UBEZPIECZENIOWY FUNDUSZ GWARANCYJNY

1) Instytucja zabezpieczająca interesy osób ubezpieczonych, powołana w 1990 w wyniku rozwoju rynku ubezpieczeń w Polsce.

Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny (UFG) jest podmiotem sektora ubezpieczeń majątkowych

2 ) Siedziba UFG mieści się w Warszawie, przy ul. Płockiej 9/11 Prezesem Zarządu UFG od czerwca 2008 jest Elżbieta Wanat – Połeć

Wiceprezesi zarządu: Zdzisława Cwalińska- Weychert, Hubert Stoklas.

Rada UFG:

-przewodniczący- Rafał Grodzicki,

-wiceprzewodnicząca – Magdalena Nawłoka oraz 7 członków.

3) Członkami Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego są krajowe i zagraniczne zakłady ubezpieczeń, wykonujące działalność ubezpieczeniową na terenie Polski – w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia . Członkowstwo w UFG jest obowiązkowe. Członkowie m.in. Axa, WARTA, Aviva, Link 4, UNIQA, Allianz.

4) Głównym zadaniem funduszu jest wypłacanie odszkodowań i świadczeń z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i rolników posiadających gospodarstwa rolne, gdy sprawca nie zawarł umowy ubezpieczenia lub nie został zidentyfikowany.

Podstawę działania UFG stanowi ustawa z dnia 22 maja 2003.

5) Gwarancje na wypadek upadłości w ubezpieczeniach

W Polsce, w przypadku upadłości ubezpieczyciela, gwarantowane są dziś świadczenia wypłacane przez UFG.

6)Regres-zwrot sumy odszkodowania, które UFG wypłaca poczkodowanemu

Sprawca wypadku drogowego - który nie miał ważnego ubezpieczenia komunikacyjnego OC – musi zwrócić świadczenie, wypłacone poszkodowanemu przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Po wypłaceniu odszkodowania, UFG wystąpi do posiadacza nieubezpieczonego pojazdu - o zwrot tej sumy (regres).

Uwaga! Za szkody spowodowane nieubezpieczonym autem płaci nie tylko jego właściciel, ale również kierowca, który prowadził pojazd nie posiadający ważnego OC.

7 )UFG prowadzi obecnie około 18 tys. spraw dotyczących szkód spowodowanych pojazdami bez OC. Średni regres wynosi około 10 tys. zł, średnia składka OC natomiast 500 zł. Najwyższy do tej pory regres za wypadek spowodowany w Polsce to 1,6 mln zł.

8) Fundusz prowadzi bazę danych Ośrodka Informacji (OI UFG), która zawiera informacje o wszystkich sprzedanych polisach komunikacyjnych OC i AC(od 2006r.). Towarzystwa oferujące ten rodzaj ubezpieczeń mają obowiązek przekazywania informacji o nich do bazy OI UFG w ciągu 14 dni od dnia zawarta polisy. Z Bazy OI korzystają zarówno osoby poszkodowane jak i ubezpieczyciele.

Dzięki tej bazie za darmo można sprawdzić, czy pojazd sprawcy ma wykupione ubezpieczenie OC. W odpowiedzi otrzymamy informacje z OI UFG o: numerze polisy OC, marce pojazdu, nazwie firmy ubezpieczeniowej, która wystawiła tę polisę, danych adresowych firmy ubezpieczeniowej lub informację o braku danych o takiej polisie na dzień kolizji. 9) Opłaty karne

Wysokość opłaty karnej za brak OC komunikacyjnego uzależniona jest od: 1. rodzaju pojazdu, którego posiadacz nie spełnił obowiązku ubezpieczenia: - samochody osobowe – równowartość 2- krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,

- samochody ciężarowe, ciągniki samochodowe i autobusy – równowartość 3- krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,

- pozostałe pojazdy – równowartość 1/3 minimalnego wynagrodzenia za pracę; 2. okresu pozostawania bez ochrony ubezpieczeniowej w danym roku kalendarzowym: - do 3 dni – 20% pełnej opłaty karnej,

- 4 do 14 dni – 50% pełnej opłaty karnej,

- powyżej 14 dni – 100% opłaty karnej; 3. minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku kontroli

Opłaty karne nie są wyznaczane (naliczane) przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny – zarówno ich wysokość, jak i tryb nakładania i dochodzenia są ściśle określone przez przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych i UFG i z tego względu nie mogą podlegać negocjacjom!

