Przychody to uprawdopodobnione powstanie korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli. W rachunkowości przychody są ustalane według zasady memoriałowej. Oznacza to, że przychód powstaje w chwili wystawienia faktury i wydania towaru, a nie w momencie zapłaty.
Według prawa podatkowego przychody ustalane są według zasady kasowej, jak i memoriałowej. Z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przychodami są otrzymane pieniądze, w tym odsetki i różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.
„koszty” to uprawdopodobnione zmniejszenie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.
Koszty w ujęciu prawa bilansowego i podatkowego.
KOSZTY W UJĘCIU BILANSOWYM
Ujęcie literaturowe:
Podstawowa idea zawarta w pojęciu kosztu dotyczy przepływu wartości, poświęcenia jednej wartości na rzecz uzyskania drugiej. Koszt to wyrażone wartościowo zużycie zasobów przedsiębiorstwa ponoszone dla uzyskania określonego efektu np. wyrobu czy realizacji określonej funkcji.
Ustawa o rachunkowości (art.3 ust. 1 pkt 31)
Przez koszty i straty rozumie się uprawdopodobnienie zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.
Straty to inne pozycje, które spełniają warunki definicji kosztu i które mogą – choć nie muszą powstawać w wyniku działalności gospodarczej.
Stanowią zmniejszenie korzyści ekonomicznych i jako takie nie różnią się w swej istocie od kosztów.
Straty uwidaczniają efekty zdarzeń losowych, nieco dziennych mających miejsce sporadycznie , przekraczających granice ryzyka ogólnego.
Definicja wg SFAC
Koszty to spadek wartości aktywów lub wzrost wartości zobowiązań w danym okresie, będący efektem dostawy produktów, świadczenia usług lub innych transakcji stanowiących istotę działalności przedsiębiorstwa.
Straty powstają w wyniku działań peryferyjnych, skutkują zmniejszeniem kapitału własnego i mogą się wiązać z okolicznościami będącymi poza kontrolą podmiotu.
Koszty rejestrowane tylko w rachunkowości zarządczej:
1. koszty alternatywne – koszty utraconych korzyści
2. koszty utajone – wynikają z nieopłacenia niektórych czynników produkcji np. pracy własnej właściciela
3. koszty ryzyka prowadzonej działalności
4. koszty wynikające z zastosowania odtworzeniowej wartości zużywanej wartości czynników produkcji, a nie cen historycznych
Atrybuty kosztów. (wg definicji uor)
1. Bardzo szeroki zakres – kosztem jest praktycznie każde zmniejszenie wartości aktywów lub wzrost zobowiązań bez względu na cechy traconych wartości, w tym również:
- niecelowe i bezekwiwalentne zużycie zasobów
- obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego
- skutki aktualizacji wyceny aktywów i zobowiązań
2. Koszt powstaje jedynie wtedy, gdy ma miejsce zmiana wartości aktywów i pasywów.
Oznacza to, iż nie będą ujęte np. koszty utraconych korzyści wynikające z alternatywnych zastosowań posiadanych zasobów.
3. Kwota kosztów wyznaczana jest przez wartość aktywów i zobowiązań.
4. Warunkiem ponoszenia kosztów nie jest osiąganie przychodów lub innych ich ekwiwalentów.
Cechy kosztów wg rachunkowości finansowej:
- mobilność – właściwość przenoszenia wartości z czynników produkcji na aktywa
- porównywalność kosztów z przychodami w przekrojach przedmiotowym i podmiotowym oraz czasowym
Cechy kosztów wg rachunkowości zarządczej:
- pierwotny charakter względem przychodów – ponoszenie kosztów powinno poprzedzać osiąganie przychodów
- celowość i ekwiwalentność – ponoszenie kosztów winno skutkować produkcją wyrobów, świadczeniem usług, które znajdą akceptację na rynku
- wewnętrzny charakter – koszty powstają wewnątrz podmiotu
- zwrotność – warunek kontynuacji działalności – koszty zwracają się w formie przychodu, inaczej podmiot będzie istniał do wyczerpania kapitałów własnych.
Koszty rejestrowane tylko w rachunkowości finansowej:
1. rezerwy na zobowiązania
2. odpisy z tytułu trwałej utraty wartości
3. niezawinione niedobory i szkody w majątku
4. płacone kary, grzywny, odszkodowania, w tym odsetki karne
5. koszty odnoszone wprost na kapitał własny (skutki błędów podstawowych)
6. nadmierne zużycie czynników produkcji
7. przekazane darowizny
KOSZTY W UJĘCIU PODATKOWYM
Prawo podatkowe nie definiuje kategorii kosztów.
