Prawa i wolności obywatelskie KAZUSY odp

Prawa i wolności obywatelskie

Kazus 1

  1. Art. 1. 2. Zgromadzeniem jest zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska.

Pikieta bedzię w zorumieniu ust. zgromadzeniem publiczym (Art. 6. 1. Zgromadzenia organizowane na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób, zwane dalej "zgromadzeniami publicznymi", wymagają uprzedniego zawiadomienia organu gminy właściwego ze względu na miejsce zgromadzenia) jeżeli weźmie w niej udział co najmniej 15 os.

System perwencyjny uprzedniego zgłoszenia organu gminy (Art. 7. 1. Organizator zgromadzenia publicznego zawiadamia organ gminy w taki sposób, aby wiadomość o zgromadzeniu dotarła nie później niż na 3 dni, a najwcześniej 30 dni przed datą zgromadzenia).

  1. Wójt nie miał prawa zmienić godziny i miejsca pikiety gdyż:

Art. 8. Organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego, jeżeli:

  1)   jego cel lub odbycie sprzeciwiają się niniejszej ustawie lub naruszają przepisy ustaw karnych,

  2)   odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach.

Tylko organ gminy może zakazać zgromadzenia, a nie wójt.

Art. 7 Konst. – działanie na podstawie ustawy i w jej granicach. a nie domniemanie kompetencji przez organy państwowe.

  1. Art. 12. 1. Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy, jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach lub gdy narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić.

2. Rozwiązanie zgromadzenia na podstawie ust. 1 następuje przez wydanie decyzji ustnej, poprzedzonej trzykrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej przewodniczącemu w obecności zgromadzonych, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzję tę doręcza się organizatorowi na piśmie w terminie 24 godzin od jej podjęcia.

  1. Tak, prawo o ruchu drogowym.

Kazus 2

  1. Art. 232

W celu zapobieżenia skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia Rada Ministrów może wprowadzić na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni, stan klęski żywiołowej na części albo na całym terytorium państwa. Przedłużenie tego stanu może nastąpić za zgodą Sejmu.

decyzja o wprowadzeniu stanu klęski żywiołowej została wprowadzona przez wojewodę nie zgodnie z prawem.

  1. Tak.

Art. 233 ust.3. Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej może ograniczać wolności i prawa określone w art. 22 (wolność działalności gospodarczej), art. 41 ust. 1, 3 i 5 (wolność osobista), art. 50 (nienaruszalność mieszkania), art. 52 ust. 1 (wolność poruszania się i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), art. 59 ust. 3 (prawo do strajku), art. 64 (prawo własności), art. 65 ust. 1 (wolność pracy), art. 66 ust. 1 (prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy) oraz art. 66 ust. 2 (prawo do wypoczynku).

  1. Art. 23 ust.1: wojewódzki komitet reagowania kryzysowego nie może podjąć tego typu uchwały – tylko wojewoda (w rozporządzeniu) zakresie wskazanym przez rozp. RM.

  2. Art. 228 ust.7.W czasie stanu nadzwyczajnego oraz w ciągu 90 dni po jego zakończeniu nie może być skrócona kadencja Sejmu, przeprowadzane referendum ogólnokrajowe, nie mogą być przeprowadzane wybory do Sejmu, Senatu, organów samorządu terytorialnego oraz wybory Prezydenta Rzeczypospolitej, a kadencje tych organów ulegają odpowiedniemu przedłużeniu. Wybory do organów samorządu terytorialnego są możliwe tylko tam, gdzie nie został wprowadzony stan nadzwyczajny.

Art. 21 ust.1 pkt.14 - 15 możliwość zakazu organizacji imprez masowych, przemieszczania się .Możliwość zakazu, ale zależy od okol. i w zakresie dopuszczonym przez rozporz. RM wojewoda mógłby zakazać. Sam nie może takich rozp. wydawać. Jednak nie można zakazać tylko zgrom. politycznych.

Kazus 3

Art. 11

  1. Partię polityczną zgłasza się do ewidencji partii politycznych, zwanej dalej "ewidencją", prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie, zwany dalej "Sądem".

  2. Zgłoszenie powinno zawierać nazwę, skrót nazwy i określenie adresu siedziby partii politycznej oraz imiona, nazwiska i adresy osób wchodzących w skład organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych. Do zgłoszenia można załączyć wzorzec symbolu graficznego partii politycznej.

  3. Do zgłoszenia należy załączyć:

    1. statut partii politycznej,

    2. wykaz zawierający imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, numery ewidencyjne PESEL i własnoręczne podpisy popierających zgłoszenie co najmniej 1000 obywateli polskich, którzy ukończyli 18 lat i mają pełną zdolność do czynności prawnych; każda strona wykazu powinna być opatrzona adnotacją zawierającą nazwę partii politycznej zgłaszanej do ewidencji.

  4. Do zbierania podpisów osób popierających zgłoszenie, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i z 2001 r. Nr 46, poz. 499).

  5. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny partii politycznej powinny odróżniać się wyraźnie od nazw, skrótów nazw i symboli graficznych partii już istniejących.

  6. Zgłoszenia dokonują 3 osoby spośród osób, o których mowa w ust. 2, przyjmując odpowiedzialność za prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu.

Art. 12

  1. Sąd dokonuje wpisu partii politycznej do ewidencji niezwłocznie, jeżeli zgłoszenie jest zgodne z przepisami prawa.

  2. Przez wpis rozumie się także zmianę oraz wykreślenie wpisu.

  3. Sprawy o wpis do ewidencji rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym; Sąd może zarządzić wyznaczenie rozprawy.

  4. Sąd wydaje orzeczenie w formie postanowienia.

  5. Od postanowienia w przedmiocie wpisu przysługuje apelacja, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Art. 13

  1. Jeżeli zgłoszenie partii politycznej do ewidencji zostało dokonane z naruszeniem przepisów art. 11 ust. 2-6, Sąd wzywa zgłaszających do usunięcia stwierdzonych wad w wyznaczonym przez siebie terminie, nie dłuższym niż 3 miesiące.

  2. W przypadku nieusunięcia wad w terminie i w sposób wskazany przez Sąd, Sąd wydaje postanowienie o odmowie wpisu partii politycznej do ewidencji.

  3. Postanowienie może być zaskarżone w terminie 14 dni od jego doręczenia lub ogłoszenia na posiedzeniu jawnym.

Art. 14

  1. W razie powstania wątpliwości co do zgodności z Konstytucją celów lub zasad działania partii politycznej określonych w statucie, zgodnie z art. 9 ust. 1, lub w programie partii Sąd zawiesza postępowanie, o którym mowa w art. 12, i występuje do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności celów partii politycznej z Konstytucją.

  2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zażalenie nie przysługuje.

  3. Jeżeli Trybunał Konstytucyjny wyda orzeczenie o sprzeczności celów partii politycznej z Konstytucją, Sąd odmawia wpisu partii do ewidencji.

  4. Postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 3, nie podlega zaskarżeniu.

Art. 9

  1. Statut partii politycznej określa jej cele, strukturę i zasady działania, a w szczególności:

    1. nazwę, skrót nazwy i siedzibę partii,

    2. sposób nabywania i utraty członkostwa,

    3. prawa i obowiązki członków,

    4. organy partii, w tym organy reprezentujące partię na zewnątrz oraz uprawnione do zaciągania zobowiązań majątkowych, ich kompetencje oraz czas trwania ich kadencji,

    5. tryb dokonywania wyboru organów partii i uzupełniania składów tych organów,

    6. sposób zaciągania zobowiązań majątkowych, uzyskiwania środków finansowych oraz tryb sporządzania i zatwierdzania informacji o działalności finansowej partii,

    7. zasady tworzenia i znoszenia terenowych jednostek organizacyjnych partii,

    8. zasady dokonywania zmian statutu,

    9. sposób rozwiązania się partii oraz tryb połączenia z inną partią lub innymi partiami.

  2. Statut partii politycznej uchwala zgromadzenie ogólne członków partii lub zgromadzenie ich demokratycznie wybranych przedstawicieli.

Art. 10

Członek partii politycznej ma prawo do wystąpienia z niej.

Zarząd partii powinien zwrócić się o wpis do ewidencji partii politycznych do Sądu Okregowego w Warszawie. Minimum 3 członków wraz ze statutem, 1000 podpisów popierających

2. Art. 13 Konstytucji - Zakazane jest istnienie partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, a także tych, których program lub działalność zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową, stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa albo przewiduje utajnienie struktur lub członkostwa.

Art. 8

Partie polityczne kształtują swoje struktury oraz zasady działania zgodnie z zasadami demokracji, w szczególności przez zapewnienie jawności tych struktur, powoływania organów partii w drodze wyborów i podejmowania uchwał większością głosów.

Statut jest sprzeczny z Konst. i ustawą o partiach politycznych.

  1. Partia polityczna nie może złożyć wniosku o zbadania celów i działalności innej partii politycznej (kontrola następcza) – art.191 ust.1

  2. RPO może z własnej inicjatywy podjąć działanie. Jest również legitymowany do wniesienia wniosku do TK o zbadnie celów i działalności partii politycznej oraz może żadać wszczęcia postepowania cywilnego, karnego, admin. Może również zgłosić udział w tym postępowaniu na prawach służących prokuratorowi.

Orzeczenie TK o zniegodności treści statutu partii z konstytucja delegalizuję ją i tym samym partia ulega wykreśleniu z ewidencji partii politycznych Sądu Okregowego w Warszawie. Możliwośc postepowania dot. delegalizacji partii przed sądem była możliwa w związku z kontrola prewencyjną.

Kazus 4

  1. Tak

  1. Art. 30. Prawo wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych, zwanego dalej "rejestrem", prowadzonego przez ministra właściwego do spraw wyznań religijnych(9), jest realizowane przez złożenie temu ministrowi, zwanemu dalej "organem rejestrowym", deklaracji o utworzeniu kościoła lub innego związku wyznaniowego i wniosku o wpis do rejestru.

  2. Art. 31. 1. Prawo wniesienia wniosku, o którym mowa w art. 30, przysługuje co najmniej 100 obywatelom polskim posiadającym pełną zdolność do czynności prawnych, zwanych dalej "wnioskodawcami".

  3. 2. Wnioskodawcy składają listę zawierającą ich notarialnie poświadczone podpisy potwierdzające treść wniosku, o którym mowa w ust. 1, i deklaracji o utworzeniu kościoła lub innego związku wyznaniowego, imię i nazwisko, datę urodzenia, miejsce zamieszkania oraz rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości oraz numer PESEL każdego z wnioskodawców.

  4. 3. Wnioskodawcy mogą wybrać spośród siebie co najmniej pięcioosobowy komitet założycielski reprezentujący ich w postępowaniu w sprawie wpisu do rejestru.

