sposoby barwienia preparatów utrwalonych:
barwienie proste-gdzie używany jest jeden barwnik(fiolet krystaliczny lub gencjanowy); złożone-na które składa się więcej barwników; pozytywne-polegające na zabarwieniu komórek podczas gdy tło zostaje bezbarwne; negatywowe-komórki bezbarwne na barwnym tle
metody pobierania materiału z powierzchni:
tamponowa, wypłukiwania, Richtera, odciskowa
opis sterylizacji w aparacie Kocha:
Proces 3 krotnej sterylizacji w bieżącej parze wodnej podłoży mikrobiologicznych, których skład nie pozwala na wyjaławianie w temperaturze powyżej 100C, proces przeprowadza się w odstępach 24h, w przerwach miedzy wyjaławianiem podłoża umieszcza się w cieplarce o temperaturze 32C, po pierwszym wyjałowieniu zostają zabite formy wegetatywne, żywe pozostają przetrwalniki, które kiełkują w czasie inkubacji pożywki w cieplarce, pochodzące z nich formy wegetatywne drobnoustrojów zostają zabite podczas następnej sterylizacji, trzecie wyjałowienie, poprzedzone inkubacją w temperaturze 32C, zapewnia pełną skuteczność metody(aparat Kocha to zamykany pokrywą kocioł z podwójnym dnem, którego spód stanowi zbiornik z wodą podgrzewaną do temperatury wrzenia, gorąca para wodna ulatnia się przez dziurkowane dno zbiornika, w którym wstawia się kolby z jałowionymi podłożami)
wymienić i opisać pożywki ze względu na konsystencję:
pożywki ogólnego zastosowania: bulion zwykły, odżywczy, brzeczka słodowa agar zwykły, odżywczy, bulion z agarem, żelatyna; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli bakterii: podłoża dla beztlenowców, podłoża dla pałeczek z grupy coli, podłoże do wykrywania enterokoków, podłoże do wykrywania gronkowców; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli grzybów pleśniowych i drożdży: podłoże Sabourauda, brzeczka agarowa, pożywka Czapka-Doxa, podłoże Wikena i Richardsona do izolacji drożdży
opisać warunki hodowli ze względu na tlenowość środowiska:
hodowle powierzchniowe-na powierzchni pożywek zestalonych; hodowle statyczne-służą do badan morfologii, fizjologii, biochemii oraz otrzymania czystych kultur; hodowle wgłębne-wzrost mikroorganizmów zachodzi w całej objętości pożywki płynnej na skutek ciągłego ruchu pożywki wywołanego intensywnym mieszaniem lub wstrząsaniem; hodowle ciągłe-wymajace stałego utrzymania wzrostu drobnoustrojów przez sukcesywne zaopatrywanie hodowli w świeżą pożywkę.
Sanityzacja:
Mycie przy użyciu detergentów pomieszczeń i ich wyposażenia narażonych na silne zanieczyszczenie drobnoustrojami (sale chorych, korytarze szpitalne, łazienki, ubikacje itp.) prowadzi to do obniżenia liczby drobnoustrojów w środowisku i zwiększa skuteczność dezynfekcji właściwej
aseptyka
zespół czynników umożliwiających jałowe przygotowanie leków lub produktów medycznych
antyseptyka
postępowanie prowadzące do usuwanie drobnoustrojów za skóry, błon śluzowych, uszkodzonych tkanek, w tym przypadku stosuje się wyłącznie nietoksyczne środki dezynfekcyjne, które działają zabójczo na drobnoustroje, nie drażniąc równocześnie i nie uszkadzając tkanek.