Prawo podatkowe posługuje się określeniem „koszty uzyskania przychodu”
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16. ust. 1 (uopdoop)
Koszty podatkowe są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, to znaczy, że w danym roku są potrącalne:
1. Koszty poniesione w danym roku i wiążące się z przychodami danego roku
2. Koszty poniesione w latach poprzednich dotyczące przychodów roku podatkowego
3. Określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodów, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeśli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego.
4. Niezarachowany koszt dotyczący przychodu danego roku podatkowego – taki koszt jest potrącalny w roku, w którym został faktycznie poniesiony.
Wyjątek !
Koszty uzyskania przychodów związane z przychodami danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku do dnia:
1. Sporządzenia sprawozdania finansowego – jeśli jest taki obowiązek lub
2. Złożenia zeznania podatkowego – jeśli nie ma obowiązku sporządzać sprawozdania
Nie później jednak niż w dniu określonym jako dzień upływu terminu złożenia zeznania.
Mogą zostać potrącone w roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody.
Koszty poniesione po wspomnianym wyżej dniu są potrącalne w roku w którym zostaną poniesione.
Nie są kosztami w znaczeniu podatkowym:
Wydatki na nabycie aktywów trwałych
Koszty mające charakter sankcyjny
Koszty dotyczące sfery rozrachunków
Koszty uznane przez ustawodawcę za nieuzasadnione
Pozostałe koszty
Koszty - porównanie ujęć – podobieństwa:
1. Obie regulacje bazują na zasadzie kosztu historycznego – wartość kosztów wyznacza cena nabycia wykorzystanego czynnika produkcji.
2. Pomija się koszty utraconych korzyści i koszty utajone.
3. Koszty muszą wykazywać związek z działalnością gospodarczą.
4. Istnieje obowiązek dokumentowania kosztów.
5. Obowiązuje periodyzacja tworzonej informacji.
Koszty - porównanie ujęć – różnice:
Prawo bilansowe
1. Warunkiem uznania kosztu nie jest bezpośredni związek z osiąganymi przychodami
2. Dominują założenia memoriału i kontynuacji działania.
3. Konsekwentne stosowanie zasad współmierności i ostrożności.
4. Akceptowanie takich cech informacji jak: istotność, przewaga treści nad formą, neutralność.
5. Brak wyłączeń.
Prawo podatkowe
1. Ścisły związek ponoszonych kosztów z opodatkowanymi przychodami.
2. Równorzędnie traktowane są zasada memoriałowa i kasowa. Nie akceptuje się zasady kontynuacji działania.
3. Wybiórcze stosowanie zasad współmierności i ostrożności.
4. Odrzucenie istotności, przewagi treści nad forma, neutralności.
5. Długa lista wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów.
WPŁYWY- dotyczą środków pieniężnych;
Wpłaty środków pieniężnych do kasy, bądź przelew na rachunek bankowy
WYDATKI- dotyczą wypłaty z kasy, bądź przelewu bankowego z rachunku na rzecz innych jednostek.
Są to kategorie pieniężne ustalane wg zasady kasowej.
WPŁYWY – WYDATKI= SALDO PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH
Dodatnie saldo-nadwyżka pieniężna
Ujemne saldo- niedobór środków pieniężnych
Bilans to dwustronne zestawienie wartości zasobów majątkowych, czyli aktywów oraz źródeł ich finansowania, czyli pasywów sporządzone na określony dzień i w określonej formie. Bilans zestawia się według znormalizowanego wzoru opublikowanego w załączniku do ustawy o rachunkowości.
Rachunek zysków i strat przedsiębiorstwa
Sprawozdaniem informującym o finansowych wynikach działalności jednostki jest rachunek zysków i strat. Jest to sprawozdanie, w którym następuje rozwinięcie wyniku bilansowego, wskazujące na jego ekonomiczną strukturę i źródło powstania. Rachunek zysków i strat stanowi niezbędne uzupełnienie bilansu, w którym osiągnięty wynik działalności jest wykazany jako ostateczny rezultat finansowy, natomiast w rachunku zysków i strat rezultat ten jest przedstawiony w postaci rozwiniętej.
W rachunku zysków i strat ujmuje się oddzielnie:
- przychody i koszty dotyczące sprzedaży produktów i towarów
- pozostałe przychody i koszty operacyjne
- przychody i koszty finansowe
- obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego.
