Akademia G贸rniczo-Hutnicza |
---|
Kierunek: |
Nazwisko i Imi臋 |
Temat 膰wiczenia: |
Data wykonania 膰wiczenia: |
29.05.2015 |
Rozk艂ad sacharozy przez Saccharomyces cerevisiae (dro偶d偶e piekarniane).
Cel 膰wiczenia
Celem 膰wiczenia by艂o sprawdzenie, czy Saccharomyces cerevisiae (dro偶d偶e piekarniane) rozk艂adaj膮 sacharoz臋. Do艣wiadczenie odbywa艂o si臋 w oparciu o stworzon膮 skal臋 wzorcow膮 roztwor贸w glukozy o r贸偶nych st臋偶eniach, oraz ich reakcji z odczynnikiem Benedicta.
Odczynniki chemiczne
160 mmol/dm3 roztw贸r sacharozy
160 mmol/dm3 roztw贸r glukozy
woda destylowana
odczynnik Benedicta
dro偶d偶e piekarskie
Sprz臋t laboratoryjny
艂a藕nia parowa
wir贸wka
zestaw 8 prob贸wek wraz ze statywem
pipeta automatyczna
zlewki szklane
Przebieg do艣wiadczenia
Przygotowano zestaw 8 prob贸wek.
6 pierwszych prob贸wek pos艂u偶y艂o do stworzenia skali wzorc贸w z roztworami glukozy o kolejnych st臋偶eniach: 160 mmol/dm3, 80 mmol/dm3, 40 mmol/dm3, 20 mmol/dm3, 10 mmol/dm3 oraz 0 mmol/dm3 (woda destylowana). Powy偶sze st臋偶enia uzyskano na drodze kolejnych rozcie艅cze艅 roztworu wyj艣ciowego glukozy 160 mmol/dm3, przy wykorzystaniu zlewek szklanych i wody destylowanej. W ka偶dej z prob贸wek umieszczono po 0,3 ml glukozy o danym st臋偶eniu.
W 7 prob贸wce umieszczono 0,3 ml roztworu sacharozy o st臋偶eniu 160 mmol/dm3.
Przygotowano roztw贸r sacharozy z dro偶d偶ami: 1 g dro偶d偶y zawieszono w 10 ml roztworu sacharozy o st臋偶eniu 160 mmol/dm3. Ca艂o艣膰 inkubowano przez 20 min
w 37oC, a nast臋pnie pr贸bk臋 zwirowano, w celu pozbycia si臋 kom贸rek dro偶d偶y. Pipet膮 automatyczn膮 pobrano 0,3 ml roztworu i umieszczono w 8 prob贸wce.
Do ka偶dej z 8 prob贸wek dodano 1,5 ml odczynnika Benedicta.
Zawarto艣膰 wszystkich prob贸wek wymieszano i r贸wnocze艣nie wstawiono do wrz膮cej 艂a藕ni wodnej na ok. 3 min.
Obserwacje
Zaobserwowano nast臋puj膮ce zmiany zabarwie艅 roztwor贸w. Poni偶szy rysunek przedstawia schematycznie stosunek nat臋偶enia kolor贸w roztwor贸w w kolejnych prob贸wkach po podgrzaniu: niebieskiego i czerwieni.
Gdzie: G 鈥揼lukoza, S 鈥 sacharoza, D 鈥 dro偶d偶e
Liczby oznaczaj膮 st臋偶enie roztworu w mmol/dm3.
Wnioski
Stworzona skala wzorcowa roztwor贸w glukozy o malej膮cych st臋偶eniach (pierwsze 6 prob贸wek) pozwoli艂a na obserwacj臋, 偶e wzrost ilo艣ci cukru prostego - glukozy w roztworze
w po艂膮czeniu z odczynnikiem Benedicta powoduje zmian臋 barwy z niebieskiej na jasno pomara艅czow膮, a偶 do czerwonej. Du偶e st臋偶enie cukr贸w powoduje dodatkowo wytr膮cenie czerwonego osadu tlenku miedzi(I). Zale偶no艣膰 ta nie dotyczy sacharozy, b臋d膮cej cukrem z艂o偶onym, kt贸ra w reakcji z odczynnikiem Benedicta nie powoduje zmiany barwy roztworu (prob贸wka 7). W prob贸wce 8, kt贸ra zawiera dro偶d偶e obserwujemy zmian臋 zabarwienia na intensywny czerwony, po艂膮czon膮 z wydzieleniem wspomnianego wy偶ej osadu tlenku miedzi(I), co wskazuje na to, 偶e sacharoza pod wp艂ywem dro偶d偶y uleg艂a rozk艂adowi na cukier prosty.
Zastosowanie Saccharomyces cerevisiae w produkcji wina
鈥 przyk艂ad fermentacji alkoholowej
Cel 膰wiczenia
Celem 膰wiczenia by艂o zapoznanie si臋 z procesem fermentacji alkoholowej
i oznaczenie zawarto艣ci cukru i alkoholu.
Odczynniki chemiczne
Dro偶d偶e winne
3 litr soku jab艂kowego
1 litr wody 藕r贸dlanej
0,5 kg cukru zwyk艂ego (sacharoza)
Sprz臋t laboratoryjny
Balingomierz (p艂ywak oraz prob贸wka)
Butla szklana
Rurka fermentacyjna
Przebieg do艣wiadczenia
W 1 litrze wody 藕r贸dlanej rozpuszczono 0,5 kg cukru.
Przelano do butli sok wraz z roztworem cukrowym.
Do roztworu dodano dro偶d偶e.
Wylot butli zabezpieczono rurk膮 fermentacyjn膮, kt贸rej celem jest niedopuszczenie powietrza oraz zanieczyszcze艅 do wn臋trza butli.