Wymagania stawiane środkom dezynfekcyjnym:
środek dezynfekcyjny powinien być skuteczny, najlepszy środek dezynfekcyjny to takie, który działa na drobnoustroje w małym stężeniu w krótkim czasie w temperaturze otoczenia; związki chemiczne stosowane do dezynfekcji nie powinny wpływać ujemnie na żywność; środki dezynfekcyjne w stężeniu użytkowym nie powinny niszczyć dezynfekowanych maszyn; substancje chemiczne wykorzystywane do dezynfekcji nie mogę stanowić zagrożenia dla ludzi w trakcie stosowania i po; środek dezynfekcyjny powinien dać się łatwo spłukać wodą; związki chemiczne stosowane ocenie w praktyce do dezynfekcji powinny charakteryzować się brakiem nieprzyjemnego zapachu

sposoby barwienia preparatów utrwalonych:
barwienie proste-gdzie używany jest jeden barwnik(fiolet krystaliczny lub gencjanowy); złożone-na które składa się więcej barwników; pozytywne-polegające na zabarwieniu komórek podczas gdy tło zostaje bezbarwne; negatywowe-komórki bezbarwne na barwnym tle
metody pobierania materiału z powierzchni:
tamponowa, wypłukiwania, Richtera, odciskowa
opis sterylizacji w aparacie Kocha:
Proces 3 krotnej sterylizacji w bieżącej parze wodnej podłoży mikrobiologicznych, których skład nie pozwala na wyjaławianie w temperaturze powyżej 100C, proces przeprowadza się w odstępach 24h, w przerwach miedzy wyjaławianiem podłoża umieszcza się w cieplarce o temperaturze 32C, po pierwszym wyjałowieniu zostają zabite formy wegetatywne, żywe pozostają przetrwalniki, które kiełkują w czasie inkubacji pożywki w cieplarce, pochodzące z nich formy wegetatywne drobnoustrojów zostają zabite podczas następnej sterylizacji, trzecie wyjałowienie, poprzedzone inkubacją w temperaturze 32C, zapewnia pełną skuteczność metody(aparat Kocha to zamykany pokrywą kocioł z podwójnym dnem, którego spód stanowi zbiornik z wodą podgrzewaną do temperatury wrzenia, gorąca para wodna ulatnia się przez dziurkowane dno zbiornika, w którym wstawia się kolby z jałowionymi podłożami)
wymienić i opisać pożywki ze względu na konsystencję:
pożywki ogólnego zastosowania: bulion zwykły, odżywczy, brzeczka słodowa agar zwykły, odżywczy, bulion z agarem, żelatyna; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli bakterii: podłoża dla beztlenowców, podłoża dla pałeczek z grupy coli, podłoże do wykrywania enterokoków, podłoże do wykrywania gronkowców; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli grzybów pleśniowych i drożdży: podłoże Sabourauda, brzeczka agarowa, pożywka Czapka-Doxa, podłoże Wikena i Richardsona do izolacji drożdży
opisać warunki hodowli ze względu na tlenowość środowiska:
hodowle powierzchniowe-na powierzchni pożywek zestalonych; hodowle statyczne-służą do badan morfologii, fizjologii, biochemii oraz otrzymania czystych kultur; hodowle wgłębne-wzrost mikroorganizmów zachodzi w całej objętości pożywki płynnej na skutek ciągłego ruchu pożywki wywołanego intensywnym mieszaniem lub wstrząsaniem; hodowle ciągłe-wymajace stałego utrzymania wzrostu drobnoustrojów przez sukcesywne zaopatrywanie hodowli w świeżą pożywkę.
Sanityzacja:
Mycie przy użyciu detergentów pomieszczeń i ich wyposażenia narażonych na silne zanieczyszczenie drobnoustrojami (sale chorych, korytarze szpitalne, łazienki, ubikacje itp.) prowadzi to do obniżenia liczby drobnoustrojów w środowisku i zwiększa skuteczność dezynfekcji właściwej
aseptyka
zespół czynników umożliwiających jałowe przygotowanie leków lub produktów medycznych
antyseptyka
postępowanie prowadzące do usuwanie drobnoustrojów za skóry, błon śluzowych, uszkodzonych tkanek, w tym przypadku stosuje się wyłącznie nietoksyczne środki dezynfekcyjne, które działają zabójczo na drobnoustroje, nie drażniąc równocześnie i nie uszkadzając tkanek.
Wymagania stawiane środkom dezynfekcyjnym:
środek dezynfekcyjny powinien być skuteczny, najlepszy środek dezynfekcyjny to takie, który działa na drobnoustroje w małym stężeniu w krótkim czasie w temperaturze otoczenia; związki chemiczne stosowane do dezynfekcji nie powinny wpływać ujemnie na żywność; środki dezynfekcyjne w stężeniu użytkowym nie powinny niszczyć dezynfekowanych maszyn; substancje chemiczne wykorzystywane do dezynfekcji nie mogę stanowić zagrożenia dla ludzi w trakcie stosowania i po; środek dezynfekcyjny powinien dać się łatwo spłukać wodą; związki chemiczne stosowane ocenie w praktyce do dezynfekcji powinny charakteryzować się brakiem nieprzyjemnego zapachu

Mechanizm działania środków dezynfekcyjnych:
uszkodzeniu ściany i błony komórkowej; denaturacji białek, głównie enzymów; uszkodzeniu kwasów nukleinowych
podłoża ze względu na wymagania pokarmowy:
ogólne-do hodowli drobnoustrojów heterotroficznych o niewielkich wymaganiach pokarmowych, bulion odżywczy; wzbogacone-do hodowli drobnoustrojów o zwiększonych wymaganiach hodowlanych bulion odżywczy z dodatkiem substancji wzrostowych; wybiórcze-do izolacji ściśle określonych grup drobnoustrojów, do podłoża dodaje się składnik który w przypadki hodowli mieszanej pozwala na wzrost tylko tych mikroorganizmów które tolerują ten składnik; różnicujące-do identyfikacji drobnoustrojów w hodowli mieszanej.
