie takiej pojedynczej dawki leku, kt贸ra nie b臋dzie powodowa膰 powa偶nych skutk贸w ubocznych. Obejmuje tak偶e prace nad metabolizmem leku i jego biodost臋pno艣ci膮. Badania 1 fazy na og贸艂 wymagaj膮 oko艂o 20-80 uczestnik贸w.
Badania II fazy:
S膮 to pojedyncze na niewielk膮 skal臋 badania nad skuteczno艣ci膮 i bezpiecze艅stwem leku, wymagaj膮ce 艣cis艂ego monitorowania ka偶dego pacjenta. Badania 2 fazy mo偶na czasami traktowa膰 ta偶 jako proces wyboru najbardziej aktywnego i najmniej toksycznego leku spo艣r贸d lek贸w podobnych. W fazie 2 rzadko uczestniczy wi臋cej ni偶 100 鈥 200 pacjent贸w na lek.
Badania III fazy:
Po wykazaniu, 偶e lek jest w og贸le skuteczny, nale偶y por贸wna膰 go z aktualnym standardowym leczeniem danej jednostki chorobowej (lub placebo) w du偶ym badaniu obejmuj膮cym wystarczaj膮c膮 liczb臋 pacjent贸w. W zasadzie termin 鈥瀍ksperyment kliniczny鈥 jest synonimem bada艅 3 fazy. Jest to najbardziej rygorystyczny i ekstensywny rozw贸j naukowych bada艅 klinicznych nad nowymi lekami i formami leczenia.
Badania IV fazy:
Jest to monitorowanie skutk贸w ubocznych i dodatkowe d艂ugookresowe obszerne badania nad zachorowalno艣ci膮 i umieralno艣ci膮. Terminem bada艅 IV fazy okre艣la si臋 tak偶e pewne zabiegi promocyjne, kt贸rych celem jest zwr贸cenie uwagi du偶ej liczby lekarzy na nowy lek, zw艂aszcza w opiece podstawowej.
Zasady Dobrej Praktyki Klinicznej (GCP)
PODSTAWOWE WYMAGANIA ODNO艢NIE BADA艃 KLINICZNYCH LEK脫W
Badania na ludziach mog膮 by膰 prowadzone pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego dysponuj膮cego du偶ym do艣wiadczeniem zawodowym i naukowym, kt贸ry ponosi pe艂n膮 odpowiedzialno艣膰 za prawid艂owo艣膰 badania w warunkach zapewniaj膮cych kontrol臋 dzia艂a艅 leku.
Ka偶de badanie przedrejestracyjne na ludziach mo偶ne by膰 przeprowadzone na zlecenie lub za zgod膮 Komisji Rejestr贸w Lek贸w.
Badania na ludziach leku b膮d藕 materia艂u medycznego mog膮 by膰 podj臋te wy艂膮cznie na podstawie zgody Komisji Etycznej, kt贸ra podejmuje decyzje po analizie programu badawczego. .