  5. Art. 32. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 30, powinien zawierać:

  6.   1)   listę, o której mowa w art. 31 ust. 2;

  7.   2)   informację o dotychczasowych formach życia religijnego i metodach działania kościoła lub innego związku wyznaniowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

  8.   3)   informację o podstawowych celach, źródłach i zasadach doktrynalnych, obrzędach religijnych;

  9.   4)   adres siedziby kościoła lub innego związku wyznaniowego oraz dane osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych:

  10. a)  imiona i nazwisko,

  11. b)  datę urodzenia,

  12. c)  adres zamieszkania,

  13. d)  nazwę, serię i numer dokumentu tożsamości,

  14. e)  nr PESEL;

  15.   5)   statut.

  16. 1a. W przypadku wybrania komitetu założycielskiego, o którym mowa w art. 31 ust. 3, wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać także podpisany przez wnioskodawców protokół z wyboru tego komitetu określający datę i miejsce wyborów oraz następujące dane osób wchodzących w jego skład:

  17.   1)   imiona i nazwisko;

  18.   2)   datę urodzenia;

  19.   3)   adres zamieszkania;

  20.   4)   rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości;

  21.   5)   nr PESEL.

  22. 2. Statut powinien określać w szczególności:

  23.   1)   nazwę kościoła lub innego związku wyznaniowego różną od nazw innych organizacji;

  24.   2)   teren działania i siedzibę władz;

  25.   3)   cele działalności oraz formy i zasady ich realizacji;

  26.   4)   organy, sposób ich powoływania i odwoływania, zakres kompetencji oraz tryb podejmowania decyzji;

  27.   5)   źródła finansowania;

  28.   6)   tryb dokonywania zmian statutu;

  29.   7)   sposób reprezentowania na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych;

  30.   8)   sposób nabywania i utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków;

  31.   9)   sposób powoływania, odwoływania oraz kompetencje osób duchownych, o których mowa w art. 12 ust. 3, o ile kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie takich stanowisk;

  32.   10)  sposób rozwiązania kościoła lub innego związku wyznaniowego i przeznaczenie pozostałego majątku.

Art. 19. 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe korzystają na zasadach równouprawnienia ze swobody pełnienia funkcji religijnych.

2. Wypełniając funkcje religijne kościoły i inne związki wyznaniowe mogą w szczególności:

  1)   określać doktrynę religijną, dogmaty i zasady wiary oraz liturgię;

  2)   organizować i publicznie sprawować kult;

  3)   udzielać posług religijnych, w tym osobom, o których mowa w art. 4, oraz organizować obrzędy i zgromadzenia religijne;

  4)   rządzić się w swoich sprawach własnym prawem, swobodnie wykonywać władzę duchowną oraz zarządzać swoimi sprawami;

  5)   ustanawiać, kształcić i zatrudniać duchownych;

  6)   realizować inwestycje sakralne i inne inwestycje kościelne;

  7)   nabywać, posiadać i zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz zarządzać nim;

  8)   zbierać składki i otrzymywać darowizny, spadki i inne świadczenia od osób fizycznych i prawnych;

  9)   wytwarzać i nabywać przedmioty i artykuły potrzebne do celów kultu i praktyk religijnych oraz korzystać z nich;

  10)  nauczać religii i głosić ją, w tym za pomocą prasy, książek i innych druków oraz filmów i środków audiowizualnych;

  11)  korzystać ze środków masowego przekazywania;

  12)  prowadzić działalność oświatowo-wychowawczą;

  13)  tworzyć i prowadzić zakony oraz diakonaty;

  14)  tworzyć organizacje mające na celu działalność na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym i ich skutkom;

  15)  prowadzić działalność charytatywno-opiekuńczą;

  16)  (uchylony);

  17)  powoływać krajowe organizacje międzykościelne;

  18)  należeć do międzynarodowych organizacji wyznaniowych i międzywyznaniowych oraz utrzymywać kontakty zagraniczne w sprawach związanych z realizacją swoich funkcji.

3. Po śmierci 8 osoby związek liczył 99 os. Ale do likwidacji związku potrzebna jest decyzja organu rejestrującego.

Art. 36. 1. Wykreśleniu z rejestru podlega:

  1)   kościół lub inny związek wyznaniowy, którego sytuacja prawna i majątkowa została uregulowana w odrębnej ustawie;

  2)   kościół lub inny związek wyznaniowy, który zawiadomił organ rejestrowy o zaprzestaniu swojej działalności;

  3)   kościół lub inny związek wyznaniowy, który utracił cechy warunkujące uzyskanie wpisu do rejestru; dotyczy to w szczególności kościoła lub innego związku wyznaniowego, który w ciągu 3 lat nie odpowiedział na żądanie organu rejestrowego i nie zaktualizował wpisów do rejestru w zakresie określonym w art. 32 ust. 1 pkt 4.

2. Wykreślenie z rejestru następuje na podstawie decyzji organu rejestrowego.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 36a ust. 2, wykreślenie z rejestru następuje po przeprowadzeniu likwidacji.

Art. 25 ust.4. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo do emitowania w radiu i telewizji programów religijno-moralnych, społecznych i kulturalnych w sposób określony w porozumieniach między władzami danego kościoła lub innego związku wyznaniowego a jednostkami publicznej radiofonii i telewizji.

Kazus 5

  1. Stan wyjątkowy

Art. 230.

  1. W razie zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Rady Ministrów może wprowadzić, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 90 dni, stan wyjątkowy na części albo na całym terytorium państwa.

  2. Przedłużenie stanu wyjątkowego może nastąpić tylko raz, za zgodą Sejmu i na czas nie dłuższy niż 60 dni.

  1. Stan wyjatkowy można wprowadzic tylko przez ustawę, a w przypadku prezydenta w rozporządzeniu na czas niedłuższy niż 90 dni.

Art. 228 ust. 2. Stan nadzwyczajny może być wprowadzony tylko na podstawie ustawy, w drodze rozporządzenia, które podlega dodatkowemu podaniu do publicznej wiadomości.

  1. Siły Zbrojne mogą być użyte w ostateczności i nie z zaskoczenia.

  2. Niepoprawny. Wojewoda podaje do wiadomości publicznej przez rozplakatowanie. Nie można utajnić.

Kazus 6

  1. redaktorem naczelnym może być tylko os. która ma pełną zdolność do czynności prawnych, nie jest pozbawiona pr. publicznych i jest obywatwlwm Polski.

rejestracja w sądie okregowym właściwym ze względu na miejsce siedziby wydawcy.

Art. 20 ust.2. Wniosek o rejestrację, o której mowa w ust. 1, powinien zawierać:

  1)   tytuł dziennika lub czasopisma oraz siedzibę i dokładny adres redakcji,

  2)   dane osobowe redaktora naczelnego,

  3)   określenie wydawcy, jego siedzibę i dokładny adres,

  4)   częstotliwość ukazywania się dziennika lub czasopisma.

3. Postanowienia zarządzające wpis do rejestru sąd uzasadnia tylko na wniosek.

4. Wydawanie dziennika lub czasopisma można rozpocząć, jeżeli organ rejestracyjny nie rozstrzygnął wniosku o rejestrację w ciągu 30 dni od jego zgłoszenia.

5. O zmianie danych, o których mowa w ust. 2, należy zawiadomić niezwłocznie organ rejestracyjny.

definicja czasopisma:   Art. 7 ust.2 pkt.3)   czasopismem jest druk periodyczny ukazujący się nie częściej niż raz w tygodniu, a nie rzadziej niż raz w roku; przepis ten stosuje się odpowiednio do przekazu za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu innego niż określony w pkt 2.

  1. Nie – patrz ad 1. chyba że atr. 25 ust.2 pkt.3 Organ rejestracyjny w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych może zwolnić redaktora naczelnego od wymogu posiadania obywatelstwa polskiego.

  2. tak, po 30 dniach.

Kazus 7

  1. agrumentacja RPO była niepoprawna, ponieważ jeżeli są łamane konstytucyjne prawa i wolności człowieka, każdemu one przysługują, tym samym cudzoziemcom i bezpaństwowcom. Cudzoziemcom przysluguje ochrona konstytucyjna jeżeli są łamane ich prawa i wolności. Wnisek o łamaniu praw może złożyc również os. trzecia. RPO jest niezawisłym i niezależnym organem konstytucyjnym, więc ne można mu niczego zlecić,sam podejmuje decyzje o powzięciu sprawy. Ale art. 19 ust.4 RPOU - . Rzecznik na wniosek Marszałka Sejmu przedstawia informację lub podejmuje czynności w określonych sprawach.

Art. 80.

Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w ustawie, do Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem o pomoc w ochronie swoich wolności lub praw naruszonych przez organy władzy publicznej.

Art. 37.

  1. Kto znajduje się pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji.

  2. Wyjątki od tej zasady, odnoszące się do cudzoziemców, określa ustawa.

Art. 32.

  1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

  2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

2. Marszałek Sejmu nie może postawić RPO w stan oskarżenia przed TS, ponieważ RPO nie odpowiada przed tym organem. Jeżeli marszałek uważa, że RPO sprzeniewierzył się ślubowaniu może wnioskować w Sejmie (jest os. która może złożyć wniosek) o odwołanie RPO – 3/5 liczby posłów przy quorum – co najmniej połowa ustawowej. RPO jest odpowiedzialny tylko przed sejmem.

  1. Funkcjonalnie:

Art. 19.
1. Rzecznik corocznie informuje Sejm i Senat o swojej działalności oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela.
2. Informacja Rzecznika podawana jest do wiadomości publicznej.
3. Rzecznik może przedkładać Sejmowi i Senatowi określone sprawy wynikające z jego działalności.
4. Rzecznik na wniosek Marszałka Sejmu przedstawia informację lub podejmuje czynności w określonych sprawach.

Organizacyjnie:

2. Zadania i organizację Biura określa statut, który nadaje Marszałek Sejmu na wniosek Rzecznika.
3. Na wniosek Rzecznika Marszałek Sejmu może powołać nie więcej niż trzech zastępców Rzecznika, w tym zastępcę do spraw żołnierzy. Odwołanie następuje w tym samym trybie.

Art. 22.
Rzecznik, za zgodą Sejmu, może ustanowić swoich pełnomocników terenowych.

Art. 211.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Rzecznik Praw Obywatelskich nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego.

4. Senta niewspółdecyduje decyduje o RPO.

Art. 7.
1. Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, jeżeli:
    1) zrzekł się wykonywania obowiązków,
    2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby, ułomności lub upadku sił - stwierdzonych orzeczeniem lekarskim,
    3) złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu.
2. Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, również jeżeli Rzecznik sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu.
3. Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1, na wniosek Marszałka Sejmu.
4. Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2, na wniosek Marszałka Sejmu lub grupy co najmniej 35 posłów, większością co najmniej 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.

Kazus 8

  1. Obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi. Inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego określa ustawa.

  2. Obywatel polski nie może utracić obywatelstwa polskiego, chyba że sam się go zrzeknie.

konieczna jet zgoda prezydenta art. 137.

2. TS nie orzeka o pozbawieniu obywatelstwa. Tylko na własny wniosek ze zgoda prezydenta.

Art. 1. 1. Za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą:

  1)   Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,

  2)   Prezes Rady Ministrów oraz członkowie Rady Ministrów,

  3)   Prezes Narodowego Banku Polskiego,

  4)   Prezes Najwyższej Izby Kontroli,

  5)   członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,

  6)   osoby, którym Prezes Rady Ministrów powierzył kierowanie ministerstwem,

  7)   Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych.