podłoża ze względu na konsystencję:
płynne-służą głównie do namnażania drobnoustrojów; półpłynne-zawierają agar w ilości 0,15-0.5% i służą do hodowli organizmów o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen oraz do badania ruchu bakterii; stałe-jako czynnik zestalający stosuje się agar, bądź żelatynę, służą do różnicowania i izolowania bakterii i grzybów, a także hodowli i liczenia bakterii.
przygotowanie preparatów przyżyciowych
preparaty przyżyciowe wykonuje się na szkiełku podstawowym a w przypadku badania ruchliwości bakterii lub prowadzenia obserwacji nad sposobem rozmnażania drożdży preparaty wykonuje się na szkiełku z wgłębieniem zwanym komorą Lindnera. Wykonanie preparatu na szkiełku podstawowym określa się sposobem kropli spłaszczonej, natomiast preparat wykonany w komorze Lindnera sposobem kropli wiszącej
przygotowanie preparatów utrwalonych:
wykonanie rozmazu: w przypadku hodowli płynnych rozprowadza się kroplę badanego materiału na cienką warstwą na odtłuszczonym szkiełku podstawowym; hodowla stała należy najpierw na sziełku umieścić kroplę wody następnie pobrany ezą materiał rozprowadzić w niej, wykonywania preparatów bezpośrednio z badanych próbek należy odcisnąć próbkę na szkiełku pozostawiając wyraźny ślad. Utrwalenie preparatów-ma na celu zabicie komórek drobnoustrojów, przyklejenie się komórek do powierzchni szkiełka, odsłonięcie w ścianach komórkowych martwych mikroorganizmów zawiązków. Utrwalenie można wykonać metodą: termiczną-wyschnięty preparat przeprowadza się 3-krotnie w pozycji poziomek przez płomień palnika, chemiczną przy użyciu alkoholu(60-70%) formaliny lub mieszaniny eteru i alkoholu.
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów w pożywkach płynnych:
bezwzględne tlenowce, względne tlenowce, bezwzględne beztlenowce, mikroaerofile
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów na podłożach stałych:
wielkość, typ wzrostu koloni na podłożu, kształt koloni, brzeg koloni, powierzchnia koloni, barwa i jej otoczenie, przejrzystość, konsystencja, zapach
izolacja czystych kultur bakterii:
sposoby: posiew na całej powierzchni, powiew sektorowo-redukcyjny, metoda płytek lanych
Beztlenowe metody hodowli bakterii
fizycznymi-jedna z metod jest wypompowanie tlenu ze środowiska przez zagotowanie pożywki, szybkie schłodzenie i zalanie jałowym płynnym olejem parafinowym; chemicznymi-zastosowanie substancji wiążących tlen w środowisku alkalicznym, chlorku miedziowego, a także środków chemicznych redukujących tlen; biologicznymi-wspólna hodowla drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych w dwóch oddzielnych od siebie częściach płytki Petriego szczelnie oklejonego plasteliną. Wzrastający wcześniej organizm tlenowy wykorzystuje tlen ze środowiska umożliwiając rozwój organizmu beztlenowego metody pobierania materiału przy pomocy ezy:
Ezę używa się do posiewów na podłożach płynnych lub na stałych. Na podłożu płynnym należy pobrać ezą badany materiał, a następnie zanurzyć w próbówce i lekko potrząsnąć ezną. Na skosie agarowym pobieramy ezą badany materiał, a następnie dotykamy ezą powierzchnię skosu i ruchem falistym przeciągamy ezę po pomierzch podłoża. Na płytce Petriego odrobinę badanego materiału rozprowadza się zygzakiem lub promieniście na całej powierzchni zestalonego podłoża agarowego.

