Istotność - wyznacza maksymalną granicę nieprawidłowości (maksymalny dopuszczalny błąd) w sprawozdaniu finansowym, które mogą pozostać nie wykryte, względnie jeżeli wykryte to niepoprawione i nie spowodują fałszywej interpretacji sprawozdania finansowego przez jego czytelników, biegły rewident jest skłonny tolerować, wydając opinię bez zastrzeżeń.

Biegły rewident wyznaczając istotność stara się spojrzeć na sprawozdanie finansowe nie z perspektywy badającego to sprawozdanie lecz z perspektywy czytelnika tego sprawozdania, który zakłada, że w sprawozdaniu mogą znaleźć się błędy.

Ustalenie istotności ułatwia:

*dobór właściwych w danych okolicznościach rodzajów, zakresu i terminów badania, bowiem istotność jest odwrotnie proporcjonalna do poziomu ryzyka badania,

*ocenę wagi stwierdzonych w rezultacie badania uchybień i ich wpływu na sprawozdanie finansowe rozpatrywane jako całość.

Istotność stanowi podstawę do:

*określenia rodzaju, rozłożenia w czasie oraz zakresu procedur oceny ryzyka,

*rozpoznania i oceny ryzyka istotnych zniekształceń,

*określenia rodzaju, rozłożenia w czasie i zakresu dalszych procedur badania.