2. W zakresie określonym w art. 107 Konstytucji odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu ponoszą również posłowie i senatorowie.

Obywatelstwa można się zrzec na własny wniosek skierowany do prezydenta. TS w swoich sankcjach nie dysponuje takim środkim, co najwyżej pozbawienie praw wyborczych, publicznych na określony czas.

3. Art. 107.

  1. W zakresie określonym ustawą poseł nie może prowadzić działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego ani nabywać tego majątku.

  2. Za naruszenie zakazów, o których mowa w ust. 1, poseł, uchwałą Sejmu podjętą na wniosek Marszałka Sejmu, może być pociągnięty do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, który orzeka w przedmiocie pozbawienia mandatu.

Kazus 9

1. Ekstradycja obywatela polskiego jest zakazana w tym przypadku.

Art. 55.

  1. Ekstradycja obywatela polskiego jest zakazana, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 i 3.

  2. Ekstradycja obywatela polskiego może być dokonana na wniosek innego państwa lub sądowego organu międzynarodowego, jeżeli możliwość taka wynika z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej lub ustawy wykonującej akt prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem, pod warunkiem że czyn objęty wnioskiem o ekstradycję:

1) został popełniony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

2) stanowił przestępstwo według prawa Rzeczypospolitej Polskiej lub stanowiłby przestępstwo według prawa Rzeczypospolitej Polskiej w razie popełnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarówno w czasie jego popełnienia, jak i w chwili złożenia wniosku.

  1. Nie wymaga spełnienia warunków określonych w ust. 2 pkt 1 i 2 ekstradycja mająca nastąpić na wniosek sądowego organu międzynarodowego powołanego na podstawie ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej, w związku z objętą jurysdykcją tego organu zbrodnią ludobójstwa, zbrodnią przeciwko ludzkości, zbrodnią wojenną lub zbrodnią agresji.

  2. Ekstradycja jest zakazana, jeżeli dotyczy osoby podejrzanej o popełnienie bez użycia przemocy przestępstwa z przyczyn politycznych lub jej dokonanie będzie naruszać wolności i prawa człowieka i obywatela.

  3. W sprawie dopuszczalności ekstradycji orzeka sąd.

2. Zgodnie z art. 137 Prezydenta nadaje obywatelstwo i wyraża zgode na jego zrzeczenie, ale sam nie może go odebrać.

3. Skarga konstytucyjna do TK:

  1. Każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na zasadach określonych w ustawie, wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jego wolnościach lub prawach albo o jego obowiązkach określonych w Konstytucji.

  2. Przepis ust. 1 nie dotyczy praw określonych w art. 56.(cudzoiemiec – azyl)

Skarga zostanie odrzucona ze względyu na niedopełnienie przesłanek formlanych:

Art. 46. 1. Skarga konstytucyjna, zwana dalej "skargą", może być wniesiona po wyczerpaniu toku instancyjnego, w ciągu dwóch miesięcy od doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia.

3 m-ce od zakończenia prawomocnym wyrokiem sądu, ostatyeczna decyzja.

Kazus 10

1.

Art. 29. 1. Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może:

  1)   udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia,

  2)   uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia,

  3)   rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

Art. 42. 1. Stowarzyszenie zwykłe nie może:

  1)   powoływać terenowych jednostek organizacyjnych,

  2)   łączyć się w związki stowarzyszeń,

  3)   zrzeszać osób prawnych,

  4)   prowadzić działalności gospodarczej,

  5)   przyjmować darowizn, spadków i zapisów oraz otrzymywać dotacji, a także korzystać z ofiarności publicznej.

2. Stowarzyszenie zwykłe uzyskuje środki na swoją działalność ze składek członkowskich.

2. Likidacja majątku stowarzyszenia:

Art. 38. Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia przeznacza się na cel określony w statucie lub w uchwale walnego zebrania członków (zebrania delegatów) o likwidacji stowarzyszenia. W razie braku postanowienia statutu lub uchwały w tej sprawie, sąd orzeka o przeznaczeniu majątku na określony cel społeczny.

3. Art. 29. 1. Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może:

  1)   udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia,

  2)   uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia,

  3)   rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

2. Sąd rozpoznając wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może na wniosek lub z własnej inicjatywy wydać zarządzenie tymczasowe o zawieszeniu w czynnościach zarządu stowarzyszenia, wyznaczając przedstawiciela do prowadzenia bieżących spraw stowarzyszenia.

3. Rozpoznając wniosek o rozwiązanie stowarzyszenia, sąd może zobowiązać władze stowarzyszenia do usunięcia nieprawidłowości w określonym terminie i zawiesić postępowanie. W razie bezskutecznego upływu terminu, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, podejmie zawieszone postępowanie.

Kazus 11

1. Stowarzyszenie zwykłe nie może być wydawcą ponieważ nie uzyskuje osobowości prawnej.

Art. 8. 1. Wydawcą może być osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej. W szczególności wydawcą może być organ państwowy, przedsiębiorstwo państwowe, organizacja polityczna, związek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorządowa i inna organizacja społeczna oraz kościół i inny związek wyznaniowy.

2. Organizacja polityczna, związek zawodowy, przedsiębiorstwo państwowe, organizacja spółdzielcza, samorządowa i inna organizacja społeczna oraz kościół i inny związek wyznaniowy może realizować uprawnienia wydawnicze bezpośrednio lub za pośrednictwem wydawnictw własnych, jak również innych wydawnictw, działających jako nakładca.

2.   2)   dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu, ukazujący się częściej niż raz w tygodniu,

  3)   czasopismem jest druk periodyczny ukazujący się nie częściej niż raz w tygodniu, a nie rzadziej niż raz w roku; przepis ten stosuje się odpowiednio do przekazu za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu innego niż określony w pkt 2,

Sąd powinien zauważyc, iż dziennik ma ukazywać się dwa razy w tygoniu, a to jest niezgodne z ustawą. Radektorem naczelnym może być tylko obywatel polski z pełną zdolnościa do czynności prawnych, ale istnieje możliwość za zgodą MSZ że obywatel innego kraju może być radaktorem naczelnym. Stowarzyszenie zwykłe jako takie nie może ubiegac się o możliwośc wydawania prasy, bo nie jest os. prawną.

3. Tak, jeżeli po 30dniach od zgłoszenia wniosku, gdy organ rejestracyjny nie wyda odmowy o rejestracji.

4. Wyroki prasowe są zakazane – zasada domniemania niewinności – wymiar materialny przed wydaniem wyroku sądowego w I instancji i grozi za nie odpowiedzialność cywilna/kara przepadku materiały prasowego. Odpowiedzialnośc redkresie majatkowym. aktora naczelnego i autrora artykułu jest solidarna w za

Sąd nie powinien zawiszać wydawania czasopisma, ponieważ:

Art. 22.  (24) Organ rejestracyjny może zawiesić wydawanie dziennika lub czasopisma na czas określony, nie dłuższy niż rok, jeżeli w ciągu roku co najmniej trzykrotnie w tym dzienniku lub czasopiśmie zostało popełnione przestępstwo.

Art. 37. Do odpowiedzialności za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego stosuje się zasady ogólne, chyba że ustawa stanowi inaczej.

5. Redaktor naczelny ma obowiązek opublikowania sprostowania na wniosek:

Art. 31. Na wniosek zainteresowanej osoby fizycznej, prawnej lub innej jednostki organizacyjnej redaktor naczelny redakcji właściwego dziennika lub czasopisma jest obowiązany opublikować bezpłatnie:

  1)   rzeczowe i odnoszące się do faktów sprostowanie wiadomości nieprawdziwej lub nieścisłej,

  2)   rzeczową odpowiedź na stwierdzenie zagrażające dobrom osobistym.

Art. 32. 1. Sprostowanie lub odpowiedź należy opublikować w:

  1)   dzienniku - w ciągu 7 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi,

  2)   czasopiśmie - w najbliższym lub jednym z dwóch następujących po nim przygotowywanych do druku numerów

Kazus 12

1. Art. 1. 1. Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.

BIP – Biuletyn Informacji Publicznej

2. Nie słusznie

Art. 2. 1. Każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej "prawem do informacji publicznej".

2. Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego.

Art. 5. 1. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych.

2. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

Art. 4. 1.  (3) Przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności.

4.  (6) Odmowę, o której mowa w ust. 3, lub niezachowanie wymogów określonych w tym przepisie, można zaskarżyć do sądu administracyjnego w terminie 30 dni; w postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji administracyjnych.

4. Nie wolno utrudniać prasie zbierania materiałów krytycznych ani w inny sposób tłumić krytyki.

3. RPO może z własnej inicjatywy podjąć działanie. Rewizja nadzwyczajna znajduje się w kompetencji RPO – może wnieść.

Po zbadaniu sprawy:

Art. 14.
Po zbadaniu sprawy Rzecznik może:
    1) yjaśwnić wnioskodawcy, że nie stwierdził naruszenia wolności i praw człowieka i obywatela,
    2) skierować wystąpienie do organu, organizacji lub instytucji, w których działalności stwierdził naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela; wystąpienie takie nie może naruszać niezawisłości sędziowskiej,
    3) zwrócić się do organu nadrzędnego nad jednostką, o której mowa w pkt 2, z wnioskiem o zastosowanie środków przewidzianych w przepisach prawa,
    4) żądać wszczęcia postępowania w sprawach cywilnych, jak również wziąć udział w każdym toczącym się już postępowaniu - na prawach przysługujących prokuratorowi,
    5) żądać wszczęcia przez uprawnionego oskarżyciela postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa ścigane z urzędu,
    6) zwrócić się o wszczęcie postępowania administracyjnego, wnosić skargi do sądu administracyjnego, a także uczestniczyć w tych postępowaniach - na prawach przysługujących prokuratorowi,
    7) wystąpić z wnioskiem o ukaranie, a także o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach,
    8) wnieść kasację lub rewizję nadzwyczajną od prawomocnego orzeczenia, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

Prowadząc postępowanie:
Art. 13.
1. Prowadząc postępowanie, o którym mowa w art. 12 pkt 1, Rzecznik ma prawo:
    1) zbadać, nawet bez uprzedzenia, każdą sprawę na miejscu,
    2) żądać złożenia wyjaśnień, przedstawienia akt każdej sprawy prowadzonej przez naczelne i centralne organy administracji państwowej, organy administracji rządowej, organy organizacji spółdzielczych, społecznych, zawodowych i społeczno-zawodowych oraz organy jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, a także organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych,
    3) żądać przedłożenia informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy, a także prokuraturę i inne organy ścigania oraz żądać do wglądu w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich akt sądowych i prokuratorskich oraz akt innych organów ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu rozstrzygnięcia,
    4) zlecać sporządzanie ekspertyz i opinii.
2. W sprawach objętych tajemnicą państwową udzielanie informacji lub umożliwianie Rzecznikowi wglądu do akt następuje na zasadach i w trybie określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
3. Rzecznik odmawia ujawnienia nazwiska i innych danych osobowych skarżącego, w tym także wobec organów władzy publicznej, jeżeli uzna to za niezbędne dla ochrony wolności, praw i interesów jednostki.