Mechanizm działania środków dezynfekcyjnych:
uszkodzeniu ściany i błony komórkowej; denaturacji białek, głównie enzymów; uszkodzeniu kwasów nukleinowych
podłoża ze względu na wymagania pokarmowy:
ogólne-do hodowli drobnoustrojów heterotroficznych o niewielkich wymaganiach pokarmowych, bulion odżywczy; wzbogacone-do hodowli drobnoustrojów o zwiększonych wymaganiach hodowlanych bulion odżywczy z dodatkiem substancji wzrostowych; wybiórcze-do izolacji ściśle określonych grup drobnoustrojów, do podłoża dodaje się składnik który w przypadki hodowli mieszanej pozwala na wzrost tylko tych mikroorganizmów które tolerują ten składnik; różnicujące-do identyfikacji drobnoustrojów w hodowli mieszanej.
podłoża ze względu na konsystencję:
płynne-służą głównie do namnażania drobnoustrojów; półpłynne-zawierają agar w ilości 0,15-0.5% i służą do hodowli organizmów o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen oraz do badania ruchu bakterii; stałe-jako czynnik zestalający stosuje się agar, bądź żelatynę, służą do różnicowania i izolowania bakterii i grzybów, a także hodowli i liczenia bakterii.
przygotowanie preparatów przyżyciowych
preparaty przyżyciowe wykonuje się na szkiełku podstawowym a w przypadku badania ruchliwości bakterii lub prowadzenia obserwacji nad sposobem rozmnażania drożdży preparaty wykonuje się na szkiełku z wgłębieniem zwanym komorą Lindnera. Wykonanie preparatu na szkiełku podstawowym określa się sposobem kropli spłaszczonej, natomiast preparat wykonany w komorze Lindnera sposobem kropli wiszącej
przygotowanie preparatów utrwalonych:
wykonanie rozmazu: w przypadku hodowli płynnych rozprowadza się kroplę badanego materiału na cienką warstwą na odtłuszczonym szkiełku podstawowym; hodowla stała należy najpierw na sziełku umieścić kroplę wody następnie pobrany ezą materiał rozprowadzić w niej, wykonywania preparatów bezpośrednio z badanych próbek należy odcisnąć próbkę na szkiełku pozostawiając wyraźny ślad. Utrwalenie preparatów-ma na celu zabicie komórek drobnoustrojów, przyklejenie się komórek do powierzchni szkiełka, odsłonięcie w ścianach komórkowych martwych mikroorganizmów zawiązków. Utrwalenie można wykonać metodą: termiczną-wyschnięty preparat przeprowadza się 3-krotnie w pozycji poziomek przez płomień palnika, chemiczną przy użyciu alkoholu(60-70%) formaliny lub mieszaniny eteru i alkoholu.
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów w pożywkach płynnych:
bezwzględne tlenowce, względne tlenowce, bezwzględne beztlenowce, mikroaerofile
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów na podłożach stałych:
wielkość, typ wzrostu koloni na podłożu, kształt koloni, brzeg koloni, powierzchnia koloni, barwa i jej otoczenie, przejrzystość, konsystencja, zapach
izolacja czystych kultur bakterii:
sposoby: posiew na całej powierzchni, powiew sektorowo-redukcyjny, metoda płytek lanych
Beztlenowe metody hodowli bakterii
fizycznymi-jedna z metod jest wypompowanie tlenu ze środowiska przez zagotowanie pożywki, szybkie schłodzenie i zalanie jałowym płynnym olejem parafinowym; chemicznymi-zastosowanie substancji wiążących tlen w środowisku alkalicznym, chlorku miedziowego, a także środków chemicznych redukujących tlen; biologicznymi-wspólna hodowla drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych w dwóch oddzielnych od siebie częściach płytki Petriego szczelnie oklejonego plasteliną. Wzrastający wcześniej organizm tlenowy wykorzystuje tlen ze środowiska umożliwiając rozwój organizmu beztlenowego metody pobierania materiału przy pomocy ezy:
Ezę używa się do posiewów na podłożach płynnych lub na stałych. Na podłożu płynnym należy pobrać ezą badany materiał, a następnie zanurzyć w próbówce i lekko potrząsnąć ezną. Na skosie agarowym pobieramy ezą badany materiał, a następnie dotykamy ezą powierzchnię skosu i ruchem falistym przeciągamy ezę po pomierzch podłoża. Na płytce Petriego odrobinę badanego materiału rozprowadza się zygzakiem lub promieniście na całej powierzchni zestalonego podłoża agarowego.

