9.Efektywne zarządzanie konfliktami:
PARTYCYPACJA W PODEJMOWANIU DECYZJI
Polega na przeciwdziałaniu konfliktowi, zanim jeszcze do niego dojdzie. Dzięki zasięgnięciu opinii pracowników przed podjęciem kluczowych dla przedsiębiorstwa decyzji, pozwala pozyskać gorących zwolenników zmian
TECHNIKA PRZECIWNYCH REAKCJI
Stosowana w sytuacjach, gdy trzeba opanować agresję.
Skierowana jest nie tyle na rozwiązanie konfliktu, co na stworzenie lepszej atmosfery dla dalszych rozmów i opiera się na znanej zasadzie, która stwierdza, że żadne organizmy żywe, włączając w to ludzi, nie są w stanie wykonać dwóch przeciwnych reakcji jednocześnie.
INTEGRATYWNE ROZWIĄZYWANIE SPORÓW
Metoda nastawiona na współpracę. Jej założeniem jest przekonanie, że istnieją rozwiązania, które mogą zostać zaakceptowane przez obie strony konfliktu.
6 kroków metody:
1.Przegląd i uzgodnienie wzajemnych stosunków
2.Przegląd i uzgodnienie punktów widzenia
3.Przegląd i uzgodnienie postaw
4.Definiowanie problemu
5.Poszukiwanie alternatyw
6.Ocena i decyzja (kryteria: akceptowalność i jakość
NEGOCJACJE OPARTE NA ZASADACH
Metoda nazywana rzeczowym stylem w negocjacjach, tzn. że preferuje miękką postawę w stosunku do ludzi i twardą w stosunku do problemu.
Wskazówki:
1. Oddziel ludzi od problemu
2. Skoncentruj się na interesach, nie na stanowiskach
3. Staraj się znaleźć możliwości korzystne dla obu stron
4. Nalegaj na stosowanie obiektywnych kryteriów
SPOTKANIE W MILCZENIU
Jedna z najstarszych technik mająca pomagać w sytuacjach konfliktowych spowodowanych nieumiejętnością komunikacji werbalnej.
Na czym polega:
Stosując tymczasowy zakaz komunikowania się werbalnego pozwala na próby porozumienia za pomocą gestów, mimiki, co w ostateczności jeśli nie prowadzi do rozwiązania konfliktu, to z pewnością pomaga obniżyć napięcie u obu stron, oraz poprawę wzajemnego nastawienia do siebie.
WSPÓLNY CEL
Metoda szczególnie efektywna w przypadku konfliktów intergrupowych.
Opiera się na przekonaniu, że najlepszym sposobem na znalezienie porozumienia w niedużej grupie jest wspólne działanie.
ŚWIĘTY MIKOŁAJ
Polega na uporządkowaniu rzeczywistych motywów zachowania się stron i ustrukturalizowania hierarchii ich potrzeb i wartości.
Po przeprowadzeniu jej przez dwie, będące w konflikcie strony, często ukazuje, że ich cele są możliwe do pogodzenia, po dokonaniu niewielkich jedynie ustępstw.
WYWIAD Z OSOBISTOŚCIĄ
Metoda ta zakłada, że nasze spostrzeganie osoby, z którą jesteśmy w konflikcie często bywa obarczone błędami.
Jej celem jest umożliwienie odmiennego spojrzenia oraz złamanie stereotypów, za pomocą odgrywania ról.
WYMIANA WIZERUNKÓW
Kiedy ją stosujemy:
Gdy spór nie jest jeszcze tak głęboki, że niemożliwe jest jakiekolwiek działanie.
Polega na sporządzeniu wizerunku drugiej osoby, oraz samego siebie.
Prowadzi do zredukowania rozbieżności pomiędzy wizerunkiem własnym a tym jego obrazem, jaki wytworzyła sobie strona przeciwna
DLACZEGO NIE?