4. 6.  (14) Nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikować informacji oraz danych dotyczących prywatnej sfery życia, chyba że wiąże się to bezpośrednio z działalnością publiczną danej osoby.

4. Nie wolno utrudniać prasie zbierania materiałów krytycznych ani w inny sposób tłumić krytyki.

Krytyka działaności publicznej wobec os. sprawująych funkcje publiczne nie dot. tego czym się zajmuje ale jego sferą prywatną niezwiązaną z działanością publiczną, więc była niedozwolona. Agrumentacja była niewłąciwa i sprzeczna z ust.

Kazus 13

1. Prawa Sławomra M. zostały naruszone.  

3)    (13) dbać o poprawność języka i unikać używania wulgaryzmów.

2. Nie wolno publikować w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe, jak również danych osobowych i wizerunku świadków, pokrzywdzonych i poszkodowanych, chyba że osoby te wyrażą na to zgodę.

2. Skarga do Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu jest niedposzczalna. Skarga miała być skierowana na podstawie złamania przepisu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka ustanawiającej Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, dot. art.6

Artykuł 34 Skargi indywidualne

Trybunał może przyjmować skargi każdej osoby, organizacji pozarządowej lub grupy jednostek, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron praw zawartych w Konwencji lub jej protokołach. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się nie przeszkadzać w żaden sposób skutecznemu wykonywaniu tego prawa.

Artykuł 35 Wymogi dopuszczalności

1. Trybunał dopuszcza sprawę dopiero po wyczerpaniu wszystkich środków odwoławczych, przewidzianych prawem wewnętrznym, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, i jeśli sprawa została wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji.

Artykuł 6 Prawo do rzetelnego procesu sądowego

1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.

Kazus 14

1. Art. 60 (Obywatele polscy korzystający z pełni praw publicznych mają prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach.) oraz poniżej:

  1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

  2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

  1. Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.

  2. Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa.

  3. Władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku.

  4. Matka przed i po urodzeniu dziecka ma prawo do szczególnej pomocy władz publicznych, której zakres określa ustawa.

2. Ograniczenia tylko przez ustawę.

Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.

Kazus 15

1. Ustawa RM wprowadzająca stan klęski żywiołowej nie może przekaz działań i podejmowania decyzji Komendantowi Wojewódzkiej Policji, a wojewodzie. Wszytskie decyzję muszą być zawarte w rozporządzeniu, a organy na poziomie wojewódzkim nie mogą mieć nieograniczonej władzy. W ust. RM wpraowadzającej stan klęski żywiołowej zastosowana norma blankietowa która, tzn. wg uznania i potrzeby KMP może zastosować konieczne środki, a takie unmormowanie działań itp. jest zakazane – muszą być jasno sformułowane, nie mogą doprowadzic do swobody decyzji.

2. W celu zapobieżenia skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia Rada Ministrów może wprowadzić na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni, stan klęski żywiołowej na części albo na całym terytorium państwa. Przedłużenie tego stanu może nastąpić za zgodą Sejmu.

Stan nadzwyczajny może zostać wprowadzony na podstawie ustawy w drodze rozporządzenia. (1)Zasada proporcjonalności:

Nie mogą zostać ograniczone:

Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu wojennego i wyjątkowego nie może ograniczać wolności i praw określonych w art. 30 (godność człowieka), art. 34 i art. 36 (obywatelstwo), art. 38 (ochrona życia), art. 39, art. 40 i art. 41 ust. 4 (humanitarne traktowanie), art. 42 (ponoszenie odpowiedzialności karnej), art. 45 (dostęp do sądu), art. 47 (dobra osobiste), art. 53 (sumienie i religia), art. 63 (petycje) oraz art. 48 i art. 72 (rodzina i dziecko).

(2)Zgodnie z zasadą pań. demokratycznego:

- nie mogą naruszać szans równości w życiu politycznym

- prawa opozycji do kontestacji

(3) Nie może naruszac istoty danego prawa/wolności

(4) Wyłącznie dla ochrony:

Kazus 16

1. Prawa ponieżej wskazane nalezą do praw i wolności osobistych

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Każdy pozbawiony wolności nie na podstawie wyroku sądowego ma prawo odwołania się do sądu w celu niezwłocznego ustalenia legalności tego pozbawienia. O pozbawieniu wolności powiadamia się niezwłocznie rodzinę lub osobę wskazaną przez pozbawionego wolności.

Każdy pozbawiony wolności powinien być traktowany w sposób humanitarny.

Cudzoziemcy mogą korzystać z prawa azylu w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie.

Kazus 17

1. Tak, stan klęski żywiołowej jak pozostałe stany nadzwyczajne: stan wyjatkowy i wojenny nie mogą być wprowadzone na podstawie zarządzenia RM, a na podstawie ustawy w drodze rozporządzenia. Stan kleski żywiołowej może być wprowadzony na 30 dni z mozliowścią przedłużenia przez Sejm na terenie całego kraju lub części.

2. Tak, RM.

3. Art. 233 ust.1 - Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu wojennego i wyjątkowego nie może ograniczać wolności i praw określonych w art. 30 (godność człowieka), art. 34 i art. 36 (obywatelstwo), art. 38 (ochrona życia), art. 39, art. 40 i art. 41 ust. 4 (humanitarne traktowanie), art. 42 (ponoszenie odpowiedzialności karnej), art. 45 (dostęp do sądu), art. 47 (dobra osobiste), art. 53 (sumienie i religia), art. 63 (petycje) oraz art. 48 i art. 72 (rodzina i dziecko) – nie może być ograniczone.

Natomiast art. 233 ust.3 – umożliwia ograniczenia: • Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej może ograniczać wolności i prawa określone w art. 22 (wolność działalności gospodarczej), art. 41 ust. 1, 3 i 5 (wolność osobista – w przypadku choroby zakaźnej i kwarantanny), art. 50 (nienaruszalność mieszkania), art. 52 ust. 1 (wolność poruszania się i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), art. 59 ust. 3 (prawo do strajku), art. 64 (prawo własności), art. 65 ust. 1 (wolność pracy), art. 66 ust. 1 (prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy) oraz art. 66 ust. 2 (prawo do wypoczynku).

(1)Zasada proporcjonalności:

Nie mogą zostać ograniczone:

Ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu wojennego i wyjątkowego nie może ograniczać wolności i praw określonych w art. 30 (godność człowieka), art. 34 i art. 36 (obywatelstwo), art. 38 (ochrona życia), art. 39, art. 40 i art. 41 ust. 4 (humanitarne traktowanie), art. 42 (ponoszenie odpowiedzialności karnej), art. 45 (dostęp do sądu), art. 47 (dobra osobiste), art. 53 (sumienie i religia), art. 63 (petycje) oraz art. 48 i art. 72 (rodzina i dziecko).

(2)Zgodnie z zasadą pań. demokratycznego:

- nie mogą naruszać szans równości w życiu politycznym

- prawa opozycji do kontestacji

(3) Nie może naruszac istoty danego prawa/wolności

(5) wprowadzenie przez ustawę

Kazus 18

1. Redaktor naczelny nie może udzielnić dany personalnych os., która nadesłała list (art.15-16) gdyż jest to sprzeczne z ustawą a podana informacja w liście nie dot.art 254 KK. RN nie powienien udzielic nagany dziennikarzowi.

2. Nie, ale za zgodą os. która dany list nadesłała (art. art. 15 ust.1, art. 12 ust. 2:

chronić dobra osobiste, a ponadto interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie

Art. 15. 1. Autorowi materiału prasowego przysługuje prawo zachowania w tajemnicy swego nazwiska.

2. Dziennikarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy:

  1)   danych umożliwiających identyfikację autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym charakterze, jak również innych osób udzielających informacji opublikowanych albo przekazanych do opublikowania, jeżeli osoby te zastrzegły nieujawnianie powyższych danych,

  2)   wszelkich informacji, których ujawnienie mogłoby naruszać chronione prawem interesy osób trzecich.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również innych osób zatrudnionych w redakcjach, wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.

3. Art. 16. 1. Dziennikarz jest zwolniony od zachowania tajemnicy zawodowej, o której mowa w art. 15 ust. 2, w razie gdy informacja, materiał prasowy, list do redakcji lub inny materiał o tym charakterze dotyczy przestępstwa określonego w art. 254 (Kodeksu karnego ( Kto bierze czynny udział w zbiegowisku wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na osobę lub mienie/  Jeżeli następstwem gwałtownego zamachu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu) albo autor lub osoba przekazująca taki materiał wyłącznie do wiadomości) Kodeksu karnego albo autor lub osoba przekazująca taki materiał wyłącznie do wiadomości dziennikarza wyrazi zgodę na ujawnienie jej nazwiska lub tego materiału.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również innych osób zatrudnionych w redakcjach, wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.

3. Redaktor naczelny powinien być w niezbędnych granicach poinformowany o sprawach związanych z tajemnicą zawodową dziennikarza; powierzoną mu informację albo inny materiał może ujawnić jedynie w wypadkach określonych w ust. 1.

Kazus 19

1. Tj. w art.20, BRPO może zająć się to sprawą.

Art. 20.
1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw Obywatelskich.

2. Nie, złamał prawo. Dyrektor jest zobowiązany do współpracy, okazania wszytskich dokumentów dot. sprawy.

1. Organ, organizacja lub instytucja, do których zwróci się Rzecznik, obowiązane są z nim współdziałać i udzielać mu pomocy, a w szczególności:
    1) zapewniać dostęp do akt i dokumentów na zasadach określonych w art. 13,
    2) udzielać Rzecznikowi żądanych przez niego informacji i wyjaśnień,
    3) udzielać wyjaśnień dotyczących podstawy faktycznej i prawnej swoich rozstrzygnięć,
    4) ustosunkowywać się do ogólnych ocen, uwag i opinii Rzecznika.
2. Rzecznik może określić termin, w jakim powinny być dokonane czynności, o których mowa w ust. 1.

Kazus 20

1. Nie, 3 dni od zawiadomienia o chęci przeprowadzenia zgromadzenia, ale nie później niż 24godz. przed jego rozpoczęciem.

2. Nie, art. 3 ust. 2. W zgromadzeniach nie mogą uczestniczyć osoby posiadające przy sobie broń, materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne narzędzia.

3. Nie, jeżeli w zgłoszeniu o chęci przeprowadzenia zgromadzenia podano w jakim jęzku będzie się odbywać zgromadzenie.

art. 7 ust. 2. Zawiadomienie powinno zawierać następujące dane:

  1)   imię, nazwisko, datę urodzenia i adres organizatora oraz nazwę i adres osoby prawnej lub innej organizacji, jeżeli w jej imieniu organizuje on zgromadzenie,

  2)   cel i program oraz język, w którym będą porozumiewać się uczestnicy zgromadzenia,

  3)   miejsce i datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną liczbę uczestników oraz projektowaną trasę przejścia, jeżeli przewiduje się zmianę miejsca w czasie trwania zgromadzenia,

  4)   określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie zwraca się do organu gminy.