Tak przygotowany trunek odstawiono do fermentacji w dogodnych warunkach temperaturowych na czas ok. 2 tygodni.
Obliczenia
Obliczenie mocy wina:
Proces fermentacji alkoholowej:
C6H12O6 鈫 2C2H5OH + 2CO2鈫
1 mol cukru 2 mole alkoholu + 2 mole CO2
Masa C6H12O6: 180 g/mol
Masa C2H5OH: 46 g/mol
Ca艂kowita masa cukru: 500g (cukier bia艂y) + 300g ( cukier w soku)
1 mol C6H12O6 2 mole C2H5OH
180g glukozy 92g etanolu
800g cukru x g etanolu
x = 431,89 g etanolu
431,89 g etanolu 4 dm3
y g etanolu 1 dm3
y = 107,97 g 鈮 10,8%
przy wydajno艣ci 88% 107,97 鈥 88% = 95,01 鈮 9,5%
W zwi膮zku z zastosowan膮 na zaj臋ciach metod膮 aerometru wino uzyska zawarto艣膰 cukru na poziomie 19oBlg co odpowiada st臋偶eniu alkoholu na poziomie 10%. Na podstawie powy偶szych oblicze艅 st臋偶enie alkoholu otrzymanego trunku wyniesie ok 10,8%. Jednak po uwzgl臋dnieniu maksymalnej wydajno艣ci procesu fermentacji - 88%, ostateczna moc wina wyniesie ok 9,5%.
Wnioski
Do produkcji wina wykorzystano dro偶d偶e piekarniane Saccharomyces cerevisiae, kt贸re by艂y odpowiedzialne za fermentacj臋 glukozy, kt贸ra uleg艂a rozk艂adowi na dwutlenek w臋gla oraz etanol. Zawarto艣膰 cukru w otrzymanym winie oraz faz臋 fermentacji mo偶na zmierzy膰 za pomoc膮 balingomierza. G艂贸wnymi elementami miernika s膮 p艂ywak z naniesion膮 skal膮 oraz prob贸wka, w kt贸rej dokonywany jest pomiar. Balingomierz wyskalowany jest w stopniach Ballinga w temperaturze do 20oC, a jej zakres wynosi od 0 do 23oBlg.
Z powy偶szych oblicze艅 wynika, 偶e st臋偶enie alkoholu wskazane przez ballingometr r贸wne 10% w niewielkim stopniu odbiega od st臋偶enia wyliczonego na podstawie procesu fermentacji alkoholowej r贸wnego 9,5%. Prawdopodobnie jest to skutkiem niedostatecznego ustabilizowania si臋 areometru podczas odczytu.
Obliczenia
Obliczenie mocy wina:
Proces fermentacji alkoholowej:
C6H12O6 鈫 2C2H5OH + CO2 鈫
1 mol cukru 2 mole alkoholu + 2 mole CO2
Masa C12H22O11: 342 g/mol
Masa C6H12O6: 180 g/mol
Masa C2H5OH: 46 g/mol
Ca艂kowita masa cukru: 500g (cukier bia艂y) + 300g ( cukier w soku)
Przeliczenie masy sacharozy na glukoz臋:
C12H22O11聽+H2O C6H12O6聽+C6H12O6聽聽聽
1 mol C12H22O11 2 mole C6H12O6
800 g sacharozy x g glukozy
342 g sacharozy 360 g glukozy (bo 2 mole 2 鈥 180g)
x = 842,11 g glukozy
Fermentacja alkoholowa
C6H12O6 鈫 2C2H5OH + 2CO2鈫
1 mol cukru 2 mole alkoholu + 2 mole CO2
1 mol C6H12O6 2 mole C2H5OH
180 g glukozy 92g etanolu
842,11 g glukozy y g etanolu
y = 430,41 g etanolu
430,41 g etanolu 4 dm3
z g etanolu 1 dm3
z = 107,53 g 鈮10,75%
przy wydajno艣ci 88% 107,53 鈥 88% = 94,63 鈮 9,46%
W zwi膮zku z zastosowan膮 na zaj臋ciach metod膮 aerometru wino uzyska zawarto艣膰 cukru na poziomie 19oBlg co odpowiada st臋偶eniu alkoholu na poziomie 10%. Na podstawie powy偶szych oblicze艅 st臋偶enie alkoholu otrzymanego trunku wyniesie ok 10,75%. Jednak po uwzgl臋dnieniu maksymalnej wydajno艣ci procesu fermentacji - 88%, ostateczna moc wina wyniesie ok 9,46%.
Wnioski
Do produkcji wina wykorzystano dro偶d偶e piekarniane Saccharomyces cerevisiae, kt贸re by艂y odpowiedzialne na fermentacj臋 glukozy, kt贸ra uleg艂a rozk艂adowi na dwutlenek w臋gla oraz etanol. Zawarto艣膰 cukru w otrzymanym winie oraz faz臋 fermentacji mo偶na zmierzy膰 za pomoc膮 winomierza. G艂贸wnymi elementami miernika s膮 p艂ywak z naniesion膮 skal膮 oraz prob贸wka, w kt贸rej dokonywany jest pomiar. Winiomierz wyskalowany jest w stopniach Ballinga w temperaturze do 20oC, a jej zakres wynosi od 0 do 23oBlg.
Z powy偶szych oblicze艅 wynika, 偶e st臋偶enie alkoholu wskazane przez ballingometr r贸wne 10% w niewielkim stopniu odbiega od st臋偶enia wyliczonego na podstawie procesu fermentacji alkoholowej r贸wnego 9,5%. Prawdopodobnie jest to skutkiem niedostatecznego ustabilizowania si臋 areometru podczas odczytu.