1. Biznesplan, – co to jest oraz z czego się składa.

Biznesplan – jest to pisemne przedstawienie planowanego rozwoju gospodarstwa agroturystycznego z uwzględnieniem kalkulacji finansowej (koszty, zyski).

Składowe biznesplanu:

• Streszczenie

• Charakterystyka gospodarstwa

• Kadra

• Szansa rynkowa

• Konkurencja

• Plan rozwoju gospodarstwa

• Analiza finansowa

• Załączniki

1. Pojęcie turystyki.

Turystyka – zjawisko przestrzennej ruchliwości ludzi, które związane jest z dobrowolną zmianą miejsca pobytu, środowiska i rytmu życia. Obejmuje całokształt stosunków i zjawisk związanych z ruchem turystycznym.

• Turystyka wiejska – jest to ogół czynności osób, które podróżują w celach wypoczynkowych lub służbowych poza swoim otoczeniem, poza celami zarobkowymi. Obejmuje całokształt gospodarki turystycznej na terenach wiejskich i związana z wiejską przestrzenią rekreacyjną.

1. Formy turystyki

WTO – Światowa Organizacja Turystyki

W obrębie turystyki wiejskiej wyróżniamy 4 formy:

• Ekoagroturystyka – łączy cechy agroturystyki i ekoturystyki. Jest to agroturystyka polegająca na wypoczynku, rekreacji w gospodarstwie rolnym stosującym zasadę systemu ekologicznego. Agroturystyka ulokowana w gospodarstwach ekologicznych (uprawa ekologiczna, gospodarstwo posiada certyfikat ekologiczny).

Ekoturystyka – jest to turystyka przyjazna dla środowiska przyrodniczego, nie powoduje degradacji tego środowiska. Odbywa się na obszarach chronionych. Z ekoturystyki głównie korzystają turyści o dużej świadomości ekologicznej, troszczą się o środowisko, przeznaczają fundusze na środowisko. Jest to ekologicznie odpowiedzialne zwiedzanie cennych obszarów kulturowych, zabytków i ich promowanie. Zainteresowanie tą formą wypoczynku wynika z faktu pozytywnego wpływu środowiska wiejskiego na nasze zdrowie, zarówno fizyczne jak i psychiczne, oraz rosnącej popularności żywności ekologicznej.

• Agroturystyka - wypoczynek w gospodarstwach rolnych oferujących produkty własnego wyrobu oraz dające możliwość zapoznania się z systemem produkcji rolnej. Przez agroturystykę rozumie się wypoczynek realizowany na terenach wiejskich o charakterze rolniczym opartym o bazę noclegową, atrakcyjność związana danym gospodarstwem, co umożliwia uczestnictwa w życiu z gospodarzem. Turyści maja możliwość uczestnictwa w życiu mieszkańców wsi, dostrzeganie różnych hałasów, zapachów wsi.

• Turystyka wiejska - jest to ogół czynności osób, które podróżują w celach wypoczynkowych lub służbowych poza swoim otoczeniem, poza celami zarobkowymi. Obejmuje całokształt gospodarki turystycznej na terenach wiejskich i związana z wiejską przestrzenią rekreacyjną.

• Do turystyki wiejskiej zalicza się:

  • Drugie domy

  • Budynki mieszkalne

  • Kwatery

Formy turystyki wiejskiej:

• Pobyt

• Działalność rekreacyjna

  • Jeździectwo(konne, rowerowe)

1. Cechy agroturystyki

Cechuje się wielowymiarowością (oddziaływanie na danym terenie):

• Pod względem przestrzennym – odbywa się na przestrzeni rolniczej w pewnym stopniu zmienia krajobraz, przestrzeń. W wyniku wzrostu wymogów są tworzone szlaki, prowadzone remonty, budowa dróg, co przyczynia się do powstawania gospodarstwa agroturystycznych.