Zakłada, że faktem, który decyduje o naszych trudnościach w rozwiązaniu konfliktu jest nienaturalnie silne, w stosunku do wartości przedmiotu, przywiązanie do naszych żądań.
Na czym polega:
Na sformułowaniu konsekwencji wynikających z całkowitej rezygnacji ze swych żądań, oraz skutki zajęcia twardego stanowiska bez jakichkolwiek ustępstw.
POSTAW SIĘ W JEGO SYTUACJI
Metoda polegająca na symbolicznej zamianie ról.
Pozwala ona oszacować szanse na spełnienie naszych żądań i wycofanie się z tych zupełnie nierealnych.
Stopień w jakim wczujemy się w rolę przeciwnika zadecyduje o tym, na ile trafne będą nasze prognozy dotyczące rozwoju konfliktu, kolejnych kroków, dokonywanych ustępstw.
Ja jestem Toba Ty mna
Metoda nieco podobna do wcześniejszej. Polega na zamianie ról między pozostającymi w konflikcie stronami, wymaga przy tym odegrania krótkich scenek.
Metoda pozwala na lepsze wczucie się w osobowość odtwarzanej postaci i zrozumienie kierujących nią motywów.
BURZA MÓZGÓW
Polega na grupowym działaniu, w którym istotne jest oddzielenie procesu wymyślania nowych możliwości od ich oceny i wyboru.
Ważne jest zdefiniowanie na wstępie celu- określenie z czym chcielibyśmy wyjść ze spotkania.
Metoda ta jest ogólnie znana i znacznie skutecznie zwiększa prawdopodobieństwo znalezienia sensownej propozycji poradzenia sobie ze sporem.
KRUSZENIE OBIEKTU
Metoda o zasadzie działania odwrotnej niż „burza mózgów”.
Polega na swobodnej krytyce zaproponowanych rozwiązań w celu wykrycia jak największej liczby możliwych ulepszeń.
Zasady:
1. Nie wolno krytykować zgłaszanych wad
2. Im więcej wad tym lepiej- polepsza to jakość końcowo przyjętego rozwiązania.
PLUS- MINUS- INTERESUJĄCE
Ta metoda rozwiązywania konfliktów zakłada, że ludzie mają tendencję do odbierania innowacyjnych pomysłów jako osobiste zagrożenie.
Zachęca do rozpatrzenia w pierwszej kolejności plusów danego poglądu, a następnie przeanalizowania minusów.
Nieocenioną wartością tej techniki jest depersonalizacja problemu- tj. przesunięcie punktu koncentracji z obrony samooceny na istotę problemu.
OKIEM NIEZALEŻNEGO FACHOWCA
Podstawą twórczego myślenia jest wolne od stereotypów i schematów ujęcie problemu.
Technika ta proponuje opisanie sporu i propozycji jego rozwiązania tak, jak widziałby go niezależny fachowiec.
Sformułowanych na piśmie rozwiązań nie należy oceniać, a jedynie za jakiś czas obejrzeć i posegregować według kryterium wykonalności.
PROWOKOWANIE WĄTPLIWOŚCI
Nierzadko sformułowanie problemu jest na tyle niejasne, że dodatkowo komplikuje sytuację konfliktową. „Prowokowanie wątpliwości” ma służyć dookreśleniu problemu.
W tym celu należy na piśmie sformułować problem, uwzględniając przedmiot konfliktu, stanowisko własne i strony przeciwnej, a następnie podkreślić wszystkie słowa, sformułowania budzące wątpliwości.
PRZYPADKOWE SŁOWA
Technika ta może być ostatnią deską ratunku w przypadku, gdy wszystkie inne próby rozwiązania konfliktu zawiodły- ma tę zaletę, że nie szkodzi.
Polega na wypisaniu na oddzielnych kartkach zwrotów, słów, symboli związanych z konfliktem. Opiera się ona na przekonaniu, że często w pozornym chaosie udaje się znaleźć porządek umożliwiający zrozumienie, a niekiedy i rozwiązanie konfliktu.