sposoby barwienia preparatów utrwalonych:
barwienie proste-gdzie używany jest jeden barwnik(fiolet krystaliczny lub gencjanowy); złożone-na które składa się więcej barwników; pozytywne-polegające na zabarwieniu komórek podczas gdy tło zostaje bezbarwne; negatywowe-komórki bezbarwne na barwnym tle
metody pobierania materiału z powierzchni:
tamponowa, wypłukiwania, Richtera, odciskowa
opis sterylizacji w aparacie Kocha:
Proces 3 krotnej sterylizacji w bieżącej parze wodnej podłoży mikrobiologicznych, których skład nie pozwala na wyjaławianie w temperaturze powyżej 100C, proces przeprowadza się w odstępach 24h, w przerwach miedzy wyjaławianiem podłoża umieszcza się w cieplarce o temperaturze 32C, po pierwszym wyjałowieniu zostają zabite formy wegetatywne, żywe pozostają przetrwalniki, które kiełkują w czasie inkubacji pożywki w cieplarce, pochodzące z nich formy wegetatywne drobnoustrojów zostają zabite podczas następnej sterylizacji, trzecie wyjałowienie, poprzedzone inkubacją w temperaturze 32C, zapewnia pełną skuteczność metody(aparat Kocha to zamykany pokrywą kocioł z podwójnym dnem, którego spód stanowi zbiornik z wodą podgrzewaną do temperatury wrzenia, gorąca para wodna ulatnia się przez dziurkowane dno zbiornika, w którym wstawia się kolby z jałowionymi podłożami)
wymienić i opisać pożywki ze względu na konsystencję:
pożywki ogólnego zastosowania: bulion zwykły, odżywczy, brzeczka słodowa agar zwykły, odżywczy, bulion z agarem, żelatyna; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli bakterii: podłoża dla beztlenowców, podłoża dla pałeczek z grupy coli, podłoże do wykrywania enterokoków, podłoże do wykrywania gronkowców; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli grzybów pleśniowych i drożdży: podłoże Sabourauda, brzeczka agarowa, pożywka Czapka-Doxa, podłoże Wikena i Richardsona do izolacji drożdży
opisać warunki hodowli ze względu na tlenowość środowiska:
hodowle powierzchniowe-na powierzchni pożywek zestalonych; hodowle statyczne-służą do badan morfologii, fizjologii, biochemii oraz otrzymania czystych kultur; hodowle wgłębne-wzrost mikroorganizmów zachodzi w całej objętości pożywki płynnej na skutek ciągłego ruchu pożywki wywołanego intensywnym mieszaniem lub wstrząsaniem; hodowle ciągłe-wymajace stałego utrzymania wzrostu drobnoustrojów przez sukcesywne zaopatrywanie hodowli w świeżą pożywkę.
Sanityzacja:
Mycie przy użyciu detergentów pomieszczeń i ich wyposażenia narażonych na silne zanieczyszczenie drobnoustrojami (sale chorych, korytarze szpitalne, łazienki, ubikacje itp.) prowadzi to do obniżenia liczby drobnoustrojów w środowisku i zwiększa skuteczność dezynfekcji właściwej
aseptyka
zespół czynników umożliwiających jałowe przygotowanie leków lub produktów medycznych
antyseptyka
postępowanie prowadzące do usuwanie drobnoustrojów za skóry, błon śluzowych, uszkodzonych tkanek, w tym przypadku stosuje się wyłącznie nietoksyczne środki dezynfekcyjne, które działają zabójczo na drobnoustroje, nie drażniąc równocześnie i nie uszkadzając tkanek.
