Nr i tytuł ćwiczenia: Ćwiczenie 6-1. Wyznaczanie stałej szybkości reakcji pierwszego rzędu. Wyznaczanie stałej szybkości reakcji inwersji sacharozy metodą polarymetryczną. |
---|
Imię i nazwisko osoby prowadzącej ćwiczenia: dr inż. Bożena Parczewska-Plesnar. |
Data wykonania ćwiczenia |
2.03.2010 r. |
Uwagi prowadzącego: |
CEL ĆWICZENIA.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się studentów z metodami pomiaru szybkości reakcji pierwszego rzędu oraz wyznaczenie stałej szybkości reakcji inwersji sacharozy.
WSTĘP TEORETYCZNY.
Sacharoza w wodnym roztworze ulega hydrolizie, tworząc cząsteczkę glukozy i fruktozy:
C12H22O11 + H2O C6H12O6 + C6H12O6
sacharoza glukoza fruktoza
Sacharoza jest optycznie czynna i skręca płaszczyznę światła spolaryzowanego w prawo.
Produkt hydrolizy, równopolowa mieszanina glukozy i fruktozy, jest lewoskrętny – fruktoza bardziej skręca w lewo niż glukoza w prawo.
W miarę postępu hydrolizy sacharozy zmniejsza się kąt skręcenia w prawo płaszczyzny światła spolaryzowanego spadając do zera i w końcu zmienia znak na przeciwny.
Po zakończeniu hydrolizy obserwujemy, zatem inwersję kąta skręcenia.
Właśnie dlatego reakcję hydrolizy sacharozy nazywa się również inwersją sacharozy, a produkt hydrolizy- mieszaninę glukozy i fruktozy- cukrem inwertowanym.
Szybkość reakcji hydrolizy zależy od:
- stężenia sacharozy
- stężenia kationów wodorowych.
Kationy wodorowe katalitycznie przyśpieszają przebieg reakcji.
Nadmiar wody, w którym rozpuszczamy sacharozę jest zwykle tak duży, że jej stężenie po zakończeniu reakcji zwykle nie ulega zmianie.
Nie ulega zmianie w czasie reakcji również stężenie kationów wodorowych, które działają katalitycznie.
W tych warunkach inwersję sacharozy można uważać za reakcję pseudopierwszego rzędu (stężenie jednego z reagentów jest znacznie większe niż drugiego i można uznać, że praktycznie nie zmieniło się ono w trakcie reakcji.)
Do obliczania stałej szybkości reakcji można zastosować równanie :
K = $\frac{1}{t}$ ln$\frac{a}{a - x}$
gdzie :
a – stężenie początkowe substratu
b – stężenie produktu po czasie t liczonym od początku reakcji
(a – x) – stężenie substratu po czasie t.
Mierząc kąt skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego przez reagującą mieszaninę umieszczoną w rurce polarymetrycznej można śledzić szybkość reakcji hydrolizy sacharozy.
Jeżeli kąt skręcenia przed zapoczątkowaniem reakcji wynosi α0, to stężenie początkowe sacharozy jest proporcjonalne do α0 - α∞ czyli :
a = u(α0 - α∞)
gdzie u – współczynnik proporcjonalności.
Jeżeli otrzymamy kąt skręcenia w chwili t od początku reakcji przez αt to stężenie niezhydrolizowanej sacharozy w chwili t jest proporcjonalne do αt - α∞ czyli :
(a – x) = u (αt - α∞)
Po wstawieniu tych wielkości do równania K = $\frac{1}{t}$ ln$\frac{a}{a - x}$ otrzymamy :
K = $\frac{1}{t}$ ln$\frac{\alpha 0 - \ \alpha\infty}{\alpha t - \ \alpha\infty}$
Odczytując kąt skręcenia, należy uważać, aby mierzony kąt oznaczać właściwym znakiem, na prawo z plusem, na lewo z minusem.
APARATURA I MATERIAŁY.
polarymetr
kolby erlenmajerki 2 szt. o objętości 50 cm3 i 3 szt. o objętości 100 cm3
kwas solny o Cm = 2 mol/dm3
waga analityczna
sacharoza
lejek zwykły
pipety o objętości 20 i 25 cm3.
WYKONANIE ĆWICZENIA.
Przygotowanie 100 cm3 40-procentowego roztworu sacharozy.
Odważamy na wadze analitycznej 40 g sacharozy, wsypujemy do kolby.
Odmierzamy pipetą 3x20cm3 wody destylowanej (dH2O= 1g/cm3)
60 cm3 wody destylowanej wlewamy do kolby z odważoną sacharozą. Mieszamy aż do całkowitego rozpuszczenia sacharozy.
Odmierzamy pipetą 20 cm3 40-procentowego roztworu sacharozy i wlewamy do kolby.
Do tej kolby za pomocą pipety dodajemy 20 cm3 wody destylowanej i dokładnie mieszamy.
