Zasady oceniania ucznia z dysleksją, dysortografią, dysgrafią i dyskalkulią.

W przypadku oceniania na religii uczniów ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu należy wziąć pod uwagę najczęściej występujące problemy, a mianowicie:

- przy myleniu wydarzeń należy uznać fakt przekręcenia nazwy, pojęcia czy wydarzenia

- w przypadku trudności z chronologicznym odtworzeniem wydarzeń należy pozwolić uczniowi korzystać z tablic chronologicznych czy słowników lub mapy

- dawać więcej czasu na czytanie tekstów Pisma świętego, poleceń, instrukcji szczególnie podczas samodzielnej pracy lub sprawdzianów, w miarę możliwości pomagać w ich odczytaniu

- sprawdziany i kartkówki przygotować w formie testów - dostosować je do naturalnego poziomu danego ucznia; dawać łatwiejsze zadania, w czasie sprawdzianów zwiększyć ilość czasu na rozwiązanie zadań czy udzielenie odpowiedzi

- czytanie fragmentów Pisma św. czy innych opracowań rozłożyć w czasie (np. dzielić partiami)

- uwzględniać trudności w rozumieniu treści, szczególnie podczas samodzielnej pracy z tekstem, dawać więcej czasu, instruować lub zlecać przeczytanie tekstu wcześniej w domu

- zeszyty szkolne ucznia sprawdzać częściej, oceniać poprawność i sposób wykonania prac, ustalić sposób poprawy błędów

- nie obniżać ocen za błędy ortograficzne i graficzne

- pytania formułować o prostej konstrukcji

- udzielać dodatkowych wskazówek i rad w czasie pracy

- pomagać w  doborze argumentów, jak również odpowiednich wyrażeń i zwrotów dawać więcej czasu na prace pisemne, sprawdzać, czy uczeń skończył notatkę z lekcji , w razie potrzeby skracać wielkość notatek 

- przypadku trudności z odczytaniem pracy odpytać ucznia ustnie 

- nie wyrywać do natychmiastowej odpowiedzi, dawać więcej czasu na zastanowienie się i przypomnienie słówek, zwrotów czy fragmentu Pisma świętego

- uwzględniać trudności z zapamiętywaniem nazw, imion, nazwisk, dat 

- w czasie odpowiedzi ustnych dyskretnie wspomagać,  dawać więcej czasu na przypomnienie, wydobycie z pamięci nazw, terminów, dyskretnie naprowadzać 

- częściej powtarzać i utrwalać materiał 

- podczas uczenia stosować techniki skojarzeniowe ułatwiające zapamiętywanie 

- wprowadzać w nauczaniu metody aktywne, angażujące jak najwięcej zmysłów (ruch, dotyk, wzrok, słuch) , używać wielu pomocy dydaktycznych, urozmaicać proces nauczania 

- zróżnicować formy sprawdzania wiadomości i umiejętności tak , by ograniczyć ocenianie  na podstawie pisemnych odpowiedzi ucznia 

- przeprowadzać sprawdziany ustne z ławki , niekiedy nawet odpytywać indywidualnie 

- często oceniać prace domowe

- należy zezwolić na dokończenie w domu niektórych prac wykonywanych na lekcjach

- w miarę możliwości pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać, pokazywać na przykładzie 

- nie zmuszać na siłę do śpiewania (np. psalm, kolędy), czy wykonywania ćwiczeń sprawiających uczniowi trudność 

- włączać do rywalizacji tylko tam, gdzie uczeń ma szanse.      

Opracowanie z „Katecheza osób szczególnej troski” pod red. Ks. A. Kicińskiego (2008)