• Pod względem ekonomicznym – przyczynia się do poprawy ekonomiki danego regionu, nakręca rozwój danego regionu poprzez napływ pewnych dochodów, transferów. Rozwój sklepów, handlu, wzrost dochodów rolników, powstają dodatkowe miejsca pracy, zmiany przestrzeni, krajobrazu.

• Pod względem kulturowym – turystyka wiejska popularyzuje kulturę miejscową, wyjazdy zmieniają poziom kultury człowieka, odkrywa zabytki, zwiedzania parków narodowych, krajobrazowych i rezerwatów przyrody.

• Pod względem edukacyjnym – nauka języków, poznawanie zwyczajów danego regionu.

• Pod względem społecznym – wymiana różnych poglądów, zmiana środowiska społecznego przez osobę korzystającą z turystyki, nawiązuje kontakty z ludnością wiejską, wypoczynku w środowisku odmiennym od warunków życia i pracy na obszarach zurbanizowanych,

• Pod względem psychologicznym – realizuje potrzeby człowieka, oddziaływuje łagodząco na człowieka, odpoczynek turystów, psychiczne dowartościowanie gospodyni, korzystania z ciszy, spokoju i walorów małego ruchu.

1. Cele rozwoju agroturystyki

   • Promocja agroturystycznego gospodarstwa i regionu

   • Poprawa jakości usług świadczonych poprzez kwaterodawców

   • Działania na rzecz rozwoju infrastruktury do funkcjonowania turystyki wiejskiej

   • Rozwój agroturystyki jako formy aktywizacji gospodarczej

   • Rozwój zrównoważonych form turystyki wiejskiej, przyrodniczej i aktywnej;

   • Różnorodność obszarów wiejskich

   • Dodatkowe dochody dla rolników i budżetów lokalnych

   • Ochrona walorów przyrodniczych - rolnik i turysta zaczynają doceniać i umieć korzystać z natury

   • Stworzenie możliwości atrakcyjnego wypoczynku, zwłaszcza dla osób mniej zamożnych, wzrost poziomu kulturalnego mieszkańców wsi - kontakt z innymi ludźmi daje większy światopogląd.

   • Aktywizuje miejscowy rynek pracy.

   • Zmusza rolników do rozbudowy i modernizacji zasobów mieszkaniowych.

2. Pojęcie produktu turystycznego oraz jego elementy składowe.

Produkt turystyczny – jest to to, co oferuje rynek, aby zaspokoić potrzeby konsumenta w tym wypadku turystę. Wszystkie dobra i usługi nabywane przez konsumenta w związku z wyjazdem ze stałego miejsca zamieszkania, miejsca, atrakcje turystyczne, infrastruktura.

Elementy składowe:

• Środowisko naturalne – atrakcyjność (urozmaicenie krajobrazu, czystość gleby, wody)

• Infrastruktura usług na danym terenie (komunikacja, drogi, parking, ścieżki rowerowe, szlaki turystyczne)

• Cena

• Wizerunek miejsca gospodarstwa agroturystycznego

• Baza noclegowa (zakwaterowanie bez obsługi lub z obsługą)

1. Warunki założenia gospodarstwa agroturystycznego.

• Zgłoszenie w Urzędzie Gminy gdzie zostaje Księgi Gospodarstw Agroturystycznych

• Na podstawie ustawy o Swobodny

• Warunki założenia: trzeba być rolnikiem i prowadzić działalność rolniczą; osobą pełnoletnią zamieszkującą nasz kraj; osoba prowadząca działalność gospodarczą musi posiadać uprawnienia np. jest właścicielem danego gospodarstwa(posiadacz samoistny) lub jest posiadaczem zależnym, czyli tylko użytkuje jako dzierżawca.

• Aby być zwolnionym z podatku trzeba spełniać dwa warunki - być rolnikiem i wynajmować turystom nie więcej niż 5 pokoji.