Otrzymujemy w ten sposób 40 cm3 20-procentowego roztworu sacharozy.
Tym roztworem napełniamy rurkę polarymetryczną – dokładnie i do pełnia, uważając aby po zamknięciu rurki nie zostały w środku pęcherzyki powietrza.
Po ustaleniu się temperatury mierzymy kąt skręcenia sporządzonego roztworu. Jest to kąt α0.
Zmierzony kąt α0 ma wartość 15,15.
Z rurki polarymetrycznej wylewamy roztwór cukru.
3)
Do kolbki wlewamy odmierzone pipetą 20 cm3 40-procentowego roztworu sacharozy i 20 cm3 kwasu solnego – notujemy dokładnie czas – od tej chwili rozpoczynany pomiar czasu.
Dokładnie mieszamy i napełniamy rurkę polarymetryczną tym roztworem, umieszczamy ją w polarymetrze.
4) Odczytujemy kąt skręcenia po upływie : 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35 i 40 minut od
zainicjowania reakcji (αt)
5) Wyznaczenie kąta α∞ :
wzór : α∞ = -α0(0,44 – 0,005T * oC-1)
gdzie T – temperatura w stopniach Celsjusza.
W czasie wykonywania ćwiczenia tempretratura w sali laboratoryjej wynosiła 23 oC.
α∞ = -15,15 * [0,44 –( 0,005*23oC * oC-1)]
α∞= - 4,92
6) Zestawienie wyników.
Czas trwania reakcji [min] | α0 | αt | α∞ | α0 - α∞ | αt - α∞ | Stała szybkości K |
---|---|---|---|---|---|---|
0 | 15,15 | 15,15 | -4,92 | 20,07 | 20,07 | 0 |
5 | 15,15 | 14,2 | -4,92 | 20,07 | 19,12 | 0,01 min-1 |
10 | 15,15 | 12,75 | -4,92 | 20,07 | 17,67 | 0,012 min-1 |
15 | 15,15 | 11,55 | -4,92 | 20,07 | 16,47 | 0,013 min-1 |
20 | 15,15 | 10,15 | -4,92 | 20,07 | 15,07 | 0,014 min-1 |
25 | 15,15 | 8,55 | -4,92 | 20,07 | 13,47 | 0,016 min-1 |
30 | 15,15 | 6,8 | -4,92 | 20,07 | 11,72 | 0,018 min-1 |
35 | 15,15 | 5,7 | -4,92 | 20,07 | 10,62 | 0,019 min-1 |
40 | 15,15 | 4,66 | -4,92 | 20,07 | 9,58 | 0,02 min-1 |
7) Obliczenie stałej szybkości reakcji ze wzoru : K = $\frac{1}{t}$ ln$\frac{\alpha 0 - \ \alpha\infty}{\alpha t - \ \alpha\infty}$
[0min] K= 0
[5min] K= 1/5 * ln$\frac{20,07}{19,12}$ = 0,01 min-1
[10min] K= 1/10* ln$\frac{20,07}{17,67}$ = 0,012 min-1
[15min] K= 1/15* ln $\frac{20.07}{16,47}$ = 0,013 min-1
[20min] K= 1/20 * ln$\frac{20,07}{15,07}$= 0,014 min-1
[25min] K= 1/25 * ln$\frac{20,07}{13,47}$= 0,016 min-1
[30min] K= 1/30 * ln$\frac{20,07}{11,72}$= 0,018 min-1
[35min] K= 1/35 *ln$\frac{20,07}{10,62}$= 0,019 min-1
[40min] K= 1/40 *ln$\frac{20,07}{9,58}$= 0,02 min-1
Średnia wartość K = $\frac{0,01 + 0,012 + 0,013 + 0,014 + 0,016 + 0,018 + 0,019 + 0,02}{8}$ [min-1] = 0,01525 [min-1]
Obliczenia do wykresu :
Czas trwania reakcji [min] | ln αt - α∞ |
---|---|
0 | 2,99 |
5 | 2,95 |
10 | 2,87 |
15 | 2,8 |
20 | 2,71 |
25 | 2,6 |
30 | 2,46 |
35 | 2,36 |
40 | 2,25 |
Wykres został wykonany na papierze milimetrowym .
Wartość przeciwna do wartości tangensa kąta nachylenia prostej przeprowadzonej między punktami doświadczalnymi wynosi 0,5 ( tg 153o = -0,5).
WNIOSKI.
Doświadczenie polegało na wyznaczeniu stałej szybkości reakcji inwersji sacharozy. Obliczona przez nas stała po 5 minutach reacji wynosiła 0,01 [min-1] a na końcu naszych pomiarów po 40 minutach od zapoczątkowania reakcji 0,02 [min-1]. Te wartości stałej wskazują na to że rośnie ona w czasie trwania reakcji.
Odczytane w czasie pomiaru kąty skręcenia roztworu wskazują na to że mieszanina glukozy i fruktozy – produkt hydrolizy sacharozy jest lewo skrętna.