Wymagania stawiane środkom dezynfekcyjnym:
środek dezynfekcyjny powinien być skuteczny, najlepszy środek dezynfekcyjny to takie, który działa na drobnoustroje w małym stężeniu w krótkim czasie w temperaturze otoczenia; związki chemiczne stosowane do dezynfekcji nie powinny wpływać ujemnie na żywność; środki dezynfekcyjne w stężeniu użytkowym nie powinny niszczyć dezynfekowanych maszyn; substancje chemiczne wykorzystywane do dezynfekcji nie mogę stanowić zagrożenia dla ludzi w trakcie stosowania i po; środek dezynfekcyjny powinien dać się łatwo spłukać wodą; związki chemiczne stosowane ocenie w praktyce do dezynfekcji powinny charakteryzować się brakiem nieprzyjemnego zapachu

sposoby barwienia preparatów utrwalonych:
barwienie proste-gdzie używany jest jeden barwnik(fiolet krystaliczny lub gencjanowy); złożone-na które składa się więcej barwników; pozytywne-polegające na zabarwieniu komórek podczas gdy tło zostaje bezbarwne; negatywowe-komórki bezbarwne na barwnym tle
metody pobierania materiału z powierzchni:
tamponowa, wypłukiwania, Richtera, odciskowa
opis sterylizacji w aparacie Kocha:
Proces 3 krotnej sterylizacji w bieżącej parze wodnej podłoży mikrobiologicznych, których skład nie pozwala na wyjaławianie w temperaturze powyżej 100C, proces przeprowadza się w odstępach 24h, w przerwach miedzy wyjaławianiem podłoża umieszcza się w cieplarce o temperaturze 32C, po pierwszym wyjałowieniu zostają zabite formy wegetatywne, żywe pozostają przetrwalniki, które kiełkują w czasie inkubacji pożywki w cieplarce, pochodzące z nich formy wegetatywne drobnoustrojów zostają zabite podczas następnej sterylizacji, trzecie wyjałowienie, poprzedzone inkubacją w temperaturze 32C, zapewnia pełną skuteczność metody(aparat Kocha to zamykany pokrywą kocioł z podwójnym dnem, którego spód stanowi zbiornik z wodą podgrzewaną do temperatury wrzenia, gorąca para wodna ulatnia się przez dziurkowane dno zbiornika, w którym wstawia się kolby z jałowionymi podłożami)
wymienić i opisać pożywki ze względu na konsystencję:
pożywki ogólnego zastosowania: bulion zwykły, odżywczy, brzeczka słodowa agar zwykły, odżywczy, bulion z agarem, żelatyna; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli bakterii: podłoża dla beztlenowców, podłoża dla pałeczek z grupy coli, podłoże do wykrywania enterokoków, podłoże do wykrywania gronkowców; pożywki wybiórcze stosowane do hodowli grzybów pleśniowych i drożdży: podłoże Sabourauda, brzeczka agarowa, pożywka Czapka-Doxa, podłoże Wikena i Richardsona do izolacji drożdży
opisać warunki hodowli ze względu na tlenowość środowiska:
hodowle powierzchniowe-na powierzchni pożywek zestalonych; hodowle statyczne-służą do badan morfologii, fizjologii, biochemii oraz otrzymania czystych kultur; hodowle wgłębne-wzrost mikroorganizmów zachodzi w całej objętości pożywki płynnej na skutek ciągłego ruchu pożywki wywołanego intensywnym mieszaniem lub wstrząsaniem; hodowle ciągłe-wymajace stałego utrzymania wzrostu drobnoustrojów przez sukcesywne zaopatrywanie hodowli w świeżą pożywkę.
Sanityzacja:
Mycie przy użyciu detergentów pomieszczeń i ich wyposażenia narażonych na silne zanieczyszczenie drobnoustrojami (sale chorych, korytarze szpitalne, łazienki, ubikacje itp.) prowadzi to do obniżenia liczby drobnoustrojów w środowisku i zwiększa skuteczność dezynfekcji właściwej
aseptyka
zespół czynników umożliwiających jałowe przygotowanie leków lub produktów medycznych
antyseptyka
postępowanie prowadzące do usuwanie drobnoustrojów za skóry, błon śluzowych, uszkodzonych tkanek, w tym przypadku stosuje się wyłącznie nietoksyczne środki dezynfekcyjne, które działają zabójczo na drobnoustroje, nie drażniąc równocześnie i nie uszkadzając tkanek.
Wymagania stawiane środkom dezynfekcyjnym:
środek dezynfekcyjny powinien być skuteczny, najlepszy środek dezynfekcyjny to takie, który działa na drobnoustroje w małym stężeniu w krótkim czasie w temperaturze otoczenia; związki chemiczne stosowane do dezynfekcji nie powinny wpływać ujemnie na żywność; środki dezynfekcyjne w stężeniu użytkowym nie powinny niszczyć dezynfekowanych maszyn; substancje chemiczne wykorzystywane do dezynfekcji nie mogę stanowić zagrożenia dla ludzi w trakcie stosowania i po; środek dezynfekcyjny powinien dać się łatwo spłukać wodą; związki chemiczne stosowane ocenie w praktyce do dezynfekcji powinny charakteryzować się brakiem nieprzyjemnego zapachu

Mechanizm działania środków dezynfekcyjnych:
uszkodzeniu ściany i błony komórkowej; denaturacji białek, głównie enzymów; uszkodzeniu kwasów nukleinowych
podłoża ze względu na wymagania pokarmowy:
ogólne-do hodowli drobnoustrojów heterotroficznych o niewielkich wymaganiach pokarmowych, bulion odżywczy; wzbogacone-do hodowli drobnoustrojów o zwiększonych wymaganiach hodowlanych bulion odżywczy z dodatkiem substancji wzrostowych; wybiórcze-do izolacji ściśle określonych grup drobnoustrojów, do podłoża dodaje się składnik który w przypadki hodowli mieszanej pozwala na wzrost tylko tych mikroorganizmów które tolerują ten składnik; różnicujące-do identyfikacji drobnoustrojów w hodowli mieszanej.