• Należy prowadzić działalność rolniczą/ gospodarstwo rolne

• Osoba prowadząca gospodarstwo rolne musi posiadać uprawnienia do działalności gospodarczej, może to być właściciel danego gospodarstwa= posiadacz samoistny, posiadacz zależny- użytkownik, dzierżawca gospodarstwa

• Osoba musi być pełnoletnia

• Osoba musi mieszkać w Polsce

1. Instytucjonalne formy wspierania agroturystyki.

   1. Pierwszą rolę w gospodarstwie agroturystycznym odegrały ODR-y (Ośrodki Doradztwa Rolniczego).

ODR jako pierwsze wyznaczyły sobie za cel rozwój agroturystyki. Do ich zadań należy

• Promocja atrakcji turystycznych przez foldery, katalogi, widokówki

• Zainicjowanie tworzenia się zrzeszeń

• Edukacja i doradztwo

  1. Stowarzyszenia Agroturystyczne Zrzeszające Ustawodawców

Pierwszym rejonem, w którym powstało Stowarzyszenie Agroturystyczne był region Suwalski – Suwalska Izba Rolnictwa Turystycznego. Na drugim miejscu jest region Małopolski a na ostatnim jest woj. Opolskie.

Funkcje Stowarzyszenia Agroturystycznego:

• Organizowanie kursów, szkoleń dla istniejących kwaterodawców lub przyszłych, którzy maja zamiar tworzyć gospodarstwa Agroturystyczne.

• Pośredniczenie między właścicielami usług turystycznych a odbiorcami (turystów).

• Organizują, promują usługi Agroturystyczne poprzez imprezy, targi, katalogi, foldery.

• Partnerzy do rozmów z regionalnymi, lokalnymi władzami.

• Są również „obrońcami” między interesami konsumentów, czyli turystów.

1. Samorządy Lokalne – rolą ich jest zapewnienie warunków dla rozwoju turystyki. Realizacja różnego typu inwestycji mających na celu poprawę infrastruktury. Zapewnić drogi, kanalizacje, oczyszczalnię ścieków, wodociągi. Troszczyć się o wygląd danego regionu. Stworzyć warunki do wytworzenia ścieżek rowerowych, szlaków turystycznych, placów zabaw, gier, możliwość wyposażenia sprzętu turystycznego. Dla korzystających turystów zapewnić dostęp do imprez regionalnych np. zespoły tańca, muzyki. Pomagać troszczyć się o pewne środki finansowe z różnego typu źródeł na rozwój tej infrastruktury.

2. Instytucje Rządowe – powinny zapewnić środki finansowe dla rozwoju danego regionu, wsi.

• Ministerstwo Rozwoju Rolnego i Wsi

• Ministerstwo Rozwoju Gospodarki

• Ministerstwo Rozwoju Regionalnego

1. Regiony turystyki.

• Świadczenia turystyki są małe z powodu braku budowy infrastruktury, szlaków, dróg komunikacyjnych i jest to woj. Świętokrzyskie

• Woj. dolnośląskie, kujawsko – pomorskie, łódzkie, pomorskie, warmińsko – mazurskie, podlaskie.

• Woj. o średnim poziomie to zachodnio – pomorskie, wielkopolskie

• Woj. lubelskie

• Najbardziej przygotowane do świadczenia usług turystycznych są woj. małopolskie, podkarpackie, śląskie, mazowieckie.

1. Zalety (walory) turystyki konnej a w szczególności hipoterapi.

   • Najbardziej turystyczny naród – Niemcy

   • 80% korzystających z jazdy konnej to kobiety

   • 95% turystów korzystających z agroturystyki to turyści z krajów Beneluksu

Hipoterapia stanowi „proces usprawniania psychoruchowego dzieci, młodzieży i dorosłych z różnymi schorzeniami i zaburzeniami rozwojowymi”.  

Odziaływanie hipoterapii:

• Kodowanie w mózgu prawidłowego wzorca ruchu miednicy podczas chodu. Działanie to często nazywane jest "nauką chodzenia bez chodzenia" i wykorzystywane jest w terapii dzieci z chorobami narządu ruchu.

