Radosław Skubiszewski
Dominika Muniak
Tomasz Fijałkowski
Anna Moczadłowska
Klaudia Ziółkowska
Bartosz Bośko
Zadanie 1 Analiza reakcji posturalnych
Podczas nachylania tułowia w celu dotknięcia palców u stóp:
Biodra przesuwają się do tyłu (kompensacja),
Tułów przechyla się nieco w bok,
W pierwszej fazie ruchu następuje przechylanie tułowia do tyłu,
Zadanie 2
Po obrotach i zatrzymaniu obserwowano oczopląs:
Przy obracaniu w prawą stronę ruch gałek ocznych w fazie szybkiej miał kierunek przeciwny (w lewą stronę),
Oczopląs trwał około 4 sekund,
Podczas trafiania w środek okręgu po obrotach w prawą stronę, ręka zbacza w prawą stronę (prawa ręka) na odległość około 12 cm od środka okręgu. Wynika to z pobudzenia prawych kanałów półkolistych. Podczas obrotu z zamkniętymi oczami osoba badana po zatrzymaniu ma wrażenie, że kręci się w drugą stronę (szybkie pobudzenie przeciwnych kanałów półkolistych na skutek krążenia endolimfy).
Ręka podczas badania, gdy broda jest przyciśnięta do klatki piersiowej, zbacza na prawo i w dół, około 40 -50 cm od środka okręgu.
Zadanie 3 Wywoływanie oczopląsu – test kaloryczny narządu przedsionkowego
Zimna woda w przewodzie słuchowym powoduje oczopląs w kierunku przeciwnym (w drugą stronę niż ucho), a ciepła – w tym samym kierunku.
Zadanie 4 Posturograf
Badanie bez gąbki:
Podczas badania w staniu w rozkroku pole podstawy jest prawie dwukrotnie mniejsze niż podczas stania ze złączonymi stopami,
Długość całkowita niewiele się różni w obu przypadkach,
Stabilogram również jest podobny w obu przypadkach (nieco zwiększony w przypadku wychyleń przód-tył przy złączonych stopach),
Generalnie koordynacja w staniu w lekkim rozkroku jest lepsza (84,9% do 72,5%),
Badanie z gąbką:
Pole podstawy znacznie wzrasta w stosunku do badania standardowego (ponad dwukrotnie) zarówno w przypadku stóp złączonych i w rozkroku,
Długość i prędkość zwiększa się nieznacznie,
Generalna koordynacja jest dużo niższa zwłaszcza w przypadku złączonych stóp (43,9% do 18,9%),
Stabilogram również nieznacznie większy, zwłaszcza w przypadku wychyleń prawo-lewo,
Pole podstawy wzrasta w każdym przypadku podczas zamknięcia oczu.
Najmniejszą ilość wychyleń obserwujemy podczas sprzężenia zwrotnego.
Koordynacja spada wraz z wyłączeniem kolejnych elementów sensorycznych wpływających na stan równowagi.
Wyłączanie czucia somatosensorycznego jest dobrze kompensowane przez drogę błędnikową i wzrokowego. Jednocześnie wyłączenie drogi wzrokowej skutkuje dobrą kompensacją przez pozostałe dwie drogi. Wyłączenie drogi wzrokowej i somatosensorycznej (oczy zamknięte i gąbka) jest bardzo dobrze kompensowane tylko przez błędnik.