podłoża ze względu na konsystencję:
płynne-służą głównie do namnażania drobnoustrojów; półpłynne-zawierają agar w ilości 0,15-0.5% i służą do hodowli organizmów o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen oraz do badania ruchu bakterii; stałe-jako czynnik zestalający stosuje się agar, bądź żelatynę, służą do różnicowania i izolowania bakterii i grzybów, a także hodowli i liczenia bakterii.
przygotowanie preparatów przyżyciowych
preparaty przyżyciowe wykonuje się na szkiełku podstawowym a w przypadku badania ruchliwości bakterii lub prowadzenia obserwacji nad sposobem rozmnażania drożdży preparaty wykonuje się na szkiełku z wgłębieniem zwanym komorą Lindnera. Wykonanie preparatu na szkiełku podstawowym określa się sposobem kropli spłaszczonej, natomiast preparat wykonany w komorze Lindnera sposobem kropli wiszącej
przygotowanie preparatów utrwalonych:
wykonanie rozmazu: w przypadku hodowli płynnych rozprowadza się kroplę badanego materiału na cienką warstwą na odtłuszczonym szkiełku podstawowym; hodowla stała należy najpierw na sziełku umieścić kroplę wody następnie pobrany ezą materiał rozprowadzić w niej, wykonywania preparatów bezpośrednio z badanych próbek należy odcisnąć próbkę na szkiełku pozostawiając wyraźny ślad. Utrwalenie preparatów-ma na celu zabicie komórek drobnoustrojów, przyklejenie się komórek do powierzchni szkiełka, odsłonięcie w ścianach komórkowych martwych mikroorganizmów zawiązków. Utrwalenie można wykonać metodą: termiczną-wyschnięty preparat przeprowadza się 3-krotnie w pozycji poziomek przez płomień palnika, chemiczną przy użyciu alkoholu(60-70%) formaliny lub mieszaniny eteru i alkoholu.
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów w pożywkach płynnych:
bezwzględne tlenowce, względne tlenowce, bezwzględne beztlenowce, mikroaerofile
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów na podłożach stałych:
wielkość, typ wzrostu koloni na podłożu, kształt koloni, brzeg koloni, powierzchnia koloni, barwa i jej otoczenie, przejrzystość, konsystencja, zapach
izolacja czystych kultur bakterii:
sposoby: posiew na całej powierzchni, powiew sektorowo-redukcyjny, metoda płytek lanych
Beztlenowe metody hodowli bakterii
fizycznymi-jedna z metod jest wypompowanie tlenu ze środowiska przez zagotowanie pożywki, szybkie schłodzenie i zalanie jałowym płynnym olejem parafinowym; chemicznymi-zastosowanie substancji wiążących tlen w środowisku alkalicznym, chlorku miedziowego, a także środków chemicznych redukujących tlen; biologicznymi-wspólna hodowla drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych w dwóch oddzielnych od siebie częściach płytki Petriego szczelnie oklejonego plasteliną. Wzrastający wcześniej organizm tlenowy wykorzystuje tlen ze środowiska umożliwiając rozwój organizmu beztlenowego metody pobierania materiału przy pomocy ezy:
Ezę używa się do posiewów na podłożach płynnych lub na stałych. Na podłożu płynnym należy pobrać ezą badany materiał, a następnie zanurzyć w próbówce i lekko potrząsnąć ezną. Na skosie agarowym pobieramy ezą badany materiał, a następnie dotykamy ezą powierzchnię skosu i ruchem falistym przeciągamy ezę po pomierzch podłoża. Na płytce Petriego odrobinę badanego materiału rozprowadza się zygzakiem lub promieniście na całej powierzchni zestalonego podłoża agarowego.