• Normalizacja napięcia mięśniowego . Wiele z naszych jeźdźców cechuje zbyt silne lub obniżone napięcie mięśni ciała. Prawidłowe ułożenie na koniu i rytmicznie kołyszące ruchy konia sprawiają, że dochodzi do znormalizowania tego napięcia.

• Doskonalenie równowagi i koordynacji, a także orientacji w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu

• Stymulacja i normalizacja czucia powierzchniowego

• Zwiększenie poczucia własnej wartości. Wiele zdrowych osób nie jest w stanie wyobrazić sobie radości dziecka, zazwyczaj poruszającego się na wózku, z tego, że siedząc na końskim grzbiecie może pojechać na spacer. Każdy kto siedział kiedyś na koniu wie, że świat z końskiego grzbietu wygląda przecież zupełnie inaczej!

• Zmniejszanie zaburzeń emocjonalnych.

• Rozwijanie pozytywnych kontaktów społecznych. Dzieci niepełnosprawne bardzo często oprócz cierpienia spowodowanego chorobą doświadczają dodatkowo bólu, który związany jest z poczuciem społecznego odrzucenia. Celem zajęć jest to by w naszym ośrodku dzieci zdrowe spędzały czas wspólnie z niepełnosprawnymi. Możliwość kontaktu z akceptującymi rówieśnikami i dorosłymi jest przecież wartością trudną do przeceniania.

Najważniejszymi efektami rekreacji konnej są pozytywne zmiany zdrowotne i psychofizyczne. Jazda konna szczególnie korzystnie wpływa na rozwój psychomotoryczny dzieci i młodzieży. Osoby starsze mające kontakt z koniem zachowują sprawność fizyczną i wydolność ogólną organizmu. Kontakt z nim daje dużą pewność siebie, w aspekcie emocjonalnym obecności konia wywołuje trwałe pozytywne doznania samoakceptacji i uznania u rówieśników. Podnosi komfort psychiczny jeźdźca lub powożącego, a czynności pielęgnacyjne konia są wyrazem odpowiedzialności, odwagi u dzieci i dojrzałości u młodzieży. Obcowaniem z koniem ma także wpływ wychowawczy na młodzież w kształtowaniu wrażliwości wobec zwierząt. Uczy ją obowiązkowości, odpowiednich reakcji w sytuacjach zagrożenia, samodzielności, konsekwencji w postępowaniu. Konie są również używane w hipoterapii, spełniają w niej istotną rolę „współterapeuty” wraz z chorym.

Konie w gospodarstwie agroturystycznym są atrakcją, podobnie jak inne zwierzęta gospodarskie.

1. Polska Organizacja Turystyczna (POT) – pojęcie, zadania.

Założona w roku 1999. Nadzór sprawuje Minister właściwy do spraw turystyki - obecnie Ministrowi ds. Turystyki i Sportu. Tworzy warunki współpracy organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego, Polską Izbą Turystyki oraz innymi organizacjami branży turystycznej, a także stowarzyszeniami działającymi w tej dziedzinie.

Zadania:

• Promowanie Polski jako kraju turystycznie atrakcyjnego pod względem kulturowym i przyrodniczym

• Materiały promocyjne

• Organizowanie targów i seminariów

• Inicjowanie i opiniowanie oraz wspomaganie planu rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej

• Zapewnienie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie

• Współpraca z samorządem terytorialnym, gospodarczym oraz ze stowarzyszeniami w dziedzinie turystyki;

• Stowarzyszenie spójnego systemu promocji turystycznej na szczeblu regionalnym i lokalnym oraz stymulowanie rozwoju produktu turystycznego

• Zwiększenie obecności Polski, jako atrakcyjnego celu podróży, w zagranicznych mediach: prasowych, audiowizualnych, elektronicznych;

• Synchronizacja działań POT z ogólnym planem poprawy wizerunku Polski w krajach UE.