4. Nie, odwołanie od decyzji organu gminy kieruje się do wojewody najpóźniej 3 od dostarczenia decyzji o odwołaniu, art.9 ust.3 Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.

Kazus 21

1. Nie.

2. Brak uchwalonego statutu, 15 os. jako założyciele nie spełniali wymogów ustawowych, w tym komitet założycielski, dane dot. art. 12.

Art. 10. 1. Statut stowarzyszenia określa w szczególności:

  1)   nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji,

  2)   teren działania i siedzibę stowarzyszenia,

  3)   cele i sposoby ich realizacji,

  4)   sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków,

  5)   władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania składu oraz ich kompetencje,

  6)   sposób reprezentowania stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także warunki ważności jego uchwał,

  7)   sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich,

  8)   zasady dokonywania zmian statutu,

  9)   sposób rozwiązania się stowarzyszenia.

2. Stowarzyszenie, które zamierza tworzyć terenowe jednostki organizacyjne, jest obowiązane określić w statucie strukturę organizacyjną i zasady tworzenia tych jednostek.

3. Osoba prawna może być jedynie wspierającym członkiem stowarzyszenia.

Komitet założycielski:

Art. 12. Komitet założycielski składa do sądu rejestrowego wniosek o rejestrację wraz ze statutem, listą założycieli, zawierającą imiona i nazwiska, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania oraz własnoręczne podpisy założycieli, protokół z wyboru komitetu założycielskiego, a także informację o adresie tymczasowej siedziby stowarzyszenia.

3. Nie, wniosek jest rozpatrywany niezwłoczenie, a decyzja powinna być roztrzygnięta niepóźniej niż 3 m-ce od złożenia wniosku o rejestrację.

Nie, do stowarzyszenia, które nie jest st.zwykłym potrzebna jest decyzja sądu, która wpisuję dane stow. do Krajowego Rejestru Sądowego.

4. Tak, ale zysk będzie przeznacony na cele statutowe.

Kazus 22

1. Minister kierujący powerzonym mu przez premiera organem admin. rządowej może wydawać rozporządzenia, ale nie rozp. z moca ustawy. Jeżeli chodzi o pozbawienie obywatelstwa to jest to zakoazane w konstytucji. Obywatelstwa można się zrzec za zgodą wyrażoną przez Prezydenta. Naruszenia:

ust.2 Mniejszości narodowe i etniczne mają prawo do tworzenia własnych instytucji edukacyjnych, kulturalnych i instytucji służących ochronie tożsamości religijnej oraz do uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tożsamości kulturowej.

2. Prezydent nadaje obywatelsto, a żaden organ nie może go oderbrać z wyjątkiem dobrowolnego zrzeczenia się za zgodą prezydenta.

3. Utrata-> wniosek->zgoda Prezydenta

Uzyskanie:

Kazus 23

1 i 4. zakaz przynależnośći do partii politycznej określonych grup zawodowych(zakaz łączenia stanowisk, trójpodział władzy – niezależność):

2. Art. 11

  1. Partię polityczną zgłasza się do ewidencji partii politycznych, zwanej dalej "ewidencją", prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie, zwany dalej "Sądem".

  2. Zgłoszenie powinno zawierać nazwę, skrót nazwy i określenie adresu siedziby partii politycznej oraz imiona, nazwiska i adresy osób wchodzących w skład organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych. Do zgłoszenia można załączyć wzorzec symbolu graficznego partii politycznej.

  3. Do zgłoszenia należy załączyć:

    1. statut partii politycznej,

    2. wykaz zawierający imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, numery ewidencyjne PESEL i własnoręczne podpisy popierających zgłoszenie co najmniej 1000 obywateli polskich, którzy ukończyli 18 lat i mają pełną zdolność do czynności prawnych; każda strona wykazu powinna być opatrzona adnotacją zawierającą nazwę partii politycznej zgłaszanej do ewidencji.

  4. Do zbierania podpisów osób popierających zgłoszenie, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i z 2001 r. Nr 46, poz. 499).

  5. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny partii politycznej powinny odróżniać się wyraźnie od nazw, skrótów nazw i symboli graficznych partii już istniejących.

  6. Zgłoszenia dokonują 3 osoby spośród osób, o których mowa w ust. 2, przyjmując odpowiedzialność za prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu.

3. Sąd Okregowy w warszawie

Kazus 24

1. Nie, powinien być wprowadzony stan klęski żywiołowej.

Nie, stan wyjątkowy może być wprowadzony na wniosek RM przez prezydenta w rozporządzeniu, nie dłuzej niż 90dn. Natomiast stan klęski żwyiołowej może być wprowadzony przez RM przez rozporządzenie na okres 30dni.

2. Nie, ponieważ w rozporządzeniu wprowadzającym stan nadzyczajny powinno być jasno i wyraźnie wskazane jakie ograniczenia obowiązują i wojewoda jest os., która nadzoruje wykonanie tego rozporządzenia, anie organ samorządu terytorialnego. Zakaz jest wydawania upowarznień blakietowych i subdelegacji.

Kazus 25

Partia polityczna może organizować zgromadzenia jako iż po wpisie do ewidencji partii politycznych uzyskuje osobowość prawną.

Organ gminy nie może zmienic czasu i miejsca zgromadzenia, które zostało zawarte we wniosku.

Art. 2. (1) Wolność zgromadzania się podlega ograniczeniom przewidzianym jedynie przez ustawy, niezbędnym do ochrony bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego oraz ochrony zdrowia lub moralności publicznej albo praw i wolności innych osób, a także ochrony Pomników Zagłady w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412).

Kazus 26

1. Tak, ponieważ wizyta posłanki nie była wiązana bezpośrednio z działalnością publiczną, a prywatną.

Art. 12. 1. Dziennikarz jest obowiązany:

  1)   zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło,

6.  (14) Nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikować informacji oraz danych dotyczących prywatnej sfery życia, chyba że wiąże się to bezpośrednio z działalnością publiczną danej osoby.

2. Nie, jest obowiązkiem zamieszczenie sprostowania przez RN.

3. Odpowiedzialność cywilną z art.23KC poniesie autor tekstu, redaktor naczelny lub inna os. która spowodowała opublikowanie tego teksu. W zakresie odp. majatkowej jest to odp. solidrana.

Roszczenie przedawnia się z upływem 1 roku od opublikowania materiału.

4. Jest tak możliwość ze względu na dobro strony procesu.

Kazus 27

1. O pozwolenie przeprowadzenia zgromadzenia publicznego należy zwrócić się do organu gminy, a nie do wojewody. Wolność zgromadzeń może być oraniczona zgodnie z art. 233 ust.3 Konstytucji. Prawnie uznany związek wyznaniowy może przeprowadzić zgromadzenie bez potrzeby zawiadamiania o tym organu gminy jeżeli zgromadzenie odbywa się w ramach działalności związku:

Art. 4. Przepisy ustawy nie dotyczą zgromadzeń:

  1)   organizowanych przez organy państwa lub organy samorządu terytorialnego,

  2)   odbywanych w ramach działalności Kościoła Katolickiego, innych kościołów oraz związków wyznaniowych.

Społeczny Komitet Obrony A. – nie legalnie

Kościół Dusz Oświeconych – legalnie

2. Może wprowadzić ograniczenie wolności zgromadzeń. Burmistrz powinien zakazać odbycia zgromadzenia SKO.A. - Art. 14. W Kodeksie wykroczeń w art. 52 § 1 otrzymuje brzmienie:

"§ 1. Kto: przeszkadza, zwołuje zgromadzenie bez wymaganego zawiadomienia albo przewodniczy takiemu zgromadzeniu lub zgromadzeniu zakazanemu,

- podlega karze aresztu do dwóch tygodni, karze ograniczenia wolności do dwóch miesięcy albo karze grzywny."

3. Tak, wolność zgromadzeń może być ograniczona – inne art. 233 ust.3:

Decyzja burmistrza jest słuszna ponieważ katastrofalna susza może spowodować kłopoty ze zdrowiem os. biorących udział w zgromadzeniu.

4. Negatywny aspekt państwa dot. ograniczeń pr. i wolności obywatelskich dot. art. 233 ust.1 – są to prawa, które nie mogą być ograniczone podczas stanu nadzwyczajnego:

W myśl ust. o zgromadzeniach wymagane jest zgłoszenie chęci powzięcia zgromadzenia.

Kazus 28

1. (a)Tak, RPO może zaskarżyć ustawę do TK i (b)może uczestniczyć w rozprawie na prawach prokuratora jeżeli zgłosi chęć udziału na 60 dn. przed rozprawą, ale w sprawach dot. skargi konstytucyjnej. W tym przypadku RPO podejmuję działanie z własnej inicjatywy jeżeli powziął wiadomość o łamaniu praw i wolnośći człowieka.Sam kieruje skargę konstytucyjna do TK.

Jeżeli RPO zaskarży ust. z innej podstawy prawnej, tzn.: ustawę rozpatruje się dla wniosków o zgodność aktów normatywnych z konstytucją. TK bada legalność wydania zaskarżonego aktu i jego zgodność z konstytucją bądź ratyfikowanymi um. międzyn. wymagających uprzedniej zgody wyrażonej w ust. Wtedy (c)nie może wziąźć udziału w postepowaniu.

2. Tak, system prewencyjny uprzedniego zgłoszenia organu gminy, nie dot. zgromadzeń odbywanych w ramach kościołów, zw. wyznaniowych, organów publicznych lub samorządu terytorialnego.

3. Nie, o delegalizacji w drodze likwidacji zw. wyznaniowgo może zdecydowac tylko sąd okregowy na mocy wyroku sądowego na wniosek prokuratora albo MSWiA (minister właściwy ds. wyznań religijnych).

Art. 36a. 1. Organ rejestrowy lub prokurator może wystąpić do sądu okręgowego o stwierdzenie niezgodności działania kościoła lub innego związku wyznaniowego z przepisami prawa, o których mowa w art. 27 ust. 1, lub ze statutem, o którym mowa w art. 32.

4. Art. 53 Konstytucji:

  1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.

  2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.

  3. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy i tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności lub wolności i praw innych osób.

  4. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

Kazus 29

1. ABC nie złamała pr. prasowego, ponieważ nie wzięła za to żadnej korzyści majatkowej: dziennikarzowi nie wolno prowadzić ukrytej działalności reklamowej wiążącej się z uzyskaniem korzyści majątkowej bądź osobistej od osoby lub jednostki organizacyjnej zainteresowanej reklamą.

ABC złamała przepis ust. dot. KRRiT: Art. 16c. zakazane jest nadawanie reklamy ukrytej.

2. Wyrok prasowy – nie wolno wydawać prasie opinii co do roztrzygnieć przed wydaniem wyroku w postepowaniu sądowym w I instancji.

Tak, ponieważ istnieje zakaz wydawania wyroków prasowych.

3. W przypadku redakcji ZZ opdowiedzialność prawną za działalność pniesie autor tekstu, redaktor naczelny oraz os. trzecia, która spowodowała publikacje materiału prasowego. Odpowiedzialność majątkowa jest solidarna.