Mechanizm działania środków dezynfekcyjnych:
uszkodzeniu ściany i błony komórkowej; denaturacji białek, głównie enzymów; uszkodzeniu kwasów nukleinowych
podłoża ze względu na wymagania pokarmowy:
ogólne-do hodowli drobnoustrojów heterotroficznych o niewielkich wymaganiach pokarmowych, bulion odżywczy; wzbogacone-do hodowli drobnoustrojów o zwiększonych wymaganiach hodowlanych bulion odżywczy z dodatkiem substancji wzrostowych; wybiórcze-do izolacji ściśle określonych grup drobnoustrojów, do podłoża dodaje się składnik który w przypadki hodowli mieszanej pozwala na wzrost tylko tych mikroorganizmów które tolerują ten składnik; różnicujące-do identyfikacji drobnoustrojów w hodowli mieszanej.
podłoża ze względu na konsystencję:
płynne-służą głównie do namnażania drobnoustrojów; półpłynne-zawierają agar w ilości 0,15-0.5% i służą do hodowli organizmów o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen oraz do badania ruchu bakterii; stałe-jako czynnik zestalający stosuje się agar, bądź żelatynę, służą do różnicowania i izolowania bakterii i grzybów, a także hodowli i liczenia bakterii.
przygotowanie preparatów przyżyciowych
preparaty przyżyciowe wykonuje się na szkiełku podstawowym a w przypadku badania ruchliwości bakterii lub prowadzenia obserwacji nad sposobem rozmnażania drożdży preparaty wykonuje się na szkiełku z wgłębieniem zwanym komorą Lindnera. Wykonanie preparatu na szkiełku podstawowym określa się sposobem kropli spłaszczonej, natomiast preparat wykonany w komorze Lindnera sposobem kropli wiszącej
przygotowanie preparatów utrwalonych:
wykonanie rozmazu: w przypadku hodowli płynnych rozprowadza się kroplę badanego materiału na cienką warstwą na odtłuszczonym szkiełku podstawowym; hodowla stała należy najpierw na sziełku umieścić kroplę wody następnie pobrany ezą materiał rozprowadzić w niej, wykonywania preparatów bezpośrednio z badanych próbek należy odcisnąć próbkę na szkiełku pozostawiając wyraźny ślad. Utrwalenie preparatów-ma na celu zabicie komórek drobnoustrojów, przyklejenie się komórek do powierzchni szkiełka, odsłonięcie w ścianach komórkowych martwych mikroorganizmów zawiązków. Utrwalenie można wykonać metodą: termiczną-wyschnięty preparat przeprowadza się 3-krotnie w pozycji poziomek przez płomień palnika, chemiczną przy użyciu alkoholu(60-70%) formaliny lub mieszaniny eteru i alkoholu.
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów w pożywkach płynnych:
bezwzględne tlenowce, względne tlenowce, bezwzględne beztlenowce, mikroaerofile
wzrost i charakterystyka drobnoustrojów na podłożach stałych:
wielkość, typ wzrostu koloni na podłożu, kształt koloni, brzeg koloni, powierzchnia koloni, barwa i jej otoczenie, przejrzystość, konsystencja, zapach
izolacja czystych kultur bakterii:
sposoby: posiew na całej powierzchni, powiew sektorowo-redukcyjny, metoda płytek lanych
Beztlenowe metody hodowli bakterii
fizycznymi-jedna z metod jest wypompowanie tlenu ze środowiska przez zagotowanie pożywki, szybkie schłodzenie i zalanie jałowym płynnym olejem parafinowym; chemicznymi-zastosowanie substancji wiążących tlen w środowisku alkalicznym, chlorku miedziowego, a także środków chemicznych redukujących tlen; biologicznymi-wspólna hodowla drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych w dwóch oddzielnych od siebie częściach płytki Petriego szczelnie oklejonego plasteliną. Wzrastający wcześniej organizm tlenowy wykorzystuje tlen ze środowiska umożliwiając rozwój organizmu beztlenowego metody pobierania materiału przy pomocy ezy:
Ezę używa się do posiewów na podłożach płynnych lub na stałych. Na podłożu płynnym należy pobrać ezą badany materiał, a następnie zanurzyć w próbówce i lekko potrząsnąć ezną. Na skosie agarowym pobieramy ezą badany materiał, a następnie dotykamy ezą powierzchnię skosu i ruchem falistym przeciągamy ezę po pomierzch podłoża. Na płytce Petriego odrobinę badanego materiału rozprowadza się zygzakiem lub promieniście na całej powierzchni zestalonego podłoża agarowego.