Poszczególne elementy rachunku powinny być przedstawione w kolejności i w sposób określony w ustawie o rachunkowości, która daje możliwość prezentacji rachunków zysku i strat według wariantu porównawczego albo kalkulacyjnego, przy czym każdy z nich może być ujęty dwustronnie (tzn. układ sprawozdawczy) albo jednostronnie (tzw. Układ drabinkowy).
Różnica między wariantem porównawczym a kalkulacyjnym polega na sposobie ujęcia kosztów wytworzenia sprzedanych produktów.
W wariancie porównawczym koszty grupuje się w układzie rodzajowym z uwzględnieniem zmiany stanu produktów, przy czym zmiana ta jest wykazana w grupie „Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi”, a nie w grupie „Koszty działalności operacyjnej”. W związku z tym zwiększenie stanu produktów następuję ze znakiem (+), a zmniejszenie ze znakiem (-). Ponadto po stronie przychodów wykazuje się koszty wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki, jak np. kwoty inwestycji lub koszty rozwoju.
W wariancie kalkulacyjnym ustala się koszt wytworzenia sprzedanych produktów oraz wyodrębnia się koszty sprzedaży i ogólnego zarządu. Dalszymi pozycjami rachunku zysków i strat są pozostałe koszty oraz pozostałe przychody operacyjne, które są elementami wyniku działalności operacyjnej i zawierają m.in. skutki ryzyka dotyczącego realizacji tej działalności. Jednocześnie zakres strat i zysków nadzwyczajnych obejmuje wyłącznie skutki finansowe zdarzeń niepowtarzalnych, nie wynikające z postaci uproszczonej.
Rachunek przepływów pieniężnych (Cash Flow)
Rachunek przepływów pieniężnych (zwany także sprawozdaniem z przepływów pieniężnych lub cash-flow z języka angielskiego) jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Obowiązek jego sporządzania regulują przepisy poszczególnych krajów. W Polsce podlegają mu wszystkie jednostki, których sprawozdanie finansowe podlega badaniu.
Budowa rachunku przepływów pieniężnych
Cash flow pokazuje przepływy pieniężne w podziale na trzy podstawowe grupy:
Przepływy pieniężne z działalności operacyjnej
Działalność operacyjna jest to podstawowa działalność przedsiębiorstwa. Jest to przede wszystkim działalność polegająca na produkcji i sprzedaży produktów lub usług klientom.
Dzięki wyodrębnieniu tej grupy jako pierwszej w rachunku przepływów pieniężnych uwidoczniona jest skuteczność przedsiębiorstwa w generowaniu przepływów pieniężnych z działalności podstawowej, bez uwzględnienia transakcji mających charakter jednorazowy (jak sprzedaż lub zakup środków trwałych) lub niezwiązanych z podstawową działalnością, takich jak przepływy związane z finansowaniem przedsiębiorstwa lub jego działalnością inwestycyjną. Do przepływów z działalności operacyjnej zalicza się przede wszystkim:
Przepływy ze sprzedaży dóbr i usług,
Wypływy z tytuły zapłaty dostawcom za dostawy towarów i materiałów,
Wypłaty wynagrodzeń dla pracowników,
Wypływy z tytułu podatków i opłat.
Przepływy pieniężne z działalności inwestycyjnej
przede wszystkim:
Zakup i sprzedaż środków trwałych,
Udzielanie pożyczek oraz otrzymywanie ich spłat,
Zakup i sprzedaż udziałów i akcji innych podmiotów gospodarczych.
Przepływy pieniężne z działalności finansowej
W tej sekcji znajdują się jedynie przepływy pieniężne związane z finansowaniem przedsiębiorstwa, czyli przede wszystkim:
Przychody z emisji udziałów i akcji,
Przychody z emisji papierów dłużnych,
Wypływy z tytułu wypłaty dywidend,
Wypływy z tytuły wykupu akcji własnych przedsiębiorstwa,
Wypływy z tytułu spłaty pożyczek i kredytów.
Zależnie od zastosowanych standardów rachunkowości oraz polityki rachunkowości firmy, klasyfikacja przepływów może być różna. Na przykład według IFRS odsetki od zaciągniętych przez firmę pożyczek wykazywane są w przepływach z działalności operacyjnej, podczas gdy zgodnie z polską Ustawą o Rachunkowości powinny one być wykazywane w przepływach z działalności finansowej