W przypadku stacji XX odpowedzialność prawną za działalność pniesie nadawca programu, autor programu oraz inne os. które przyczyniły się do jego rozpowszechnienia(Art. 4.W rozumieniu ustawy: nadawcą jest osoba, która tworzy lub zestawia programy i rozpowszechnia

je lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechnienia w całości i bez zmian.

Kazus 30

1. Nie, odpowiedzialność konstytucyjna przed TS ponoszą członkowie KRRiT, ale prawo do pociągniecia ich do odpowiedzialności przysługuje wyłącznie Sejmowi.

2. Nie zgodne z ust.:

Art. 35.

1. Koncesja może być udzielona osobie fizycznej, posiadającej obywatelstwo polskie

i stałe miejsce zamieszkania w Polsce, lub osobie prawnej, która ma siedzibę

w Polsce.

2. Koncesja dla spółki z udziałem osób zagranicznych może być udzielona, jeżeli:

1) udział osób zagranicznych w kapitale zakładowym spółki nie przekracza

49%,

3. Koncesja może być również udzielona:

1) osobie zagranicznej lub

2) spółce zależnej, w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, od osoby zagranicznej

- których siedziba lub stałe miejsce zamieszkania znajduje się w państwie członkowskim

Europejskiego Obszaru Gospodarczego (czyli Wlk. Brytania też)- bez stosowania ograniczeń

zawartych w ust. 2. – ten przepis by wskazywał, że może dostac koncesje o_O

z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością i

dobrem społecznym, w szczególności nie mogą zawierać treści dyskryminujących

ze względu na rasę, płeć lub narodowość.

3. Argumentacja A.G. jest nie poprawna w świetle konstytucji ponieważ:

Prawa i wolności osobiste, art. 47: Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Oraz art. 18 KRRiTU też.

Kazus 31

1. Najlepsza formą byłoby stowarzyszenie rejestrowe, we względu na możność przyjmowania: spadków, darowizn, dotacji i ofirności publicznej, tj. w tym przypadku ks.

Stowarzyszenie rejestrowe:

- 15 os.

- os. prawna

- przyjmownie: spadków, darowizn, dotacji, ofiarności publicznej

- system prewencyjny – oczekiwanie na decyzje sądu rejestrowego do 3 m-cy od złożenia wniosku o wpis do Krajowego rejestru Sądowego

- statut i komitet założycielski przy rejestracji:

Art. 10. 1. Statut stowarzyszenia określa w szczególności:

  1)   nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji,

  2)   teren działania i siedzibę stowarzyszenia,

  3)   cele i sposoby ich realizacji,

  4)   sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków,

  5)   władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania składu oraz ich kompetencje,

  6)   sposób reprezentowania stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także warunki ważności jego uchwał,

  7)   sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich,

  8)   zasady dokonywania zmian statutu,

  9)   sposób rozwiązania się stowarzyszenia.

2. Stowarzyszenie, które zamierza tworzyć terenowe jednostki organizacyjne, jest obowiązane określić w statucie strukturę organizacyjną i zasady tworzenia tych jednostek.

3. Osoba prawna może być jedynie wspierającym członkiem stowarzyszenia.

Art. 11. 1. Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków. W sprawach, w których statut nie określa właściwości władz stowarzyszenia, podejmowanie uchwał należy do walnego zebrania członków.

2. Statut może przewidywać zamiast walnego zebrania członków zebranie delegatów lub zastąpienie walnego zebrania członków zebraniem delegatów, jeżeli liczba członków przekroczy określoną w statucie wielkość. W takich przypadkach statut określa zasady wyboru delegatów i czas trwania ich kadencji.

3. Stowarzyszenie jest obowiązane posiadać zarząd i organ kontroli wewnętrznej.

- łączenie się w związki stowarzyszeń w liczbie co najmniej 3

- może tworzyć terenowe jednostki organizacyjne stowarzyszenia

- zrzeszać os. prawne

- prowadzenie działalności gospodarczej

Stowarzyszenie zwykłe:

- 3 os.

- przy rejestracji: regulamin, os. reprezentującą, nazwa, siedzib, cel, środki działania

- nie może przyjmować darwoizn, spadków, ofiarności publicznej, dotacji

- nie może zrzeszać os. prawnych

- nie ma os. prawnej

- nie może tworzyć jednostek terenowych

- łączyć się z innymi stow.

- prowadzić działalności gosp.

- system prewencyjny ale z ta różnica że po 30 dniach od złożenia wniosku o założenie stow. może zacząć działać i nie czekać na decyzje sądu rejestrowego

2. Statut:

Art. 10. 1. Statut stowarzyszenia określa w szczególności:

  1)   nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji,

  2)   teren działania i siedzibę stowarzyszenia,

  3)   cele i sposoby ich realizacji,

  4)   sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków,

  5)   władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania składu oraz ich kompetencje,

  6)   sposób reprezentowania stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także warunki ważności jego uchwał,

  7)   sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich,

  8)   zasady dokonywania zmian statutu,

  9)   sposób rozwiązania się stowarzyszenia.

2. Stowarzyszenie, które zamierza tworzyć terenowe jednostki organizacyjne, jest obowiązane określić w statucie strukturę organizacyjną i zasady tworzenia tych jednostek.

3. Procedura rejestracji:

Art. 9. Osoby w liczbie co najmniej piętnastu, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski.

Art. 10. 1. Statut stowarzyszenia

Art. 11. 1. Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków.

Art. 12. Komitet założycielski składa do sądu rejestrowego wniosek o rejestrację wraz ze statutem, listą założycieli, zawierającą imiona i nazwiska, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania oraz własnoręczne podpisy założycieli, protokół z wyboru komitetu założycielskiego, a także informację o adresie tymczasowej siedziby stowarzyszenia.

Art. 13. 1. Wniosek o zarejestrowanie stowarzyszenia sąd rejestrowy rozpoznaje niezwłocznie, a rozstrzygnięcie powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

Art. 16. Sąd rejestrowy wydaje postanowienie o zarejestrowaniu stowarzyszenia po stwierdzeniu, że jego statut jest zgodny z przepisami prawa i założyciele spełniają wymagania określone ustawą.

Art. 17. 1. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.

1a. Terenowa jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 10 ust. 2, może uzyskać osobowość prawną, jeżeli statut stowarzyszenia to przewiduje.

Kazus 32

1. 3 lata i 6 m-cy od zawarcia związku małżeńskiego z obywatelem Polski.

Art. 10. 1. Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i który pozostaje co najmniej 3 lata w związku małżeńskim z osobą posiadającą obywatelstwo polskie, nabywa obywatelstwo polskie, jeżeli w terminie określonym w ust. 1a złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.

1a. Termin do złożenia oświadczenia woli, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się albo 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osobą posiadającą obywatelstwo polskie.

2. Przyjęcie oświadczenia może być uzależnione od złożenia dowodu utraty lub zwolnienia z obywatelstwa obcego.

2. Nie, ponieważ jest żoną(wciąż) obywatela polskiego.

3. Art. 137 – prezydent nadaje obywatelstwo

Kazus 33

1. Na pół etetu

2. Rodzice są jego prawnymi opiekurami i przedsawicielami ustawowymi, a Kazio nie ma pełnej zdolności do czynności prawnej, którą zyskuje się po ukończeniu 18lat. Wiec tylko rodzice mogą o tym decydować, ale w konstytucji jest zapisane, iż obowiązkiem jest pobieranie nauki do 18 roku życia.

3. Tak:

Kazus 34

1. Dopuszczalne: sprzedaż zmienionego statutu(art.27), gadzety dot. partii, kredyty bankowe(art.7), subwencje(art.28, jeżeli w skali kraju otrzymała 3% głosów ma pr. do otrzymywania subwencji przez okres kadencji Sejmu)

Niedopuszczalne: zbiórka publiczna(art.6), działalność gospodarcza(art.24 ust.3)

2. O zmianie statutu partia musi zawiadomić Sąd Okregowy w Warszawie – najpóźniej 14 dn. od dokonania zmiany.

Art. 20

  1. W przypadku niespełnienia przez partię polityczną wymogów określonych w art. 19 Sąd wzywa właściwy organ partii politycznej do złożenia wyjaśnień lub uzupełnienia brakujących danych w wyznaczonym przez siebie terminie, nie krótszym niż 3 miesiące. W razie powstania wątpliwości Sąd bada, czy dochowany został tryb dokonywania wyboru organów partii oraz uzupełniania składów tych organów, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 5.

  2. W razie bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, Sąd wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji.

3. Nie.

Obowiązek gromadzenia środków pieniężnych przez partię polityczną na rachunkach bankowych nie dotyczy kwot ze składek członkowskich w wysokości nieprzekraczającej od jednego członka w jednym roku minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę, pozostawionych w terenowych jednostkach organizacyjnych partii - z przeznaczeniem na pokrycie wydatków związanych z bieżącą działalnością (na dn. 1 stycznia 2009 - 1.276 zł.)

Kazus 35

1. W statucie zawarte są te dane:

wykaz zawierający imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, numery ewidencyjne PESEL i własnoręczne podpisy popierających zgłoszenie co najmniej 1000 obywateli polskich, którzy ukończyli 18 lat i mają pełną zdolność do czynności prawnych; każda strona wykazu powinna być opatrzona adnotacją zawierającą nazwę partii politycznej zgłaszanej do ewidencji.

2. Z chwilą wpisu do ewidencji partii politycznych przez Sąd Okregowy w Warszawie.

3. Nie, wpis partii dokonuje się do ewidencji.

Sprawdzenie wszystkich wymogów formlanych dokonuje organ rejestrowy czyli w przypadku partii Sąd Okręgowy w Warszawie.

4. Art. 11, ust.1, 13:

Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania partii politycznych. Partie polityczne zrzeszają na zasadach dobrowolności i równości obywateli polskich w celu wpływania metodami demokratycznymi na kształtowanie polityki państwa.

Zakazane jest istnienie partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, a także tych, których program lub działalność zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową, stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa albo przewiduje utajnienie struktur lub członkostwa.

Kazus 36

1. Nie, jeżeli nie wiąże się z dodtakowymi kosztami dla wytawcy informacji. Jeżeli tak, należy w ciągu 14dn. od otrzymania wniosku o udzielenie informacji zawiadomić i dodtakowej zapłacie i formie udostępnienia. Jeżeli zainteresowany w tym czasie nie wycofa wniosku lub nie zmieni formy po kolejnych 14dn od powiadommienia o zmianie podmiot otrzymuje tą informacje.

2. Nie, ponieważ nie pociąga to żadnych konieczności zmiany formy, sposobu udostępnienia informacji przez MSW.

3. Nie, ponieważ jako „przyszły” akt normatywny, który będzie obowiązywał musi być opublikowany w wskazanym publikatorze ustaw ze względu na zagadnienia w nim zawarte (Monitor Polski, Dziennik Ustaw RP).

Kazus 37

1. Tak, jeżeli zakłada się partię należy ją zarejestrować do ewidencji partii polit. w Sądzie Okręgowym w Warszawie.

2. Poprawne:

- Sąd Okregowy w Warszawie

- 1000 obywateli polskich

- dane organu przedstawicielskiego (min.3 os.)

