Podporucznik (ppor.) – najniższy stopień oficerski w Wojsku Polskim, z korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu podporucznika na naramiennikach nosi dwie gwiazdki.

Porucznik – oficerski stopień wojskowy występujący w większości armii świata. W Wojsku Polskim zaliczany jest do korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu porucznika na naramiennikach nosi trzy gwiazdki (od czasu sowietyzacji Wojska Polskiego pod koniec lat czterdziestych).

Kapitan – to oficerski stopień wojskowy – najwyższy z korpusu oficerów młodszych. W okresiemiędzywojennym był natomiast zaliczany do korpusu oficerów starszych. W Wojsku Polskim, podobnie jak w większości armii, stopień kapitana jest pomiędzy porucznikiem a majorem. Odpowiednikiem stopnia kapitana w kawalerii był rotmistrz. Obecnie w Wojsku Polskim głównym stanowiskiem dla oficera w stopniu kapitana jest dowódca kompanii, stopień kapitana przypisany jest również do takich stanowisk jak m.in.: szef sztabu batalionu, oficer sekcji sztabu pułku i brygady, oficerowie wydziałów i inne stanowiska sztabowe.

Major – stopień oficerski używany w armiach wielu krajów. W wojsku polskim jest to stopień niższy od podpułkownika, wyższy od kapitana. Major wchodzi w skład korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – w skład korpusu oficerów sztabowych. Odpowiednikiem majora w marynarce wojennej jest komandor podporucznik a w policji podinspektor Policji.

Podpułkownik (ppłk) – stopień oficerski. W Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora. Jest zaliczany w skład korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – w skład korpusu oficerów sztabowych.

Pułkownik – stopień oficerski w armii. W WP jest to najwyższy stopień korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – korpusu oficerów sztabowych. W większości armii po stopniu pułkownika są już stopnie generalskie