Opłaty karne są wpłacane na konto UFG.

W 2013r. z kar za brak OC UFG zebrał rekordowe 26 mln zł, o ponad 10 mln zł więcej niż rok wcześniej.

Fundusz szacuje, że dziś po polskich drogach porusza się około 250 tysięcy nieubezpieczonych pojazdów. Nieubezpieczeni i niezidentyfikowani sprawcy szkód kosztują innych właścicieli pojazdów w Polsce już ponad 70 mln złotych, rocznie. Wypłaty z UFG finansowane są przede wszystkim ze składek kierowców wykupujących OC.

KNF

Organem kontrolnym nad rynkiem finansowym w Polsce jest:

Komisja Nadzoru Finansowego – centralny organ administracji państwowej sprawujący nadzór nad rynkiem finansowym w Polsce.

Została powołana ustawą z dn. 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym. Rozpoczęła swoją działalność w dn. 1 stycznia 2008 r. Celem wprowadzenia tej ustawy było dokonanie organizacyjnej integracji organów nadzoru nad rynkiem finansowym i tym samym wprowadzenie "nadzoru zintegrowanego" nad tym rynkiem.

Po wprowadzeniu w życie przepisów tej ustawy została zlikwidowana:

-Komisja Papierów Wartościowych i Giełd,

-Komisją Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych,

-a także w dn. 31 grudnia 2007 r. przestała działać Komisja Nadzoru Bankowego, i

-Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego.

Nadzór nad działalnością Komisji sprawuje Prezes Rady Ministrów.

SKŁAD KOMISJI

Andrzej Jakubiak  -  Przewodniczący KNF

Przewodniczący KNF, powoływany na 5 – letnią kadencję przez Prezesa Rady Ministrów, reprezentuje Komisję i kieruje jej pracami.

Lesław Gajek
Zastępca Przewodniczącego KNF

Wojciech Kwaśniak 
Zastępca Przewodniczącego KNF 

Pozostali członkowie:

Ludwik Kotecki   
Przedstawiciel Ministra Finansów   
Jacek Męcina  
Przedstawiciel Ministra Pracy i Polityki Społecznej

Witold Koziński  
Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego

Jerzy Pruski  
Przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

ZADANIA KOMISJI

Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad sektorem:

- bankowym,

-rynkiem kapitałowym,

-ubezpieczeniowym,

-emerytalnym,

-nadzór nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych,

-instytucjami pieniądza elektronicznego oraz nad sektorem kas spółdzielczych.

Do zadań Komisji należy ponadto:

• podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;

• podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;

• podejmowanie działań informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego;

• udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;

• stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty;

• wykonywanie innych zadań określonych ustawami.

Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jest:

- zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku,

-jego stabilności,

-bezpieczeństwa oraz przejrzystości,

-zaufania do rynku finansowego, a także

-zapewnienie ochrony interesów uczestników tego rynku.

Informacja na temat Sądu Polubownego przy KNF

Sąd Polubowny przy KNF rozstrzyga spory pomiędzy uczestnikami rynku finansowego, w szczególności pomiędzy instytucjami finansowymi podlegającymi nadzorowi KNF a odbiorcami świadczonych przez nie usług. Przed Sądem Polubownym rozpatrywane są sprawy, których wartość przedmiotu sporu, co do zasady, przekracza 500 zł oraz o prawa niemajątkowe.

Organami Sądu Polubownego są:

1) Zgromadzenie Ogólne;

2) Prezes Sądu Polubownego;

3) Sekretarz Sądu Polubownego.

