UKLAD ROWNOWAGI

Zadaniem układu równowagi jest:

• Szybka zapobiegajaca upadkowi reakcja korygujaca kazde odchylenie srodka ciężkości ciala od pozycji równowagi, w obrebie pola podstawy

• Dostarczenie aktualnych danych o pozycji ciala w przestrzeni, o kierunku i prędkości i jego ruchu

• Kontrola ruchu Galek ocznych w celu utrzymania prawidłowego obrazu otaczającej przestrzeni, podczas ruchu danej osoby, jej otocznia lub obu jednosczesnie. Dzieki odruchowi optokinetyczny (kiedy otoczenie się rusza), przedsionkowo-ocznym (kiedy my się ruszamy)

Drugi rodzaj czucia somatosensroyczne:

• Mechanoreceptory stawowe

• Komorki czuciowe

• Dotyku i ucisku komorki (podeszwa stopy) – daja wrażliwość stabilności

• Narzad przedsionkowy

Wyzszy narzad równowagi (integracyjny):

• Najnizszy poziom – rdzen kregowy

• Odruch miota tyczny

• Pień mózgu :Twór siatkowaty – odruchy siatkowo rdzeniowe

• Pień mózgu: Jądra przedsionkowe – odruchy przedsionkowo-rdzeniowe

• Najwyzszy poziom – poziom percepcyjny – kora ruchowa

Co wytraca nas z równowagi:

• Ruchy oddechowe

• Ruchy głowy

• Praca serca

• Ruchy perystaltyczne jelit

POSTAWA- wzajemne polozenie roznych segmentow ciala wzgleme siebie i względem otoczenia.

ROWNOWAGA- jest stanem w którym wystepuje zrównoważenie wszystkich sil działających na cialo

ROWNOWAGA STATYCZNA – albo cialo wkonuje ruch bez utraty równowagi, kiedy nie ruszamy się.

ROWNOWAGA DYNAMICZNA – odpowiedzialna za utrzymanie równowagi podczas ruchu.

Podczas bezruchu:

• Somatosensoryczna

• Wzrokowa

• Przedsionkowa

W ruchu:

• Przedsionkowa

• Wzrokowa

• somatosensoryczna

STABILNOŚĆ – zdolność do aktywnego przywracania w przestrzeni pozcji ciala, utraconej w wyniku dzialania czynnikow destabilizujących.

CZYNNIKI DESTABILIZUJACE:

Wewnetrzne:

• ruchy oddechowe klatki piersiowej

• praca mienisa sercowego

• ruchy perystaltyczne

• tremor miesniowy

Zewnetrzne:

• przyłożenie sily destabilizującej postawe w dowolnym punkcie ciala.

POWIERZCHNIA PODPARCIA

Im wiekszy rozkrok tym wieksza powierzchnia podparcia.

Rzut srodka ciężkości musi się miesci w granicach stabilonosci. Osoby starsze maja mniejsze granice stabilności niż osoby młodsze.

REGULA REAKCJI POSTURALNYCH

• ruch jednego segmentu ciala w jednym kierunku powoduje również przesuniecie COG o tym samym kierunku

• Inny segment musi przemieścić się w kierunku przeciwnym kierunku celem kompensacji

• Kompensacja jest możliwa jest rzut COG (srodek ciężkości) jest w obrebie BOS (granic stabilności)

REAKCA ANTYCYPACYJNE (KONTROLA FEED-FORWARD) – w odpowiedzi na spodziewane zaburzenia. Zachodza w odpowiedzi na spodziewane zaburzenia by utrzymac srodek ciężkości w granicach stabilności.

UJEMNE SPRZEZENIE ZWROTNE ODRUCHU POSTRALNEGO – w odpowiedzi na nieoczekiwanen zaburzenia.

Zaburznie > pozycja –(sygnal bledu)-> układ przedsionkowy, układ somatosensoryczny, układ wzrokowy-(informacja czuciowa)-> siec odruchu posturalnego –(wyjściowy sygnal ruchowy)->

Sprężenie zwrotne UJEMNE

Sieć odruchu posturalnego wytwarza syngla wyjsciow ruchowy, który zmniejsza niedopasowanie miedzy pozadanym a aktualnym polozeniem ciala.

POSTUROGRAFIA

• Mikrokomputer

• Platforma posturograficzcna czteropodporowa, tensometryczna o zakresie pomiarowym 20cm i rodzielczosci 0,1mm

• Monitor analogowy do realizacji sprzężenia zwrotnego

Parametry:

• Promien sredni wychylen

• Pole powierzchni posturogramu (suma Pol trójkątów, których jednym wierzchołkiem jest punkt srodka posturuogramu a pozostalyiwierzcholakami SA dwa kolejne punkty zarejestrowanego posturogramu)

• Długość posturogramu (arymetryczna długość linii w układzie kartezjańskim)

• Amplitudy jednokierunkowych wychylen (w płaszczyźnie strzałkowej i czlowej)

• Parametr koordynacja (czas utrzymania punktu odzwierciedlającego COFP wewnątrz obiektu wyświetlanego na monitorze analogowym)

• Liczba wychylen (w płaszczyźnie czolowej i strzałkowej)

w symetrycznej pozycji stojącej na obu nogach punkt ciężkości ciała pada w środek czworoboku podparcia (pole na którym stoimy, zawarte pomiędzy linią łączącą obydwie pięty, końce paluchów obu stóp oraz brzegami bocznymi stóp)

- - środek ciężkości przesuwa się w obrębie tego pola w miarę tego jak pochylamy tułów w przód, tył oraz na boki

- - pozycje które rozszerzają czworobok podparcia i obniżają środek ciężkości zwiększają stabilność stania

- - trwałe zmiany w budowie ciała powodują bądź zawężenie pola podparcia (brak jednej nogi), bądź trwałe symetryczne ustawienie się środka ciężkości w obrębie pola podparcia z (przymusowe odciążenie jednej kończyny, ból, niepełny zrost kostny, przykurcz, porażenie)

- - rzutowanie środka ciężkości można prześledzić za pomocą pionu spuszczanego na przedniej powierzchni ciała z wysokości II kręgu kości krzyżowej