Zgłoszenie powinno zawierać nazwę, skrót nazwy i określenie adresu siedziby partii politycznej oraz imiona, nazwiska i adresy osób wchodzących w skład organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych.

Tak, sąd musi wezwać do uzupełnienia braków formalnych w terminie nie dłuższym niż 3 m-ce:

Jeżeli zgłoszenie partii politycznej do ewidencji zostało dokonane z naruszeniem przepisów art. 11 ust. 2-6, Sąd wzywa zgłaszających do usunięcia stwierdzonych wad w wyznaczonym przez siebie terminie, nie dłuższym niż 3 miesiące.

W przypadku nieusunięcia wad w terminie i w sposób wskazany przez Sąd, Sąd wydaje postanowienie o odmowie wpisu partii politycznej do ewidencji.

3. Skarga konstytucyjna ma duże szanse powodzenia, gdyż sąd rejestracyjny złamał ustawę o partiach politycznych.

Kazus 38

1. Wniosek przewodniczącego partii „Zieloni” nie może odnieść sukcesu, ponieważ kontrola represyjna po zalegalizowaniu partii politycznej może dot. tylko zmian przepisów statutu partii i ich zgodności, legalności z konstytucją na wniosek Sądu Okregowego do TK:

Jeżeli partia polityczna wprowadzi do statutu zmiany niezgodne z postanowieniami art. 8(a – jawność struktur, b – powoływanie organów w drodze wyborów, c – uchwały większością głosów), Sąd może wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją celów lub zasad działania partii politycznej.

2. Jako że uchylanie uchwał jednostek regionalnych można by uznać za złamanie zasady art. 8.: powoływanie organów w drodze głosowania i uchwały podejmowane większością głosów – zasady działania zgodnie z demokracją – TK może wydać orzeczenie o sprzeczności z konstytucją co uprawnia sąd do wykreślenia partii z ewidencji.

3. Nie, MS nie posiada legitymacji do wystąpienia z wnioskiem do TK.

Może powałać się na: partia polit. jest dobrowolną organizacją i nie można zmuszać do wstąpienia do niej lub wystąpienia i ponosić za to ujemne konsekwencje – członek partii ma prawo do wystapienia z niej(art.10), uchwały organów partii muszą być uchwalane większością głosów przez powołane do tego specialne organy czy to na szczeblu krajowym czy regionalny – nie mogą być uchylane z „góry”.

Kazus 39

1. Wg. ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, senator ma prawo interweniować w tej sprawie na wniosek własny lub wyborcy(ów) – art. 20

  1. Poseł lub senator ma prawo podjąć - w wykonywaniu swoich obowiązków poselskich lub senatorskich - interwencję w organie administracji rządowej i samorządu terytorialnego, zakładzie lub przedsiębiorstwie państwowym oraz organizacji społecznej, a także w jednostkach gospodarki niepaństwowej dla załatwienia sprawy, którą wnosi we własnym imieniu albo w imieniu wyborcy lub wyborców, jak również zaznajamiać się z tokiem jej rozpatrywania.

  2. Organy i jednostki, wymienione w ust. 1, wobec których poseł lub senator podjął interwencję, są obowiązane najpóźniej w ciągu czternastu dni powiadomić posła lub senatora o stanie rozpatrywania sprawy i w terminie uzgodnionym z posłem lub senatorem ostatecznie ją załatwić.

  3. Kierownicy organów i jednostek, o których mowa w ust. 1, są obowiązani niezwłocznie przyjąć posła lub senatora, który przybył w związku ze sprawą wynikającą z wykonywania jego mandatu, oraz udzielić informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy.

  4. Legitymacja poselska lub senatorska upoważnia parlamentarzystę do wstępu na teren jednostek, o których mowa w ust. 1.

2. Taka kontrola nie leży w zakresie NIK, senatorowie nie są legitymowani do składania wniosku o kontrole

3. Jeżeli zakład działa na terenie RP to nie ma wątpliwości.

Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.

Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w ustawie, do Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem o pomoc w ochronie swoich wolności lub praw naruszonych przez organy władzy publicznej.

4. Projekt ust. byłby niezgodny z konstytucją i wymagałyby zmiany konstytucji lub zostałby zaskarżony do TK o niezgodność z konstytucją.

Kazus 40

1. Sędziowie nie mogą należeć do zw. zawodowych, sędziowie są niezawiśli i nie podelgają żadym organizacjom, stow. prócz Konstytucji i ustaw, sędziowie nie mają inicjatywy ustawodawczej i nie mogą z takim wnioskiem wystąpić. Tylko KRS może rozpatrywać i opiniować kandydatury na stanowisko sędziów. stowarzyszenie a dobrowolność(nie można ponosić ujemnych konsekwencji przy wystąpieniu/nie przystąpieniu):

rozpatruje i ocenia kandydatury do pełnienia urzędu sędziowskiego na stanowiskach sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz na stanowiska sędziowskie w sądach powszechnych i w sądach wojskowych

2. Wojewoda podlega Presesowi RM, a nie MS. MS postapinił niezgodnie z prawem.

3. Art. 31. Na wniosek organu nadzorującego sąd wydaje postanowienie o rozwiązaniu stowarzyszenia, w razie gdy:

  1)   liczba członków stowarzyszenia zmniejszyła się poniżej liczby członków wymaganych do jego założenia,

  2)   stowarzyszenie nie posiada przewidzianych w ustawie władz i nie ma warunków do ich wyłonienia w okresie nie dłuższym niż rok.

Art. 30. 1. Jeżeli stowarzyszenie nie posiada zarządu zdolnego do działań prawnych, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, ustanawia dla niego kuratora.

Art. 28. W razie stwierdzenia, że działalność stowarzyszenia jest niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu w sprawach, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, organ nadzorujący, w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może wystąpić o ich usunięcie w określonym terminie, udzielić ostrzeżenia władzom stowarzyszenia, wystąpić do sądu o zastosowanie środka określonego w art. 29.

Art. 29. 1. Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może:

  1)   udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia,

  2)   uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia,

  3)   rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

2. Sąd rozpoznając wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może na wniosek lub z własnej inicjatywy wydać zarządzenie tymczasowe o zawieszeniu w czynnościach zarządu stowarzyszenia, wyznaczając przedstawiciela do prowadzenia bieżących spraw stowarzyszenia.

3. Rozpoznając wniosek o rozwiązanie stowarzyszenia, sąd może zobowiązać władze stowarzyszenia do usunięcia nieprawidłowości w określonym terminie i zawiesić postępowanie. W razie bezskutecznego upływu terminu, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, podejmie zawieszone postępowanie.

Art. 25. Organ nadzorujący ma prawo:

  1)   żądać dostarczenia przez zarząd stowarzyszenia, w wyznaczonym terminie, odpisów uchwał walnego zebrania członków (zebrania delegatów),

  2)   (skreślony),

  3)   żądać od władz stowarzyszenia niezbędnych wyjaśnień.

Art. 26. W razie niezastosowania się stowarzyszenia do wymagań określonych w art. 25, sąd na wniosek organu nadzorującego może nałożyć grzywnę w wysokości jednorazowo nie wyższej niż 5.000 zł. Od grzywny można zwolnić, jeżeli po jej wymierzeniu stowarzyszenie niezwłocznie zastosuje się do wymagań organu nadzorującego. Stowarzyszenie, w terminie 7 dni, może wystąpić do sądu o zwolnienie od grzywny

4.Tak, mogą, ale nie w partie polityczne, zw. zawodowe i prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z niezawisłością sedziów i niezależnością sądów. Zważywszy, że stow. może wypowiadać się w sprawach publicznych. Art. 63 – każdy może.

Kazus 41

1. Tak, każdemu przysługuje oranizowanie zgromadzeń: osoba pełnoletnia, pełna zdolność do czynności prawnych, nie pozbawiona pr. publicznych; os. prawne, inne organizacje, grupy osób.

2. Tak, lista osób, które mogą uczestniczyć w zgrmadzeniu, wysłać wcześniej zaproszenia na zgromadzenie, rozpocząć zgromadzenie od razu w hali widowiskowej.

3. Zgromadzenia niepubliczne nie wymagają uprzedniego zawiadomienia organu gminy.

Kazus 42

1. Jest to zgromadzenie publiczne dostepne dla nieoznaczonej immienie ilości osób, jednakże jest ono przeprowadzone nie legalnie, gdyż nie uzyskało zgody na jego odbycie.

2. Burmistrz miał racje, ponieważ jest ustawowy wymóg zawiodomienia o chęci przeprowadzenia zgromadzenia publicznego. Stowarzyszenie nie mogło legalnie przeprowadzić zgrom. pub.

3.   zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło,

dbać o poprawność języka i unikać używania wulgaryzmów,

Kazus 43

1. Tak, ponieważ członkiem stowarzyszenia mogą być os. pełnoletnia z pełna zdolnościa do czynności prawnych; os. mająca 16 lat: ograniczona zdolność do czynności prawnych, bierne i czynne prawo wyborcze jeżeli w zarządzie stow. wiekszość stanowią os. z pełną zdol. do czyn. pr.; poniżej 16 lat za zgodą przedstawicieli ustawowych – bez prawa czynnego i biernego wyborczego do władz stow., bez pr. głosowania – o ile nie jest to stow. tylko dla małoletnich .

Z takim ogłoszeniem wiąże się ryzyko, że w stow. będą uczestniczyć os. nie wymienione powyżej co jest niezgodne z ust.

2. Osoba prawna może być jedynie członkiem wspierającym, a nie zawierać umowy zobowiązująco – rozporządzające ze stow.! więc minister miał rację, że jest to niezgodne z ust.

O rozwiązaniu stow. decyduje sąd na wniosek organu nadzorującego(wojewoda/starosta) lub prokuratura – minister nie może wnioskować.

3. Tak, jako że stow. z chwila wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego uzyskuje osobowość prawną:

Art. 8. 1. Wydawcą może być osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej. W szczególności wydawcą może być organ państwowy, przedsiębiorstwo państwowe, organizacja polityczna, związek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorządowa i inna organizacja społeczna oraz kościół i inny związek wyznaniowy.

Kazus 44

1. Projekt takiej ust. byłyby nie konstytucyjny. Albo należałoby zaskarzyć taką ust. do TK jako niezgodna z konst. – kontrola represyjna, po uchwaleniu ust. albo kontrola prewencyjna – Prezydent przed podpisaniem ustawy. Projekt tej ust. wymagałby zmiany konstytucji.

Projekt tej ustawy bardzo ogranicza kręg os. uprawnionych do uzyskania koncesji ( kościoły, zw. wyznaniowe, S.A., s z o.o.). natomiast w konstytucji zawarty jest przepis, iż każdy ma do tego prawo jeżeli spełnia przesłanki(szerokie) wymienione w pr. prasowym:

Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.

Wydawcą może być osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej. W szczególności wydawcą może być organ państwowy, przedsiębiorstwo państwowe, organizacja polityczna, związek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorządowa i inna organizacja społeczna oraz kościół i inny związek wyznaniowy.