Dwie drogi polubownego rozwiązywania sporów

1) POSTĘPOWANIE MEDIACYJNE

Może być przeprowadzone, jeżeli obie strony sporu strony sporu wyrażają zgodę na przeprowadzenie mediacji w istniejącym pomiędzy nimi sporze. Mediacja to sposób polubownego rozstrzygania sporów. Dobrowolność mediacji oznacza również, że w każdej chwili strony mogą z mediacji zrezygnować. Mediacja polega na poszukiwaniu rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami, które w obecności mediatora dążą do zawarcia ugody akceptowanej przez obie strony sporu. Ważna jest obecność mediatora, którego celem jest pomoc w osiągnięciu porozumienia pomiędzy stronami sporu. Mediator jest bezstronną osobą wybieraną zgodnie przez strony, nie jest doradcą ani rzecznikiem żadnej ze stron, jego jedynym zadaniem jest pomoc w osiągnięciu ugody. 
Ugoda zawarta pomiędzy stronami sporu ma, po zatwierdzeniu przez właściwy miejscowo i rzeczowo sąd powszechny, moc prawną na równi z wyrokiem sądu powszechnego. 
Jeżeli stronom nie uda się osiągnąć porozumienia i postępowanie mediacyjne zakończy się niepowodzeniem, strony mogą skorzystać z możliwości poddania sporu rozstrzygnięciu przez Sąd Polubowny przy KNF. W takim przypadku wymagana jest odrębna zgoda obu stron sporu.

Korzyści postępowania mediacyjnego 
• minimum formalności - wystarczy wypełnić prosty formularz, 
• elastyczna formuła - w każdej chwili możliwa jest rezygnacja z mediacji, 
• strony same decydują o sposobie rozwiązania sporu i o warunkach ugody – czego brak w postępowaniu sądowym, 
• strony mają stale wpływ na to, co dzieje się w trakcie mediacji, 
• szybkość postępowania – co do zasady postępowanie mediacyjne powinno zakończyć się na pierwszej sesji mediacyjnej, 
• stały, z góry określony koszt, 
• ugoda zawarta pomiędzy stronami sporu ma, po zatwierdzeniu przez właściwy miejscowo i rzeczowo sąd powszechny, moc prawną na równi z wyrokiem sądu powszechnego, 
• wpływ na wybór mediatora.

Koszty postępowania mediacyjnego
Opłata za mediację wynosi: 
a) przy wartości przedmiotu sporu do 10.000 zł - 100 zł od każdej ze stron, 
b) przy wartości przedmiotu sporu powyżej 10.000 zł – 250 zł od każdej ze stron. 
Jeżeli dojdzie do porozumienia pomiędzy stronami, zwracane jest 70% opłaty każdej ze stron. W przypadku niezawarcia ugody w postępowaniu, opłata nie jest zwracana.

Opłatę należy uiścić po uzyskaniu zgody na mediacje drugiej strony sporu.

Postępowanie arbitrażowe

Postępowanie przed Sądem Polubownym przy KNF gdzie arbiter rozstrzyga, kto ma rację w powstałym sporze, może być przeprowadzone, jeżeli obie strony wyrażają zgodę na rozstrzygnięcie istniejącego pomiędzy nimi sporu przez Sąd Polubowny. 
Istnieje możliwość, aby postępowanie arbitrażowe poprzedzone było, za zgodną wolą stron, mediacją (patrz pkt 1). W przypadku kiedy nie uda się zawrzeć ugody w drodze mediacji, sprawa automatycznie przekazywana jest do arbitrażu.

Postępowania arbitrażowe w sporach, gdzie wartość przedmiotu sporu wynosi do 10 tys. zł, prowadzone są jednoosobowo. Jeżeli strony nie dokonają zgodnego wyboru arbitra, wyznacza go Prezes Sądu. Postępowania arbitrażowe w sporach, gdzie wartość przedmiotu sporu przekracza 10 tys. zł, prowadzone są w składach trzyosobowych (chyba, że strony dokonały zgodnego wyboru jednego arbitra). Zasadą jest, że każda ze stron wskazuje po jednym arbitrze, ci zaś wyznaczają wspólnie trzeciego arbitra z listy arbitrów Sądu Polubownego. Jeżeli arbitrzy nie wyznaczą osoby trzeciego arbitra, jego wyboru dokonuje Prezes Sądu Polubownego.

UKNF

Misja

 Misją UKNF jest dbałość o stabilne funkcjonowanie 
i bezpieczny rozwój rynku finansowego. 

 Wizja

UKNF jest niezależną instytucją, ograniczającą nadmierne ryzyko w działalności podmiotów nadzorowanych, wzmacniającą przejrzystość rynku finansowego i wspierającą budowanie jego pozycji w Europie. 

 Wartości

Działanie zgodne z prawem 
Profesjonalizm 
Bezstronność 
Niezależność 
Otwartość i nastawienie na dialog