Ograniczenia wolności prasy są konstytucyjnie zabronione: Art. 1.  (1) Prasa, zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawności życia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej.

Projekt uprawniałby RM do swobodnej zniamy przespisów ust., co może uczynić tylko Sejm – projekt zmiany ustawy, a nie organ wykonawczy.

Ustanowienie Krajowej Rady Prasowej doprowadziłoby do utrudnień, ponieważ trzeba by było uzyskać najpierw zezwolenie KRP, a nastepnie koncesje KRRiT.

2. TK może rozpocząć kontrole prewencyjna na wniosek Prezydenta przed podpisaniem ust. albo kontrolę represyjna po wydaniu aktu normatywnego przez zaskarżenie ust. jako niezodnej z konstytucją. Krajowa Konfrencja Wydawców jest legitymowana jako ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców i organizacji zawodowych(art.191 ust.4), ale dopiero po wydaniu ustawy,a nie jeszcze w toku czytania na posiedzeniach Sejmu. Tak samo nie może zabronić czytania projektu. Po to istnieja organy kontroli, tj. TK, aby zbadać konstytucyjnośc lub jej brak ust.

Kazus 45

1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji – minister właściwy do spraw wyznań religijnych

2. Preses Urzędu ds. Cudzoziemców postapił właściwie, ponieważ kościoły i zw. wyznaniowe w Polsce mogą zakładac tylko obywatele polscy mający pełną zdolność do czynności prawnych.

3. Nie może, ponieważ tok instancyjny się niewyczerpał. na decyzje MSWiA można wnieść skargę do s. administracyjnego, jeżeli decyzje nie zostały wydane wciągu 3 miesiecy od złożenia wniosku albo organ rejestracyjny wydał odmowe wpisu do rejestru.

Kazus 46

1. Tak, Komitet Organizacyjny może kwietionować deczyje organu gminy, ponieważ została za późno wysłana. Najpóźniej 24godz. przed rozpoczęciem zromadzenia, a najwcześniej 3 dn. od zgłoszenia.

2. Wojewoda – odwołanie od decyzji organu gminy

Sąd administracyjny – skargi na decyzje w sprawach zgromadzeń w ciągu 3 dn. od dnia doręczenia decyzji.

3. Termin odwołania kwesty w wyznaczonych miejscach był krótszy niż 24 godz. przed planowana kwestą.

Kazus 47

1. Tak

Art. 4. 1. Cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą zrzeszać się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami obowiązującymi obywateli polskich.

2. Cudzoziemcy niemający miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą wstępować do stowarzyszeń, których statuty przewidują taką możliwość.

2. Tylko organ nadzorujący może wystapić z wnioskiem o zmiane statutu. RPO jest jedynie organem inicjującym:

1. W związku z rozpatrywanymi sprawami Rzecznik może przedstawiać właściwym organom, organizacjom i instytucjom oceny i wnioski zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony wolności i praw człowieka i obywatela i usprawnienia trybu załatwiania ich spraw. W tym przypadku organizacje można uznać za stowarzyszenie.

2. Rzecznik może również:
    1) występować do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących wolności i praw człowieka i obywatela

Art. 28. W razie stwierdzenia, że działalność stowarzyszenia jest niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu w sprawach, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, organ nadzorujący, w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może wystąpić o ich usunięcie w określonym terminie, udzielić ostrzeżenia władzom stowarzyszenia, wystąpić do sądu o zastosowanie środka określonego w art. 29.

O rozwuiązaniu stow. decyduje sąd na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora - art.29 ust.3, oraz na wniosek o.nadzorującego – art.31.

3. Niezgodne z przepisami konst.:

4. Art. 31. Na wniosek organu nadzorującego sąd wydaje postanowienie o rozwiązaniu stowarzyszenia, w razie gdy:

  1)   liczba członków stowarzyszenia zmniejszyła się poniżej liczby członków wymaganych do jego założenia,

  2)   stowarzyszenie nie posiada przewidzianych w ustawie władz i nie ma warunków do ich wyłonienia w okresie nie dłuższym niż rok.

Art. 29. 1. Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może:

  3)   rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

2. Sąd rozpoznając wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może na wniosek lub z własnej inicjatywy wydać zarządzenie tymczasowe o zawieszeniu w czynnościach zarządu stowarzyszenia, wyznaczając przedstawiciela do prowadzenia bieżących spraw stowarzyszenia.

3. Rozpoznając wniosek o rozwiązanie stowarzyszenia, sąd może zobowiązać władze stowarzyszenia do usunięcia nieprawidłowości w określonym terminie i zawiesić postępowanie. W razie bezskutecznego upływu terminu, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, podejmie zawieszone postępowanie.

Kazus 48

1. NIK ma promo do tej kontroli, ponieważ Yameks jest przedsiebiorstwem państwowym i NIK może kontrolować go ze względu na:

NIK nie potrzebuje umocowania, a prezes Yameksu musi zezwolić na kontrole. Do kontroli potrzebna jest tylko legitymacja służbowa i imienne upoważnienie określające jednostke kontrolowaną i podstawę prawną.

2. Zakres kontroli:

Trzy grupy i zakres kontroli organów państwowych:

a) całokształt działania – kontrola obligatoryjna

b)wykonanie budżetu, gospodarka majątkowo – finansowa (kontrola w zakresie [a] tylko na zlecenie Sejmu, Prezydenta -> kan. prezyd., Senatu -> kan.senatu):

c) wykonanie budżetu, gospodarka finansowo – majątkowa:

3. Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Sejmowi:

a)analizę:

- wykonania budżetu państwa

- założeń polityki pieniężnej

b) opinię:

- w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów

Kazus 49

1. Kandydata na stanowisko może wskazać, ale tylko jednego, a nie każdy z osobna, grupa 35posłów/Marszałek Sejmu. Wybór RPO dokonuje się bezwzględna większością głosów przy quorm co najmniej połwy ustawowej liczy głosów nawet przy kolejnych turach.

2. Nie, nieustosunkowanie się w terminie 30 dn.oznacza zgodę.

3. 1. Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, jeżeli:
    1) zrzekł się wykonywania obowiązków(S na wniosek marszałka s.)
    2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby, ułomności lub upadku sił - stwierdzonych orzeczeniem lekarskim(S na wniosek marszałka s./35posłów)
    3) złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu.
2. Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, również jeżeli Rzecznik sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu (S na wniosek marszałka s./35posłów).
3. Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1, na wniosek Marszałka Sejmu.
4. Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2, na wniosek Marszałka Sejmu lub grupy co najmniej 35 posłów, większością co najmniej 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.

Kazus 50

1. Ponieważ członkami partii politycznej mogą być tylko obywatele polscy.

2. Wniosek może poprzeć os. mająca ukończone 18lat i ma pełną zdolność do czynności prawnych. Budzi zastrzeżenie czy zbieranie podpisów od maturzystów przebywających na wycieczce było zgodne z zasadami konstytucyjnymi oraz nie wszyscy w tym czasie mieli 18lat lub mogli mieć ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Do zbierania podpisów stowsuje się ust. o zgromadzenach, wiec albo musi przybrać formę zgrom. publicznego albo niepublicznego.

3. zakazane:

- zaprzeczenie zasady dobrowolność członkostwa

- zap. zasady równości członków

- wpływanie niedemokratycznymi metodami na polityke państwa

- programy, metody, praktyki:

- nienawiść rasowa i narodowościowa

- stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy/wpływu na polityke państwa

- ukrycie członkostwa/struktur

4. TK

Kazus 51

1. Niesłuszna, jeżeli sąd ma wątpliwości zawiesza postępowanie i występuje do TK o zbadanie celów/zasad partii z konstytucją (posiedzenie niejawne – orzeczenie w formie postanowienia). Jeżeli TK uzna niekonst. – sąd okregowy nie wpisuje partii do ewidencji. Nie ma na to zażalenia.

2. TK przed i po (przy zmianie statutu)rejestracji.

3. Zawiesic postepowanie i wystąpić do TK o zbadanie.

Kazus 52

1. Taka tematyka jest zastrzerzona jedynie dla wł. ustawodawczej. Nie mogą istnieć dodatkowe sankcje karne w zależności od województwa.

Przedmiotem referendum gminnego może być również samoopodatkowanie się mieszkańców na cele publiczne mieszczące się w zakresie zadań i kompetencji organów gminy; w tych sprawach rozstrzyga się wyłącznie w drodze referendum.

Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować, w drodze referendum, o sprawach dotyczących tej wspólnoty, w tym o odwołaniu pochodzącego z wyborów bezpośrednich organu samorządu terytorialnego.

Referendum w sprawie odwołania organu jednostki samorządu terytorialnego.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum bezwzględną większością głosów swojego ustawowego składu.

Orany samorządu terytorialnego:

a) gmina: rada gminy -> na czele z przewodniczacym

zarząd gminy -> na czele z: wójt/burmistrz/prezydent

b) powiat: rada powiatu

zarząd powiatu -> na czele z: starostą

c) województwo: zarząd województwa -> na czele z Marszałkiem, organ pomocniczy tpo Urząd Marszałkowski

sejmik wojewódzki -> na czele z przewodniczącym(tj. Marszałkiem)

2. Musi w nim wziąźć udział wiecej niż połowa uprawnionych.

3. Nie, tylko przez zmiane kk.

Kazus 53

1. Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.

Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Każdy ma prawo do nauki

Kazus 54

1. Tak.

Art. 9. (7) 1. Związek pracodawców podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym.

2. Jeżeli komitet założycielski nie złoży w terminie 30 dni od dnia założenia związku wniosku o rejestrację, uchwała o utworzeniu związku traci moc.

2. Zw. otrzymuje os. prawną. Krajowy Rejestr Sądowy

Kazus 55

1. Obywatela polskiego nie można wydalić z kraju ani zakazać mu powrotu do kraju.

2. Tak – na wniosek.

Kazus 56

Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.

Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.

Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych.

Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych

Każdemu zapewnia się nietykalność osobistą i wolność osobistą

Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.

Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym

Zakaz kontroli korespondencji - Zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się

Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.

FIN


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Prawa i wolności obywatela w RP
PRAWA I WOLNOŚCI OBYWATELSKIE skrypt ćwiczenia
prawa i wolności obywatelskie
Prawo konstytucjne Wolności i prawa człowieka i obywatela (2)
Prawa i wolności człowieka i obywatela PPB
DEKLARACJA SEJMU USTAWODAWCZEGO W PRZEDMIOCIE REALIZACJI PRAW I WOLNOŚCI OBYWATELSKICH, Politologia
Prawa człowieka i obywatela
Policja a prawa i wolnosci czlowieka, Prace dyplomowe, pedagogika i psychologia
Prawa i obowiązki obywatelskie, Kultura polityczna
prawa i wolności, konspekty, KONSPEKT, WOS, klasa II
01.Prawa i wolności człowieka, 12.PRACA W SZKOLE, ZSG NR 4 2008-2009, PG NR 5
PRAWA I OBOWIĄZKI OBYWATELA
14 Prawa człowieka i obywatela w PRL, pedagogika i inne
Prawa polityczne obywateli RP i Nieznany
Dokumenty które określają prawa i wolności człowieka

więcej podobnych podstron